Wydział Elektryczny - Automatyka i robotyka (N1)
Sylabus przedmiotu Analiza matematyczna:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Automatyka i robotyka | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Analiza matematyczna | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Studium Matematyki | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Maciej Zwierzchowski <Maciej.Zwierzchowski@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Zbigniew Emirsajłow <Zbigniew.Emirsajlow@zut.edu.pl>, Maciej Zwierzchowski <Maciej.Zwierzchowski@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Znajomość matematyki w zakresie tematów omawianych w poprzednim semestrze. |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zdobycie przez studenta wiedzy i umiejętności w zakresie omawianych treści programowych, niezbędnych do dalszego kształcenia na kierunkach technicznych oraz do korzystania z metod matematycznych do opisu procesów fizycznych i ekonomicznych. |
C-2 | Uświadomienie potrzeby ustawicznego i autonomicznego kształcenia się. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
T-A-1 | Rozwiązywanie zadań i problemów matematycznych niezbędnych do utrwalenia wiedzy z zakresu wykładów. | 10 |
10 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Funkcje wielu zmiennych (pochodna kierunkowa, pochodna cząstkowa, ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych). Podstawowe pojęcia teorii pola. | 3 |
T-W-2 | Szeregi potęgowe i funkcyjne (kryteria zbieżności, przykłady zastosowań). | 4 |
T-W-3 | Szeregi Fouriera (przykłady zastosowań) | 4 |
T-W-4 | Całka niewłaściwa (zbieżność, metody wyznaczania) | 1 |
T-W-5 | Przekształcenie Laplace'a (właściwości, metody wyznaczanie transformaty prostej i odwrotnej) | 4 |
T-W-6 | Równania różniczkowe liniowe (istnienie i jednoznaczność rozwiązania, wykorzystanie transformaty Laplace'a do wyznaczanie rozwiązania) | 4 |
20 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
A-A-1 | Udział w ćwiczeniach audytoryjnych. | 10 |
A-A-2 | Samodzielne rozwiązywanie zadań i analizowanie problemów. | 48 |
A-A-3 | Konsultacje. | 2 |
60 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Obowiązkowy udział w zajęciach. | 20 |
A-W-2 | Samodzielne studiowanie tematyki wykładów wraz ze studiowaniem literatury. | 20 |
A-W-3 | Przygotowanie do zaliczenia. | 20 |
60 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład informacyjnyWykład informacyjno-problemowy. |
M-2 | Ćwiczenia audytoryjne, dyskusja, metody problemowe z użyciem dostępnego na zajęciach sprzętu i oprogramowania. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne połączone z zaliczeniem ustnym. |
S-2 | Ocena podsumowująca: Sprawdziany zaliczające ćwiczenia audytoryjne oraz poprawy sprawdzianów. |
S-3 | Ocena formująca: Wykład: na podstawie dyskusji. Ćwiczenia audytoryjne: na podstawie samodzielnego lub za pomocą grupy rozwiązywania zadań przy tablicy. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
AR_1A_B08_W01 Student zna podstawowe definicje i twierdzenia omawiane w ramach przedmiotu. | AR_1A_W01 | T1A_W01, T1A_W07 | — | C-1, C-2 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6 | M-1, M-2 | S-1, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
AR_1A_B08_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań i problemów matematycznych i inżynierskich. | AR_1A_U01 | T1A_U09, T1A_U16 | InzA_U02, InzA_U08 | C-1, C-2 | T-A-1 | M-2 | S-1, S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_1A_B08_W01 Student zna podstawowe definicje i twierdzenia omawiane w ramach przedmiotu. | 2,0 | |
3,0 | Student posiada wiedzę matematyczną niezbędną do podstawowego opisu oraz analizy, w tym analizy numerycznej, sygnałów i systemów dynamicznych z czasem ciągłym i dyskretnym | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_1A_B08_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań i problemów matematycznych i inżynierskich. | 2,0 | |
3,0 | Student umie opisać i przeanalizować proste sygnały i systemy dynamiczne z czesem ciągłym i dyskretnym stosując podstawowe metody analityczne oraz przybliżone metody numeryczne, a także umie w tej analizie wykorzystać modelowanie i symulację komputerową | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Literatura podstawowa
- Decewicz G., Żakowski W., Matematyka, cz. I, WNT, Warszawa, 1992
- Żakowski W., Kołodziej W., Matematyka, cz. II, WNT, Warszawa, 1992
- Trajdos T., Matematyka, cz. III, WNT, Warszawa, 1992
Literatura dodatkowa
- Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, cz. 1 i 2, WNT, Warszawa, 1992
- Berman G.N., Zbiór zadań z analizy matematycznej, Pracownia Komputerowa Jacka Skalmierskiego, Gliwice, 1999