Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Architektura i urbanistyka (S1)

Sylabus przedmiotu Analiza formy architektonicznej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura i urbanistyka
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Analiza formy architektonicznej
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny Jarosław Bondar <Jaroslaw.Bondar@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP2 45 4,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Rysunek odręczny, modelowanie prostych obiektów, umiejętność formułowania wypowiedzi i logicznego myślenia.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).45
45

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Uczestnictwo w zajęciach45
A-P-2Praca własna w domu.75
120

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_1A_C-I/2_W01
Student posiadł wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych.
A_1A_W01T1A_W01, T1A_W02C-1T-P-1M-1S-1
A_1A_C-I/2_W06
Student wyrobił wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznej.
A_1A_W06T1A_W04InzA_W03C-1T-P-1M-1S-1
A_1A_C-I/2_W08
Student poznał podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń.
A_1A_W08T1A_W03, T1A_W07InzA_W03C-1T-P-1M-1S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_1A_C-I/2_U09
Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne itp. z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki.
A_1A_U09T1A_U01, T1A_U02, T1A_U15InzA_U05C-1T-P-1M-1S-1
A_1A_C-I/2_U12
Student potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej.
A_1A_U12T1A_U09, T1A_U16InzA_U08C-1T-P-1M-1S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_1A_C-I/2_K01
Rozumie potrzebę pernamentrnej nauki, potrafi ją organizować
A_1A_K01T1A_K01C-1T-P-1M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_1A_C-I/2_W01
Student posiadł wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych.
2,0
3,0Student ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych.
3,5
4,0
4,5
5,0
A_1A_C-I/2_W06
Student wyrobił wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznej.
2,0
3,0Student ma wyrobioną wrażliwość plastyczną.
3,5
4,0
4,5
5,0
A_1A_C-I/2_W08
Student poznał podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń.
2,0
3,0Student ma podstawową wiedzę z budowy formy, elementów i zasad kompozycji przestrzennej.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_1A_C-I/2_U09
Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne itp. z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki.
2,0
3,0Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy z zakresu architektury itd.
3,5
4,0
4,5
5,0
A_1A_C-I/2_U12
Student potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej.
2,0
3,0Student potrafi kształtować kompozycję budynków i zespołu budynków.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_1A_C-I/2_K01
Rozumie potrzebę pernamentrnej nauki, potrafi ją organizować
2,0
3,0Potrafi odpowiadać na rzeczowe pytania.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. ECO UMBERTO, Historia piękna, Rebis, Poznań, 2005
  2. HANSEN OSKAR, Zobaczyć świat, Zachęta, Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2005
  3. STRÓŻEWSKI WŁADYSŁAW, Dialektyka twórczości, Znak, Kraków, 2007
  4. WITRUWIUSZ, O architekturze ksiąg dziesięć, Prószyński i S-ka, Warszawa, 1999, Przekład Kazimierz Kumaniecki
  5. ŻÓRAWSKI JULIUSZ, O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa, 1973

Literatura dodatkowa

  1. KANT IMMANUEL, Krytyka władzy sądzenia, PWN, Warszawa, 2004
  2. KURYŁOWICZ STEFAN, Architektura – idea i jej realizacja, Politechnika Krakowska, Kraków, 2000
  3. SPINOZA BARUCH, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, Warszawa, 1954, tłum. I.Myślicki, na nowo oprac. L.Kołakowski

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).45
45

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Uczestnictwo w zajęciach45
A-P-2Praca własna w domu.75
120
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_1A_C-I/2_W01Student posiadł wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_1A_W01ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych (matematyka, mechanika, fizyka budowli…)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W01ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_1A_C-I/2_W06Student wyrobił wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_1A_W06posiada wyrobioną wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W04ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma wyrobioną wrażliwość plastyczną.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_1A_C-I/2_W08Student poznał podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_1A_W08zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W03ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma podstawową wiedzę z budowy formy, elementów i zasad kompozycji przestrzennej.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_1A_C-I/2_U09Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne itp. z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_1A_U09potrafi wyrażać poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne i techniczne z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U01potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
T1A_U02potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U05potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy z zakresu architektury itd.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_1A_C-I/2_U12Student potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_1A_U12potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U16potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi kształtować kompozycję budynków i zespołu budynków.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_1A_C-I/2_K01Rozumie potrzebę pernamentrnej nauki, potrafi ją organizować
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_1A_K01rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi ją organizować
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Potrafi odpowiadać na rzeczowe pytania.
3,5
4,0
4,5
5,0