Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (N2)
specjalność: Agroturystyka
Sylabus przedmiotu Organizacja gospodarstw agroturystycznych:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Zootechnika | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
| Obszary studiów | nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Organizacja gospodarstw agroturystycznych | ||
| Specjalność | Hodowla zwierząt amatorskich i laboratoryjnych | ||
| Jednostka prowadząca | Zakład Hodowli Ptaków Użytkowych i Ozdobnych | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Anna Sammel <Anna.Sammel@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | 6 | Grupa obieralna | 1 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Treści przedmiotu powiązane są z wybranymi zagadnieniami z zakresu geografii, historii, ekonomii oraz turystyki. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Warunki rozwoju i prowadzenia działaności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim. Typologia gospodarstw agroturystycznych. | 1 |
| T-L-2 | Nabywca usług agroturystycznych. Przykłady produktów turystyki wiejskiej ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego. | 1 |
| T-L-3 | Wioski i szlaki tematyczne. Promocja usług agroturystycznych. | 1 |
| T-L-4 | Żywienie gości w agroturystyce. | 1 |
| T-L-5 | Edukacyjne gospodarstwa rolne. | 1 |
| 5 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki. Znaczenie i skutki rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich oraz i ich stałych mieszkańców. | 1 |
| T-W-2 | Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce. Instytucjonalne uwarunkowania rozwoju turystyki na obszarach wiejskich. | 1 |
| T-W-3 | Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej. Wiejska baza noclegowa. | 1 |
| T-W-4 | Stowarzyszenia agroturystyczne. Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe w turystyce wiejskiej. | 1 |
| T-W-5 | Stan i perspektywy rozwoju turystyki wiejskiej w Polsce i innych krajach UE. | 1 |
| 5 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Udział studenta w zajęciach. | 5 |
| A-L-2 | Samodzielne studiowanie tematyki ćwiczeń. | 16 |
| A-L-3 | Przygotowanie do zaliczenia. | 8 |
| A-L-4 | Udział w konsultacjach. | 1 |
| 30 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Udział studenta w wykładach | 5 |
| A-W-2 | Samodzielne studiowanie tematyki wykładów | 20 |
| A-W-3 | Przygotowanie do zaliczenia | 4 |
| A-W-4 | Udział w konsultacjach | 1 |
| 30 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja). |
| M-2 | Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny). |
| M-3 | Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna). |
| M-4 | Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna). |
| M-5 | Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe). |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach. |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń. |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ZO_2A_HZA-O5.1_W02 Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców. | — | — | — | C-1 | T-W-3, T-W-2, T-L-1, T-W-5, T-W-1 | M-1, M-2, M-3, M-4, M-5 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ZO_2A_HZA-O5.1_U02 Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki. | — | — | — | C-1 | T-W-1, T-W-5, T-W-3, T-W-2, T-L-1, T-W-4 | M-1, M-2, M-3, M-4, M-5 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ZO_2A_HZA-O5.1_K02 Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego. | — | — | — | C-1 | T-W-2, T-L-1, T-W-1 | M-1, M-2, M-3, M-4, M-5 | S-1, S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ZO_2A_HZA-O5.1_W02 Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców. | 2,0 | Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki. |
| 3,0 | Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy. | |
| 3,5 | Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy. | |
| 4,0 | Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. | |
| 4,5 | Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą. | |
| 5,0 | Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ZO_2A_HZA-O5.1_U02 Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki. | 2,0 | Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy. |
| 3,0 | Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy. | |
| 3,5 | Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy. | |
| 4,0 | Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki. | |
| 4,5 | Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki. | |
| 5,0 | Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ZO_2A_HZA-O5.1_K02 Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego. | 2,0 | Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia. |
| 3,0 | Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy. | |
| 3,5 | Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów i ćwiczeń. | |
| 4,0 | Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć. | |
| 4,5 | Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć. | |
| 5,0 | Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i cwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć. |
Literatura podstawowa
- Drzewiecki M., Podstawy agroturystyki, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz, 2001
- Majewski J., Lane B., Turystyka wiejska i rozwój lokalny, Fundacja Edukacja dla Demokracji, Warszawa, 2003
- Młynarczyk K. (red.), Agroturystyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko–Mazurskiego, Olsztyn, 2002
- Sikora J. (red.), Agroturystyka inaczej, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 1998
- Świetlikowska U.(red.), Agroturystyka, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1998
Literatura dodatkowa
- Drzewiecki M., Wiejska przestrzeń rekreacyjna, Instytut Turystyki, Warszawa, 1992
- Jagusiewicz A., Zasoby dziedzictwa kulturowego i historycznego jako wartości turystyczne, Instytut Turystyki, Warszawa, 2000
- Leonard J., Budownictwo wiejskie, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1993
- Zaręba D., Ekoturystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006