Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Bezpieczeństwo techniczne (S1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Bezpieczeństwo techniczne
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Wytrzymałość materiałów
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW3 30 2,00,50egzamin
ćwiczenia audytoryjneA3 15 2,00,25zaliczenie
laboratoriaL3 15 1,00,25zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki
W-2Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki ogólnej

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.13
T-A-2Kolokwium nr 1.1
T-A-3Kolokwium nr 2.1
15
laboratoria
T-L-1Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.2
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.2
T-L-4Próba udarności stali.2
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.3
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.3
T-L-7Zaliczenie formy zajęć.2
15
wykłady
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.2
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.4
T-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.2
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.2
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.4
T-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.2
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne i styczne przy zginaniu i ścinaniu belek, równanie różniczkowe linii ugięcia.5
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.2
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.5
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie się do kolokwiów35
50
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2opracowywanie wyników pomiarów8
A-L-3przygotowanie się do kolokwiów2
25
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2przygotowanie do zaliczenia formy zajęć18
A-W-3udział w egzaminie2
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
S-3Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne).
S-4Ocena formująca: Ocena na podstawie pracy w grupie

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTE_1A_B12_W01
ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych		BTE_1A_W11——C-1T-W-6, T-W-10, T-W-5, T-W-2, T-W-4, T-W-1, T-W-7, T-W-3, T-W-9, T-W-8M-2, M-1, M-3S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTE_1A_B12_U01
potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych		BTE_1A_U14——C-1T-A-1, T-L-2, T-L-4, T-L-6, T-L-5, T-L-3M-2, M-1, M-3S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTE_1A_B12_K01
ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymalości konstrukcji		BTE_1A_K01——C-1T-W-6, T-W-10, T-W-5, T-W-2, T-W-4, T-W-1, T-W-7, T-W-3, T-W-9, T-W-8, T-A-1M-3S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTE_1A_B12_W01
ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych		2,0Student nie ma wiedzy w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych.
3,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
4,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
5,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTE_1A_B12_U01
potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych		2,0Student nie potrafi wykonać obliczeń wytrzymałościowych podstawowych elementów konstrukcyjnych.
3,0Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na średnim poziomie trudności.
4,0Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student potrafi sformułować problem i wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na średnim poziomie trudności.
5,0Student potrafi sformułować problem i wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na zaawansowanym poziomie trudności.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTE_1A_B12_K01
ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymalości konstrukcji		2,0Student nie ma świadomości odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
3,0Student ma podstawową świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
3,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
4,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i pewną gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
4,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
5,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną, dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, zdolność do przewodzenia zespołowi, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.

Literatura podstawowa

  1. Banasiak, M., Grossman, K., Trombski, M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 2021
  2. Klasztorny M., Wytrzymałość materiałów dla mechaników + CD, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław, 2013
  3. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 2010
  4. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2022
  5. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2013

Literatura dodatkowa

  1. Jastrzębski, P., Mutermilch, J., Orłowski, W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1985
  2. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wzory wykresy i tablice wytrzymałościowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2022

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.13
T-A-2Kolokwium nr 1.1
T-A-3Kolokwium nr 2.1
15

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.2
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.2
T-L-4Próba udarności stali.2
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.3
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.3
T-L-7Zaliczenie formy zajęć.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.2
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.4
T-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.2
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.2
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.4
T-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.2
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne i styczne przy zginaniu i ścinaniu belek, równanie różniczkowe linii ugięcia.5
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.2
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.5
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.2
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie się do kolokwiów35
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2opracowywanie wyników pomiarów8
A-L-3przygotowanie się do kolokwiów2
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2przygotowanie do zaliczenia formy zajęć18
A-W-3udział w egzaminie2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTE_1A_B12_W01ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBTE_1A_W11ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki, mechaniki płynów, techniki cieplnej, elektrotechniki, elektroniki, automatyki oraz wytrzymałości materiałów
Cel przedmiotuC-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.
Treści programoweT-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne i styczne przy zginaniu i ścinaniu belek, równanie różniczkowe linii ugięcia.
T-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.
Metody nauczaniaM-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady).
S-3Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma wiedzy w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych.
3,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
4,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
5,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTE_1A_B12_U01potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBTE_1A_U14potrafi rozwiązać zadanie inżynierskie wykorzystując metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotuC-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.
Treści programoweT-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.
T-L-4Próba udarności stali.
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.
Metody nauczaniaM-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady).
S-3Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykonać obliczeń wytrzymałościowych podstawowych elementów konstrukcyjnych.
3,0Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na średnim poziomie trudności.
4,0Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student potrafi sformułować problem i wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na średnim poziomie trudności.
5,0Student potrafi sformułować problem i wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na zaawansowanym poziomie trudności.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTE_1A_B12_K01ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymalości konstrukcji
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBTE_1A_K01ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, potrzebnej do rozwiązywania problemów poznawczych i praktycznych powstających w pracy zawodowej, rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się i samodoskonalenia.
Cel przedmiotuC-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.
Treści programoweT-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne i styczne przy zginaniu i ścinaniu belek, równanie różniczkowe linii ugięcia.
T-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.
Metody nauczaniaM-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób ocenyS-4Ocena formująca: Ocena na podstawie pracy w grupie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma świadomości odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
3,0Student ma podstawową świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
3,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
4,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i pewną gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
4,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.
5,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną, dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, zdolność do przewodzenia zespołowi, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji.