Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Technologie materiałowe i spawalnicze (S1)
specjalność: Przetwórstwo tworzyw polimerowych

Sylabus przedmiotu Grafika inżynierska:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Technologie materiałowe i spawalnicze
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Grafika inżynierska
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki
Nauczyciel odpowiedzialny Jacek Zapłata <Jacek.Zaplata@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 15 1,00,50zaliczenie
laboratoriaL2 15 2,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Rysunek techniczny
W-2Wiedza o budowie i opisie podstawowych brył geometrycznych.
W-3Podstawy obsługi komputera i systemów operacyjnych

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Kształtowanie umiejętności efektywnego komunikowania się w języku inżynierskim przez nabycie umiejętności stosowania nowoczesnych technik i narzędzi projektowania inżynierskiego
C-2Kształtowanie wyobraźni przestrzennej, czytania i interpretowania tradycyjnych 2W rysunków technicznych maszynowych
C-3Utrwalenie zasad zapisu konstrukcji podstawowych części maszyn zgodnie z normami rysunku technicznego maszynowego
C-4Ukształtowanie umiejętności parametrycznego modelowania bryłowego na bazie systemu SolidWorks
C-5Opanowanie umiejętności przedstawiania konstrukcji przestrzennych na dokumentacji rysunkowej

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-11. Podstawy modelowania. 2. Operacja bazowe. 3. Relacje 4. Operacje kopiowania, szyk liniowy i kołowy. 5. Wykorzystanie kreatora otworów do tworzenia otworów gwintowanych. 6. Tworzenie szablonu rysunku. 7. Opis rysunku: wymiary i adnotacje rysunku wykonawczego. 8. Tworzenie złożeń z gotowych części.15
15
wykłady
T-W-11. Wykład wprowadzający - komputerowe wspomaganie projektowania, systemy CAD. Wprowadzenie do systemu SOLIDWORKS. 2. Podstawy modelowania parametrycznego. Operacja bazowa - wybór najlepszego profilu i płaszczyzny szkicu operacji bazowej. Intencja projektu. 3. Symetryczność w konstrukcji i jej znaczenie dla procedury modelowania konstrukcji. Relacje symetryczności, lustro w szkicu i operacja lustro. 4. Definiowanie wymiarów równaniami zgodnie z intencją projektu. Korzystanie z geometrii wcześniej zdefiniowanej w modelu przy definiowaniu kolejnych etapów procedury modelowania konstrukcji. 5. Operacje kopiowania jako narzędzia optymalizujące strukturę modelu – szyk kołowy i liniowy, przenieś/kopiuj. 6. Kreator otworów – jak i kiedy go stosować. 7. Szablony dokumentów. Tworzenie szablonu zgodnie z zasadami rysunku technicznego maszynowego. Wyjaśnienie wymagań do zadania domowego 1. 8. Tworzenie konstrukcji klasy wałek wraz z dokumentacją techniczną. Wyrwania, przekroje a kłady. 9. Przekroje części symetrycznych, części obrotowych o regularnie rozmieszczonych szczegółach konstrukcyjnych, np. otworach, ściankach. Tworzenie elementów typu żebro. 10. Operacja wyciągania po ścieżce. Prosta część wieloobiektowa z łącznikiem. Łącznik w rysunku. Przekrój stopniowy. 11. Wyciąganie po profilach. Operacja kopuła. Geometria odniesienia. Tworzenie płaszczyzn. 12. Modelowanie złożeń od dołu w górę, czyli tworzenie złożenia z gotowych części. Inteligentne wiązania Smart Mates. 13. Prezentacja modelu złożenia. Symulacja ruchu. Rysunek złożenia z rozstrzelonym widokiem i specyfikacją elementów. Modyfikacja tabeli elementów. Właściwości dostosowane części i złożeń. Przeprowadzanie wykrywania kolizji przy poruszaniu części w złożeniu.15
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Udział w zajęciach15
A-L-2Praca własna33
A-L-3konsultacje2
50
wykłady
A-W-1Udział w zajęciach15
A-W-2Praca własna8
A-W-3konsultacje2
25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Podająca - wykład informacyjny z użyciem prezentacji multimedialnych, tablicy
M-2programowana i praktyczna - pokaz z użyciem komputera
M-3praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera
M-4praktyczna - metoda projektów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena odwzorowania modelów części na podstawie ich domunentacji 2W: prawidłowości budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności jego realizacji.
S-2Ocena formująca: Ocena z uwagami modelu części: prawidłowości jego budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności realizacji. Ocena niedostateczna wymaga poprawy, ocena pozytywna <5 umożliwia poprawę i ponowną ocenę podsumowującą.
S-3Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania modelu części na podstawie dokumentacji 2W: prawidłowości budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności jego realizacji.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania rysunku części: staranności i zgodności wykonania dokumentacji z zasadami rysunku technicznego maszynowego oraz umiejętności wykorzystania systemu SolidWorks.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TMS_1A_B02_W01
Student powinien posiadać wiedzę wystarczającą do samodzielnego tworzenia dokumentacji rysunkowej części maszyn oraz posługiwania się programem wspomagającym rysowanie w tym modelowania prostych i złożonych części maszyn z wykorzystaniem systemu SolidWorks.
TMS_1A_W04C-3T-W-1M-1, M-4S-4, S-3, S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TMS_1A_B02_U01
Student potrafi tworzyć parametryczne modele bryłowe części maszynowych zgodnie z zaasadami rysunku maszynowego przy wykorzystaniu programu SolidWorks
TMS_1A_U08C-1, C-2, C-3, C-5T-W-1M-2, M-3, M-4S-4, S-3, S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TMS_1A_B02_K01
Zajęcia praktyczne kształtują aktywność, samodzielność i kreatywność w poszukiwaniu efektywnych rozwiązań oraz w zakresie pracy zespołowej
TMS_1A_K01C-1T-W-1, T-L-1M-4S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TMS_1A_B02_W01
Student powinien posiadać wiedzę wystarczającą do samodzielnego tworzenia dokumentacji rysunkowej części maszyn oraz posługiwania się programem wspomagającym rysowanie w tym modelowania prostych i złożonych części maszyn z wykorzystaniem systemu SolidWorks.
2,0Student nie potrafi wykazać się znajomością całej wiedzy podanej w przedmiocie.
3,0Student opanował cały zakres materiału w sposób ogólny. nie potrafi dokonać jej efektywnej analizy.
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią miedzy 3 a 4
4,0Student opanował cały zakres materiału. Wykazuje sie znajomością, podanych w programie nauczania, szczegółów. W analizie potrafi okreslić ich związki przyczynowe.
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4 a 5.
5,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi go efektywnie prezentować, analizować a takjże wykazuje zainteresowanie szerszą wiedzą z tego przedmiotu.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TMS_1A_B02_U01
Student potrafi tworzyć parametryczne modele bryłowe części maszynowych zgodnie z zaasadami rysunku maszynowego przy wykorzystaniu programu SolidWorks
2,0Student nie potrafi wykorzystać narzędzi technik paramterycznego modelowania w modelowaniu części o prostej budowie geometrycznej.
3,0Student potrafi zastosować większość prostych technik i narzędzi modelowania SOlidWorks w celu utworzenia modelu bryłowego części i złożeń o prostej budowie geometrycznej.
3,5Student potrafi zastosować większość technik i narzędzi modelowania Solidworks w celu utworzenia modelu bryłowego części i złożeń o mniejszym stopniu złożoności.
4,0Student potrafi prawidłowo zinterpretować budowę i utworzyć model parametryczny dla porostych i złożonych części maszyn.
4,5Student potrafiu zastosować, porównać różne techniki parametrycznego modelowania bryłowego prostych i złożonych części maszyn.
5,0Student potrafi zastosować efektywne właściwe techniki parametrycznego modelowania przy tworzeniu części maszyn o różnym stopniu złożoności.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TMS_1A_B02_K01
Zajęcia praktyczne kształtują aktywność, samodzielność i kreatywność w poszukiwaniu efektywnych rozwiązań oraz w zakresie pracy zespołowej
2,0Student nie potrafi samodzielnie modelować i tworzyć dokumentacji technicznej.
3,0Student wykazuje ograniczoną samodzielność i kreatywność przy tworzeniu modeli i rysunków do nich.
3,5Student wymaga pomoc w zakresie wskazówek co do wyboru właściwych narzędzi i technik modelowania i tworzenia rysunku.
4,0Student pracuje samodzielnie na zajęciach i nad projektami domowymi i wykazuje znaczną kreatywność.
4,5Studnet pracuje samodzielnie na zajęciach i nad projektami domowymi i wykazuje znaczną kreatywność.
5,0Student wykazuje pełną samodzielność, kreatywność i innowacyjność w trakcie pracy na zajęciach i nad projektami domowymi.

Literatura podstawowa

  1. Jerzy Domański, Projektowanei maszyn i konstrukcji, Helion, Gliwice, 2020
  2. Tadeusz Lewandowski, Rysunek techniczny dla mechaników, WSiP, Warszawa, 2019
  3. Tadeusz Dobrzański, Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa, 2015

Literatura dodatkowa

  1. Prace zbiorowe, Przedmiotowe normy teczniczne, Polski Komitet Normalizacyjny, Warszawa

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-11. Podstawy modelowania. 2. Operacja bazowe. 3. Relacje 4. Operacje kopiowania, szyk liniowy i kołowy. 5. Wykorzystanie kreatora otworów do tworzenia otworów gwintowanych. 6. Tworzenie szablonu rysunku. 7. Opis rysunku: wymiary i adnotacje rysunku wykonawczego. 8. Tworzenie złożeń z gotowych części.15
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-11. Wykład wprowadzający - komputerowe wspomaganie projektowania, systemy CAD. Wprowadzenie do systemu SOLIDWORKS. 2. Podstawy modelowania parametrycznego. Operacja bazowa - wybór najlepszego profilu i płaszczyzny szkicu operacji bazowej. Intencja projektu. 3. Symetryczność w konstrukcji i jej znaczenie dla procedury modelowania konstrukcji. Relacje symetryczności, lustro w szkicu i operacja lustro. 4. Definiowanie wymiarów równaniami zgodnie z intencją projektu. Korzystanie z geometrii wcześniej zdefiniowanej w modelu przy definiowaniu kolejnych etapów procedury modelowania konstrukcji. 5. Operacje kopiowania jako narzędzia optymalizujące strukturę modelu – szyk kołowy i liniowy, przenieś/kopiuj. 6. Kreator otworów – jak i kiedy go stosować. 7. Szablony dokumentów. Tworzenie szablonu zgodnie z zasadami rysunku technicznego maszynowego. Wyjaśnienie wymagań do zadania domowego 1. 8. Tworzenie konstrukcji klasy wałek wraz z dokumentacją techniczną. Wyrwania, przekroje a kłady. 9. Przekroje części symetrycznych, części obrotowych o regularnie rozmieszczonych szczegółach konstrukcyjnych, np. otworach, ściankach. Tworzenie elementów typu żebro. 10. Operacja wyciągania po ścieżce. Prosta część wieloobiektowa z łącznikiem. Łącznik w rysunku. Przekrój stopniowy. 11. Wyciąganie po profilach. Operacja kopuła. Geometria odniesienia. Tworzenie płaszczyzn. 12. Modelowanie złożeń od dołu w górę, czyli tworzenie złożenia z gotowych części. Inteligentne wiązania Smart Mates. 13. Prezentacja modelu złożenia. Symulacja ruchu. Rysunek złożenia z rozstrzelonym widokiem i specyfikacją elementów. Modyfikacja tabeli elementów. Właściwości dostosowane części i złożeń. Przeprowadzanie wykrywania kolizji przy poruszaniu części w złożeniu.15
15

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Udział w zajęciach15
A-L-2Praca własna33
A-L-3konsultacje2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Udział w zajęciach15
A-W-2Praca własna8
A-W-3konsultacje2
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B02_W01Student powinien posiadać wiedzę wystarczającą do samodzielnego tworzenia dokumentacji rysunkowej części maszyn oraz posługiwania się programem wspomagającym rysowanie w tym modelowania prostych i złożonych części maszyn z wykorzystaniem systemu SolidWorks.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_W04Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej właściwe dla danej specjalności
Cel przedmiotuC-3Utrwalenie zasad zapisu konstrukcji podstawowych części maszyn zgodnie z normami rysunku technicznego maszynowego
Treści programoweT-W-11. Wykład wprowadzający - komputerowe wspomaganie projektowania, systemy CAD. Wprowadzenie do systemu SOLIDWORKS. 2. Podstawy modelowania parametrycznego. Operacja bazowa - wybór najlepszego profilu i płaszczyzny szkicu operacji bazowej. Intencja projektu. 3. Symetryczność w konstrukcji i jej znaczenie dla procedury modelowania konstrukcji. Relacje symetryczności, lustro w szkicu i operacja lustro. 4. Definiowanie wymiarów równaniami zgodnie z intencją projektu. Korzystanie z geometrii wcześniej zdefiniowanej w modelu przy definiowaniu kolejnych etapów procedury modelowania konstrukcji. 5. Operacje kopiowania jako narzędzia optymalizujące strukturę modelu – szyk kołowy i liniowy, przenieś/kopiuj. 6. Kreator otworów – jak i kiedy go stosować. 7. Szablony dokumentów. Tworzenie szablonu zgodnie z zasadami rysunku technicznego maszynowego. Wyjaśnienie wymagań do zadania domowego 1. 8. Tworzenie konstrukcji klasy wałek wraz z dokumentacją techniczną. Wyrwania, przekroje a kłady. 9. Przekroje części symetrycznych, części obrotowych o regularnie rozmieszczonych szczegółach konstrukcyjnych, np. otworach, ściankach. Tworzenie elementów typu żebro. 10. Operacja wyciągania po ścieżce. Prosta część wieloobiektowa z łącznikiem. Łącznik w rysunku. Przekrój stopniowy. 11. Wyciąganie po profilach. Operacja kopuła. Geometria odniesienia. Tworzenie płaszczyzn. 12. Modelowanie złożeń od dołu w górę, czyli tworzenie złożenia z gotowych części. Inteligentne wiązania Smart Mates. 13. Prezentacja modelu złożenia. Symulacja ruchu. Rysunek złożenia z rozstrzelonym widokiem i specyfikacją elementów. Modyfikacja tabeli elementów. Właściwości dostosowane części i złożeń. Przeprowadzanie wykrywania kolizji przy poruszaniu części w złożeniu.
Metody nauczaniaM-1Podająca - wykład informacyjny z użyciem prezentacji multimedialnych, tablicy
M-4praktyczna - metoda projektów
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania rysunku części: staranności i zgodności wykonania dokumentacji z zasadami rysunku technicznego maszynowego oraz umiejętności wykorzystania systemu SolidWorks.
S-3Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania modelu części na podstawie dokumentacji 2W: prawidłowości budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności jego realizacji.
S-1Ocena formująca: Ocena odwzorowania modelów części na podstawie ich domunentacji 2W: prawidłowości budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności jego realizacji.
S-2Ocena formująca: Ocena z uwagami modelu części: prawidłowości jego budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności realizacji. Ocena niedostateczna wymaga poprawy, ocena pozytywna <5 umożliwia poprawę i ponowną ocenę podsumowującą.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykazać się znajomością całej wiedzy podanej w przedmiocie.
3,0Student opanował cały zakres materiału w sposób ogólny. nie potrafi dokonać jej efektywnej analizy.
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią miedzy 3 a 4
4,0Student opanował cały zakres materiału. Wykazuje sie znajomością, podanych w programie nauczania, szczegółów. W analizie potrafi okreslić ich związki przyczynowe.
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4 a 5.
5,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi go efektywnie prezentować, analizować a takjże wykazuje zainteresowanie szerszą wiedzą z tego przedmiotu.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B02_U01Student potrafi tworzyć parametryczne modele bryłowe części maszynowych zgodnie z zaasadami rysunku maszynowego przy wykorzystaniu programu SolidWorks
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_U08Potrafi rozwiązywać zadania i problemy z zakresu inżynierii materiałowej i inżynierii mechanicznej z wykorzystaniem metod i narzędzi inżynierskich w szczególności stosując techniki analityczne i/ lub symulacyjne
Cel przedmiotuC-1Kształtowanie umiejętności efektywnego komunikowania się w języku inżynierskim przez nabycie umiejętności stosowania nowoczesnych technik i narzędzi projektowania inżynierskiego
C-2Kształtowanie wyobraźni przestrzennej, czytania i interpretowania tradycyjnych 2W rysunków technicznych maszynowych
C-3Utrwalenie zasad zapisu konstrukcji podstawowych części maszyn zgodnie z normami rysunku technicznego maszynowego
C-5Opanowanie umiejętności przedstawiania konstrukcji przestrzennych na dokumentacji rysunkowej
Treści programoweT-W-11. Wykład wprowadzający - komputerowe wspomaganie projektowania, systemy CAD. Wprowadzenie do systemu SOLIDWORKS. 2. Podstawy modelowania parametrycznego. Operacja bazowa - wybór najlepszego profilu i płaszczyzny szkicu operacji bazowej. Intencja projektu. 3. Symetryczność w konstrukcji i jej znaczenie dla procedury modelowania konstrukcji. Relacje symetryczności, lustro w szkicu i operacja lustro. 4. Definiowanie wymiarów równaniami zgodnie z intencją projektu. Korzystanie z geometrii wcześniej zdefiniowanej w modelu przy definiowaniu kolejnych etapów procedury modelowania konstrukcji. 5. Operacje kopiowania jako narzędzia optymalizujące strukturę modelu – szyk kołowy i liniowy, przenieś/kopiuj. 6. Kreator otworów – jak i kiedy go stosować. 7. Szablony dokumentów. Tworzenie szablonu zgodnie z zasadami rysunku technicznego maszynowego. Wyjaśnienie wymagań do zadania domowego 1. 8. Tworzenie konstrukcji klasy wałek wraz z dokumentacją techniczną. Wyrwania, przekroje a kłady. 9. Przekroje części symetrycznych, części obrotowych o regularnie rozmieszczonych szczegółach konstrukcyjnych, np. otworach, ściankach. Tworzenie elementów typu żebro. 10. Operacja wyciągania po ścieżce. Prosta część wieloobiektowa z łącznikiem. Łącznik w rysunku. Przekrój stopniowy. 11. Wyciąganie po profilach. Operacja kopuła. Geometria odniesienia. Tworzenie płaszczyzn. 12. Modelowanie złożeń od dołu w górę, czyli tworzenie złożenia z gotowych części. Inteligentne wiązania Smart Mates. 13. Prezentacja modelu złożenia. Symulacja ruchu. Rysunek złożenia z rozstrzelonym widokiem i specyfikacją elementów. Modyfikacja tabeli elementów. Właściwości dostosowane części i złożeń. Przeprowadzanie wykrywania kolizji przy poruszaniu części w złożeniu.
Metody nauczaniaM-2programowana i praktyczna - pokaz z użyciem komputera
M-3praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera
M-4praktyczna - metoda projektów
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania rysunku części: staranności i zgodności wykonania dokumentacji z zasadami rysunku technicznego maszynowego oraz umiejętności wykorzystania systemu SolidWorks.
S-3Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania modelu części na podstawie dokumentacji 2W: prawidłowości budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności jego realizacji.
S-1Ocena formująca: Ocena odwzorowania modelów części na podstawie ich domunentacji 2W: prawidłowości budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności jego realizacji.
S-2Ocena formująca: Ocena z uwagami modelu części: prawidłowości jego budowy geometrycznej, parametryczności modelu i optymalności realizacji. Ocena niedostateczna wymaga poprawy, ocena pozytywna <5 umożliwia poprawę i ponowną ocenę podsumowującą.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykorzystać narzędzi technik paramterycznego modelowania w modelowaniu części o prostej budowie geometrycznej.
3,0Student potrafi zastosować większość prostych technik i narzędzi modelowania SOlidWorks w celu utworzenia modelu bryłowego części i złożeń o prostej budowie geometrycznej.
3,5Student potrafi zastosować większość technik i narzędzi modelowania Solidworks w celu utworzenia modelu bryłowego części i złożeń o mniejszym stopniu złożoności.
4,0Student potrafi prawidłowo zinterpretować budowę i utworzyć model parametryczny dla porostych i złożonych części maszyn.
4,5Student potrafiu zastosować, porównać różne techniki parametrycznego modelowania bryłowego prostych i złożonych części maszyn.
5,0Student potrafi zastosować efektywne właściwe techniki parametrycznego modelowania przy tworzeniu części maszyn o różnym stopniu złożoności.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B02_K01Zajęcia praktyczne kształtują aktywność, samodzielność i kreatywność w poszukiwaniu efektywnych rozwiązań oraz w zakresie pracy zespołowej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_K01Jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz ma świadomość jej znaczenia w procesie rozwiązywania szeregu problemów inżynierskich i technicznych
Cel przedmiotuC-1Kształtowanie umiejętności efektywnego komunikowania się w języku inżynierskim przez nabycie umiejętności stosowania nowoczesnych technik i narzędzi projektowania inżynierskiego
Treści programoweT-W-11. Wykład wprowadzający - komputerowe wspomaganie projektowania, systemy CAD. Wprowadzenie do systemu SOLIDWORKS. 2. Podstawy modelowania parametrycznego. Operacja bazowa - wybór najlepszego profilu i płaszczyzny szkicu operacji bazowej. Intencja projektu. 3. Symetryczność w konstrukcji i jej znaczenie dla procedury modelowania konstrukcji. Relacje symetryczności, lustro w szkicu i operacja lustro. 4. Definiowanie wymiarów równaniami zgodnie z intencją projektu. Korzystanie z geometrii wcześniej zdefiniowanej w modelu przy definiowaniu kolejnych etapów procedury modelowania konstrukcji. 5. Operacje kopiowania jako narzędzia optymalizujące strukturę modelu – szyk kołowy i liniowy, przenieś/kopiuj. 6. Kreator otworów – jak i kiedy go stosować. 7. Szablony dokumentów. Tworzenie szablonu zgodnie z zasadami rysunku technicznego maszynowego. Wyjaśnienie wymagań do zadania domowego 1. 8. Tworzenie konstrukcji klasy wałek wraz z dokumentacją techniczną. Wyrwania, przekroje a kłady. 9. Przekroje części symetrycznych, części obrotowych o regularnie rozmieszczonych szczegółach konstrukcyjnych, np. otworach, ściankach. Tworzenie elementów typu żebro. 10. Operacja wyciągania po ścieżce. Prosta część wieloobiektowa z łącznikiem. Łącznik w rysunku. Przekrój stopniowy. 11. Wyciąganie po profilach. Operacja kopuła. Geometria odniesienia. Tworzenie płaszczyzn. 12. Modelowanie złożeń od dołu w górę, czyli tworzenie złożenia z gotowych części. Inteligentne wiązania Smart Mates. 13. Prezentacja modelu złożenia. Symulacja ruchu. Rysunek złożenia z rozstrzelonym widokiem i specyfikacją elementów. Modyfikacja tabeli elementów. Właściwości dostosowane części i złożeń. Przeprowadzanie wykrywania kolizji przy poruszaniu części w złożeniu.
T-L-11. Podstawy modelowania. 2. Operacja bazowe. 3. Relacje 4. Operacje kopiowania, szyk liniowy i kołowy. 5. Wykorzystanie kreatora otworów do tworzenia otworów gwintowanych. 6. Tworzenie szablonu rysunku. 7. Opis rysunku: wymiary i adnotacje rysunku wykonawczego. 8. Tworzenie złożeń z gotowych części.
Metody nauczaniaM-4praktyczna - metoda projektów
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: Ocena odwzorowania rysunku części: staranności i zgodności wykonania dokumentacji z zasadami rysunku technicznego maszynowego oraz umiejętności wykorzystania systemu SolidWorks.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi samodzielnie modelować i tworzyć dokumentacji technicznej.
3,0Student wykazuje ograniczoną samodzielność i kreatywność przy tworzeniu modeli i rysunków do nich.
3,5Student wymaga pomoc w zakresie wskazówek co do wyboru właściwych narzędzi i technik modelowania i tworzenia rysunku.
4,0Student pracuje samodzielnie na zajęciach i nad projektami domowymi i wykazuje znaczną kreatywność.
4,5Studnet pracuje samodzielnie na zajęciach i nad projektami domowymi i wykazuje znaczną kreatywność.
5,0Student wykazuje pełną samodzielność, kreatywność i innowacyjność w trakcie pracy na zajęciach i nad projektami domowymi.