Wydział Elektryczny - Automatyka i robotyka (S1)
Sylabus przedmiotu Elektrotechnika:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Automatyka i robotyka | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Elektrotechnika | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Stosowanej | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Stanisław Gratkowski <Stanislaw.Gratkowski@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Konstanty Gawrylczyk <Konstanty.Gawrylczyk@zut.edu.pl>, Marek Zenker <Marek.Zenker@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Ukończenie modułu Matematyka |
| W-2 | Ukończenie modułu Fizyka 1 i 2 |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Opanowanie treści programowych związanych z przedmiotem |
| C-2 | Umiejętność wyboru metody rozwiązania adekwatnej do problemu. Wybór najmniej czasochłonnego rozwiązania. |
| C-3 | Umiejętność oceny przydatności uzyskanego rozwiązania w konkretnym problemie technicznym. |
| C-4 | Znajomość nowoczesnych programów narzędziowych pomocnych w rozwiązywaniu obwodów. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Analiza prostych obwodów prądu stałego. Prawa Kirchhoffa, metoda superpozycji, metoda Thevenina, transfiguracja gwiazda-trójkąt. | 3 |
| T-A-2 | Wykorzystanie metod oczkowej i węzłowej do analizy obwodów. Analiza obwodów zawierających źródła sterowane | 3 |
| T-A-3 | Kolokwium I | 1 |
| T-A-4 | Analiza gałęzi RL, RC, RLC przy prądzie sinusoidalnie zmiennym | 3 |
| T-A-5 | Metoda symboliczna. Analiza obwodów oraz wykresy wskazowe. Projektowanie prostych układów rezonansowych. | 3 |
| T-A-6 | Wyznaczanie mocy w układach prądu przemiennego przy uzyciu metody symbolicznej. | 1 |
| T-A-7 | Kolokwium II | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Rys historyczny rozwoju elektrotechniki. Teoria obwodów, teoria linii długich, teoria pola elektromagnetycznego – porównanie, zakresy stosowalności. Eksperymenty pokazowe: linia długa, doświadczenie Hertza. | 2 |
| T-W-2 | Elementy obwodów elektrycznych. Prawa Kirchhoffa. | 2 |
| T-W-3 | Zasada superpozycji, twierdzenie Thevenina i Nortona. Transfiguracja obwodów. | 2 |
| T-W-4 | Metody analizy liniowych obwodów prądu stałego. Metoda oczkowa i węzłowa. | 2 |
| T-W-5 | Metoda symboliczna analizy obwodów w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym. Prawa Kirchhoffa dla wartości symbolicznych. Wykresy wskazowe. | 2 |
| T-W-6 | Moce w obwodach RLC przy wymuszeniu sinusoidalnym. | 2 |
| T-W-7 | Analiza złożonych obwodów RLC w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym. | 2 |
| T-W-8 | Obwody z indukcyjnością wzajemną. Eliminacja sprzężeń magnetycznych. Transformator powietrzny i z rdzeniem ferromagnetycznym. | 2 |
| T-W-9 | Rezonans w obwodach elektrycznych: rezonans szeregowy (parametry, charakterystyki częstotliwościowe); rezonans równoległy (parametry, charakterystyki częstotliwościowe). | 2 |
| T-W-10 | Analiza obwodów RLC przy wymuszeniu niesinusoidalnym. | 2 |
| T-W-11 | Układy trójfazowe: podstawowe zależności i pojęcia dotyczące układów trójfazowych; obliczanie układów trójfazowych przy połączeniu faz generatora w gwiazdę lub trójkąt i obciążeniu ich symetrycznymi bądź niesymetrycznymi odbiornikami połączonymi w gwiazdę lub trójkąt; wykresy wskazowe; pomiar mocy w układach trójfazowych. | 2 |
| T-W-12 | Stany nieustalone w liniowych obwodach elektrycznych: prawa komutacji; podstawy analizy stanów nieustalonych metodą klasyczną; stany nieustalone w obwodach RL, RC oraz RLC przy załączeniu napięcia stałego i sinusoidalnie zmiennego. | 2 |
| T-W-13 | Podsumowanie wykładów, pisemne zaliczenie. | 1 |
| 25 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Udział w ćwiczeniach obliczeniowych | 15 |
| A-A-2 | Samodzielne rozwiązywanie zadań | 5 |
| A-A-3 | Analiza zadań z kolokwium | 5 |
| 25 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Udział w wykładzie | 25 |
| A-W-2 | Utrwalanie wiadomości uzyskanych na wykładzie | 12 |
| A-W-3 | Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu | 13 |
| 50 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny. Wykład problemowy |
| M-2 | Ćwiczenia obliczeniowe - metody analityczne rozwiązywania obwodów |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne wykładu. |
| S-2 | Ocena formująca: Ćwiczenia obliceniowe - zaliczenie dwóch kolokwiów pisemnych |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AR_1A_C06_W01 Ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. | AR_1A_W13, AR_1A_W25 | — | — | C-1, C-3, C-4, C-2 | T-W-5, T-W-1, T-W-3, T-W-4, T-W-2, T-W-6, T-W-13, T-W-7, T-W-8, T-W-12, T-W-11, T-W-10, T-W-9, T-A-3, T-A-7 | M-1, M-2 | S-1, S-2 |
| AR_1A_C06_W02 Posiada wiedzę o działaniu prostych obwodów elektrycznych | AR_1A_W05 | — | — | C-1, C-2 | T-A-4, T-A-5, T-A-2, T-A-1, T-A-6 | M-1, M-2 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AR_1A_C07x_U02 Potrafi przeprowadzić analizę działania prostego układu elektrycznego | AR_1A_U26, AR_1A_U04 | — | — | C-2 | T-W-5, T-W-1, T-W-3, T-W-4, T-W-2, T-W-6, T-A-4, T-A-5, T-A-2, T-A-1, T-A-6 | M-1, M-2 | S-1, S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AR_1A_C06_W01 Ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. | 2,0 | Student nie ma podstawowej wiedzy z zakresu elektrotechniki niezbędnej do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. |
| 3,0 | Student ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 3,5 | Student ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 4,0 | Student ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 4,5 | Student ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 5,0 | Student ma podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki niezbędną do zrozumienia działania urządzeń elektrycznych stosowanych w automatyce i robotyce. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| AR_1A_C06_W02 Posiada wiedzę o działaniu prostych obwodów elektrycznych | 2,0 | Student nie zna podstaw działania prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. |
| 3,0 | Student zna podstawy działania prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 3,5 | Student zna podstawy działania prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 4,0 | Student zna podstawy działania prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 4,5 | Student zna podstawy działania prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 5,0 | Student zna podstawy działania prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AR_1A_C07x_U02 Potrafi przeprowadzić analizę działania prostego układu elektrycznego | 2,0 | Student nie potrafi analizować prostych obwodów elektrycznych. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. |
| 3,0 | Student potrafi analizować proste obwody elektryczne. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 3,5 | Student potrafi analizować proste obwody elektryczne. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 4,0 | Student potrafi analizować proste obwody elektryczne. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 4,5 | Student potrafi analizować proste obwody elektryczne. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. | |
| 5,0 | Student potrafi analizować proste obwody elektryczne. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu. |
Literatura podstawowa
- Maciej Krakowski, Elektrotechnika Teoretyczna, PWN, Warszawa, 1999
- Stanisław Bolkowski, Teoria obwodów elektrycznych, WNT, Warszawa, 2009
- Ryszard Sikora, Tomasz Chady, Przemysław Łopato, Grzegorz Psuj, Elektrotechnika Teoretyczna, Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, Szczecin, 2016, Wydanie IV uzupełnione, ISBN 978-83-7663-204-9
- Stanisław Osowski, Krzysztof Siwek, Michał Śmiałek, Teoria obwodów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2013, 2, ISBN: 978-83-7207-577-2