Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1)

Sylabus przedmiotu WZK - Teatr:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot WZK - Teatr
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Kultury
Nauczyciel odpowiedzialny Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 1,0 ECTS (formy) 1,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 4 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW8 15 1,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Brak wymagań wstępnych.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Początek i rozwój sceny (scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII).2
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).2
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.2
T-W-4Dramaturgia XX wieku.2
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.2
T-W-6Teatr Telewizji.2
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.3
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Praca własna8
A-W-3konsultacje2
25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/A/04B_W01
Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
PAWiO_1A_W19C-2, C-4, C-1, C-3, C-5T-W-5, T-W-6, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-7, T-W-1M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/A/04B_K01
rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
PAWiO_1A_K01C-2, C-4, C-1, C-3, C-5T-W-5, T-W-6, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-7, T-W-1M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/A/04B_W01
Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
2,0
3,0Student posiada dostateczną wiedzę z omawianych zagadnień.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/A/04B_K01
rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
2,0
3,0Student w stopniu dostatecznym rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Rozik E., Korzenie teatru, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011
  2. BertholdM., Historia teatru, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 2009
  3. Hagen U., Szacunek dla aktorstwa, Wydawnictwo PWSFTv i T, 2010
  4. Siwiec M., Teatr, Wydawnictwo Damidos, 2011

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Początek i rozwój sceny (scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII).2
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).2
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.2
T-W-4Dramaturgia XX wieku.2
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.2
T-W-6Teatr Telewizji.2
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.3
15

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Praca własna8
A-W-3konsultacje2
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/A/04B_W01Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_W19posiada podstawową wiedzę z zakresu treści humanistycznych oraz innych zagadnień z zakresu kultury uzupełniających wykształcenie techniczne
Cel przedmiotuC-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.
Treści programoweT-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.
T-W-6Teatr Telewizji.
T-W-4Dramaturgia XX wieku.
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.
T-W-1Początek i rozwój sceny (scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student posiada dostateczną wiedzę z omawianych zagadnień.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/A/04B_K01rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_K01Potrafi inspirować inne osoby do nauki
Cel przedmiotuC-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.
Treści programoweT-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.
T-W-6Teatr Telewizji.
T-W-4Dramaturgia XX wieku.
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.
T-W-1Początek i rozwój sceny (scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student w stopniu dostatecznym rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki.
3,5
4,0
4,5
5,0