ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2012/2013 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (N2) / eksploatacja pojazdów samochodowych / Sylabus przedmiotu - Sterowanie i automatyka systemów wytwarzania

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (N2)
specjalność: eksploatacja pojazdów samochodowych

Sylabus przedmiotu Sterowanie i automatyka systemów wytwarzania:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister
Obszary studiów	nauk technicznych
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Sterowanie i automatyka systemów wytwarzania
Specjalność	automatyzacja procesów wytwarzania
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Mariusz Sosnowski <Mariusz.Sosnowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	1	10	1,8	0,38	zaliczenie
wykłady	W	1	12	2,2	0,62	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawy automatyki.
W-2	Podstawy elektrotechniki i elektroniki.
W-3	Programowanie w językach wyższego poziomu.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studenta z pojęciami sterowania i automatyki systemów wytwarzania.
C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i automatyki w systemach wytwarzania.
C-3	Ogólna wiedza na temat automatyki i robotyzacji złożonych systemów produkcyjnych z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.
C-4	Zapoznanie z budową i działaniem elastycznych systemów wytwarzania oraz opanowanie podstaw ich konstruowania, sterowania i programowania.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Nauka programowania robotów przegubowych opartych na serwomechanizmach. Nauczanie robotów Robix za pomocą języka wyższego poziomu.	2
T-L-2	Programowanie Robota Bioloid	2
T-L-3	Sterowanie i automatyka pracy silników prądu stałego i silników krokowych – nauka programowania i projektowania układów sterowania.	2
T-L-4	Programowanie układarką regałową i wózkiem transportowym w Miniaturowym Elastycznym Systemie Wytwarzania.	4
		10
wykłady
T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki i sterowania w systemach wytwarzania. Pojęcie sterowania otwartego i zamkniętego, adaptacyjne, CNCplus oraz DNC.	1
T-W-2	Architektury sterowania w przemyśle oraz topologie i technologie transmisji danych w sieciach przemysłowych.	2
T-W-3	Układy napędowe – wymagania dla napędów, charakterystyka nowoczesnych napędów, zastosowanie.	2
T-W-4	Układy pomiarowe, sensoryczne i układy kodowania.	2
T-W-5	Elastyczne systemy wytwarzania – podsystemy transportu, magazynowania, manipulacji.	2
T-W-6	Rozproszone systemy automatyki. Przepływ przedmiotów obrabianych i narzędzi w systemach wytwarzania.	1
T-W-7	Zadania układów i podsystemów nadzorowania i diagnostyki.	1
T-W-8	Sztuczna inteligencja w automatyzacji.	1
		12

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-L-2	Opracowanie sprawozdań.	20
A-L-3	Przygotowanie do zaliczenia zajęć.	20
A-L-4	Konsultacje.	4
		54
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	12
A-W-2	Przygotowanie do egzaminu i studia literaturowe.	42
A-W-3	Konsultacje do wykładów.	10
A-W-4	Egzamin.	2
		66

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego projektu.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego ćwiczenia bądź projektu.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_APW/03_W01 Student powinien znać podstawowe pojęcia związane ze sterowaniem i automatyką w zrobotyzowanych systemach wytwarzania, scharakteryzować budowę i działanie układu sterowania i regulacji automatycznej. Powinien posiadać wiedze na temat sposobów sterowania elastycznymi systemami wytwarzania z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.	MBM_2A_W03, MBM_2A_W10	T2A_W02, T2A_W07	C-1, C-4, C-2, C-3	T-W-5, T-W-4, T-W-7, T-W-8, T-W-3, T-W-6, T-W-2, T-W-1	M-1, M-2, M-3	S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_APW/03_U01 Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu sterowania i automatyki, potrafi zaprojektować i zaimplementować prosty układ sterowania jak również opracować algorytmy sterowania wybranym urządzeniem. Umiejętnie porusza się w tematyce automatyki i sterowania zrobotyzowanymi systemami produkcyjnymi z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.	MBM_2A_U05, MBM_2A_U10, MBM_2A_U12	T2A_U05, T2A_U10, T2A_U12	C-1, C-4, C-3, C-2	T-L-3, T-L-2, T-L-4, T-L-1	M-2, M-3	S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_APW/03_K01 Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.	MBM_2A_K01	T2A_K01	C-4, C-1, C-3, C-2	T-W-7, T-W-2, T-L-4, T-L-1, T-W-3, T-W-6, T-W-5, T-W-8, T-L-3, T-W-1, T-W-4, T-L-2	M-2, M-1, M-3	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_APW/03_W01 Student powinien znać podstawowe pojęcia związane ze sterowaniem i automatyką w zrobotyzowanych systemach wytwarzania, scharakteryzować budowę i działanie układu sterowania i regulacji automatycznej. Powinien posiadać wiedze na temat sposobów sterowania elastycznymi systemami wytwarzania z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_APW/03_U01 Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu sterowania i automatyki, potrafi zaprojektować i zaimplementować prosty układ sterowania jak również opracować algorytmy sterowania wybranym urządzeniem. Umiejętnie porusza się w tematyce automatyki i sterowania zrobotyzowanymi systemami produkcyjnymi z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
	5,0	Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_APW/03_K01 Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.	2,0	Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
	3,0	Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
	3,5
	4,0	Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
	4,5
	5,0	Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.

Literatura podstawowa

Honczarenko J., Elastyczna automatyzacja wytwarzania obrabiarki i systemy obróbkowe, WNT, Warszawa, 2000
Honczarenko J., Roboty przemysłowe, WNT, Warszawa, 2010
A. Piegat, Wprowadzenie do automatyki, Wydawnictwo Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1995
J. Kostro, Elementy, urządzenia i układy automatyki, Elementy, urządzenia i układy automatyki Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1983
S. Węgrzyn, Podstawy automatyki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1980

Literatura dodatkowa

A. Markowski, J. Kostro, A. Lewandowski, Automatyka w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa, 1985
W. Findeisen, Poradnik inżyniera automatyka, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1973

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Nauka programowania robotów przegubowych opartych na serwomechanizmach. Nauczanie robotów Robix za pomocą języka wyższego poziomu.	2
T-L-2	Programowanie Robota Bioloid	2
T-L-3	Sterowanie i automatyka pracy silników prądu stałego i silników krokowych – nauka programowania i projektowania układów sterowania.	2
T-L-4	Programowanie układarką regałową i wózkiem transportowym w Miniaturowym Elastycznym Systemie Wytwarzania.	4
		10

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki i sterowania w systemach wytwarzania. Pojęcie sterowania otwartego i zamkniętego, adaptacyjne, CNCplus oraz DNC.	1
T-W-2	Architektury sterowania w przemyśle oraz topologie i technologie transmisji danych w sieciach przemysłowych.	2
T-W-3	Układy napędowe – wymagania dla napędów, charakterystyka nowoczesnych napędów, zastosowanie.	2
T-W-4	Układy pomiarowe, sensoryczne i układy kodowania.	2
T-W-5	Elastyczne systemy wytwarzania – podsystemy transportu, magazynowania, manipulacji.	2
T-W-6	Rozproszone systemy automatyki. Przepływ przedmiotów obrabianych i narzędzi w systemach wytwarzania.	1
T-W-7	Zadania układów i podsystemów nadzorowania i diagnostyki.	1
T-W-8	Sztuczna inteligencja w automatyzacji.	1
		12

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-L-2	Opracowanie sprawozdań.	20
A-L-3	Przygotowanie do zaliczenia zajęć.	20
A-L-4	Konsultacje.	4
		54

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	12
A-W-2	Przygotowanie do egzaminu i studia literaturowe.	42
A-W-3	Konsultacje do wykładów.	10
A-W-4	Egzamin.	2
		66

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_APW/03_W01	Student powinien znać podstawowe pojęcia związane ze sterowaniem i automatyką w zrobotyzowanych systemach wytwarzania, scharakteryzować budowę i działanie układu sterowania i regulacji automatycznej. Powinien posiadać wiedze na temat sposobów sterowania elastycznymi systemami wytwarzania z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_W03	ma szczegółową wiedzę z wybranych zagadnień pokrewnych kierunków studiów powiązanych z obszarem studiowanej specjalności
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_W10	zna podstawowe metody i techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań w zakresie konstruowania, pomiarów, projektowania technologii i eksploatacji
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W02	ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studenta z pojęciami sterowania i automatyki systemów wytwarzania.
	C-4	Zapoznanie z budową i działaniem elastycznych systemów wytwarzania oraz opanowanie podstaw ich konstruowania, sterowania i programowania.
	C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i automatyki w systemach wytwarzania.
	C-3	Ogólna wiedza na temat automatyki i robotyzacji złożonych systemów produkcyjnych z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.
Treści programowe	T-W-5	Elastyczne systemy wytwarzania – podsystemy transportu, magazynowania, manipulacji.
	T-W-4	Układy pomiarowe, sensoryczne i układy kodowania.
	T-W-7	Zadania układów i podsystemów nadzorowania i diagnostyki.
	T-W-8	Sztuczna inteligencja w automatyzacji.
	T-W-3	Układy napędowe – wymagania dla napędów, charakterystyka nowoczesnych napędów, zastosowanie.
	T-W-6	Rozproszone systemy automatyki. Przepływ przedmiotów obrabianych i narzędzi w systemach wytwarzania.
	T-W-2	Architektury sterowania w przemyśle oraz topologie i technologie transmisji danych w sieciach przemysłowych.
	T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki i sterowania w systemach wytwarzania. Pojęcie sterowania otwartego i zamkniętego, adaptacyjne, CNCplus oraz DNC.
Metody nauczania	M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
	M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
	M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego projektu.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego ćwiczenia bądź projektu.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_APW/03_U01	Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu sterowania i automatyki, potrafi zaprojektować i zaimplementować prosty układ sterowania jak również opracować algorytmy sterowania wybranym urządzeniem. Umiejętnie porusza się w tematyce automatyki i sterowania zrobotyzowanymi systemami produkcyjnymi z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_U05	potrafi określić kierunki dalszego uczenia się, ma umiejętność samokształcenia w swojej i pokrewnych specjalnościach
	MBM_2A_U10	potrafi, przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich integrować wiedzę z zakresu konstrukcji, technologii, planowania, automatyzacji i eksploatacji, stosować podejście systemowe oraz uwzględniać aspekty pozatechniczne
	MBM_2A_U12	potrafi oceniać przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć inżynierii w zakresie konstrukcji, technologii, automatyzacji i organizacji
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U05	potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
	T2A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne
	T2A_U12	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studenta z pojęciami sterowania i automatyki systemów wytwarzania.
	C-4	Zapoznanie z budową i działaniem elastycznych systemów wytwarzania oraz opanowanie podstaw ich konstruowania, sterowania i programowania.
	C-3	Ogólna wiedza na temat automatyki i robotyzacji złożonych systemów produkcyjnych z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.
	C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i automatyki w systemach wytwarzania.
Treści programowe	T-L-3	Sterowanie i automatyka pracy silników prądu stałego i silników krokowych – nauka programowania i projektowania układów sterowania.
	T-L-2	Programowanie Robota Bioloid
	T-L-4	Programowanie układarką regałową i wózkiem transportowym w Miniaturowym Elastycznym Systemie Wytwarzania.
	T-L-1	Nauka programowania robotów przegubowych opartych na serwomechanizmach. Nauczanie robotów Robix za pomocą języka wyższego poziomu.
Metody nauczania	M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
Metody nauczania	M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego projektu.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego ćwiczenia bądź projektu.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
	5,0	Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_APW/03_K01	Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotu	C-4	Zapoznanie z budową i działaniem elastycznych systemów wytwarzania oraz opanowanie podstaw ich konstruowania, sterowania i programowania.
	C-1	Zapoznanie studenta z pojęciami sterowania i automatyki systemów wytwarzania.
	C-3	Ogólna wiedza na temat automatyki i robotyzacji złożonych systemów produkcyjnych z uwzględnieniem ich elementów składowych i podsystemów technologicznych.
	C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i automatyki w systemach wytwarzania.
Treści programowe	T-W-7	Zadania układów i podsystemów nadzorowania i diagnostyki.
	T-W-2	Architektury sterowania w przemyśle oraz topologie i technologie transmisji danych w sieciach przemysłowych.
	T-L-4	Programowanie układarką regałową i wózkiem transportowym w Miniaturowym Elastycznym Systemie Wytwarzania.
	T-L-1	Nauka programowania robotów przegubowych opartych na serwomechanizmach. Nauczanie robotów Robix za pomocą języka wyższego poziomu.
	T-W-3	Układy napędowe – wymagania dla napędów, charakterystyka nowoczesnych napędów, zastosowanie.
	T-W-6	Rozproszone systemy automatyki. Przepływ przedmiotów obrabianych i narzędzi w systemach wytwarzania.
	T-W-5	Elastyczne systemy wytwarzania – podsystemy transportu, magazynowania, manipulacji.
	T-W-8	Sztuczna inteligencja w automatyzacji.
	T-L-3	Sterowanie i automatyka pracy silników prądu stałego i silników krokowych – nauka programowania i projektowania układów sterowania.
	T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki i sterowania w systemach wytwarzania. Pojęcie sterowania otwartego i zamkniętego, adaptacyjne, CNCplus oraz DNC.
	T-W-4	Układy pomiarowe, sensoryczne i układy kodowania.
	T-L-2	Programowanie Robota Bioloid
Metody nauczania	M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
	M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
	M-3	W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego projektu.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do zajęć praktycznych: pokaz i demonstracja zrealizowanego ćwiczenia bądź projektu.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
	3,0	Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
	3,5
	4,0	Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
	4,5
	5,0	Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.