| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | BI_1A_BI-S-B3_W02 | Klasyfikuje i rozróżnia typy reakcji cząsteczek nieorganicznych i organicznych oraz wyjaśnia podstawy ich mechanizmu. Rozróżnia reakcje nieodwracalne od odwracalnych, rozumie istotę równowagii chemicznej reakcji odwracalnych, iloczynu jonowego wody i pH |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | BI_1A_W01 | zna zjawiska fizyczne i biologiczne, procesy chemiczne oraz analizy matematyczne przydatne przy posługiwaniu się narzędziami bioinformatycznymi |
|---|
| Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | P1A_W03 | ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i chemii niezbędną dla zrozumienia podstawowych procesów i zjawisk przyrodniczych |
|---|
| P1A_W06 | ma wiedzę w zakresie statystyki i informatyki na poziomie pozwalającym na opisywanie i interpretowanie zjawisk przyrodniczych |
| T1A_W01 | ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów |
| T1A_W03 | ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów |
| T1A_W07 | zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów |
| Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | InzA_W02 | zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów |
|---|
| Cel przedmiotu | C-1 | Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych. |
|---|
| Treści programowe | T-L-4 | SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH I RÓWNOWAGA CHEMICZNA. DYSOCJACJA JONOWA
Zależność szybkości reakcji od stężenia substancji reagujących (badanie kinetyki reakcji Landolta). Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ katalizatora na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ wydzielania się produktów trudno rozpuszczalnych, łatwo rozpuszczalnych, słabo zdysocjowanych na równowagę reakcji chemicznych. |
|---|
| T-L-5 | STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. WSKAŹNIKI pH. ROZTWORY BUFOROWE.
Sprawdzanie odczynu wybranych roztworów. Naturalne wskaźniki (liście czerwonej kapusty, esencja herbaciana). Reakcje jonowe z utworzeniem słabych elektrolitów. Oznaczanie wartości pH roztworów z zastosowaniem pehametru. Otrzymywanie roztworów buforowych i badanie zależności ich pH od stosunku stężeń składników. Wpływ rozcieńczenia na pH roztworu buforowego i niezbuforowanego. Hydratacja kationów. |
| T-W-3 | Ogólna klasyfikacja związków organicznych. Izomeria związków organicznych. Mechanizmy i klasyfikacja reakcji organicznych. Kwasy i zasady w chemii organicznej – elektrofile i nukleofile. |
| T-W-4 | Aklany i cykloalkany. Alkeny i alkiny. Węglowodory aromatyczne. |
| T-L-3 | METODY OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI. ROZTWORY WŁAŚCIWE
Filtracja chemiczna. Ekstrakcja. Czynniki wpływające na przebieg procesu rozpuszczania (rozpuszczalność soli nieorganicznych, rozpuszczalność stałych substancji niepolarnych). Temperatura (rozpuszczalność soli nieorganicznych w wodzie, rozpuszczalność gazów). |
| T-L-8 | Aldehydy i ketony: Reakcja Fehlinga, wykrywanie aldehydów, reakcja na pentozy i ksylozy. Otrzymywanie formaldehydu (aldehydu mrówkowego) z metanolu. Utlenianie aldehydu mrówkowego (reakcja lustra srebrowego). Otrzymywanie acetonu z octanu wapniowego. Reakcja formaldehydu i acetonu z nitroprusydkiem sodowym. Reakcja kwasu pikrynowego z glukozą. Otrzymywanie aldehydu octowego z etanolu. Redukcja roztworu nadmanganianu potasu za pomocą formaldehydu. Reakcja kondensacji aldehydów z amoniakiem. Otrzymywanie urotropiny. Reakcja polimeryzacji aldehydów z mocznikiem. Reakcja aminokwasu z CuSO4. Reakcja Selivanova. Reakcja Legala. Otrzymywanie żywicy mocznikowo formaldehydowej. |
| T-W-2 | Zasady klasyfikacji reakcji chemicznych. Reakcje chemii nieorganicznej. Reakcje redox. Szybkość reakcji i równowaga chemiczna, czynniki wpływające na szybkośc reakcji chemicznych. Owracalność reakcji chemicznych i stan równowagi. Wpływ różnych czynników na stan równowagi. Reguła przekory. Iloczyn jonowy wody i pH. |
| T-L-6 | Węglowodory: Alkany, alkeny, alkiny. Otrzymywanie metanu z kwasu octowego, reakcja z KMnO4, reakcja nitrowania węglowodorów. Reakcja izomeryzacji. Nitrowane arenów. Wykrywanie wiązań wielokrotnych. Sprawdzenie trwałości połączenia chlorowcopochodnych węglowodorów. |
| T-W-6 | Związki karbonylowe: aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe i ich pochodne: Nazewnictwo zwyczajowe, systematyczne i struktura kwasów karboksylowych. Budowa, właściwości fizyczne i reaktywność. Kwasy karboksylowe jako produkty reakcji utleniania. Główne typy pochodnych kwasów karboksylowych |
| T-W-5 | Alkohole, fenole i tiole: Klasyfikacja i nomenklatura i rzędowość alkoholi. Struktura grupy hydroksylowej a właściwości alkoholi: wiązania wodorowe a właściwości fizyczne, alkohole jako słabe kwasy i słabe zasady. Porównanie budowy alkoholi i fenoli. |
| T-L-7 | Alkohole i fenole: Rozpoznawanie rzędowości alkoholi, Utlenianie alkoholi. Reakcja alkoholu metylowego z kwasem borowym. Utlenianie gliceryny. Reakcja fenoli z chlorkiem żelaza (III). |
| T-L-9 | Kwasy karboksylowe: Porównanie rozpuszczalności kwasów organicznych krótko i długo łańcuchowych. Wykrywanie grupy karboksylowej. Otrzymywanie kwasu octowego z etanolu z chromianem potasu. Otrzymywanie kwasu octowego z octanu wapnia. Kwas winowy. Odwadnianie kwasu szczawiowego. Utlenianie kwasu szczawiowego. Hydroliza kwasu acetylosalicylowego. Zaliczenie ćwiczeń |
| Metody nauczania | M-3 | Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne w grupach |
|---|
| M-1 | Wykład informacyjny z prezentacją zagadnień teoretycznych |
| M-2 | Pokaz multimedialny z objaśnieniami przy wykorzystaniu komputera i projektora |
| M-5 | Konsultacje z prowadzącymi wykłady i ćwiczenia |
| M-4 | Dyskusja dydaktyczna, rozwiązywanie problemów i interpretacja przy pomocy prowadzacego ćwiczenia otrzymanych wyników. |
| Sposób oceny | S-4 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie łącznej sumy punktów otrzymanych podczas poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnychoraz oceny znajomości zagadnień teoretycznych związanych z treścią ćwiczeń |
|---|
| S-1 | Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studenta w zkresie tematyki bieżących ćwiczeń. |
| S-2 | Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5. |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie treści wykładowych w formie testu wyboru. Na test składa się 50-60 pytań obejmujących wszystkie zagadnienia objęte programem wykładów. |
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | Student nie zna i nie klasyfikuje typów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Nie rozróżnia rekcji odwracalnych od nieodwracalnych. Nie rozpoznaje i błędnie klasyfikuje podstawowe molekuły nieorganiczne i organiczne. |
| 3,0 | Student w podstawowym zakresie zna i wymienia typy reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej, a przy ich klasyfikacji popełnia liczne błędy. Zna podstawy rozróżnia rekcji odwracalnych od nieodwracalnych i bardzo wąskim zakresie istotę równowagi chemicznej i iloczynu jonowego wody. W ograniczonym stopniu klasyfikuje cząsteczki organiczne i nieorganiczne do odpowiednich grup i wymienia ich właściwości fizyko-chemiczne. |
| 3,5 | Student zna podstawy i wymienia większość typów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej, i poprawnie je klasyfikuje. W większości rozróżnia rekcje odwracalne od nieodwracalnych i wystarczająco wyjaśnia istotę równowagi chemicznej oraz iloczynu jonowego wody. W większości poprawnie klasyfikuje cząsteczki organiczne i nieorganiczne do odpowiednich grup i wymienia ich właściwości fizyko-chemiczne |
| 4,0 | Student dobrze zna zasady klasyfikacji reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej w poszczególne typy i podtypy. Bez błędów rozróżnia reakcje odwracalne od nieodwracalnych i wyczerpująco wyjaśnia istotę i zasady równowagi chemicznej oraz wyprowadzenia iloczynu jonowego wody. Na podstawie wzoru bezbłędnie klasyfikuje daną cząsteczkę organiczną i nieorganiczną do odpowiednich grupy i wymienia oraz uzasadnia ich podstawowe właściwości fizyko-chemiczne. |
| 4,5 | Student szczegółowo wyjaśnia zasady klasyfikacji reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej w poszczególne typy i podtypy, bezbłędnie je rozróżnia i podaje liczne przykłady. Bez błędów rozpoznaje reakcje odwracalne i nieodwracalne i szczegółowo wyjaśnia istotę i zasady równowagi chemicznej oraz wyprowadzenia iloczynu jonowego wody. Nie popełnia błędów w klasyfikacji molekuł do odpowiednich grupy i wymienia oraz szczegółowo uzasadnia ich podstawowe właściwości fizyko-chemiczne, w tym typowe dla nich reakcje. |
| 5,0 | Student dogłębnie wyjaśnia zasady klasyfikacji reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej w poszczególne typy i podtypy, bezbłędnie je rozróżnia i podaje liczne przykłady. Szczegółowo podaje wszystkie zasady rozróżniania reakcji odwracalnych od nieodwracalnych. Dogłębnie wyjaśnia istotę i zasady równowagi chemicznej oraz wyprowadzenia iloczynu jonowego wody. Zna wszystkie podstawowe klasy cząsteczek nieorganicznych i organicznych, bezbłędnie je rozpoznaje, dogłębnie przedstawia i uzasadnia ich podstawowe właściwości fizyko-chemiczne, potrafi zaprezentować dla ich głównych przedstawicieli charakterystyczne dla nich podstawowe reakcje chemiczne. |