ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2023/2024 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Zarządzanie i inżynieria produkcji (N2) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (N2)

Sylabus przedmiotu Inwentyka:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zarządzanie i inżynieria produkcji
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Inwentyka
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mechatroniki
Nauczyciel odpowiedzialny	Agnieszka Terelak-Tymczyna <Agnieszka.Terelak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Tomasz Sobczak <Tomasz.Sobczak@zut.edu.pl>, Agnieszka Terelak-Tymczyna <Agnieszka.Terelak@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	1,0	ECTS (formy)	1,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	3	10	1,0	1,00	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student powinien znać zasady ogólne zasady funkcjonowania podmiotu gospodarczego z uwagi na odwoływanie sie w czasie wykładów do przykładów kreatywnego rozwiazywania problemów w poszukiwaniu pomysłów biznesowych.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Celem przedmiotu jest uzmysłowienie studentom sposobu rozwiazywania problermów o dowolnej złożoności wg okreslonej metodologii (Osborna-Parnesa) z wykorzystaniem własnej kreatywnosci. Celem jest również prezentacja wielu technik wspierajacych proces kreatywnego rozwiazywania problemów. Waznym rezultatem do osiagniecia w przedmiocie jest zbudowanie przeswiadczenia, że kreatywność mozna rozwijać a innowacyjność jest podstawą rozwoju zarówno w skali gospodarki jak i w aspekcie własnego życia. Dodatkowym istotnym efektem kształcenia ma być zarówno wwypracowanie niektórych kompetencji społecznych jak i uświadomienie ich kluczowej roli w pozyskaniu i wykonywaniu pracy.

KOD

Cel modułu/przedmiotu

C-1

Celem przedmiotu jest uzmysłowienie studentom sposobu rozwiazywania problermów o dowolnej złożoności wg okreslonej metodologii (Osborna-Parnesa) z wykorzystaniem własnej kreatywnosci. Celem jest również prezentacja wielu technik wspierajacych proces kreatywnego rozwiazywania problemów. Waznym rezultatem do osiagniecia w przedmiocie jest zbudowanie przeswiadczenia, że kreatywność mozna rozwijać a innowacyjność jest podstawą rozwoju zarówno w skali gospodarki jak i w aspekcie własnego życia. Dodatkowym istotnym efektem kształcenia ma być zarówno wwypracowanie niektórych kompetencji społecznych jak i uświadomienie ich kluczowej roli w pozyskaniu i wykonywaniu pracy.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
wykłady
T-W-1	Historia heurystyki. Kreatywność jako ważne wyzwanie społeczne. Innowacyjność środowiska akademickiego. Zadania pobudzające do kreatywnego myślenia	2
T-W-2	Przykłady zadań, ktorych rozwiązanie jest nacechowane pomysłowoscią - zadanie komiwojażera, obliczanie powierzchni nieregularnej, łamigłówki. Zespołowe rozwiazywanie zadań (drzewa Rigueta)	2
T-W-3	Schematy kreatywnego rozwiazywania problemów. CPS - rola Alexa Osborna.	2
T-W-4	Burza mózgów dla poszukiwania koncepcji.	2
T-W-5	Techniki twórczego rozwiazywania problemów - ryba Ishikawy, analiza morfologiczna, metoda Delficka, 6 myślowych kapeluszy, myślenie lateralne.	2
		10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
wykłady
A-W-1	zajecia audytoryjne	10
A-W-2	Praca własna poswiecona przygotowaniu prezentacji lub sprawozdania z wybranych zajęc audytoryjnych	13
A-W-3	Udział w zaliczeniu formy zajęć i konsultacjach	2
		25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład, ćwiczenia zespołowe, identyfikacja własnej osobowosci poprzez testy i ankiety, prezentacje własne

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Studenci zdobywają w trakcie zajęć i za aktywność pozaaudytoryjną punkty, które wg z góry znanej skali decydują o ocenie końcowej. Punkty uzyskują za wyrażanie wskazanych kompetencji społecznych i za wykonaną poza zajeciami prezentację lub projekt grupowy.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_2A_C09_W01 Student winien poznać definicje zwiazane i inwentyką i heurystyką, zaznajomić sie z kolejnością kroków w procesie rozwiazywania problemu, poznać techiki wyznaczania celów, identyfikacji problemu, poszukiwania koncepcji i poszukiwania rozwiazania oraz jego weryfikacji.	ZIIP_2A_W07, ZIIP_2A_W09	—	—	C-1	T-W-2, T-W-1	M-1	S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_2A_C09_U01 Student powinien umieć posługiwać sie takimi technikami z zakresu rozwiazywania problemu (identyfikacji problemu, poszukiwania koncepcji, poszukiwania rozwiazania) jak burza mózgów i jej 2-3 odmiany, analiza morfologiczna, metoda delficka, 6 myślowych kapeluszy, metoda Crowforda, metoda analogii, myślenie lateralne.	ZIIP_2A_U16, ZIIP_2A_U18, ZIIP_2A_U24, ZIIP_2A_U07	—	—	C-1	T-W-3, T-W-4, T-W-5	M-1	S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_2A_C09_K01 Student posiada poczucie własnej kreatywnosci i jej znaczenia w procesie rozwiązywania złozonych problemów, rozumie swoją role w pracy zespołowej - zarówno w roli kierowniczej jak i ppodporzadkowanej, rozumie znaczenie aktywnosci i mobilnosci w życiu. Rozumie znaczenie ustawicznego samokształcenia.	ZIIP_2A_K04, ZIIP_2A_K03	—	—	C-1	T-W-3, T-W-4, T-W-2, T-W-5, T-W-1	M-1	S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_2A_C09_W01 Student winien poznać definicje zwiazane i inwentyką i heurystyką, zaznajomić sie z kolejnością kroków w procesie rozwiazywania problemu, poznać techiki wyznaczania celów, identyfikacji problemu, poszukiwania koncepcji i poszukiwania rozwiazania oraz jego weryfikacji.	2,0	Student jest mało aktywny, nie uczestniczy w zajaciach
	3,0	Student pracuje w zespole, nie wyróznia sie aktywnością
	3,5	Student wie jaka jest rola heurystycznego podejścia, potrafi wyjasnić niektóre techniki
	4,0	Student zna rozmaite techiki, poszukuje innych
	4,5	Student chetnie uczestniczy, prezentuje swoje zdanie, szuka materiałów uzupelniajacych, ma wysoka wiedzę o technikach twórczego wspogania procesu rozwiazywania problemów.
	5,0	Student chetnie uczestniczy, wyróznia sie łatwiscia w rozwiazywaniu łamigłówek, prezentuje swoje zdanie, szuka materiałów uzupelniajacych, ma wysoka wiedzę o technikach twórczego wspogania procesu rozwiazywania problemów.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_2A_C09_U01 Student powinien umieć posługiwać sie takimi technikami z zakresu rozwiazywania problemu (identyfikacji problemu, poszukiwania koncepcji, poszukiwania rozwiazania) jak burza mózgów i jej 2-3 odmiany, analiza morfologiczna, metoda delficka, 6 myślowych kapeluszy, metoda Crowforda, metoda analogii, myślenie lateralne.	2,0	Student nie nabył widocznych umiejętnosci w rozwiazywaniu problemów.
	3,0	Student aktywnie poszukuje, wymienia techniki, niekoniecznie adekwatnme do problemu.
	3,5	Student zna techniki i próbuje je stosować w rozwiazywaniu problemu.
	4,0	Student zna techniki i próbuje je z powodzeniem stosować w rozwiazywaniu problemu.
	4,5	Student bardzo dobrze i trafnie wskazuje odpowiednie podejscia i techniki do problemu.
	5,0	Student zna wszystkie zaprezentowane na zajeciach techiki i wskazuje inne, które wspomagaja lub uzupełniaja juz poznane.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_2A_C09_K01 Student posiada poczucie własnej kreatywnosci i jej znaczenia w procesie rozwiązywania złozonych problemów, rozumie swoją role w pracy zespołowej - zarówno w roli kierowniczej jak i ppodporzadkowanej, rozumie znaczenie aktywnosci i mobilnosci w życiu. Rozumie znaczenie ustawicznego samokształcenia.	2,0	Student jest pasywny i bez motywacji.
	3,0	Student jest umotywowany, ale nie realizuje zadań.
	3,5	Student rozumie znaczenie kreatywnosci i próbuje umotywować sie do jej posiadania.
	4,0	Student jest kretywny, rozwiazuje problemy we własciwy metodycznie sposób.
	4,5	Student jest bardzo kretywny, rozwiazuje problemy we własciwy metodycznie sposób. Inspitruje innych do poszukiwania sposobów. Łatwo generuje pomysły.
	5,0	Student jest bardzo kretywny, rozwiazuje problemy we własciwy metodycznie sposób. Inspiruje innych do poszukiwania sposobów. Łatwo generuje pomysły. Wyróznia sie aktywnością i wysoka motywacją.

Literatura podstawowa

Tony Proctor, Twórcze rozwiazywanie problemów, 2002

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Historia heurystyki. Kreatywność jako ważne wyzwanie społeczne. Innowacyjność środowiska akademickiego. Zadania pobudzające do kreatywnego myślenia	2
T-W-2	Przykłady zadań, ktorych rozwiązanie jest nacechowane pomysłowoscią - zadanie komiwojażera, obliczanie powierzchni nieregularnej, łamigłówki. Zespołowe rozwiazywanie zadań (drzewa Rigueta)	2
T-W-3	Schematy kreatywnego rozwiazywania problemów. CPS - rola Alexa Osborna.	2
T-W-4	Burza mózgów dla poszukiwania koncepcji.	2
T-W-5	Techniki twórczego rozwiazywania problemów - ryba Ishikawy, analiza morfologiczna, metoda Delficka, 6 myślowych kapeluszy, myślenie lateralne.	2
		10

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	zajecia audytoryjne	10
A-W-2	Praca własna poswiecona przygotowaniu prezentacji lub sprawozdania z wybranych zajęc audytoryjnych	13
A-W-3	Udział w zaliczeniu formy zajęć i konsultacjach	2
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_2A_C09_W01	Student winien poznać definicje zwiazane i inwentyką i heurystyką, zaznajomić sie z kolejnością kroków w procesie rozwiazywania problemu, poznać techiki wyznaczania celów, identyfikacji problemu, poszukiwania koncepcji i poszukiwania rozwiazania oraz jego weryfikacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich związanych z inżynierią produkcji, w tym metody twórczego myślenia
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_2A_W09	ma wiedzę z zakresu ekonomii oraz zarządzania produkcją i usługami, wiedzą, projektami i innowacjami oraz prowadzenia działalności gospodarczej
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest uzmysłowienie studentom sposobu rozwiazywania problermów o dowolnej złożoności wg okreslonej metodologii (Osborna-Parnesa) z wykorzystaniem własnej kreatywnosci. Celem jest również prezentacja wielu technik wspierajacych proces kreatywnego rozwiazywania problemów. Waznym rezultatem do osiagniecia w przedmiocie jest zbudowanie przeswiadczenia, że kreatywność mozna rozwijać a innowacyjność jest podstawą rozwoju zarówno w skali gospodarki jak i w aspekcie własnego życia. Dodatkowym istotnym efektem kształcenia ma być zarówno wwypracowanie niektórych kompetencji społecznych jak i uświadomienie ich kluczowej roli w pozyskaniu i wykonywaniu pracy.
Treści programowe	T-W-2	Przykłady zadań, ktorych rozwiązanie jest nacechowane pomysłowoscią - zadanie komiwojażera, obliczanie powierzchni nieregularnej, łamigłówki. Zespołowe rozwiazywanie zadań (drzewa Rigueta)
Treści programowe	T-W-1	Historia heurystyki. Kreatywność jako ważne wyzwanie społeczne. Innowacyjność środowiska akademickiego. Zadania pobudzające do kreatywnego myślenia
Metody nauczania	M-1	Wykład, ćwiczenia zespołowe, identyfikacja własnej osobowosci poprzez testy i ankiety, prezentacje własne
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci zdobywają w trakcie zajęć i za aktywność pozaaudytoryjną punkty, które wg z góry znanej skali decydują o ocenie końcowej. Punkty uzyskują za wyrażanie wskazanych kompetencji społecznych i za wykonaną poza zajeciami prezentację lub projekt grupowy.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student jest mało aktywny, nie uczestniczy w zajaciach
	3,0	Student pracuje w zespole, nie wyróznia sie aktywnością
	3,5	Student wie jaka jest rola heurystycznego podejścia, potrafi wyjasnić niektóre techniki
	4,0	Student zna rozmaite techiki, poszukuje innych
	4,5	Student chetnie uczestniczy, prezentuje swoje zdanie, szuka materiałów uzupelniajacych, ma wysoka wiedzę o technikach twórczego wspogania procesu rozwiazywania problemów.
	5,0	Student chetnie uczestniczy, wyróznia sie łatwiscia w rozwiazywaniu łamigłówek, prezentuje swoje zdanie, szuka materiałów uzupelniajacych, ma wysoka wiedzę o technikach twórczego wspogania procesu rozwiazywania problemów.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_2A_C09_U01	Student powinien umieć posługiwać sie takimi technikami z zakresu rozwiazywania problemu (identyfikacji problemu, poszukiwania koncepcji, poszukiwania rozwiazania) jak burza mózgów i jej 2-3 odmiany, analiza morfologiczna, metoda delficka, 6 myślowych kapeluszy, metoda Crowforda, metoda analogii, myślenie lateralne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_2A_U16	potrafi wykonać analizę i zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań technicznych lub technologicznych
	ZIIP_2A_U18	potrafi stosować i poszukiwać techniki, metody oraz koncepcje twórczego rozwiązywania problemów charakterystycznych dla inżynierii produkcji
	ZIIP_2A_U24	ma umiejętność twórczej działalności w zakresie inżynierii produkcji oraz zarządznia produkcją i innowacjami
	ZIIP_2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest uzmysłowienie studentom sposobu rozwiazywania problermów o dowolnej złożoności wg okreslonej metodologii (Osborna-Parnesa) z wykorzystaniem własnej kreatywnosci. Celem jest również prezentacja wielu technik wspierajacych proces kreatywnego rozwiazywania problemów. Waznym rezultatem do osiagniecia w przedmiocie jest zbudowanie przeswiadczenia, że kreatywność mozna rozwijać a innowacyjność jest podstawą rozwoju zarówno w skali gospodarki jak i w aspekcie własnego życia. Dodatkowym istotnym efektem kształcenia ma być zarówno wwypracowanie niektórych kompetencji społecznych jak i uświadomienie ich kluczowej roli w pozyskaniu i wykonywaniu pracy.
Treści programowe	T-W-3	Schematy kreatywnego rozwiazywania problemów. CPS - rola Alexa Osborna.
	T-W-4	Burza mózgów dla poszukiwania koncepcji.
	T-W-5	Techniki twórczego rozwiazywania problemów - ryba Ishikawy, analiza morfologiczna, metoda Delficka, 6 myślowych kapeluszy, myślenie lateralne.
Metody nauczania	M-1	Wykład, ćwiczenia zespołowe, identyfikacja własnej osobowosci poprzez testy i ankiety, prezentacje własne
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci zdobywają w trakcie zajęć i za aktywność pozaaudytoryjną punkty, które wg z góry znanej skali decydują o ocenie końcowej. Punkty uzyskują za wyrażanie wskazanych kompetencji społecznych i za wykonaną poza zajeciami prezentację lub projekt grupowy.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie nabył widocznych umiejętnosci w rozwiazywaniu problemów.
	3,0	Student aktywnie poszukuje, wymienia techniki, niekoniecznie adekwatnme do problemu.
	3,5	Student zna techniki i próbuje je stosować w rozwiazywaniu problemu.
	4,0	Student zna techniki i próbuje je z powodzeniem stosować w rozwiazywaniu problemu.
	4,5	Student bardzo dobrze i trafnie wskazuje odpowiednie podejscia i techniki do problemu.
	5,0	Student zna wszystkie zaprezentowane na zajeciach techiki i wskazuje inne, które wspomagaja lub uzupełniaja juz poznane.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_2A_C09_K01	Student posiada poczucie własnej kreatywnosci i jej znaczenia w procesie rozwiązywania złozonych problemów, rozumie swoją role w pracy zespołowej - zarówno w roli kierowniczej jak i ppodporzadkowanej, rozumie znaczenie aktywnosci i mobilnosci w życiu. Rozumie znaczenie ustawicznego samokształcenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_2A_K04	potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role oraz określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest uzmysłowienie studentom sposobu rozwiazywania problermów o dowolnej złożoności wg okreslonej metodologii (Osborna-Parnesa) z wykorzystaniem własnej kreatywnosci. Celem jest również prezentacja wielu technik wspierajacych proces kreatywnego rozwiazywania problemów. Waznym rezultatem do osiagniecia w przedmiocie jest zbudowanie przeswiadczenia, że kreatywność mozna rozwijać a innowacyjność jest podstawą rozwoju zarówno w skali gospodarki jak i w aspekcie własnego życia. Dodatkowym istotnym efektem kształcenia ma być zarówno wwypracowanie niektórych kompetencji społecznych jak i uświadomienie ich kluczowej roli w pozyskaniu i wykonywaniu pracy.
Treści programowe	T-W-3	Schematy kreatywnego rozwiazywania problemów. CPS - rola Alexa Osborna.
	T-W-4	Burza mózgów dla poszukiwania koncepcji.
	T-W-2	Przykłady zadań, ktorych rozwiązanie jest nacechowane pomysłowoscią - zadanie komiwojażera, obliczanie powierzchni nieregularnej, łamigłówki. Zespołowe rozwiazywanie zadań (drzewa Rigueta)
	T-W-5	Techniki twórczego rozwiazywania problemów - ryba Ishikawy, analiza morfologiczna, metoda Delficka, 6 myślowych kapeluszy, myślenie lateralne.
	T-W-1	Historia heurystyki. Kreatywność jako ważne wyzwanie społeczne. Innowacyjność środowiska akademickiego. Zadania pobudzające do kreatywnego myślenia
Metody nauczania	M-1	Wykład, ćwiczenia zespołowe, identyfikacja własnej osobowosci poprzez testy i ankiety, prezentacje własne
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci zdobywają w trakcie zajęć i za aktywność pozaaudytoryjną punkty, które wg z góry znanej skali decydują o ocenie końcowej. Punkty uzyskują za wyrażanie wskazanych kompetencji społecznych i za wykonaną poza zajeciami prezentację lub projekt grupowy.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student jest pasywny i bez motywacji.
	3,0	Student jest umotywowany, ale nie realizuje zadań.
	3,5	Student rozumie znaczenie kreatywnosci i próbuje umotywować sie do jej posiadania.
	4,0	Student jest kretywny, rozwiazuje problemy we własciwy metodycznie sposób.
	4,5	Student jest bardzo kretywny, rozwiazuje problemy we własciwy metodycznie sposób. Inspitruje innych do poszukiwania sposobów. Łatwo generuje pomysły.
	5,0	Student jest bardzo kretywny, rozwiazuje problemy we własciwy metodycznie sposób. Inspiruje innych do poszukiwania sposobów. Łatwo generuje pomysły. Wyróznia sie aktywnością i wysoka motywacją.