ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Budownictwa i Architektury / Inżynieria środowiska (N2) / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Architektury - Inżynieria środowiska (N2)

Sylabus przedmiotu Automatyka urządzeń energetycznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria środowiska
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Automatyka urządzeń energetycznych
Specjalność	Alternatywne żródła energii w budownictwie
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Mariusz Sosnowski <Mariusz.Sosnowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
projekty	P	3	18	2,0	0,44	zaliczenie
wykłady	W	3	18	1,0	0,56	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Algebra i analiza matematyczna.
W-2	Fizyka (w zakresie szkoły średniej).

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
C-5	Zapoznanie z budową i działaniem sterowników PLC oraz opanowanie podstaw ich programowania.
C-6	Umiejętność swobodnego tworzenia programów sterujących dla sterowników PLC.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Omówienie zasad prowadzenia zajęć projektowych. Przedstawienie listy indywidualnych tematów projektowych wraz z podstawowymi założeniami technicznymi i wymaganiami.	2
T-P-2	Prezentacje postępów w rozwiązaniu problemów związanych z projektem. Dyskusja nad projektami i prezentacjami. Udzielenie wskazówek do dalszej pracy.	12
T-P-3	Końcowa prezentacja wykonanej dokumentacji technicznej projektu, przeprowadzonych symulacji, uruchomienia na modułach demonstracyjnych i innych badań. Szacunkowa analiza kosztów wykonania zaprojektowanego urządzenia. Wspólna dyskusja nad każdym projektem. Wskazanie zalet, wad, możliwości rozwojowych.	4
		18
wykłady
T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji.	2
T-W-2	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Schematy blokowe.	2
T-W-3	Podział regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów.	2
T-W-4	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce.	1
T-W-5	Zastosowanie automatyki w układach zasilających.	2
T-W-6	Układy stycznikowo-przekaźnikowe w energetyce.	3
T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.	4
T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).	2
		18

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach projektowych	18
A-P-2	Praca w domu i bibliotekach nad indywidualnym tematem projektu. Studiowanie podobnych rozwiązań, analiza not aplikacyjnych i katalogowych.	18
A-P-3	Wykonanie badań symulacyjnych i/lub uruchomieniowych zaprojektowanego projektu.	18
A-P-4	Wykonanie dokumentacji technicznej projektu.	6
		60
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	18
A-W-2	Praca własna. Studium literaturowe. Przygotowanie do zaliczeń wykładów.	10
A-W-3	Udział w egzaminie.	2
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja wybranych zagadnień automatyki.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych; ocena formująca: ocena jakości projektów i przydatności w automatyce.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_2A_??_W01 W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.	IS_2A_W04, IS_2A_W05	T2A_W04, T2A_W07	InzA2_W01, InzA2_W02	C-1, C-2, C-4, C-3, C-5, C-6	T-W-7, T-W-4, T-W-5, T-W-3, T-W-2, T-W-1, T-W-6, T-W-8	M-1, M-2	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_2A_??_U01 Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować układ przekaźnikowo-stycznikowy i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.	IS_2A_U05, IS_2A_U10, IS_2A_U12	T2A_U05, T2A_U09, T2A_U11	InzA2_U02	C-2, C-3, C-5, C-6, C-4, C-1	T-W-8, T-W-7, T-W-3, T-W-5, T-W-1, T-W-2, T-W-6, T-W-4	M-3, M-2	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_2A_??_K01 Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.	IS_2A_K01, IS_2A_K02, IS_2A_K05	T2A_K03, T2A_K04, T2A_K06	InzA2_K02	C-3, C-2, C-6, C-1, C-5, C-4	T-W-4, T-W-8, T-W-1, T-W-2, T-W-6, T-W-3, T-W-7, T-W-5	M-1, M-2, M-3	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IS_2A_??_W01 W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IS_2A_??_U01 Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować układ przekaźnikowo-stycznikowy i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać projektu. Przy wykonywaniu projektu nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Projekt realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Projekt praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
	5,0	Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Projekt realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IS_2A_??_K01 Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.	2,0	Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
	3,0	Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
	3,5
	4,0	Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
	4,5
	5,0	Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.

Literatura podstawowa

Urbaniak A., Podstawy automatyki, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2007, 978-83-7143-335-1
Greblicki W., Podstawy automatyki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2006
Horla D., Podstawy automatyki : ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2005, 83-7143-533-9
Gessing R., Podstawy automatyki, Politechnika Śląska, Gliwice, 2001, 83-88000-19-5

Literatura dodatkowa

A. Markowski, J. Kostro, A. Lewandowski, Automatyka w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa, 1985
W. Findeisen, Poradnik inżyniera automatyka, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1973
Misiurewicz P., Układy automatyki cyfrowej, Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1987, 83-02-01230-0
Legierski T., Kasprzyk J., Wyrwał J., Hajda J., Programowanie sterowników PLC., Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice, 1998

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Omówienie zasad prowadzenia zajęć projektowych. Przedstawienie listy indywidualnych tematów projektowych wraz z podstawowymi założeniami technicznymi i wymaganiami.	2
T-P-2	Prezentacje postępów w rozwiązaniu problemów związanych z projektem. Dyskusja nad projektami i prezentacjami. Udzielenie wskazówek do dalszej pracy.	12
T-P-3	Końcowa prezentacja wykonanej dokumentacji technicznej projektu, przeprowadzonych symulacji, uruchomienia na modułach demonstracyjnych i innych badań. Szacunkowa analiza kosztów wykonania zaprojektowanego urządzenia. Wspólna dyskusja nad każdym projektem. Wskazanie zalet, wad, możliwości rozwojowych.	4
		18

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji.	2
T-W-2	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Schematy blokowe.	2
T-W-3	Podział regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów.	2
T-W-4	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce.	1
T-W-5	Zastosowanie automatyki w układach zasilających.	2
T-W-6	Układy stycznikowo-przekaźnikowe w energetyce.	3
T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.	4
T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).	2
		18

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach projektowych	18
A-P-2	Praca w domu i bibliotekach nad indywidualnym tematem projektu. Studiowanie podobnych rozwiązań, analiza not aplikacyjnych i katalogowych.	18
A-P-3	Wykonanie badań symulacyjnych i/lub uruchomieniowych zaprojektowanego projektu.	18
A-P-4	Wykonanie dokumentacji technicznej projektu.	6
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	18
A-W-2	Praca własna. Studium literaturowe. Przygotowanie do zaliczeń wykładów.	10
A-W-3	Udział w egzaminie.	2
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IS_2A_??_W01	W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_2A_W04	Ma wiedzę na temat zagadnień modelowania procesów, konfiguracji systemów oraz urządzeń inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_2A_W05	Ma podbudowaną teoretycznie, szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami automatyki, sterowania i eksploatacji urządzeń technicznych oraz z zakresu właściwości dynamicznych obiektów i systemów inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_W01	ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
	InzA2_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
	C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
	C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
	C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
	C-5	Zapoznanie z budową i działaniem sterowników PLC oraz opanowanie podstaw ich programowania.
	C-6	Umiejętność swobodnego tworzenia programów sterujących dla sterowników PLC.
Treści programowe	T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.
	T-W-4	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce.
	T-W-5	Zastosowanie automatyki w układach zasilających.
	T-W-3	Podział regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów.
	T-W-2	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Schematy blokowe.
	T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji.
	T-W-6	Układy stycznikowo-przekaźnikowe w energetyce.
	T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).
Metody nauczania	M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
Metody nauczania	M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IS_2A_??_U01	Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować układ przekaźnikowo-stycznikowy i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_2A_U05	Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
	IS_2A_U10	Potrafi wykorzystać metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich oraz prostych problemów badawczych z zakresu inżynierii środowiska
	IS_2A_U12	Potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U05	potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
	T2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
	T2A_U11	potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
	C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
	C-5	Zapoznanie z budową i działaniem sterowników PLC oraz opanowanie podstaw ich programowania.
	C-6	Umiejętność swobodnego tworzenia programów sterujących dla sterowników PLC.
	C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
	C-1	Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
Treści programowe	T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).
	T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.
	T-W-3	Podział regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów.
	T-W-5	Zastosowanie automatyki w układach zasilających.
	T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji.
	T-W-2	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Schematy blokowe.
	T-W-6	Układy stycznikowo-przekaźnikowe w energetyce.
	T-W-4	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce.
Metody nauczania	M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja wybranych zagadnień automatyki.
Metody nauczania	M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych; ocena formująca: ocena jakości projektów i przydatności w automatyce.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać projektu. Przy wykonywaniu projektu nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Projekt realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Projekt praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
	5,0	Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Projekt realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IS_2A_??_K01	Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_2A_K01	Potrafi profesjonalnie zdefiniować, sklasyfikować i zastosować priorytety służące realizacji podjętego zadania inżynierskiego
	IS_2A_K02	Jest odpowiedzialny za rzetelność uzyskanych wyników swoich prac oraz ocenę prac podległego mu zespołu
	IS_2A_K05	Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	T2A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
	T2A_K06	potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_K02	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
	C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
	C-6	Umiejętność swobodnego tworzenia programów sterujących dla sterowników PLC.
	C-1	Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
	C-5	Zapoznanie z budową i działaniem sterowników PLC oraz opanowanie podstaw ich programowania.
	C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
Treści programowe	T-W-4	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce.
	T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).
	T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji.
	T-W-2	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Schematy blokowe.
	T-W-6	Układy stycznikowo-przekaźnikowe w energetyce.
	T-W-3	Podział regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów.
	T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.
	T-W-5	Zastosowanie automatyki w układach zasilających.
Metody nauczania	M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
	M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
	M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja wybranych zagadnień automatyki.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych; ocena formująca: ocena jakości projektów i przydatności w automatyce.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
	3,0	Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
	3,5
	4,0	Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
	4,5
	5,0	Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.