Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria transportu (S1)
specjalność: diagnostyka i urządzenia mechatroniczne pojazdów samochodowych
Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II - laboratorium:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Inżynieria transportu | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Wytrzymałość materiałów II - laboratorium | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Eksploatacji Pojazdów | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 1,0 | ECTS (formy) | 1,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Wiedza i umiejętności z matematyki i fizyki oraz wytrzymałości materiałów I. Zaliczony kurs: Mechanika I. |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
T-L-1 | Zapoznanie studentów z laboratorium wytrzymałości materiałów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami BHP obowiązującymi na ćwiczeniach laboratoryjnych. | 1 |
T-L-2 | Statyczna próba rozciągania metali | 2 |
T-L-3 | Statyczna próba ściskania. Próba ścinania. Próba udarności. | 2 |
T-L-4 | Pomiary twardości | 2 |
T-L-5 | Wyznaczenie modułu Younga, granicy sprężystości oraz umownej granicy plastyczności. | 1 |
T-L-6 | Kolokwium nr 1 | 1 |
T-L-7 | Badanie pierścienia rozciąganego. Wyboczenie. | 1 |
T-L-8 | Tensometryczna analiza odkształceń i naprężeń. | 2 |
T-L-9 | Badanie metali na zmęczenie. | 1 |
T-L-10 | Wyznaczenie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Sprawdzenie zasady Maxwella. | 1 |
T-L-11 | Kolokwium nr 2 | 1 |
15 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
A-L-1 | uczestnictwo w zajęciach | 15 |
A-L-2 | Wkład własny studenta | 10 |
25 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokazy podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i na podstawie oddanych sprawozdań. |
S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie wyników dwóch kolokwiów i oddanych wszystkich sprawozdań. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
IT_1A_null_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania. | IT_1A_W02, IT_1A_W03 | — | — | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-7, T-L-5, T-L-8, T-L-9, T-L-10 | M-1 | S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
IT_1A_null_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych. | IT_1A_U01, IT_1A_U04 | — | — | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-6, T-L-7, T-L-5, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11 | M-1 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
IT_1A_null_K01 Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole. | IT_1A_K03, IT_1A_K01 | — | — | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-7, T-L-5, T-L-8, T-L-9, T-L-10 | M-1 | S-1, S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
IT_1A_null_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania. | 2,0 | Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów. |
3,0 | Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać. | |
3,5 | Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0. | |
4,0 | Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego wykonania. | |
4,5 | Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0. | |
5,0 | Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
IT_1A_null_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych. | 2,0 | Student nie zapoznał się z instrukcjami dotyczącymi przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych. |
3,0 | Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. | |
3,5 | Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0. | |
4,0 | Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań / prób wytrzymałościowych. | |
4,5 | Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0. | |
5,0 | Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań / prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań / prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań / prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
IT_1A_null_K01 Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole. | 2,0 | Student nie ma świadomości ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn, nie ma dbałości o poprawność wykonywanych pomiarów badawczych. |
3,0 | Student świadomy jest znaczenia wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn oraz ważności doboru odpowiednich metod badawczych. | |
3,5 | Student spełnia wymagania na ocenę 3,0 oraz wykazuje samodzielność i dbałość o poprawne wykonywanie zadanych prac badawczych. | |
4,0 | Student spełnia wymagania na ocenę 3,5 i wykazuje zdolność do oceny uzyskanych wyników badawczych. | |
4,5 | Student spełnia wymagania na ocenę 4,0 i wykazuje otwartość na współpracę w zespole. | |
5,0 | Student spełnia wymagania na ocenę 4,5 i świadomy jest konieczności ciągłego podnoszenia własnej wiedzy i rozwijania umiejętności. Potrafi organizować i mobilizować innych studentów do nauki i pracy w zespole. |
Literatura podstawowa
- PKN, Polskie Normy PN-EN ISO, aktualnie obowiązujące dla danej próby
- Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów , t.1, t.2, WNT, Warszawa, 2000, (i wydania późniejsze)
Literatura dodatkowa
- Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 2019, (i wydania późniejsze)