Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Energetyka (S1)
Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Energetyka | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wytrzymałość materiałów II | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Paweł Gutowski <Pawel.Gutowski@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Podstawy matematyki, w tym podstawy rachunku różniczkowego i całkowego. |
| W-2 | Ukończony kurs mechaniki ogólnej w zakresie statyki. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych |
| C-2 | Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie oraz umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej. |
| C-3 | Praktyczne zapoznanie studentów z podstawowymi próbami wytrzymałościowymi i urządzeniami stosowanymi do ich prowadzenia oraz z podstawami doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Belki. Wykresy sił tnących i momentów gnących. | 1 |
| T-A-2 | Obliczenia wytrzymałościowe belek. | 3 |
| T-A-3 | Wyznaczanie naprężeń stycznych przy zginaniu. | 1 |
| T-A-4 | Wyznaczanie ugięcia belki. | 2 |
| T-A-5 | Belki statycznie niewyznaczalne. | 1 |
| T-A-6 | Kolokwium nr 1. | 1 |
| T-A-7 | Obliczenia prętów na wyboczenie | 1 |
| T-A-8 | Wytrzymałość złożona - równoczesne zginanie i skręcanie. | 1 |
| T-A-9 | Wytrzymałość złożona - równoczesne zginanie i rozciąganie lub sciskanie. | 1 |
| T-A-10 | Metody energetyczne. Wykorzystanie twierdzeń energetycznnych do rozwiązywania belek. | 2 |
| T-A-11 | Kolokwium nr 2 | 1 |
| 15 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Zapoznanie studentów z laboratorium wytrzymałości materiałów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami BHP obowiązującymi na ćwiczeniach laboratoryjnych. | 1 |
| T-L-2 | Próba statyczna rozciągania meteli. | 2 |
| T-L-3 | Próba statyczna ściskania metali. | 1 |
| T-L-4 | Próby udarności. Próba ścinania. | 1 |
| T-L-5 | Pomiary twardości. | 2 |
| T-L-6 | Kolokwium nr 1. | 1 |
| T-L-7 | Wyboczenie. | 1 |
| T-L-8 | Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności. | 1 |
| T-L-9 | Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych. | 2 |
| T-L-10 | Badanie metali na zmęczenie. | 1 |
| T-L-11 | Badania układów liniowo-sprężystych - sprawdzenie twierdzenia Maxwella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. | 1 |
| T-L-12 | Kolokwium nr 2 | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Zginanie - wykresy sił tnących i momentów gnących. | 1 |
| T-W-2 | Naprężenia normalne przy zginaniu prostym. | 2 |
| T-W-3 | Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym. | 1 |
| T-W-4 | Równanie różniczkowe osi ugiętej. | 1 |
| T-W-5 | Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych. | 1 |
| T-W-6 | Wyboczenie. | 2 |
| T-W-7 | Wytężenie materiału. Naprężenie zredukowane. | 1 |
| T-W-8 | Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe. | 2 |
| T-W-9 | Wytrzymałość złożona. Równoczesne zginanie i skręcanie. Równoczesne zginanie i rozciąganie lub sciskanie. | 1 |
| T-W-10 | Obliczenia wytrzymałościowe rur grubościennych. | 1 |
| T-W-11 | Układy liniowo-sprężyste. Energia sprężysta układów Clapeyrona. | 1 |
| T-W-12 | Twierdzenie o wzajemności prac i przemieszczeń. Twierdzenie Castigliano. Twierdzenie Menabrea-Castigliano. | 1 |
| 15 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 15 |
| A-A-2 | Przygotowanie do kolejnych zajęć | 2 |
| A-A-3 | Samokształcenie się - rozwiązywanie zadań podanych przez prowadzącego ćwiczenia i zadań samodzielnie wybranych z podanych zbiorów zadań. | 14 |
| A-A-4 | Przygotowanie się do sprawdzianów i kolokwiów | 7 |
| A-A-5 | Konsultacje | 1 |
| 39 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych | 15 |
| A-L-2 | Przygotowanie do kolejnych ćwiczeń. | 3 |
| A-L-3 | Opracowanie wyników badań i sporządzenie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń. | 12 |
| A-L-4 | Przygotowanie do kolokwiów. | 6 |
| 36 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-W-2 | Samokształcenie się - porządkowanie i pogłębianie zdobytej wiedzy, na podstawie podanej literatury. | 5 |
| A-W-3 | Przygotowania do egzaminu. | 7 |
| A-W-4 | Egzamin końcowy | 3 |
| 45 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych. |
| M-2 | Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej. |
| M-3 | Ćwiczenia laboratoryjne: a) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego zajęcia. b) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego zajęcia i prowadzenie dalszych badań przez studemtów pod nadzorem prowadzącego. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonych sprawdzianów i oddanych prac domowych. |
| S-2 | Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawdzianów pisemnych i oddanych sprawozdań. |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń audytoryjnych na podstawie dwóch pisemnych kolokwiów i pisemnych sprawdzianów. |
| S-4 | Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie dwóch pisemnych kolokwiów oraz oddanych indywidualnych sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń. |
| S-5 | Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy, dwuczęściowy, składający się z części pisemnej (ok 105 min.) i odpowiedzi ustnej. Można do niego przystąpić dopiero po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ENE_1A_C04_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na ściskanie, rozciąganie, skręcanie, ścinanie i zginanie oraz wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej. | ENE_1A_W05 | T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07 | InzA_W02 | C-1 | T-W-5, T-W-11, T-W-7, T-W-12, T-W-1, T-W-8, T-W-3, T-W-10, T-W-2, T-W-4, T-W-9, T-W-6 | M-1 | S-5 |
| ENE_1A_C04_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń oraz powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania. | ENE_1A_W05, ENE_1A_W10 | T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07 | InzA_W02 | C-3 | T-L-9, T-L-8, T-L-4, T-L-10, T-L-3, T-L-1, T-L-7, T-L-5, T-L-2, T-L-11 | M-3 | S-2, S-4 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ENE_1A_C04_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe i odkształceniowe belek statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych oraz powinien umieć przeprowadzić obliczenia prętów na wyboczenie i analizy wytrzymałościwe dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej. | ENE_1A_U03, ENE_1A_U05 | T1A_U08, T1A_U09, T1A_U16 | InzA_U01, InzA_U02, InzA_U08 | C-2, C-1 | T-A-10, T-W-4, T-W-6, T-W-12, T-A-7, T-W-8, T-W-9, T-A-3, T-A-8, T-A-2, T-W-1, T-A-4, T-W-7, T-A-1, T-A-5, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-10, T-W-11, T-A-9 | M-1, M-2 | S-1, S-3, S-5 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ENE_1A_C04_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na ściskanie, rozciąganie, skręcanie, ścinanie i zginanie oraz wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej. | 2,0 | - Student nie potrafi zdefiniować takich pojęć, jak: moment gnący i siła tnąca. - Nie potrafi zdefiniować kryteriów wytrzymałosciowych dla prętów zginanych. - Nie potrafi napisać równania różniczkowego linii ugięcia belki. - Nie potrafi opisać zjawiska wyboczenia. - Nie potrafi zdefiniować takich pojęć, jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Nie potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe i nie zna hipotezy Hubera. - Nie potrafi zdefiniować układu liniowo-sprężystego. |
| 3,0 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: moment gnący i siła tnąca. - Potrafi zdefiniować kryteria wytrzymałosciowe dla prętów zginanych. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe i zna hipotezę Hubera. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty. - Zna twierdzenie Castigliano i twierdzenie Menabrea. | |
| 3,5 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: moment gnący i siła tnąca. - Potrafi zdefiniować kryteria wytrzymałosciowe dla prętów zginanych. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. Potrafi wymienić kilka znanych hipotez wytężeniowych. Potrafi szczegółowo omówić hipotezę Hubera. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykłady takich układów. - Zna twierdzenie Castigliano i twierdzenie Menabrea. | |
| 4,0 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: moment gnący i siła tnąca. - Potrafi zdefiniować kryteria wytrzymałosciowe dla prętów zginanych. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki. Potrafi opisać sposób wyznaczania stałych całkowania w równaniach na ugięcie i kąt obrotu przekroju belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. - Potrafi wyjaśnić różnicę między pojęciami: smukłość pręta, a smukłość graniczna. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężeń zachodzi koniecznośc obliczania naprężeń zredukowanych. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. Potrafi wymienić kilka znanych hipotez wytężeniowych. Potrafi szczegółowo omówić hipotezę Hubera oraz hipotezę Treski- Coulomba i hipotezę de Saint-Venanta-Grashoffa. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna twierdzenie Castigliano i twierdzenie Menabrea i potrafi omówić praktyczne wykorzystanie tych twierdzeń w obliczeniach wytrzymałościowych układów prętowych. | |
| 4,5 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: moment gnący i siła tnąca. - Potrafi zdefiniować kryteria wytrzymałosciowe dla prętów zginanych. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. - Potrafi wyjaśnić różnicę między pojęciami: smukłość pręta, a smukłość graniczna. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału i efekt karbu. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak:wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężeń zachodzi koniecznośc obliczania naprężeń zredukowanych. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. Potrafi wymienić kilka znanych hipotez wytężeniowych. Potrafi szczegółowo omówić hipotezę Hubera oraz hipotezę Treski- Coulomba i hipotezę de Saint-Venanta-Grashoffa. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykłady takich układów. - Zna twierdzenie Castigliano i twierdzenie Menabrea i potrafi omówić praktyczne wykorzystanie tych twierdzeń w obliczeniach wytrzymałościowych układów prętowych. | |
| 5,0 | Wymagania takie same, jak na ocenę 4,5 plus umiejętność krytycznej analizy przedstawianych wiadomości i umiejętność wskazywania praktycznego wykorzystania nabytej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów. | |
| ENE_1A_C04_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń oraz powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania. | 2,0 | - Student nie potrafi sprecyzować celu przeprowadzonych prób/badań wytrzymałościwych. - Nie potrafi zdefiniować wskaźników wytrzymałościowych i innych wielkości wyznaczanych w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. |
| 3,0 | - Student potrafi sprecyzować cel przeprowadzonych prób/badań wytrzymałościwych. - Potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzania badań/próby. | |
| 3,5 | - Student potrafi sprecyzować cel przeprowadzonych prób/badań wytrzymałościwych. - Potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzania badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować wyniki badań. | |
| 4,0 | - Student potrafi sprecyzować cel przeprowadzonych prób/badań wytrzymałościwych. - Potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzania badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować wyniki badań. | |
| 4,5 | - Student potrafi sprecyzować cel przeprowadzonych prób/badań wytrzymałościwych. - Potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzania badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować wyniki badań. - Potrafi uzasadnić potrzebę przeprowadzenia danej próby/badania dla rzecvzywistych układów. - Potrafi przeprowadzić analizę wpływu warunków przeprowadzania próby/badania na jej/jego wynik | |
| 5,0 | - Student potrafi sprecyzować cel przeprowadzonych prób/badań wytrzymałościwych. - Potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzania badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować wyniki badań. - Potrafi uzasadnić potrzebę przeprowadzenia danej próby/badania dla rzecvzywistych układów. - Potrafi przeprowadzić analizę wpływu warunków przeprowadzania próby/badania na jej/jego wynik - Potrafi przewidzieć i omówić konsekwencje błędnego (niestarannego - niezgodnego z normami) przeprowadzenia próby i przygotowania próbek i urządzeń pomiarowych na wynik pomiaru. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ENE_1A_C04_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe i odkształceniowe belek statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych oraz powinien umieć przeprowadzić obliczenia prętów na wyboczenie i analizy wytrzymałościwe dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej. | 2,0 | - Student nie potrafi sporządzić wykresów sił tnących i momentów zginających. - Nie potrafi przeprowadzić obliczeń wytrzymałościowych belek statycznie wyznaczalnych. - Nie potrafi obliczyć prętów na wyboczenie. - Nie potrafi przeprowadzić obliczeń wytrzymałościowych w przypadku równoczesnego zginania i skręcania. |
| 3,0 | - Student potrafi sporządzić wykresy sił tnących i momentów zginających. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie wyznaczalnych. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego zginania i skręcania. | |
| 3,5 | - Student potrafi sporządzić wykresy sił tnących i momentów zginających. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie wyznaczalnych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie niewyznaczalnych. - Potrafi wyznaczyć ugięcie i kąt obrotu przekroju pręta zginanego. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego zginania i skręcania. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego rozciągania lub ściskania i zginania. | |
| 4,0 | - Student potrafi sporządzić wykresy sił tnących i momentów zginających. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie wyznaczalnych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie niewyznaczalnych. - Potrafi wyznaczyć ugięcie i kąt obrotu przekroju pręta zginanego. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego zginania i skręcania. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego rozciągania lub ściskania i zginania. - Potrafi wyznaczyć ugięcie i kąt obrotu przekroju belki przyy wykorzystaniu twierdzenia Castigliano. - Potrafi wyznaczyć reakcję belki statycznie niewyznaczalnej przy wykorzystaniu twierdzenia Menabrea. | |
| 4,5 | - Student potrafi sporządzić wykresy sił tnących i momentów zginających. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie wyznaczalnych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe belek statycznie niewyznaczalnych. - Potrafi wyznaczyć ugięcie i kąt obrotu przekroju pręta zginanego. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego zginania i skręcania. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe w przypadku równoczesnego rozciągania lub ściskania i zginania. - Potrafi wyznaczyć ugięcie i kąt obrotu przekroju belki przyy wykorzystaniu twierdzenia Castigliano. - Potrafi wyznaczyć reakcję belki statycznie niewyznaczalnej przy wykorzystaniu twierdzenia Menabrea. - Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania. - Potrafi podać sposób sprawdzenia uzyskanego rozwiązania. | |
| 5,0 | Kryteria takie same jak na ocenę 4,5, ale przy bardziej złożonych układach. |
Literatura podstawowa
- Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2011, t. 1 i t. 2
- Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1998
- Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 11997
- ..., Polskie normy, 2011, Aktualnie obowiązujące
Literatura dodatkowa
- Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1986, Warszawa, t. 1 i t. 2
- Orłoś Z., Doświadczalna analiza odkształceń i naprężeń, WNT, Warszawa, 1977
- Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996