ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Zootechnika (N1) / Hodowla koni i jeździectwo / Sylabus przedmiotu

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (N1)
specjalność: Hodowla koni i jeździectwo

Sylabus przedmiotu Agroturystyka:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zootechnika
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Agroturystyka
Specjalność	Hodowla koni i jeździectwo
Jednostka prowadząca	Zakład Hodowli Ptaków Użytkowych i Ozdobnych
Nauczyciel odpowiedzialny	Anna Sammel <Anna.Sammel@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	12	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	7	7	1,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	7	7	1,0	0,59	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Treści przedmiotu powiązane są ścisle z wybranymi zagadnieniami z zakresu geografii, ekonomii i turystyki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi agroturystyki oraz zasadami organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich w Polsce, Unii Europejskiej i innych regionach świata.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce. Marketing i promocja usług agroturystycznych.	1
T-A-2	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach.	1
T-A-3	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.	1
T-A-4	Stowarzyszenia agroturystyczne i instytucje wspierające rozwój turystki wiejskiej i agroturystyki w Polsce i w Europie.	1
T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne jako nowy produkt turystyczny obszarów wiejskich.	1
T-A-6	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne.	1
T-A-7	Rola i znaczenie zwierząt gospodarskich i amatorskich w agroturystyce i turystyce wiejskiej. Formy rekreacji w obrębie oferty gospodarstwa agroturystycznego.	1
		7
wykłady
T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.	1
T-W-2	Podstawowe pojęcia dotyczące turystyki wiejskiej i agroturystyki. Idea wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich.	1
T-W-3	Ekonomiczne, społeczne i kulturowe znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich w Polsce i na świecie.	1
T-W-4	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.	1
T-W-5	Podstawy prawne funkcjonowania podmiotów agroturystycznych w Polsce.	1
T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce i na świecie.	1
T-W-7	Typy gospodarstw agroturystycznych w Polsce. Przygotowanie obiektu do prowadzenia działalności agroturystycznej.	1
		7

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Udział studenta w ćwiczeniach.	7
A-A-2	Samodzielne studiowanie tematyki ćwiczeń.	18
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia.	4
A-A-4	Udział w konsultacjach.	1
		30
wykłady
A-W-1	Udział studenta w wykładach	7
A-W-2	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	18
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia	4
A-W-4	Udział w konsultacjach	1
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów oraz ćwiczeń.
S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów oraz ćwiczeń.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_1A_ZOK-N-O105_W01 Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki oraz podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym.	ZO_1A_W07, ZO_1A_W08	R1A_W03, R1A_W06, R1A_W07	—	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_1A_ZOK-N-O105_U01 Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.	ZO_1A_U03, ZO_1A_U04, ZO_1A_U13	R1A_U02, R1A_U03, R1A_U08, R1A_U09	InzA_U01	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_1A_ZOK-N-O105_K01 Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.	ZO_1A_K01, ZO_1A_K04, ZO_1A_K05, ZO_1A_K06, ZO_1A_K07	R1A_K01, R1A_K02, R1A_K04, R1A_K05, R1A_K06, R1A_K07, R1A_K08	InzA_K02	C-1	T-A-1, T-A-6, T-A-7, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_1A_ZOK-N-O105_W01 Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki oraz podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym.	2,0	Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	3,0	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami.
	4,5	Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą.
	5,0	Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów i ćwiczeń oraz wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_1A_ZOK-N-O105_U01 Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.	2,0	Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy.
	3,0	Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	4,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	5,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_1A_ZOK-N-O105_K01 Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.	2,0	Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia.
	3,0	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy.
	3,5	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów i ćwiczeń.
	4,0	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	4,5	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	5,0	Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.

Literatura podstawowa

Drzewiecki M., Podstawy agroturystyki, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz, 2001
Majewski J., Lane B., Turystyka wiejska i rozwój lokalny, Fundacja Edukacja dla Demokracji, Warszawa, 2003
Młynarczyk K. (red.), Agroturystyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko–Mazurskiego, Olsztyn, 2002
Sikora J. (red.), Agroturystyka inaczej, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 1998
Świetlikowska U.(red.), Agroturystyka, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1998

Literatura dodatkowa

Drzewiecki M., Wiejska przestrzeń rekreacyjna, Instytut Turystyki, Warszawa, 1992
Jagusiewicz A., Zasoby dziedzictwa kulturowego i historycznego jako wartości turystyczne, Instytut Turystyki, Warszawa, 2000
Leonard J., Budownictwo wiejskie, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1993
Zaręba D., Ekoturystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce. Marketing i promocja usług agroturystycznych.	1
T-A-2	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach.	1
T-A-3	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.	1
T-A-4	Stowarzyszenia agroturystyczne i instytucje wspierające rozwój turystki wiejskiej i agroturystyki w Polsce i w Europie.	1
T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne jako nowy produkt turystyczny obszarów wiejskich.	1
T-A-6	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne.	1
T-A-7	Rola i znaczenie zwierząt gospodarskich i amatorskich w agroturystyce i turystyce wiejskiej. Formy rekreacji w obrębie oferty gospodarstwa agroturystycznego.	1
		7

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.	1
T-W-2	Podstawowe pojęcia dotyczące turystyki wiejskiej i agroturystyki. Idea wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich.	1
T-W-3	Ekonomiczne, społeczne i kulturowe znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich w Polsce i na świecie.	1
T-W-4	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.	1
T-W-5	Podstawy prawne funkcjonowania podmiotów agroturystycznych w Polsce.	1
T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce i na świecie.	1
T-W-7	Typy gospodarstw agroturystycznych w Polsce. Przygotowanie obiektu do prowadzenia działalności agroturystycznej.	1
		7

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Udział studenta w ćwiczeniach.	7
A-A-2	Samodzielne studiowanie tematyki ćwiczeń.	18
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia.	4
A-A-4	Udział w konsultacjach.	1
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Udział studenta w wykładach	7
A-W-2	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	18
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia	4
A-W-4	Udział w konsultacjach	1
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZOK-N-O105_W01	Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki oraz podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_W07	ma wiedzę o kształtowaniu środowiska przyrodniczego, jego roli i znaczeniu, zagrożeniach i metodach ochrony oraz zrównoważonym wykorzystaniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_W08	ma podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania obszarów wiejskich, charakteryzuje czynniki wpływające na ich rozwój
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_W03	ma ogólną wiedzę na temat biosfery, chemicznych i fizycznych procesów w niej zachodzących, właściwości surowców roślinnych i zwierzęcych, podstaw techniki i kształtowania środowiska dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
	R1A_W06	ma wiedzę o roli i znaczeniu środowiska przyrodniczego i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej oraz jego zagrożeniach
	R1A_W07	ma podstawową wiedzę na temat stanu i czynników determinujących funkcjonowanie i rozwój obszarów wiejskich
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi agroturystyki oraz zasadami organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich w Polsce, Unii Europejskiej i innych regionach świata.
Treści programowe	T-A-1	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce. Marketing i promocja usług agroturystycznych.
	T-A-2	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach.
	T-A-3	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.
	T-A-4	Stowarzyszenia agroturystyczne i instytucje wspierające rozwój turystki wiejskiej i agroturystyki w Polsce i w Europie.
	T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne jako nowy produkt turystyczny obszarów wiejskich.
	T-A-6	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne.
	T-A-7	Rola i znaczenie zwierząt gospodarskich i amatorskich w agroturystyce i turystyce wiejskiej. Formy rekreacji w obrębie oferty gospodarstwa agroturystycznego.
	T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	T-W-2	Podstawowe pojęcia dotyczące turystyki wiejskiej i agroturystyki. Idea wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich.
	T-W-3	Ekonomiczne, społeczne i kulturowe znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich w Polsce i na świecie.
	T-W-4	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
	T-W-5	Podstawy prawne funkcjonowania podmiotów agroturystycznych w Polsce.
	T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce i na świecie.
	T-W-7	Typy gospodarstw agroturystycznych w Polsce. Przygotowanie obiektu do prowadzenia działalności agroturystycznej.
Metody nauczania	M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
	M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
	M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
	M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
	M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów oraz ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów oraz ćwiczeń.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	3,0	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami.
	4,5	Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą.
	5,0	Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów i ćwiczeń oraz wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZOK-N-O105_U01	Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_U03	Wykazuje umiejętność precyzyjnego, zwięzłego i właściwego opracowania materiałów
	ZO_1A_U04	Wykazuje gotowość do rzeczowej i merytorycznej dyskusji, umożliwiającej osiągnięcie wspólnego stanowiska z różnymi podmiotami
	ZO_1A_U13	Wykazuje umiejętność prezentowania własnego stanowiska i poglądów oraz porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_U02	posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
	R1A_U03	stosuje podstawowe technologie informatyczne w zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji z zakresu produkcji rolniczej i leśnej
	R1A_U08	posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł
	R1A_U09	posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w języku polskim i języku obcym, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi agroturystyki oraz zasadami organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich w Polsce, Unii Europejskiej i innych regionach świata.
Treści programowe	T-A-1	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce. Marketing i promocja usług agroturystycznych.
	T-A-2	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach.
	T-A-3	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.
	T-A-4	Stowarzyszenia agroturystyczne i instytucje wspierające rozwój turystki wiejskiej i agroturystyki w Polsce i w Europie.
	T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne jako nowy produkt turystyczny obszarów wiejskich.
	T-A-6	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne.
	T-A-7	Rola i znaczenie zwierząt gospodarskich i amatorskich w agroturystyce i turystyce wiejskiej. Formy rekreacji w obrębie oferty gospodarstwa agroturystycznego.
	T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	T-W-2	Podstawowe pojęcia dotyczące turystyki wiejskiej i agroturystyki. Idea wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich.
	T-W-3	Ekonomiczne, społeczne i kulturowe znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich w Polsce i na świecie.
	T-W-4	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
	T-W-5	Podstawy prawne funkcjonowania podmiotów agroturystycznych w Polsce.
	T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce i na świecie.
	T-W-7	Typy gospodarstw agroturystycznych w Polsce. Przygotowanie obiektu do prowadzenia działalności agroturystycznej.
Metody nauczania	M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
	M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
	M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
	M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
	M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów oraz ćwiczeń.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy.
	3,0	Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	4,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	5,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZOK-N-O105_K01	Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_K01	jest zdolny do pracy zarówno samodzielnej jak i w zespole oraz do kierowania zespołami ludzkimi w zakresie wyznaczania i kontroli zadań realizowanych w ramach zaplanowanych, rutynowych prac
	ZO_1A_K04	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
	ZO_1A_K05	jest świadomy potrzeby funkcjonowania w środowisku społecznym i zawodowym liderów wyznaczających kierunki działalności
	ZO_1A_K06	potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł w zakresie studiowanego kierunku
	ZO_1A_K07	przejawia pozytywne przekonania i postawy wobec ludzi, organizmów i środowiska oraz wysoką wrażliwość na ich potrzeby i problemy
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
	R1A_K02	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	R1A_K04	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
	R1A_K05	ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości, dobrostan zwierząt oraz kształtowanie i stan środowiska naturalnego
	R1A_K06	ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa i środowiska
	R1A_K07	ma świadomość potrzeby dokształcania i samodoskonalenia w zakresie wykonywanego zawodu
	R1A_K08	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K02	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi agroturystyki oraz zasadami organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich w Polsce, Unii Europejskiej i innych regionach świata.
Treści programowe	T-A-1	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce. Marketing i promocja usług agroturystycznych.
	T-A-6	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne.
	T-A-7	Rola i znaczenie zwierząt gospodarskich i amatorskich w agroturystyce i turystyce wiejskiej. Formy rekreacji w obrębie oferty gospodarstwa agroturystycznego.
	T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	T-W-2	Podstawowe pojęcia dotyczące turystyki wiejskiej i agroturystyki. Idea wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich.
	T-W-3	Ekonomiczne, społeczne i kulturowe znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich w Polsce i na świecie.
	T-W-4	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
	T-W-5	Podstawy prawne funkcjonowania podmiotów agroturystycznych w Polsce.
	T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce i na świecie.
Metody nauczania	M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
	M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
	M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
	M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
	M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów oraz ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów oraz ćwiczeń.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia.
	3,0	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy.
	3,5	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów i ćwiczeń.
	4,0	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	4,5	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	5,0	Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.