ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2024/2025 / Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej / Inżynieria Materiałów i Nanomateriałów (S1) / Sylabus przedmiotu - Chemia nieorganiczna (zajęcia uzupełniające)

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Inżynieria Materiałów i Nanomateriałów (S1)

Sylabus przedmiotu Chemia nieorganiczna (zajęcia uzupełniające):

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria Materiałów i Nanomateriałów
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Chemia nieorganiczna (zajęcia uzupełniające)
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Elżbieta Tomaszewicz <Elzbieta.Tomaszewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Anna Błońska-Tabero <Anna.Blonska-Tabero@zut.edu.pl>, Grażyna Dąbrowska <Grazyna.Dabrowska@zut.edu.pl>, Elżbieta Filipek <Elzbieta.Filipek@zut.edu.pl>, Beata Kołodziej <Beata.Kolodziej@zut.edu.pl>, Mateusz Piz <Mateusz.Piz@zut.edu.pl>, Zbigniew Rozwadowski <Zbigniew.Rozwadowski@zut.edu.pl>, Anna Szady-Chełmieniecka <Anna.Szady@zut.edu.pl>, Piotr Tabero <Piotr.Tabero@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	0,0	ECTS (formy)	0,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	1	15	0,0	0,50	zaliczenie
laboratoria	L	1	30	0,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student posiada podstawową wiedzę z zakresu chemii, fizyki i matematyki na poziomie szkoły średniej.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.	3
T-A-2	Typy reakcji chemicznych. Równania reakcji chemicznych.	3
T-A-3	Obliczanie stopnia utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych i jonach. Uzupełnianie współczynników stechiometrycznych w reakcjach utlenienia i redukcji.	3
T-A-4	Stężenie procentowe i molowe. Obliczenia dotyczące sporządzania roztworów.	3
T-A-5	Dysocjacja elektrolityczna. Obliczenia pH oraz stopnia dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.	3
		15
laboratoria
T-L-1	Zapoznanie z regulaminem i podstawowymi zasadami BHP w laboratorium chemicznym. Prezentacja podstawowego sprzętu laboratoryjnego. Zasady przygotowywania sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.	2
T-L-2	Podstawowe operacje w analizie chemicznej. Wytrącanie, dekantacja, sączenie, przemywanie, suszenie i rozpuszczanie osadów związków chemicznych.	4
T-L-3	Typy reakcji chemicznych. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zaklasyfikowanie ich do właściwych typów (reakcje syntezy, analizy, wymiany pojedynczej i podwójnej), zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.	8
T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.	4
T-L-5	Właściwości kwasów i zasad. Reakcje kwasów i zasad. Właściwości utleniające roztworów kwasów nieorganicznych.	4
T-L-6	Właściwości kwasowe, zasadowe i amfoteryczne związków chemicznych, a w szczególności tlenków. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.	4
T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.	4
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestniczenie w zajęciach.	15
		15
laboratoria
A-L-1	Uczestniczenie w zajęciach laboratoryjnych.	30
A-L-2	Studiowanie treści merytorycznych związanych z wykonywanymi ćwiczeniami.	10
A-L-3	Przygotowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń.	10
		50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IMiN_1A_U01_W01 Student ma wiedzę dotyczącą nazewnictwa związków nieorganicznych, a w szczególności tlenków, wodorotlenków i kwasów	—	—	—	C-1, C-2	T-A-1, T-A-3, T-L-3, T-L-4	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_W02 Student ma wiedzę na temat typów reakcji chemicznych i dobierania współczynników w reakcjach.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_W03 Student ma niezbędą wiedzę na temat obliczania stopnia utlenienia pierwiastków w związkach i jonach oraz dobierania współczynników w reakcjach redox.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-1, T-A-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_W04 Student ma wiedze dotyczącą sposobów obliczania stężenia procentowego i molowego roztworów.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-4, T-A-5, T-L-7	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_W05 Student ma wiedzę na temat procesów zachodzących w roztworach wodnych elektrolitów oraz potrafi obliczyć pH oraz stopień dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-4, T-A-5, T-L-7	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IMiN_1A_U01_U01 Student potrafi zastosować w praktyce zasady nazewnictwa związków nieorganicznych, zapisywać i bilansować równania reakcji chemicznych.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-1, T-A-2, T-L-3, T-L-4, T-L-2, T-L-5, T-L-7	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_U02 Student potrafi rozwiązywać problemy z zakresu stężeń roztworów.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-1, T-A-4, T-A-5, T-L-2, T-L-7, T-L-6	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_U03 Student potrafi obliczyć stopień utlenienia pierwiastków w związkach i jonach oraz wskazać utleniacz i reduktor w procesach redox.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-1, T-A-3, T-L-3, T-L-4	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2
IMiN_1A_U01_U04 Student potrafi rozwiązać proste problemy dotyczące dysocjacji elektrolitycznej mocnych i słabych elektrolitów.	—	—	—	C-1, C-2	T-A-1, T-A-4, T-A-5, T-L-2, T-L-5, T-L-7	M-1, M-2, M-3, M-4	S-1, S-2

Literatura podstawowa

red. A. Śliwa, Zbiór zadań z chemii ogólnej i analitycznej, PWN, Warszawa, 1982
M. Wesołowski, K. Szefer, D. Zimna, Zbiór zadań z analizy chemicznej, WNT, Warszawa, 1997
red. A. Jabłoński, T. Palewski, Obliczenia w chemii nieorganicznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1997
A. Górski, Klasyfikacja pierwiastków chemicznych i związków chemicznych, WNT, Warszawa, 1994
K.M. Pazdro, A. Rola-Noworyta, Akademicki zbiór zadań z chemii ogólnej, Oficyna Edukacyjna Krzysztof Pazdro Sp. z o.o., Ciechanów, 2013

Literatura dodatkowa

A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 1997
J.D. Lee, Zwięzła chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 1997
P.A. Cox, Krótkie wykłady. Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 2003
J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna, Tom I - Analiza jakościowa, PWN, Warszawa, 2020

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.	3
T-A-2	Typy reakcji chemicznych. Równania reakcji chemicznych.	3
T-A-3	Obliczanie stopnia utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych i jonach. Uzupełnianie współczynników stechiometrycznych w reakcjach utlenienia i redukcji.	3
T-A-4	Stężenie procentowe i molowe. Obliczenia dotyczące sporządzania roztworów.	3
T-A-5	Dysocjacja elektrolityczna. Obliczenia pH oraz stopnia dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.	3
		15

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Zapoznanie z regulaminem i podstawowymi zasadami BHP w laboratorium chemicznym. Prezentacja podstawowego sprzętu laboratoryjnego. Zasady przygotowywania sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.	2
T-L-2	Podstawowe operacje w analizie chemicznej. Wytrącanie, dekantacja, sączenie, przemywanie, suszenie i rozpuszczanie osadów związków chemicznych.	4
T-L-3	Typy reakcji chemicznych. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zaklasyfikowanie ich do właściwych typów (reakcje syntezy, analizy, wymiany pojedynczej i podwójnej), zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.	8
T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.	4
T-L-5	Właściwości kwasów i zasad. Reakcje kwasów i zasad. Właściwości utleniające roztworów kwasów nieorganicznych.	4
T-L-6	Właściwości kwasowe, zasadowe i amfoteryczne związków chemicznych, a w szczególności tlenków. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.	4
T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.	4
		30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestniczenie w zajęciach.	15
		15

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestniczenie w zajęciach laboratoryjnych.	30
A-L-2	Studiowanie treści merytorycznych związanych z wykonywanymi ćwiczeniami.	10
A-L-3	Przygotowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń.	10
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_W01	Student ma wiedzę dotyczącą nazewnictwa związków nieorganicznych, a w szczególności tlenków, wodorotlenków i kwasów
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.
	T-A-3	Obliczanie stopnia utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych i jonach. Uzupełnianie współczynników stechiometrycznych w reakcjach utlenienia i redukcji.
	T-L-3	Typy reakcji chemicznych. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zaklasyfikowanie ich do właściwych typów (reakcje syntezy, analizy, wymiany pojedynczej i podwójnej), zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
	T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_W02	Student ma wiedzę na temat typów reakcji chemicznych i dobierania współczynników w reakcjach.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-2	Typy reakcji chemicznych. Równania reakcji chemicznych.
	T-L-3	Typy reakcji chemicznych. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zaklasyfikowanie ich do właściwych typów (reakcje syntezy, analizy, wymiany pojedynczej i podwójnej), zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
	T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.
	T-L-5	Właściwości kwasów i zasad. Reakcje kwasów i zasad. Właściwości utleniające roztworów kwasów nieorganicznych.
	T-L-6	Właściwości kwasowe, zasadowe i amfoteryczne związków chemicznych, a w szczególności tlenków. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_W03	Student ma niezbędą wiedzę na temat obliczania stopnia utlenienia pierwiastków w związkach i jonach oraz dobierania współczynników w reakcjach redox.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.
	T-A-3	Obliczanie stopnia utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych i jonach. Uzupełnianie współczynników stechiometrycznych w reakcjach utlenienia i redukcji.
	T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.
	T-L-5	Właściwości kwasów i zasad. Reakcje kwasów i zasad. Właściwości utleniające roztworów kwasów nieorganicznych.
	T-L-6	Właściwości kwasowe, zasadowe i amfoteryczne związków chemicznych, a w szczególności tlenków. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_W04	Student ma wiedze dotyczącą sposobów obliczania stężenia procentowego i molowego roztworów.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-4	Stężenie procentowe i molowe. Obliczenia dotyczące sporządzania roztworów.
	T-A-5	Dysocjacja elektrolityczna. Obliczenia pH oraz stopnia dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.
	T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_W05	Student ma wiedzę na temat procesów zachodzących w roztworach wodnych elektrolitów oraz potrafi obliczyć pH oraz stopień dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-4	Stężenie procentowe i molowe. Obliczenia dotyczące sporządzania roztworów.
	T-A-5	Dysocjacja elektrolityczna. Obliczenia pH oraz stopnia dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.
	T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_U01	Student potrafi zastosować w praktyce zasady nazewnictwa związków nieorganicznych, zapisywać i bilansować równania reakcji chemicznych.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.
	T-A-2	Typy reakcji chemicznych. Równania reakcji chemicznych.
	T-L-3	Typy reakcji chemicznych. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zaklasyfikowanie ich do właściwych typów (reakcje syntezy, analizy, wymiany pojedynczej i podwójnej), zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
	T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.
	T-L-2	Podstawowe operacje w analizie chemicznej. Wytrącanie, dekantacja, sączenie, przemywanie, suszenie i rozpuszczanie osadów związków chemicznych.
	T-L-5	Właściwości kwasów i zasad. Reakcje kwasów i zasad. Właściwości utleniające roztworów kwasów nieorganicznych.
	T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_U02	Student potrafi rozwiązywać problemy z zakresu stężeń roztworów.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.
	T-A-4	Stężenie procentowe i molowe. Obliczenia dotyczące sporządzania roztworów.
	T-A-5	Dysocjacja elektrolityczna. Obliczenia pH oraz stopnia dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.
	T-L-2	Podstawowe operacje w analizie chemicznej. Wytrącanie, dekantacja, sączenie, przemywanie, suszenie i rozpuszczanie osadów związków chemicznych.
	T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.
	T-L-6	Właściwości kwasowe, zasadowe i amfoteryczne związków chemicznych, a w szczególności tlenków. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_U03	Student potrafi obliczyć stopień utlenienia pierwiastków w związkach i jonach oraz wskazać utleniacz i reduktor w procesach redox.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.
	T-A-3	Obliczanie stopnia utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych i jonach. Uzupełnianie współczynników stechiometrycznych w reakcjach utlenienia i redukcji.
	T-L-3	Typy reakcji chemicznych. Przeprowadzenie wskazanych reakcji chemicznych, zaklasyfikowanie ich do właściwych typów (reakcje syntezy, analizy, wymiany pojedynczej i podwójnej), zapisanie obserwacji oraz równań reakcji.
	T-L-4	Reakcje utleniania-redukcji. Przeprowadzenie wskazanych reakcji, zapisanie towarzyszących im obserwacji, obliczenie stopni utlenienia oraz wskazanie utleniaczy oraz reduktorów. Dobranie współczynników stechiometrycznych w przeprowadzonych reakcjach redox.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IMiN_1A_U01_U04	Student potrafi rozwiązać proste problemy dotyczące dysocjacji elektrolitycznej mocnych i słabych elektrolitów.
Cel przedmiotu	C-1	Celem zajęć uzupełniających z chemii nieorganicznej jest przypomnienie wiedzy ze szkoły średniej, uzupełnienie braków oraz ugruntowanie podstawowych znajomości pojęć z przedmiotu.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności przeprowadzania reakcji chemicznych w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia zjawisk i procesów chemicznych, bezpiecznego wykonywania doświadczeń chemicznych i posługiwania się sprzętem laboratoryjnym.
Treści programowe	T-A-1	Pierwiastki i związki chemiczne. Symbole pierwiastków, wzory związków chemicznych. Nazewnictwo tlenków, wodorotlenków i kwasów.
	T-A-4	Stężenie procentowe i molowe. Obliczenia dotyczące sporządzania roztworów.
	T-A-5	Dysocjacja elektrolityczna. Obliczenia pH oraz stopnia dysocjacji mocnych i słabych elektrolitów.
	T-L-2	Podstawowe operacje w analizie chemicznej. Wytrącanie, dekantacja, sączenie, przemywanie, suszenie i rozpuszczanie osadów związków chemicznych.
	T-L-5	Właściwości kwasów i zasad. Reakcje kwasów i zasad. Właściwości utleniające roztworów kwasów nieorganicznych.
	T-L-7	Dysocjacja elektrolityczna, pomiar i obliczanie pH roztworów mocnych i słabych elektrolitów.
Metody nauczania	M-1	Metoda programowa: z użyciem przewodnika metodycznego do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
	M-2	Metody praktyczne: demonstracja doświadczeń chemicznych, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
	M-3	Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna.
	M-4	Metoda aktywizująca: metoda przypadków (dyskusja nad zagadnieniami wcześniej poznanymi).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia audytoryjne - bieżące sprawdzenie aktywności studentów w czasie zajęć (ocena ciągła, obserwacja pracy w grupie).
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne - zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach oraz pisemnego sprawozdania z wykonanych doświadczeń.