Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Inżynieria w medycynie (S1)
Sylabus przedmiotu Wprowadzenie do chemii medycznej i chemii leków:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Inżynieria w medycynie | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wprowadzenie do chemii medycznej i chemii leków | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Chemii Organicznej i Chemii Fizycznej | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Jacek Sośnicki <Jacek.Sosnicki@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 10,0 | ECTS (formy) | 10,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Znajomość zagadnień z chemiii organicznej omawianych w szkole średniej oraz na zajęciach uzupełniających z chemii. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i zagadnieniami chemii organicznej i wybranymi elementami chemii fizycznej |
| C-2 | Zapoznanie studentów z budową oraz z podstawowymi właściwościami chemicznymi najważniejszych grup zwiazków organicznych ze szczególnym uwzględnieniem zwiazków bioaktywnych. |
| C-3 | Kształtowanie umiejętności pisania wzorów, równań i schematów reakcji organicznych oraz ich mechanizmów. |
| C-4 | Kształtowanie umiejetności rozwiązywania prostych zadań problemowych z zakresu budowy, właściwości, reaktywności oraz wybranych aspektów fizycznej chemii organicznej. |
| C-5 | Zapoznanie studentów z metodyką syntezy prostych zwiazków organicznych. |
| C-6 | Zapoznanie studentów z zasadami projektowania kilkuetapowych syntez prostych związków organicznych (ze szczególnym uwzględnieniem zwiazków bioaktywnych) na podstawie uzyskanej wiedzy oraz danych literaturowych. |
| C-7 | Zapoznanie studentów z metodami oczyszczania i analizy związków organicznych (NMR, IR, MS). |
| C-8 | Zapoznanie studenta z zasadami opisu eksperymentu badawczego. |
| C-9 | Zapoznanie studentów z zasadami bezpiecznej pracy z odczynnikami chemicznymi, sprzętem laboratoryjnym oraz obowiązującymi procedurami w laboratorium preparatyki organicznej. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Rozwiazywanie prostych problemów dotyczących właściwości związków organicznych, metod ich otrzymywania i reaktywności (pisanie schematów, równań i mechanizmów reakcji). | 9 |
| T-A-2 | Ćwiczenia w projektowaniu kilkuetapowych syntez prostych związków organicznych na podstawie wiedzy uzyskanej na wykładzie oraz w oparciu o dane literaturowe. Analiza dróg syntezy wybranych leków. | 9 |
| T-A-3 | Obliczenia kinetyczne. Wykorzystanie prawa Raoulta i prawa podziału Nernsta, obliczanie współczynników podziału. Analiza wpływu pH na rozpuszczalność i wchłanianie substancji aktywnych biologicznie. | 9 |
| T-A-4 | Zaliczenie pisemne. | 3 |
| 30 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Zapoznanie studentów z regulaminem oraz z zasadami BHP i P/Poż. obowiązującymi w pracowni chemii organicznej oraz z podstawowym sprzętem laboratoryjnym. Nauka korzystania z danych literaturowych (baza Reaxys, farmaceutyczne bazy danych). | 4 |
| T-L-2 | Metody rozdzielania i oczyszczania związków organicznych. Ekstrakcja. Destylacja frakcyjna. Wykonanie wykresu destylacji. | 4 |
| T-L-3 | Acylowanie i deacylowanie amin aromatycznych. Otrzymywanie i oczyszczanie acetanilidu oraz p-bromoanilidu. Analiza strukturalna na podstawie widm IR, NMR oraz analiz GC-MS | 12 |
| T-L-4 | Reakcje substytucji elektrofilowej w związkach aromatycznych. Synteza i oczyszczanie p-bromoacetanilidu | 4 |
| T-L-5 | Reakcje utleniania. Synteza i oczyszczanie (sublimacja) kwasu benzoesowego. Wykonanie i analiza widm IR. | 8 |
| T-L-6 | Chemia estrów. Synteza i oczyszczanie (destylacja prosta) octanu n-butylu. Analiza strukturalna produktu (IR, NMR, MS) | 8 |
| T-L-7 | Kondensacje aldolowe. Synteza dibenzylidenoacetonu. | 4 |
| T-L-8 | Równowagi fazowe. Ograniczona mieszalność cieczy. Wykonanie wykresu fazowego dla układu: gliceryna – alkohol izoamylowy. | 4 |
| T-L-9 | Wyznaczanie ciepła parowania heksanu z pomiaru zależności prężności pary od temperatury | 4 |
| T-L-10 | Polarymetryczne wyznaczanie stałej szybkości katalizowanej reakcji inwersji sacharozy | 4 |
| T-L-11 | Pomiar współczynnika podziału kwasu octowego między chloroform i wodę. | 4 |
| 60 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Podstawy chemii organicznej (zakres i rozwój; budowa elektronowa związków organicznych; podstawowe typy wiązań i ich obraz orbitalny; konwencje przedstawiania wzorów strukturalnych; izomeria, stereochemia; najważniejsze typy reakcji związków organicznych) | 3 |
| T-W-2 | Grupy funkcyjne: podział, budowa, wpływ na właściwości chemiczne i fizyczne mono- i polifunkcyjnych związków organicznych, w tym substancji bioaktywnych oraz leków. | 1 |
| T-W-3 | Alkany, cykloalkany – budowa, izomeria, konformacje, nazewnictwo IUPAC. | 2 |
| T-W-4 | Alkeny – budowa, izomeria geometryczna, nazewnictwo IUPAC, metody otrzymywania. Reaktywność podwójnego wiązania – reakcje addycji. Pojęcie karbokationu. Reaktywność pozycji allilowej i winylowej. | 2 |
| T-W-5 | Alkiny - budowa, nazewnictwo IUPAC, metody otrzymywania. Reaktywność: reakcje addycji do wiązania potrójnego; reakcje podstawienia przy terminalnym atomie węgla Csp. Zastosowanie alkinów w syntezie organicznej. | 2 |
| T-W-6 | Związki aromatyczne (areny) – budowa, nomenklatura, kryteria aromatyczności, aromatyczne aniony i kationy. Przykłady związków heteroaromatycznych. Zastosowanie związków aromatycznych oraz heteroaromatycznych w syntezie organicznej oraz w chemii medycznej. | 3 |
| T-W-7 | Fluorowcopochodne alifatyczne – otrzymywanie i reaktywność. Mechanizm reakcji substytucji nukleofilowej (SN1, SN2) i konkurencyjnych reakcji eliminacji (E1, E2). Otrzymywanie związków magnezoorganicznych (związków Grignarda). | 3 |
| T-W-8 | Alkohole i etery – nomenklatura, właściwości amfoteryczne. Otrzymywanie alkoholi z wykorzystaniem związków Grignarda. Otrzymywanie i reakcje eterów | 1 |
| T-W-9 | Aminy - budowa, nomenklatura, otrzymywanie, właściwości zasadowe. Reaktywność amin. Aminy naturalne, bioaktywne alkaloidy – prekursory niektórych leków. | 3 |
| T-W-10 | Aldehydy i ketony – budowa, nomenklatura, tautomeria keto-enolowa, reakcje addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej, reakcje kondensacji katalizowane przez kwasy i zasady. | 2 |
| T-W-11 | Kwasy karboksylowe i ich pochodne – budowa, nomenklatura, otrzymywanie, reaktywność. Kwasy dikarboksylowe i hydroksykarboksylowe. Naturalne kwasy karboksylowe. | 3 |
| T-W-12 | Przegląd podstawowych metod instrumentalnych stosowanych w analizie związków (bio)organicznych w tym substancji bioaktywnych oraz leków (NMR, IR, MS, Metody chiralooptyczne, polarymetria). | 5 |
| T-W-13 | Teoretyczne i praktyczne aspekty analizowania związków (bio)organicznych w tym leków: charakterystyczne parametry spektralne, podstawy interpretacji danych spektralnych. | 5 |
| T-W-14 | Reakcje w chemii organicznej. Mechanizmy. Procesy odwracalne i nieodwracalne. Stałe równowagi, ich związek z funkcjami termodynamicznymi (reguła przekory, przewidywanie kierunku przemian itp). | 2 |
| T-W-15 | Termodynamiczne aspekty reakcji organicznych (profile energetyczne, postulat Hammonda, itp). | 2 |
| T-W-16 | Kinetyka reakcji. Podstawowe pojęcia. Doświadczalne metody badań. Kinetyka reakcji złożonych i prostych. Kinetyka reakcji katalitycznych (homo- i heterogenicznych). Kinetyka reakcji enzymatycznych. | 5 |
| T-W-17 | Prawo podziału Nernsta. Współczynnik podziału, a przenikalność przez błony komórkowe. | 1 |
| 45 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 30 |
| A-A-2 | Samodzielne rozwiązywanie zadań wskazanych przez prowadzącego zajęcia. | 12 |
| A-A-3 | Przygotowanie do zaliczenia. | 9 |
| 51 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 60 |
| A-L-2 | Przygotowanie do zajęć poprzez studiowanie literatury. | 6 |
| A-L-3 | Opracowywanie sprawozdań z wykonanych doświadczeń | 10 |
| 76 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 45 |
| A-W-2 | Studiowanie wskazanej literatury w celu rozszerzenia wiedzy przedstawionej na wykładach. | 35 |
| A-W-3 | Konsultacje z wykładowcą. | 4 |
| A-W-4 | Przygotowanie do egzaminu. | 40 |
| A-W-5 | Egzamin pisemny. | 2 |
| 126 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny. |
| M-2 | Opis. |
| M-3 | Objaśnienia lub wyjaśnienia. |
| M-4 | Dyskusja dydaktyczna. |
| M-5 | Ćwiczenia laboratoryjne. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena z egzaminu pisemnego. |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena sprawozdań laboratoryjnych. |
| S-3 | Ocena formująca: Ocena okresowych osiągnięć uzyskanych podczas ćwiczeń audytoryjnych. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IwM_1A_B09_W01 Student wymienia i określa klasy związków organicznych i charakteryzuje występujące w nich grupy funkcyjne. | IwM_1A_W02 | — | — | C-1, C-2, C-3, C-6, C-8 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-10, T-W-11, T-A-1, T-A-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7 | M-1, M-4, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
| IwM_1A_B09_W02 Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych oraz grupy funkcyjne pod kątem ich reaktywności i wykorzystania w syntezie organicznej ze szczególnym uwzględnieniem syntezy związków bioaktywnych. | IwM_1A_W02 | — | — | C-1, C-2, C-3, C-4, C-5, C-6 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-A-1, T-A-2 | M-1, M-4, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
| IwM_1A_B09_W03 Student rozpoznaje podstawowe typy izomerii oraz definiuje podstawowe zagadnienia dotyczące stereochemii związków organicznych. | IwM_1A_W02 | — | — | C-1, C-2, C-3, C-4 | T-W-1, T-W-2, T-A-1 | M-1, M-4, M-2, M-3 | S-1, S-3 |
| IwM_1A_B09_W04 Student proponuje i objaśnia mechanizmy podstawowych reakcji związków organicznych. | IwM_1A_W02 | — | — | C-1, C-2, C-3, C-4 | T-W-1, T-W-2, T-W-14, T-W-15, T-W-16, T-A-1 | M-1, M-4, M-2, M-3 | S-1, S-3 |
| IwM_1A_B09_W05 Student rozpoznaje podstawowe metody instrumentalne stosowane w analizie związków organicznych. | IwM_1A_W02, IwM_1A_W04 | — | — | C-1, C-7 | T-W-12, T-W-13, T-L-3, T-L-5, T-L-6 | M-1, M-4, M-5, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
| IwM_1A_B09_W06 Student wymienia i objaśnia podstawowe definicje dotyczące kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji. | IwM_1A_W02 | — | — | C-1, C-3, C-4 | T-W-15, T-W-16 | M-1, M-4, M-5, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IwM_1A_B09_U01 Student stosuje w praktyce zasady nomenklatury związków organicznych należących do najważniejszych klas. | IwM_1A_U03 | — | — | C-1, C-2, C-3, C-4, C-5, C-6, C-8 | T-W-1, T-W-2, T-W-14, T-A-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7 | M-1, M-4, M-5, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
| IwM_1A_B09_U02 Na podstawie materiału wykładowego oraz danych literaturowych student projektuje kilkuetapową syntezę prostego związku organicznego. Proponuje metodę identyfikacji zaprojektowanego związku. | IwM_1A_U01, IwM_1A_U03, IwM_1A_U14 | — | — | C-1, C-2, C-3, C-6, C-7 | T-W-1, T-W-2, T-W-13, T-A-1, T-A-2, T-L-1 | M-1, M-4, M-2, M-3 | S-2, S-3 |
| IwM_1A_B09_U03 Student interpretuje uzykane wyniki badań oraz sporządza opis wykonanego eksperymentu. | IwM_1A_U02, IwM_1A_U03 | — | — | C-7, C-8 | T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11 | M-4, M-5, M-3 | S-2 |
| IwM_1A_B09_U04 Student stosuje podstawowe operacje jednostkowe do oczyszczania stałych i ciekłych związków organicznych. | IwM_1A_U08, IwM_1A_U10 | — | — | C-8, C-9 | T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-11 | M-5, M-3 | S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IwM_1A_B09_K01 Odpowiada za rzetelność uzyskanych wyników. | IwM_1A_K01, IwM_1A_K02, IwM_1A_K04 | — | — | C-8 | T-W-13, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11 | M-5 | S-2, S-3 |
| IwM_1A_B09_K02 Student ma świadomość znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów oraz jest przekonany o potrzebie ciągłego dokształcania się w ramach rozwoju zawodowego w dziedzinie chemii organicznej, chemii medycznej i chemii leków. | IwM_1A_K02 | — | — | C-1, C-4, C-5, C-6, C-7, C-9 | T-A-1, T-A-2, T-A-3 | M-1, M-4, M-5, M-2, M-3 | S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IwM_1A_B09_W01 Student wymienia i określa klasy związków organicznych i charakteryzuje występujące w nich grupy funkcyjne. | 2,0 | Student nie systematyzuje związków oranicznych i nie rozpoznaje najważniejszych grup funkcyjnych. |
| 3,0 | Student nie systematyzuje związków organicznych i rozpoznaje 60-69 procent grup funkcyjnych. | |
| 3,5 | Student systematyzuje związki organiczne i rozpoznaje 70-79 procent grup funkcyjnych. | |
| 4,0 | Student systematyzuje związki organiczne i rozpoznaje 80-89 procent grup funkcyjnych. | |
| 4,5 | Student systematyzuje związki organiczne i rozpoznaje 90-95 procent grup funkcyjnych | |
| 5,0 | Student systematyzuje związki organiczne i rozpoznaje co najmniej 96-100 procent grup funkcyjnych. | |
| IwM_1A_B09_W02 Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych oraz grupy funkcyjne pod kątem ich reaktywności i wykorzystania w syntezie organicznej ze szczególnym uwzględnieniem syntezy związków bioaktywnych. | 2,0 | Student nie charakteryzuje podstawowych typów reakcji chemicznych oraz grup funkcyjnych występujących w związkach organicznych, pod kątem ich reaktywności i wykorzystania w syntezie organicznej. |
| 3,0 | Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych. Nie charakteryzuje grup funkcyjnych występujących w związkach organicznych, pod kątem ich reaktywności i wykorzystania w syntezie organicznej. | |
| 3,5 | Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych. Pod kątem reaktywności charakteryzuje tylko niektóre grupy funkcyjne występujące w związkach organicznych. Nie potrafi wskazać wykorzystania ich w syntezie organicznej. | |
| 4,0 | Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych. Pod kątem reaktywności charakteryzuje niektóre grupy funkcyjne występujące w związkach organicznych. Potrafi wskazać niektóre aspekty wykorzystania ich w syntezie organicznej. | |
| 4,5 | Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych. Pod kątem reaktywności charakteryzuje wiekszość grup funkcyjnych występujących w związkach organicznych. Potrafi wskazać niektóre aspekty wykorzystania ich w syntezie organicznej. | |
| 5,0 | Student charakteryzuje podstawowe typy reakcji chemicznych. Pod kątem reaktywności charakteryzuje większość grup funkcyjnych występujących w związkach organicznych. Potrafi wskazać wiele aspektów wykorzystania ich w syntezie organicznej. | |
| IwM_1A_B09_W03 Student rozpoznaje podstawowe typy izomerii oraz definiuje podstawowe zagadnienia dotyczące stereochemii związków organicznych. | 2,0 | Nie rozpoznaje i nie tłumaczy podstawowych typów izomerii i zagadnień stereochemii. |
| 3,0 | Rozpoznaje, ale nie tłumaczy podstawowych typów izomerii i zagadnień stereochemii. | |
| 3,5 | Rozpoznaje, ale tłumaczy tylko zagadnienia izomerii, nie tłumaczy zagadnień stereochemii. | |
| 4,0 | Rozpoznaje, ale tłumaczy tylko niektóre zagadnienia izomerii i niektóre zagadnienia stereochemii. | |
| 4,5 | Rozpoznaje i tłumaczy większość zagadnień izomerii i stereochemii. | |
| 5,0 | Rozpoznaje i tłumaczy wszystkie zagadnienia izomerii i większość lub wszystkie zagadnienia stereochemii. | |
| IwM_1A_B09_W04 Student proponuje i objaśnia mechanizmy podstawowych reakcji związków organicznych. | 2,0 | Student nie proponuje i nie objaśnia mechanizmów podstawowych reakcji związków organicznych. |
| 3,0 | Student proponuje niektóre mechanizmy podstawowych reakcji związków organicznych, ale ich nie objaśnia. | |
| 3,5 | Student proponuje wiele mechanizmów podstawowych reakcji związków organicznych, ale ich nie objaśnia. | |
| 4,0 | Student proponuje i objaśnia niektóre mechanizmy podstawowych reakcji związków organicznych. | |
| 4,5 | Student proponuje wiele i objaśnia niektóre mechanizmy podstawowych reakcji związków organicznych. | |
| 5,0 | Student proponuje wiele i objaśnia wiele mechanizmów podstawowych reakcji związków organicznych. | |
| IwM_1A_B09_W05 Student rozpoznaje podstawowe metody instrumentalne stosowane w analizie związków organicznych. | 2,0 | Student nie rozpoznaje podstawowych metod instrumentalnych stosowanych w analizie związków organicznych. |
| 3,0 | Student rozpoznaje tylko jedną podstawową metodę instrumentalną stosowaną w analizie związków organicznych. | |
| 3,5 | Student rozpoznaje dwie podstawowe metody instrumentalne stosowane w analizie związków organicznych. | |
| 4,0 | Student rozpoznaje trzy podstawowe metody instrumentalne stosowane w analizie związków organicznych. | |
| 4,5 | Student rozpoznaje cztery podstawowe metody instrumentalne stosowane w analizie związków organicznych. | |
| 5,0 | Student rozpoznaje cztery podstawowe metody instrumentalne stosowane w analizie związków organicznych, ze szczególnym uwzględnieniem leków i związków bioaktywnych. | |
| IwM_1A_B09_W06 Student wymienia i objaśnia podstawowe definicje dotyczące kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji. | 2,0 | Nie wymienia i nie objaśnia podstawowych definicji dotyczacych kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji. |
| 3,0 | Wymienia kilka podstawowych definicji dotyczacych kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji, ale ich nie objaśnia. | |
| 3,5 | Wymienia kilka podstawowych definicji dotyczacych kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji i objaśnia tylko niektóre. | |
| 4,0 | Wymienia większość podstawowych definicji dotyczacych kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji i objaśnia tylko niektóre. | |
| 4,5 | Wymienia i objaśnia większość podstawowych definicji dotyczących kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji. | |
| 5,0 | Wymienia i objaśnia wszystkie podstawowe definicjie dotyczące kinetyki i przemian termodynamicznych reakcji. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IwM_1A_B09_U01 Student stosuje w praktyce zasady nomenklatury związków organicznych należących do najważniejszych klas. | 2,0 | Student nie potrafi zastosować w praktyce zasady nomenklatury związków organicznych należących do najważniejszych klas. |
| 3,0 | Student potrafi zastosować w praktyce zasady nomenklatury zwyczajowej niektórych związków organicznych należących do najważniejszych klas. | |
| 3,5 | Student potrafi zastosować w praktyce zasady nomenklatury systematycznej do niektórych związków organicznych należących do najważniejszych klas. Nie zna nazw zwyczajowych. | |
| 4,0 | Student potrafi zastosować w praktyce zasady nomenklatury systematycznej i zwyczajowej do niektórych związków organicznych należących do najważniejszych klas. | |
| 4,5 | Student potrafi zastosować w praktyce zasady nomenklatury systematycznej i zwyczajowej do większości związków organicznych należących do najważniejszych klas. | |
| 5,0 | Student dobrze posługuje się w praktyce nazwami zwyczajowymi i systematycznymi związków organicznych należących do najważniejszych klas. | |
| IwM_1A_B09_U02 Na podstawie materiału wykładowego oraz danych literaturowych student projektuje kilkuetapową syntezę prostego związku organicznego. Proponuje metodę identyfikacji zaprojektowanego związku. | 2,0 | Student nie proponuje żadnego z etapów syntezy wskazanego zwiazku organicznego. Nie rozróżnia metod identyfikacji syntezowanego związku. |
| 3,0 | Student proponuje dwa etapy syntezy wskazanego związku organicznego. Nie wybiera metody jego identyfikacji. | |
| 3,5 | Student proponuje dwa etapy syntezy wskazanego zwiazku organicznego. Prawidłowo wskazuje jedną z metod jego identyfikacji. | |
| 4,0 | Student proponuje trzy etapy syntezy wskazanego związku organicznego i prawidłowo dobiera dwie metody jego identyfikacji. | |
| 4,5 | Student proponuje trzy etapy syntezy wskazanego związku organicznego i prawidłowo dobiera trzy metody jego identyfikacji. | |
| 5,0 | Student proponuje cztery etapy syntezy wskazanego związku organicznego, dobiera wszystkie metody jego identyfikacji. | |
| IwM_1A_B09_U03 Student interpretuje uzykane wyniki badań oraz sporządza opis wykonanego eksperymentu. | 2,0 | Nie interpretuje wyników i nie sporządza opisu wykonanego eksperymentu. |
| 3,0 | Nie inerpretuje wyników i w niewielkim stopniu sporządza opis wykonanego eksperymentu (błędy w opisie przebiegu doświadczenia i równaniach reakcji, drobne błędy w obliczeniach). | |
| 3,5 | Dostatecznie interpretuje wyniki i w dobrym stopniu sporządza opis wykonanego eksperymentu (błędy w opisie przebiegu doświadczenia, drobne błędy w obliczeniach). | |
| 4,0 | Dobrze interpretuje część wyników i w dobrym stopniu sporządza opis wykonanego eksperymentu (drobne błędy w opisie przebiegu doświadczenia). | |
| 4,5 | Dobrze interpretuje wszystkie wyniki i w dobrym stopniu sporządza opis wykonanego eksperymentu (drobne błędy w opisie przebiegu doświadczenia). | |
| 5,0 | Bardzo dobrze interpretuje wszystkie wyniki i prawidłowo sporządza opis wykonanego eksperymentu. | |
| IwM_1A_B09_U04 Student stosuje podstawowe operacje jednostkowe do oczyszczania stałych i ciekłych związków organicznych. | 2,0 | Nie stosuje operacji jednostkowych do oczyszczania związków organicznych. |
| 3,0 | Przeprowadza tylko destylację prostą jako osobne doświadczenie. | |
| 3,5 | Przeprowadza destylację prostą, frakcyjną jako osobne doświadczenie. | |
| 4,0 | Przeprowadza destylację prostą, frakcyjną oraz krystalizację z wody i rozpuszczalnika palnego jako osobne doświadczenie. | |
| 4,5 | Przeprowadza destylację prostą, frakcyjną oraz krystalizację jako osobne doświadczenie oraz częściowo oczyszcza substancje otrzymywane w ramach syntezy prostych zwiazków organicznych . | |
| 5,0 | Przeprowadza destylację prostą, frakcyjną oraz krystalizację jako osobne doświadczenie oraz skutecznie oczyszcza substancje otrzymywane w ramach syntezy prostych zwiazków organicznych . |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IwM_1A_B09_K01 Odpowiada za rzetelność uzyskanych wyników. | 2,0 | Przedstawione wyniki są błędne i nierzetelne. |
| 3,0 | Przedstawione wyniki są błędne, ale błędy wynikają z pomyłki. | |
| 3,5 | Przedstawione wyniki są poprawne jednak ich opis jest nieczytelny. | |
| 4,0 | Przedstawione wyniki są poprawne, są elementy sprawdzajace, jednak ich opis nie jest całkowicie czytelny. | |
| 4,5 | Przedstawione wyniki są poprawne, są elementy sprawdzajace, opis jest czytelny, jednak obecne są drobne błędy. | |
| 5,0 | Przedstawione wyniki są poprawne, są elementy sprawdzajace, opis jest czytelny. | |
| IwM_1A_B09_K02 Student ma świadomość znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów oraz jest przekonany o potrzebie ciągłego dokształcania się w ramach rozwoju zawodowego w dziedzinie chemii organicznej, chemii medycznej i chemii leków. | 2,0 | Student nie ma świadomości znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów i nie jest przekonany o potrzebie ciągłego dokształcania się. |
| 3,0 | Student ma zauważalną świadomość znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów i jest w dostatecznym stopniu przekonany o potrzebie ciągłego dokształcania się. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- John McMurry, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2020
- Robert T. Morrison, Robert N. Boyd, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2010
- J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2009, Tom I-IV
- Przemysław Mastalerz, Chemia organiczna, Wydawnictwo Chemiczne, Wrocław, 2000
- D. Buza, A. Ćwil, Zadania z chemii organicznej z rozwiązaniami, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006
- Arthur I. Vogel, Preparatyka organiczna, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2018
- J. Grajewski, K. Kacprzak, N. Prusinowska, Eksperymentalna chemia organiczna, Kurs podstawowy, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2021
- Atkins P.W. Paula J., Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2021
- W. Zieliński, A. Rajca, T. Bieg, E. Salwińska, R. Mazurkiewiczi, J. Suwiński, A. Skibiński, W. Zieliński, A. Rajca, T. Bieg, E. SalwińsMetody spektroskopowe i spektrometria mas w zastosowaniu do identyfikacji związków organicznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2018
- R. M. Silverstein, F. X. Webster, D. J. Kiemle, Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych, PWN, Warszawa, 2012
- W. Danikiewicz, Spektrometria mas, PWN, Warszawa, 2020
- Tadeusz W. Hermann, Chemia fizyczna. Podręcznik dla studentów farmacji i analityki chemicznej., PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2021
- Piotr Kowalski, Laboratorium chemii organicznej. Techniki pracy i przepisy bhp., Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2017
Literatura dodatkowa
- Szarawara J., Termodynamika chemiczna stosowana, WNT, Warszawa, 1997
- W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa, 2012
- F. W. Wehrli, T. Wirthlin, Interpretacja widm w spektroskopii 13C NMR, PWN, Warszawa, 1985
- A. Ejchart, L. Kozerski, Spektrometria Magnetycznego Rezonansu Jądrowego 13C, PWN, Warszawa, 1988
- H. Gunter, Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego, PWN, Warszawa, 1983
- R. A. W Johnstone, M. E. Rose, Spektrometria mas: podręcznik dla chemików i biochemików, PWN, Warszawa, 2001