Wydział Architektury - Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1)
Sylabus przedmiotu Rzeźba 1:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Rzeźba 1 | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Sztuk Wizualnych | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Mikołaj Jerczyński <mjerczynski@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | 23 | Grupa obieralna | 2 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Poszerzona wiedza w zakresie sztuk plastycznych zwłaszcza rzeźby, aranżacji przestrzennych i zjawisk, zaliczenie semestu 5. |
W-2 | Gotowość do podejmowania samodzielnych decyzji kompozycyjnych i realizacyjnych. |
W-3 | Zdolności manualne potrzebne do realizacji zadań plastycznych. Podstawowa umiejętności posługiwania się językiem plastycznym. Podstawowe rozumienie pojęć i terminów plastycznych: perspektywa, konstrukcja, kompozycja statyczna i dynamiczna, technika, forma. Umiejętność obserwacji natury - modela. |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Celem zajęć jest rozwijanie i kształtowanie umiejętności świadomego budowania kompozycji stukturalych-rzeźbiarskich, przestrzenych. Budowania relacji elementów. |
C-2 | Zagadnienia odczytywania ruchu, układu przestrzennego w stopniu zaawansowanym. Orientuje studenta w środkach ekspresji plastycznej i wzbogaca jego umiejętności warsztatowe. |
C-3 | Student umie samodzielnie zastosować technikę tradycyjnej - plastycznej prezentacji przestrzennej projektu. Orientuje się w zaawansowanych metodach modelowania. |
C-4 | Student jest zdolny do twórczego myślenia, wytwarza pomysły, potrafi świadomie budować kompozycje trówymiarowe. |
C-5 | Zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z kompozycją na płaszczyźnie i w przestrzeni. |
C-6 | Rozwijanie indywidualnych predyspozycji w procesie odwzorowywania zastanych układów przestrzennych |
C-7 | Rozwijanie wrażliwości w procesie twórczym wynikającym bezpośrednio z obserwacji natury. |
C-8 | Doskonalenie umiejętności konstruowania i odkrywania wartości w różnych sytuacjach z otoczenia. |
C-9 | Zaznajomienie z konstrukcją i formą ludzkiego ciała z uwzględnieniem proporcji i funkcji. |
C-10 | Rozwijanie indywidualnych predyspozycji rzeźbiarskich w wybranej technice |
C-11 | Umiejętność posługiwania się formą przestrzenną w celu zaprezentowania własnego projektu. Umiejętność szybkiego przedstawienia układu przestrzennego kompozycyjnego/sytuacyjnego – szkic rzeźbiarski |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
projekty | ||
T-P-1 | Układ przestrzenny komponowany na płaszczyźnie „MODUŁY” Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne. Problem: -Proporcja, relacja skali, wielkości elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny. -Światłocień /światło czynnikiem kreującymi destruującym formę. -Kompozycja /otwarta, zamknięta, dynamiczna, statyczna. -Badanie możliwości budowania kompozycji z elementów powtarzalnych. -Analiza wartości przestrzennych wynikająca z opracowania modułu. -Rozwijanie plastycznego myślenia i przestrzennego postrzegania. (format pracy 50x50cm, materiał: papier – brystol) | 29 |
T-P-2 | Temat zadania: „Moje Sześć ścian”. Zadanie polega na zorganizowaniu i zakomponowaniu przestrzeni wewnątrz sześcianu, w analogi do ograniczonej przestrzeni. Działanie to ma na celu przyswojenie przez studenta/studentkę podstawowych zasad komponowania, przy użyciu określonych miar i proporcji w stosunku do całości formy oraz wykazanie cech indywidualnych utworzonych form przestrzennych, w zobiektywizowanej przestrzeni sześcianu. Efekt końcowy zakłada powstanie ciekawej i oryginalnej kompozycji przestrzennej. Katarzyna Kobro i Władysław Strzemiński Kompozycja przestrzeni: obliczenia rytmu czasoprzestrzennego htpps://monoskop.org | 1 |
30 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
projekty | ||
A-P-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
A-P-2 | praca własna | 43 |
A-P-3 | konsultacje | 2 |
75 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład problemowy. |
M-2 | Ćwiczenia labolatoryjne. |
M-3 | Pokaz połączony z przeżyciem. |
M-4 | Wstęp do tematu/ zadania - objaśnienie; pokaz praktycznego działania; obserwacja z natury; korekta; ćwiczenie przedmiotowe. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Umiejętności związane z warsztatem rzeźbiarskim. |
S-2 | Ocena formująca: Uzyskanie odpowiedniej sprawności w budowaniu materiałowych kompozycji trójwymiarowych strukturalnych, wieloelementowych. Różnorodność łączeń. Bogaty język plastyczny.Wrażliwość i intuicja. |
S-3 | Ocena formująca: Spektrum szeroko rozumianej sztuki. Działania w zakresie dyscyplin plastycznych. |
S-4 | Ocena formująca: Świadomość konstruowania idei plastycznych. |
S-5 | Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
PAWiO_1A_S1/B/06_W01 WiO_1A_W11 ma wiedzę w zakresie technik warsztatowych i realizacji prac artystycznych związanych z architekturą wnętrz i ogrodów | PAWiO_1A_W11 | — | — | C-8, C-9, C-10, C-7, C-1, C-2, C-3, C-4, C-6, C-11, C-5 | T-P-1 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-2, S-3, S-5, S-1, S-4 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
PAWiO_1A_S1/B/06_U01 praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali | PAWiO_1A_U10 | — | — | C-8, C-9, C-10, C-7, C-1, C-2, C-3, C-4, C-6, C-11, C-5 | T-P-1 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-2, S-3, S-5, S-1, S-4 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
PAWiO_1A_S1/B/06_K01 jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej | PAWiO_1A_K08 | — | — | C-8, C-9, C-10, C-7, C-1, C-2, C-3, C-4, C-6, C-11, C-5 | T-P-1 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-2, S-3, S-5, S-1, S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
PAWiO_1A_S1/B/06_W01 WiO_1A_W11 ma wiedzę w zakresie technik warsztatowych i realizacji prac artystycznych związanych z architekturą wnętrz i ogrodów | 2,0 | Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym |
3,0 | Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie. | |
3,5 | Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania. | |
4,0 | Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych. | |
4,5 | W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić. | |
5,0 | Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
PAWiO_1A_S1/B/06_U01 praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali | 2,0 | Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym |
3,0 | Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie. | |
3,5 | Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania. | |
4,0 | Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych. | |
4,5 | W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić. | |
5,0 | Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
PAWiO_1A_S1/B/06_K01 jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej | 2,0 | Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym |
3,0 | Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie. | |
3,5 | Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania. | |
4,0 | Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych. | |
4,5 | W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić. | |
5,0 | Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje. |
Literatura podstawowa
- A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna
- Tony Richardson, Nikos Stangos, Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej
- Simblet Sarah, Anatomia dla artystów, Arkady, W-wa, 2007
- Ernst Gombrich, Sztuka i złudzenie, PIW, W-wa, 1981
- W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa, 1986
- Tessing, Techniki Rysunku, WAF, W-wa, 1982
Literatura dodatkowa
- Literatura o sztuce ogólnodostępna, Katalogi, foldery, albumy, filmy
- Słownik terminologiczny sztuk pięknych, PWN, 2011
- John Berger, Sposoby widzenia, Aletheia, Warszawa, 2009