Pole | KOD | Znaczenie kodu |
---|
Zamierzone efekty kształcenia | IM_2A_NM/04_U01 | Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania. |
---|
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | IM_2A_U09 | Potrafi zaplanować proces badania wyrobu pod kątem właściwości użytkowych i cyklu życia oraz aspektów pozatechnicznych |
---|
IM_2A_U08 | Potrafi zaplanować oraz przeprowadzić symulację i pomiary właściwości materiałów i/lub procesów technologicznych i/lub wyrobów |
IM_2A_U11 | Potrafi projektować wyrób z uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych oraz z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych |
IM_2A_U13 | Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować samokształcenie |
IM_2A_U01 | Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągnąć wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie |
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | T2A_U01 | potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie |
---|
T2A_U02 | potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów |
T2A_U05 | potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia |
T2A_U07 | potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej |
T2A_U08 | potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
T2A_U09 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne |
T2A_U10 | potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne |
T2A_U11 | potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi |
T2A_U12 | potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów |
T2A_U14 | potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich |
T2A_U16 | potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych |
T2A_U17 | potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne |
T2A_U18 | potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy |
T2A_U19 | potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia |
Cel przedmiotu | C-1 | Student uzyskuje wiedzę o budowie, strukturze, właściwościach, metodach badania i wytwarzania oraz zastosowaniach nanokompozytowych materiałów. |
---|
C-2 | Student poznaje terminologię nanostrukturalnych powłok oraz zjawiska, które występują materiałach o strukturze nanometrycznej. |
Treści programowe | T-W-4 | Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok. |
---|
T-W-6 | Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa. |
T-W-2 | Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi. |
T-W-8 | Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania. |
T-W-5 | Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie. |
T-W-9 | Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty |
T-W-7 | Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe. |
T-W-11 | Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce. |
T-W-10 | Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok. |
T-W-3 | Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych. |
T-W-1 | Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok. |
T-L-1 | Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok. |
Metody nauczania | M-2 | Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium. |
---|
M-1 | Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe. |
M-3 | Ćwiczenia laboratoryjne. Analiza wyników eksperymentów połączona z dyskusją dydaktyczną (okrągłego stołu). Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonej analizy. |
Sposób oceny | S-4 | Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6). |
---|
S-1 | Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne : Na podstawie krótkich sprawdzianów wiedzy przygotowanej do ćwiczeń (9 sprawdzianów) student uzyskuje ocenę z ćwiczenia. |
S-3 | Ocena podsumowująca: Wykład. Po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych student przystępuje do egzaminu pisemnego; ocenę pozytywną otrzymuję po uzyskaniu co najmiej połowy punktów. |
S-2 | Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie ćwiczenia. |
Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
---|
2,0 | Student nie potrafi wskazać zakresu stosowania, nie potrafi scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania. |
3,0 | Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania. |
3,5 | Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania. |
4,0 | Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań, potrafi wybrać technologię ich wytwarzania. |
4,5 | Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań oraz dokonać wyboru technologii ich wytwarzania w stopniu zaawansowanym. |
5,0 | Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań oraz dokonać wyboru technologii ich wytwarzania w stopniu najbardziej zaawansowanym. |