ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2012/2013 / Wydział Techniki Morskiej i Transportu / Oceanotechnika (N2) / Sylabus przedmiotu

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (N2)

Sylabus przedmiotu Podstawy teorii optymalizacji:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Oceanotechnika
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Podstawy teorii optymalizacji
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okrętów
Nauczyciel odpowiedzialny	Zbigniew Sekulski <Zbigniew.Sekulski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Zbigniew Sekulski <Zbigniew.Sekulski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	1	10	1,0	0,50	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	1	10	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawy rachunku wektorowego.
W-2	Podstawy analizy matematycznej.
W-3	Podstawy rachunku różniczkowego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Nabycie umiejętności rozpoznawania w praktyce i formułowania matematycznego zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Formułowanie przykładowych zadań optymalizacyjnych.	2
T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.	7
T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.	1
		10
wykłady
T-W-1	Podstawowe sformułowania i klasyfikacja zadań optymalizacji.	2
T-W-2	Ogólne sformułowanie algorytmu rozwiązywania zadań optymalizacji. Klasyfikacja algorytmów optymalizacji (przeszukiwania, poszukiwania, adaptacyjne).	2
T-W-3	Omówienie wybranych algorytmów przeszukiwania (systematycznego przeszukiwania, losowego przeszukiwania), poszukiwania (spadku względem współrzędnych, gradientowe) i adaptacyjnych (symulowanego wyżarzania, strategie ewolucyjne, algorytmy genetyczne).	3
T-W-4	Metody uwzględnienia ograniczeń w zadaniach optymalizacyjnych (metoda Lagrange’a, metody funkcji kary).	2
T-W-5	Zaliczenie wykładów.	1
		10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Udział w zajęciach audytoryjnych.	10
A-A-2	Opracowywanie zadań do wykonania w ramach pracy własnej.	12
A-A-3	Przygotowanie się do zaliczenia ćwiczeń.	3
		25
wykłady
A-W-1	Uczestniczenie w wykładach.	10
A-W-2	Własne studia literaturowe.	12
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów.	3
		25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_2A_B02_W01 Zna i rozumie ogólne sformułowanie zadania optymalizacji.	O_2A_W01, O_2A_W07, O_2A_W10, O_2A_W13	T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W04, T2A_W07, T2A_W08	InzA2_W02, InzA2_W03, InzA2_W05	C-1, C-2	T-W-5, T-W-1, T-A-3, T-A-1	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3
O_2A_B02_W02 Zna i rozumie ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji.	O_2A_W01, O_2A_W10	T2A_W01, T2A_W03, T2A_W04, T2A_W07	InzA2_W02, InzA2_W05	C-1	T-W-5, T-A-3, T-A-2, T-W-2	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3
O_2A_B02_W03 Zna i rozumie wybrane algorytmy optymalizacji.	O_2A_W01, O_2A_W10	T2A_W01, T2A_W03, T2A_W04, T2A_W07	InzA2_W02, InzA2_W05	C-2	T-W-4, T-W-3, T-A-3, T-A-2, T-W-5	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_2A_B02_U01 Posiada umiejętność formułowania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.	O_2A_U09, O_2A_U11	T2A_U01, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U15, T2A_U17, T2A_U18	InzA2_U01, InzA2_U02, InzA2_U03, InzA2_U04, InzA2_U05, InzA2_U06, InzA2_U07	C-2	T-A-1, T-W-1, T-A-3, T-W-5	M-2, M-1	S-1, S-2, S-3
O_2A_B02_U02 Potrafi zastosować poznane algorytmy optymalizacji do rozwiązywania prostych zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.	O_2A_U09, O_2A_U10, O_2A_U11, O_2A_U15	T2A_U01, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U11, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U15, T2A_U17, T2A_U18	InzA2_U01, InzA2_U02, InzA2_U03, InzA2_U04, InzA2_U05, InzA2_U06, InzA2_U07	C-2	T-A-2, T-W-4, T-W-3, T-A-3, T-W-5, T-W-2	M-2, M-1	S-1, S-2, S-3
O_2A_B02_U03 Potrafi poddać krytycznej ocenie uzyskane rezultaty optymalizacji.	O_2A_U10, O_2A_U11, O_2A_U14, O_2A_U15	T2A_U01, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U11, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U17, T2A_U18	InzA2_U01, InzA2_U02, InzA2_U03, InzA2_U04, InzA2_U05, InzA2_U06, InzA2_U07	C-2	T-A-2, T-A-3	M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_2A_B02_K01 Posiada świadomość znaczenia formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.	O_2A_K01	T2A_K01, T2A_K03	—	C-2	T-W-5, T-W-1, T-A-3, T-A-1	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3
O_2A_B02_K02 Wykazuje się samodzielnością w formułowaniu i rozwiązywaniu problemów optymalizacyjnych w oceanotechnice.	O_2A_K01, O_2A_K03	T2A_K01, T2A_K03	InzA2_K02	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3	M-2	S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_2A_B02_W01 Zna i rozumie ogólne sformułowanie zadania optymalizacji.	2,0	Student nie potrafi podać ogólnego sformułowania zadania optymalizacji.
	3,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji jednak nie potrafi omówić ani wymienić żadnych elementów tego zadania.
	3,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz wymienić niektóre elementy tego zadania.
	4,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz wymienić elementy tego zadania.
	4,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz szczegółowo omówić niektóre elementy tego zadania.
	5,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz szczegółowo omówić elementy tego zadania.
O_2A_B02_W02 Zna i rozumie ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji.	2,0	Student nie potrafi podać ogólnego sformułowania algorytmu optymalizacji.
	3,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji lecz nie potrafi poddać go dyskusji.
	3,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go powierzchownej dyskusji.
	4,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go dyskusji zawierającej jednak istotne braki.
	4,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go szczegółowej dyskusji zawierającej niewielkie braki.
	5,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go szczegółowej dyskusji.
O_2A_B02_W03 Zna i rozumie wybrane algorytmy optymalizacji.	2,0	Student nie potrafi wymienić i pobieżnie omówić przynajmniej trzech poznanych na zajęciach algorytmów optymalizacji.
	3,0	Student potrafi wymienić i pobieżnie omówić niektóre poznane na zajęciach algorytmy optymalizacji.
	3,5	Student potrafi wymienić i pobieżnie omówić większość poznanych na zajęciach algorytmów optymalizacji.
	4,0	Student potrafi wymienić i pobieżnie omówić wszystkie poznane na zajęciach algorytmy optymalizacji.
	4,5	Student potrafi wymienić i szczegółowo omówić większość poznanych na zajęciach algorytmó optymalizacji.
	5,0	Student potrafi wymienić i szczegółowo omówić wszystkie poznane na zajęciach algorytmy optymalizacji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_2A_B02_U01 Posiada umiejętność formułowania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.	2,0	Student nie potrafi sformułować zadania optymalizacji pozbawionego wielu istotnych błędów.
	3,0	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z wieloma uwagami krytycznymi.
	3,5	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z kilkoma istotnymi uwagami krytycznymi.
	4,0	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z wieloma drobnej wagi uwagami krytycznymi.
	4,5	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z kilkoma drobnej wagi uwagami krytycznymi.
	5,0	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji bez istotnych uwag krytycznych.
O_2A_B02_U02 Potrafi zastosować poznane algorytmy optymalizacji do rozwiązywania prostych zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.	2,0	Student nie potrafi dobrać algorytmu optymalizacji odpowiedniego do sformułowanego zadania lub dobiera jednak stosuje go z wiloma istotnymi błędami.
	3,0	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania jednak stosuje go w praktyce z istotnymi błędami.
	3,5	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania i stosuje go w praktyce z wieloma drobnymi błędami.
	4,0	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania i stosuje go w praktyce z niewieloma drobnymi błędami.
	4,5	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania i stosuje go w praktyce z niewieloma błędami.
	5,0	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania oraz potrafi zastosować go w praktyce.
O_2A_B02_U03 Potrafi poddać krytycznej ocenie uzyskane rezultaty optymalizacji.	2,0	Student nie potrafi przedyskutować krytycznie uzyskanych rezultatów bez wielu istotnych krytycznych uwag prowadzącego zajęcia.
	3,0	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty jednak z wieloma istotnymi uwagami krytycznymi.
	3,5	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty z niewielką liczbą mało znaczących uwag krytycznych oraz niewielką liczbą istotnych uwag krytycznych.
	4,0	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty jednak z dużą liczbą mało znaczących uwag krytycznych.
	4,5	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty z małą liczbą mało znaczących uwag krytycznych.
	5,0	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty bez znaczących uwag krytycznych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_2A_B02_K01 Posiada świadomość znaczenia formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.	2,0	Student nie potrafi wypowiedzieć nawet powierzchownych sądów o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	3,0	Student potrafi wypowiedzieć powierzchowne sądy o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	3,5	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie jednak pobieżnie o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	4,0	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie jednak z nieznaczną wnikliwością o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	4,5	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie i wnikliwie o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	5,0	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie i bardzo wnikliwie o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
O_2A_B02_K02 Wykazuje się samodzielnością w formułowaniu i rozwiązywaniu problemów optymalizacyjnych w oceanotechnice.	2,0	Student nie potrafi samodzielnie sformułować problemu optymalizacyjnego i rozwiązać go bez wielu istotnych uwag krytycznychi.
	3,0	Student nie potrafi samodzielnie sformułować problemu optymalizacyjnego i rozwiązać go bez istotnych uwag krytycznychi.
	3,5	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go jednak dużą liczbą mało istotnych uwag krytycznych oraz jedną lub dwoma istotnymi uwagami krytycznymi.
	4,0	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go z małą liczbą mało istotnych uwag krytycznych oraz jedną lub dwoma istotnymi uwagami krytycznymi.
	4,5	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go z małą liczbą mało istotnych uwag krytycznych.
	5,0	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go bez istotnych uwag krytycznych.

Literatura podstawowa

Amborski K., Podstawy metod optymalizacji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2009
Kusiak J., Danielewska-Tułecka A., Oprocha P., Optymalizacja, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2009
Popov O. S., Metody numeryczne i optymalizacja, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1999
Stadnicki J., Teoria i praktyka rozwiązywania zadań optymalizacji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2006
Haftka R. T., Gürdal Z., Elements of Structural Optimization, Kluwer, 1992

Literatura dodatkowa

Bhatti M. A., Practical Optimization Methods with Mathematica Applications, Springer Verlag, 2000
Sójka Z., Statek optymalny, Wydawnictwo Morskie, Gdynia, 1964
Szymczak Cz., Elementy teorii projektowania, PWN, Warszawa, 1998
Tarnowski W., Optymalizacja i polioptymalizacja w technice, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin, 2011
Sekulski Z., Wybrane problemy optymalizacji wielokryterialnej we wstępnym projektowaniu konstrukcji kadłuba statków morskich, Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, Szczecin, 2012

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Formułowanie przykładowych zadań optymalizacyjnych.	2
T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.	7
T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.	1
		10

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawowe sformułowania i klasyfikacja zadań optymalizacji.	2
T-W-2	Ogólne sformułowanie algorytmu rozwiązywania zadań optymalizacji. Klasyfikacja algorytmów optymalizacji (przeszukiwania, poszukiwania, adaptacyjne).	2
T-W-3	Omówienie wybranych algorytmów przeszukiwania (systematycznego przeszukiwania, losowego przeszukiwania), poszukiwania (spadku względem współrzędnych, gradientowe) i adaptacyjnych (symulowanego wyżarzania, strategie ewolucyjne, algorytmy genetyczne).	3
T-W-4	Metody uwzględnienia ograniczeń w zadaniach optymalizacyjnych (metoda Lagrange’a, metody funkcji kary).	2
T-W-5	Zaliczenie wykładów.	1
		10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Udział w zajęciach audytoryjnych.	10
A-A-2	Opracowywanie zadań do wykonania w ramach pracy własnej.	12
A-A-3	Przygotowanie się do zaliczenia ćwiczeń.	3
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestniczenie w wykładach.	10
A-W-2	Własne studia literaturowe.	12
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów.	3
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_W01	Zna i rozumie ogólne sformułowanie zadania optymalizacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_W01	ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie niektórych działów matematyki, obejmującą elementy: statystyki, stochastyki, probabilistyki, programowania matematycznego, metod matematycznych i metod numerycznych, niezbędną do: 1) formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu oceanotechniki, 2) modelowania i analizy złożonych zjawisk i procesów z zakresu oceanotechniki, 3) wnioskowania i projektowania probabilistycznego, 4) projektowania optymalnego obiektów oceanotechnicznych, 5) wykorzystania metod numerycznych w oceanotechnice
	O_2A_W07	zna i rozumie wpływ uwarunkowań prawnych, ekonomicznych i społecznych na procesy projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn, systemów i obiektów oceanotechnicznych
	O_2A_W10	zna i rozumie wybrane algorytmy, modele matematyczne oraz zaawansowane metody informatyczne wykorzystywane w obliczeniach inżynierskich, jak również ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie projektowania maszyn, obiektów i układów stosowanych w oceanotechnice, zna komputerowe narzędzia do projektowania, modelowania i symulacji układów i systemów w oceanotechnice
	O_2A_W13	ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie projektowania i eksploatacji statków i obiektów oceanotechnicznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W01	ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W02	ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T2A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W08	ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	InzA2_W03	ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
	InzA2_W05	zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności rozpoznawania w praktyce i formułowania matematycznego zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-W-5	Zaliczenie wykładów.
	T-W-1	Podstawowe sformułowania i klasyfikacja zadań optymalizacji.
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
	T-A-1	Formułowanie przykładowych zadań optymalizacyjnych.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi podać ogólnego sformułowania zadania optymalizacji.
	3,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji jednak nie potrafi omówić ani wymienić żadnych elementów tego zadania.
	3,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz wymienić niektóre elementy tego zadania.
	4,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz wymienić elementy tego zadania.
	4,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz szczegółowo omówić niektóre elementy tego zadania.
	5,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie zadania optymalizacji oraz szczegółowo omówić elementy tego zadania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_W02	Zna i rozumie ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_W01	ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie niektórych działów matematyki, obejmującą elementy: statystyki, stochastyki, probabilistyki, programowania matematycznego, metod matematycznych i metod numerycznych, niezbędną do: 1) formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu oceanotechniki, 2) modelowania i analizy złożonych zjawisk i procesów z zakresu oceanotechniki, 3) wnioskowania i projektowania probabilistycznego, 4) projektowania optymalnego obiektów oceanotechnicznych, 5) wykorzystania metod numerycznych w oceanotechnice
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_W10	zna i rozumie wybrane algorytmy, modele matematyczne oraz zaawansowane metody informatyczne wykorzystywane w obliczeniach inżynierskich, jak również ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie projektowania maszyn, obiektów i układów stosowanych w oceanotechnice, zna komputerowe narzędzia do projektowania, modelowania i symulacji układów i systemów w oceanotechnice
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W01	ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	InzA2_W05	zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności rozpoznawania w praktyce i formułowania matematycznego zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-W-5	Zaliczenie wykładów.
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
	T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.
	T-W-2	Ogólne sformułowanie algorytmu rozwiązywania zadań optymalizacji. Klasyfikacja algorytmów optymalizacji (przeszukiwania, poszukiwania, adaptacyjne).
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi podać ogólnego sformułowania algorytmu optymalizacji.
	3,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji lecz nie potrafi poddać go dyskusji.
	3,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go powierzchownej dyskusji.
	4,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go dyskusji zawierającej jednak istotne braki.
	4,5	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go szczegółowej dyskusji zawierającej niewielkie braki.
	5,0	Student potrafi podać ogólne sformułowanie algorytmu optymalizacji oraz poddać go szczegółowej dyskusji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_W03	Zna i rozumie wybrane algorytmy optymalizacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_W01	ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie niektórych działów matematyki, obejmującą elementy: statystyki, stochastyki, probabilistyki, programowania matematycznego, metod matematycznych i metod numerycznych, niezbędną do: 1) formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu oceanotechniki, 2) modelowania i analizy złożonych zjawisk i procesów z zakresu oceanotechniki, 3) wnioskowania i projektowania probabilistycznego, 4) projektowania optymalnego obiektów oceanotechnicznych, 5) wykorzystania metod numerycznych w oceanotechnice
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_W10	zna i rozumie wybrane algorytmy, modele matematyczne oraz zaawansowane metody informatyczne wykorzystywane w obliczeniach inżynierskich, jak również ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie projektowania maszyn, obiektów i układów stosowanych w oceanotechnice, zna komputerowe narzędzia do projektowania, modelowania i symulacji układów i systemów w oceanotechnice
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W01	ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	InzA2_W05	zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-W-4	Metody uwzględnienia ograniczeń w zadaniach optymalizacyjnych (metoda Lagrange’a, metody funkcji kary).
	T-W-3	Omówienie wybranych algorytmów przeszukiwania (systematycznego przeszukiwania, losowego przeszukiwania), poszukiwania (spadku względem współrzędnych, gradientowe) i adaptacyjnych (symulowanego wyżarzania, strategie ewolucyjne, algorytmy genetyczne).
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
	T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.
	T-W-5	Zaliczenie wykładów.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wymienić i pobieżnie omówić przynajmniej trzech poznanych na zajęciach algorytmów optymalizacji.
	3,0	Student potrafi wymienić i pobieżnie omówić niektóre poznane na zajęciach algorytmy optymalizacji.
	3,5	Student potrafi wymienić i pobieżnie omówić większość poznanych na zajęciach algorytmów optymalizacji.
	4,0	Student potrafi wymienić i pobieżnie omówić wszystkie poznane na zajęciach algorytmy optymalizacji.
	4,5	Student potrafi wymienić i szczegółowo omówić większość poznanych na zajęciach algorytmó optymalizacji.
	5,0	Student potrafi wymienić i szczegółowo omówić wszystkie poznane na zajęciach algorytmy optymalizacji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_U01	Posiada umiejętność formułowania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_U09	potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, uwzględniając ewentualne ich modyfikacje, do modelowania i projektowania elementów, układów, systemów, procesów, maszyn czy obiektów oceanotechnicznych przy pomocy odpowiednich narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_U11	potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych – wykorzystywać i integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł, zarówno z zakresu oceanotechniki, jak i innych dziedzin nauki i techniki, uwzględniając aspekty pozatechniczne (np. prawne czy ekonomiczne)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U01	potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
	T2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
	T2A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne
	T2A_U12	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
	T2A_U14	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
	T2A_U15	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
	T2A_U18	potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA2_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA2_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	InzA2_U04	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich
	InzA2_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA2_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	InzA2_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-A-1	Formułowanie przykładowych zadań optymalizacyjnych.
	T-W-1	Podstawowe sformułowania i klasyfikacja zadań optymalizacji.
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
	T-W-5	Zaliczenie wykładów.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi sformułować zadania optymalizacji pozbawionego wielu istotnych błędów.
	3,0	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z wieloma uwagami krytycznymi.
	3,5	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z kilkoma istotnymi uwagami krytycznymi.
	4,0	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z wieloma drobnej wagi uwagami krytycznymi.
	4,5	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji z kilkoma drobnej wagi uwagami krytycznymi.
	5,0	Student potrafi sformułować zadanie optymalizacji bez istotnych uwag krytycznych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_U02	Potrafi zastosować poznane algorytmy optymalizacji do rozwiązywania prostych zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_U09	potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, uwzględniając ewentualne ich modyfikacje, do modelowania i projektowania elementów, układów, systemów, procesów, maszyn czy obiektów oceanotechnicznych przy pomocy odpowiednich narzędzi
	O_2A_U10	potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych – dokonać oceny i zastosować odpowiednie metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne z zastosowaniem podejścia systemowego, jak również formułować i testować hipotezy związane m.in. z modelowaniem i projektowaniem elementów, układów, systemów, procesów, maszyn czy obiektów oceanotechnicznych
	O_2A_U11	potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych – wykorzystywać i integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł, zarówno z zakresu oceanotechniki, jak i innych dziedzin nauki i techniki, uwzględniając aspekty pozatechniczne (np. prawne czy ekonomiczne)
	O_2A_U15	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania odpowiednich metod, narzędzi i programów komputerowych służących do rozwiązania zadanego problemu inżynierskiego związanego z zagadnieniami oceanotechniki dostrzegając ich ograniczenia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U01	potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
	T2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
	T2A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne
	T2A_U11	potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
	T2A_U12	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
	T2A_U14	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
	T2A_U15	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
	T2A_U18	potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA2_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA2_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	InzA2_U04	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich
	InzA2_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA2_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	InzA2_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.
	T-W-4	Metody uwzględnienia ograniczeń w zadaniach optymalizacyjnych (metoda Lagrange’a, metody funkcji kary).
	T-W-3	Omówienie wybranych algorytmów przeszukiwania (systematycznego przeszukiwania, losowego przeszukiwania), poszukiwania (spadku względem współrzędnych, gradientowe) i adaptacyjnych (symulowanego wyżarzania, strategie ewolucyjne, algorytmy genetyczne).
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
	T-W-5	Zaliczenie wykładów.
	T-W-2	Ogólne sformułowanie algorytmu rozwiązywania zadań optymalizacji. Klasyfikacja algorytmów optymalizacji (przeszukiwania, poszukiwania, adaptacyjne).
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi dobrać algorytmu optymalizacji odpowiedniego do sformułowanego zadania lub dobiera jednak stosuje go z wiloma istotnymi błędami.
	3,0	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania jednak stosuje go w praktyce z istotnymi błędami.
	3,5	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania i stosuje go w praktyce z wieloma drobnymi błędami.
	4,0	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania i stosuje go w praktyce z niewieloma drobnymi błędami.
	4,5	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania i stosuje go w praktyce z niewieloma błędami.
	5,0	Student potrafi dobrać algorytm optymalizacji odpowiedni do sformułowanego zadania oraz potrafi zastosować go w praktyce.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_U03	Potrafi poddać krytycznej ocenie uzyskane rezultaty optymalizacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_U10	potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych – dokonać oceny i zastosować odpowiednie metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne z zastosowaniem podejścia systemowego, jak również formułować i testować hipotezy związane m.in. z modelowaniem i projektowaniem elementów, układów, systemów, procesów, maszyn czy obiektów oceanotechnicznych
	O_2A_U11	potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych – wykorzystywać i integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł, zarówno z zakresu oceanotechniki, jak i innych dziedzin nauki i techniki, uwzględniając aspekty pozatechniczne (np. prawne czy ekonomiczne)
	O_2A_U14	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć nauki i techniki do rozwiązania zadanego problemu inżynierskiego związanego z zagadnieniami oceanotechniki z uwzględnieniem podejścia systemowego
	O_2A_U15	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania odpowiednich metod, narzędzi i programów komputerowych służących do rozwiązania zadanego problemu inżynierskiego związanego z zagadnieniami oceanotechniki dostrzegając ich ograniczenia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U01	potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
	T2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
	T2A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne
	T2A_U11	potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
	T2A_U12	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
	T2A_U14	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
	T2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
	T2A_U18	potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA2_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA2_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	InzA2_U04	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich
	InzA2_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA2_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	InzA2_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.
Treści programowe	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi przedyskutować krytycznie uzyskanych rezultatów bez wielu istotnych krytycznych uwag prowadzącego zajęcia.
	3,0	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty jednak z wieloma istotnymi uwagami krytycznymi.
	3,5	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty z niewielką liczbą mało znaczących uwag krytycznych oraz niewielką liczbą istotnych uwag krytycznych.
	4,0	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty jednak z dużą liczbą mało znaczących uwag krytycznych.
	4,5	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty z małą liczbą mało znaczących uwag krytycznych.
	5,0	Student potrafi przedyskutować krytycznie uzyskane rezultaty bez znaczących uwag krytycznych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_K01	Posiada świadomość znaczenia formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_K01	ma świadomość konieczności uzupełniania wiedzy przez całe życie, jak również potrafi dobrać właściwe metody uczenia się dla siebie i innych osób
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	T2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami optymalizacji i nabycie przez nich umiejętności doboru metod optymalizacji do określonych zagadnień optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-W-5	Zaliczenie wykładów.
	T-W-1	Podstawowe sformułowania i klasyfikacja zadań optymalizacji.
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
	T-A-1	Formułowanie przykładowych zadań optymalizacyjnych.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wypowiedzieć nawet powierzchownych sądów o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	3,0	Student potrafi wypowiedzieć powierzchowne sądy o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	3,5	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie jednak pobieżnie o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	4,0	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie jednak z nieznaczną wnikliwością o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	4,5	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie i wnikliwie o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
	5,0	Student potrafi wypowiedzieć się obszernie i bardzo wnikliwie o znaczeniu formułowania i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_2A_B02_K02	Wykazuje się samodzielnością w formułowaniu i rozwiązywaniu problemów optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_K01	ma świadomość konieczności uzupełniania wiedzy przez całe życie, jak również potrafi dobrać właściwe metody uczenia się dla siebie i innych osób
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_2A_K03	potrafi współpracować i realizować zadania w grupie oraz ma świadomość konieczności odpowiedniego podziału obowiązków
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	T2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_K02	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności rozpoznawania w praktyce i formułowania matematycznego zadań optymalizacyjnych w oceanotechnice.
Treści programowe	T-A-1	Formułowanie przykładowych zadań optymalizacyjnych.
	T-A-2	Zastosowanie wybranych metod optymalizacji do rozwiązania sformułowanych zadań.
	T-A-3	Zaliczenie ćwiczeń.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń samodzielnie wykonanych przez studenta.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi samodzielnie sformułować problemu optymalizacyjnego i rozwiązać go bez wielu istotnych uwag krytycznychi.
	3,0	Student nie potrafi samodzielnie sformułować problemu optymalizacyjnego i rozwiązać go bez istotnych uwag krytycznychi.
	3,5	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go jednak dużą liczbą mało istotnych uwag krytycznych oraz jedną lub dwoma istotnymi uwagami krytycznymi.
	4,0	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go z małą liczbą mało istotnych uwag krytycznych oraz jedną lub dwoma istotnymi uwagami krytycznymi.
	4,5	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go z małą liczbą mało istotnych uwag krytycznych.
	5,0	Student potrafi samodzielnie sformułować problem optymalizacyjny i rozwiązać go bez istotnych uwag krytycznych.