Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Inżynieria w medycynie (S1)
Sylabus przedmiotu Chemia ogólna i (bio)nieorganiczna:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Inżynieria w medycynie | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Chemia ogólna i (bio)nieorganiczna | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Chemii Nieorganicznej i Analitycznej | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Elżbieta Filipek <Elzbieta.Filipek@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 9,0 | ECTS (formy) | 9,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Student posiada podstawową wiedzę z zakresu chemii, fizyki i matematyki na poziomie szkoły średniej. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i zagadnieniami z chemii ogólnej i (bio)nieorganicznej potrzebnymi do opisu i zrozumienia zjawisk i praw chemicznych. |
| C-2 | Zapoznanie studentów z podstawowymi grupami związków chemicznych nieorganicznych i ich wzorami oraz nazwami a także metodami ich otrzymywania. Ukształtowanie umiejetności z zakresu przeprowadzenia reakcji chemicznych, postrzegania ich efektów i zapisywania równań reakcji oraz dokonywania obliczeń stechiometrycznych oraz związanych ze stężeniami roztworów. |
| C-3 | Zapoznanie studenta z pojęciami z zakresu chemii jądrowej i elektrochemii z uwypukleniem zastosowania w medycynie. |
| C-4 | Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi chemii związków koordynacyjnych w tym o zastosowaniu w medycynie. |
| C-5 | Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi wybranych pierwiastków i ich związków o znaczeniu w medycynie w tym z makro- i mikroelementami. |
| C-6 | Zapoznanie studentów z podstawowymi prawami i zagadnieniami statyki chemicznej. Ukształtowanie umiejętności rozwiązywania prostych zadań problemowych z zakresu równowag w roztworach wodnych. |
| C-7 | Zapoznanie studentów z zasadami postępowania w laboratorium chemii nieorganicznej |
| C-8 | Zapoznanie studentów z metodyką identyfikacji kationów i anionów w roztworach wodnym z uwzględnieniem jonów o znaczeniu medycznym oraz z zasadami przygotowywania sprawozdań z przeprowadzonych doświadczeń chemicznych. |
| C-9 | Zapoznanie studentów z metodami rozwiązywania zadań i problemów chemicznych. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Podział związków nieorganicznych, ich wzory kreskowe i sposoby nazywania. Zapis równań reakcji chemicznych. | 2 |
| T-A-2 | Równania elektronacji i dezelekronacji z uwzględnieniem układów biochemicznych. | 2 |
| T-A-3 | Zastosowanie podstawowych praw i pojęć chemicznych w obliczeniach chemicznych. | 4 |
| T-A-4 | Ustalanie położenia pierwiastków w układzie okresowym na podstawie ich struktury elektronowej. Liczby kwantowe i orbitale. | 2 |
| T-A-5 | Obliczenia dotyczące stężeń roztworów (procentowego, molowego, molalnego i ułamków molowych). | 3 |
| T-A-6 | Kolokwium 1. | 2 |
| T-A-7 | Reakcje protolityczne. Obliczanie pH w rozcieńczonych roztworach mocnych elektrolitów i w roztworach słabych elektrolitów. Prawo rozcieńczeń Ostwalda. | 2 |
| T-A-8 | Wpływ wspólnych jonów na dysocjację słabych elektrolitów. Bufory - ich działanie, pH i pojemność buforowa. | 2 |
| T-A-9 | Dysocjacja wieloprotonowych kwasów - obliczenia. | 1 |
| T-A-10 | Teoria mocnych elektrolitów Debye'a i Hückla. Obliczanie aktywności jonów. | 1 |
| T-A-11 | Równania reakcji hydrolizy. Obliczanie pH wodnych roztworów soli. | 2 |
| T-A-12 | Obliczanie rozpuszczalności trudno rozpuszczalnych elektrolitów w oparciu o ich iloczyn rozpuszczalności. | 2 |
| T-A-13 | Izomeria i nazewnictwo związków kompleksowych (w tym biokompleksów) oraz ich zachowanie w roztworach. | 3 |
| T-A-14 | Kolokwium 2. | 2 |
| 30 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Ćwiczenia wprowadzające. Regulamin pracy w laboratorium chemicznym. Przepisy BHP. Wyposażenie laboratorium i szafki studenckiej. Podstawowe czynności wykonywane podczas ćwiczeń. Zasady prowadzenia dziennika laboratoryjnego. Sprawdzian I – nazewnictwo związków nieorganicznych. | 2 |
| T-L-2 | Podział kationów na grupy analityczne z wyszczególnieniem kationów biologicznie aktywnych. Kationy I i II grupy analitycznej: reakcje z odczynnikiem grupowym i reakcje charakterystyczne. Identyfikacja wybranych kationów I i II grupy analitycznej (3 x 5 identyfikacji kationów grup I-II). | 8 |
| T-L-3 | Kationy III, IV i V grupy analitycznej – reakcje z odczynnikiem grupowym i reakcje charakterystyczne. Identyfikacja wybranych kationów III, IV i V grupy analitycznej (3 x 5 identyfikacji). Sprawdzian II – kationy grupy I i II - reakcje z odczynnikami grupowymi i reakcje charakterystyczne. | 8 |
| T-L-4 | Podział anionów na grupy analityczne. Aniony I, II, III i IV grupy analitycznej – reakcje z odczynnikami grupowymi i reakcje charakterystyczne. Identyfikacja wybranych anionów grup I - IV (3 x 5 identyfikacji). Sprawdzian III: kationy grup III-V - reakcje z odczynnikami grupowymi i reakcje charakterystyczne. | 8 |
| T-L-5 | Analiza systematyczna mieszaniny kationów grup I-V i anionów. Sprawdzian IV: aniony grup I–IV - reakcje z odczynnikami grupowymi i reakcje charakterystyczne. | 12 |
| T-L-6 | Analiza jakościowa związków nieorganicznych o nieznanych składach, w tym o znaczeniu w analityce medycznej. Sprawdzian V: Analiza systematyczna mieszaniny kationów I-V. | 6 |
| T-L-7 | Kolokwium zaliczeniowe. | 1 |
| 45 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Zakres oraz podstawowe prawa i pojęcia w chemii ogólnej i (bio)nieorganicznej. | 2 |
| T-W-2 | Podział podstawowych związków nieorganicznych i sposoby ich nazywania. Typy reakcji chemicznych. Stopień utlenienia i reakcje elektonacji i dezelektronacji z uwzględnieniem reakcji biochemicznych (proste, synproporcjonacji i dysproporcjonacji). | 3 |
| T-W-3 | Typy roztworów. Sposoby wyrażania stężeń roztworów i ich podstawowe oraz stosowane w diagnostyce medycznej jednostki. | 1 |
| T-W-4 | Budowa atomu. Cząstki elementarne i ich charakterystyka. Budowa i trwałość jądra atomowego. Modele jadra atomowego. Liczba atomowa, liczba masowa, nuklid, izotopy, izobary i izotony. Chemia jądrowa i jej wykorzystanie w medycynie nuklearnej: Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Reguła przesunięć Soddy'ego Fajansa.. | 3 |
| T-W-5 | Teoria kwantowa i struktura elektronowa atomów. Dualizm korpuskularno-falowy elektronów. Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Liczby kwantowe, orbitale i spinorbitale atomowe. Poziomy energetyczne elektronów w atomach i zasady ich obsadzania. Struktura elektronowa pierwiastków i jej związek z układem okresowym. | 3 |
| T-W-6 | Zmiany właściwości fizykochemicznych pierwiastków na tle UOP (potencjał jonizacyjny, powinowactwo elektronowe i elektroujemność pierwiastków, a ich charakter chemiczny – metale, półmetale i niemetale). | 2 |
| T-W-7 | Kategorie pierwiastków niezbędnych dla organizmów żywych (makro- i mikroelementy) i ich podstawowe właściwości. Metale w układach biologicznych i ich funkcje. | 3 |
| T-W-8 | Geometria cząsteczki a hybrydyzacja orbitali atomowych. | 2 |
| T-W-9 | Teorie wiązań chemicznych (elektronowa, orbitali molekularnych) i ich typy (jonowe, atomowe, pośrednie, donorowo-akceptorowe oraz metaliczne). Wiązanie wodorowe i jego wpływ na właściwości fizyczne związków. Wiązania międzycząsteczkowe.. Biegunowość cząsteczek i moment dipolowy. Energia wiązania. Wzory Lewis'a. | 3 |
| T-W-10 | Związki kompleksowe ze szczególnym uwzględnieniem biopierwiastków z bloku d (nazewnictwo, izomeria strukturalna i stereoizomeria). Zastosowanie wybranych kompleksów w chemii i medycynie. | 2 |
| T-W-11 | Kinetyka chemiczna. Przebieg reakcji, szybkość reakcji. Czynniki wpływające na szybkość reakcji. | 2 |
| T-W-12 | Równowaga chemiczna. Stała równowagi chemicznej (Kx, Kp i Kc). Równowaga chemiczna w układach homogenicznych i heterogenicznych. Czynniki wpływające na położenie stanu równowagi chemicznej - reguła przekory. | 2 |
| T-W-13 | Równowagi w roztworach. Podział elektrolitów. Wpływ typu wiązania na dysocjację elektrolitów. Reakcje protolityczne. Autodysocjacja wody. Pojęcie pH. Równowagi w roztworach słabych elektrolitów.Dysocjacja, a trwałość związków kompleksowych. | 4 |
| T-W-14 | Teorie kwasów i zasad: Arrheniusa, Brønsteda i Lowry’ego. | 1 |
| T-W-15 | Wpływ wspólnych jonów na dysocjację słabych elektrolitów. Dysocjacja kwasów wieloprotonowych. Czynniki decydujące o mocy kwasów beztlenowych i tlenowych. Bufory: działanie buforu, zastosowanie roztworów buforowych w chemii. Roztwory mocnych elektrolitów. Wodne roztwory soli: hydroliza, pH. | 4 |
| T-W-16 | Rozpuszczalność trudnorozpuszczalnych elektrolitów. Pojęcie iloczynu rozpuszczalności. Wpływ wspólnego jonu na rozpuszczalność osadów. | 1 |
| T-W-17 | Podstawowe pojęcia i charakterystyka stanów skupienia materii (ciało stałe, ciecz i gaz). Struktura kryształu, typy kryształów, ciała amorficzne. Wiązania w sieci przestrzennej kryształów (kryształy homo- i heterodesmiczne). Zjawisko alotropii, polimorfizmu i izomorfizmu. Kinetyczna teoria cząsteczkowa gazów. Model gazu doskonałego. Równanie stanu gazu doskonałego. Prawo ciśnień cząstkowych (Daltona). Odstępstwa od stanu gazu doskonałego. Równanie van der Waalsa. | 3 |
| T-W-18 | Właściwości roztworów (prawo Raoulta, wielkości koligatywne) | 1 |
| T-W-19 | Elementy elektrochemii: reakcje elektrodowe, ogniwa elektrochemiczne, szereg elektronapięciowy. Korozja metali i sposoby jej zapobiegania. Elektroliza: procesy elektrodowe przy wykorzystaniu różnych elektrod oraz prawa elektrolizy. | 3 |
| 45 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-A-2 | Rozwiązywanie zaleconych zadań | 5 |
| A-A-3 | Przygotowanie do zaliczenia | 10 |
| A-A-4 | Udział w konsultacjach | 5 |
| 50 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 45 |
| A-L-2 | Przygotowanie się studentów do zaliczenia. | 5 |
| 50 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach | 45 |
| A-W-2 | Samodzielna analiza treści wykładów w oparciu o zalecaną literaturę | 30 |
| A-W-3 | Udział w konsultacjach | 8 |
| A-W-4 | Przygotowanie do egzaminu | 40 |
| A-W-5 | Egzamin pisemny | 2 |
| 125 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody podające: wykład informacyjny, opis, objaśnienie lub wyjaśnienie |
| M-2 | Metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna |
| M-3 | Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia laboratoryjne i ćwiczenia przedmiotowe. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne |
| S-3 | Ocena formująca: Test sprawdzający |
| S-4 | Ocena formująca: Sprawozdanie |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IwM_1A_B08_W01 Wymienia i formułuje podstawowe prawa, koncepcje i teorie z zakresu chemii ogólnej i bionieorganicznej. Zna terminologię i jednostki chemiczne. Rozróżnia i nazywa podstawowe związki nieorganiczne. Zna budowę i strukturę elektronową atomu i cząsteczek związków oraz wymienić pierwiastki grup głównych UOP i opisać ich podstawowe właściwośći. Zna pierwiastki i związki o znaczeniu medycznym. | IwM_1A_W02, IwM_1A_W03 | — | — | C-9, C-2 | T-W-4, T-W-2, T-W-1 | — | S-2, S-1 |
| IwM_1A_B08_W02 Opisuje zagadnienia z zakresu chemii jądrowej i wymienia jej zastosowania, w tym w medycynie. | IwM_1A_W02 | — | — | C-3 | T-W-4 | M-1 | S-1 |
| IwM_1A_B08_W03 Opisuje budowę i izomerię związków kompleksowych, nazywa takie związki oraz objaśnia ich znaczenie w chemii i medycynie. | IwM_1A_W02 | — | — | C-4 | T-W-10 | M-1 | S-1 |
| IwM_1A_B08_W04 Definiuje podstawowe pojęcia dotyczące kinetyki i statyki chemicznej. Zna czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznych oraz treść prawa działania mas. Definiuje kwasy, zasady i sole wg Arrheniusa oraz kwasy i zasady wg Brönsteda. Wymienia i charakteryzuje stany skupienia materii oraz odtwarza podstawowe prawa i zjawiska dotyczące stanów skupienia materii. | IwM_1A_W02 | — | — | C-6 | T-W-12, T-W-11, T-W-13, T-W-14, T-W-15 | M-1 | S-1, S-2 |
| IwM_1A_B08_W05 Rozwiązuje proste zadania problemowe z zakresu rownowag w roztworach wodnych | IwM_1A_W01 | — | — | C-6 | T-A-7, T-A-8, T-A-10, T-W-15, T-W-13 | M-2, M-3 | S-2, S-3 |
| IwM_1A_B08_W06 Definiuje podstawowe operacje jednostkowe w analizie chemicznej i powinien być w stanie przeprowadzić, zgodnie z zasadami BHP i regulaminu laboratorium, reakcję chemiczną, napisać jej równanie, zaklasyfikować tę reakcję do poszczególnych typów. Opisuje sposoby przeprowadzania obliczeń stechiometrycznych na podstawie równań reakcji, wzorów związków chemicznych i podstawowych pojęć i praw chemii. Zna sposoby wyrażania stężeń roztworów i wskazać jak je obliczać. Wskazuje i tłumaczy jak obliczyć stałą i stopień dysocjacji słabych elektrolitów oraz wyznaczyć i obliczyć pH roztworów słabych i mocnych elektrolitów. | IwM_1A_W02, IwM_1A_W11 | — | — | C-9, C-2 | T-A-7, T-W-2, T-A-8, T-A-9, T-A-12, T-A-5, T-W-13, T-A-11 | M-3, M-2, M-1 | S-3, S-4, S-1, S-2 |
| IwM_1A_B08_W07 Prawidłowo postępuje w laboratorium chemii nieorganicznej oraz ma wiedzę dotyczącą metodyki identyfikacji oraz rozdziału jonów w roztworach wodnych w tym o znaczeniu medycznym. | IwM_1A_W02 | — | — | C-7, C-8 | T-L-1, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-2 | M-2, M-3 | S-2, S-3, S-4 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IwM_1A_B08_U01 Formułuje, analizuje, interpretuje i rozwiązuje problemy z zakresu chemii ogólnej i (bio)nieorganicznej w oparciu o poznane zjawiska, prawa i twierdzenia oraz metody, które umie zdefiniować i logicznie zastosować. Stosuje poznane metody i rozwiązuje zadania chemiczne dotyczące stechiometrii, stężeń roztworów i podstawowych problemów związanych z kinetyką i statyką chemiczną. Umie wyszukiwać oraz skorzystać ze wskazanej literatury dotyczącej przedmiotu. | IwM_1A_U02, IwM_1A_U03, IwM_1A_U14 | — | — | C-9, C-2 | T-W-12, T-W-16, T-W-3, T-W-11, T-A-7, T-W-1, T-A-8, T-A-11, T-W-2, T-A-9, T-A-5 | M-2, M-3, M-1 | S-3, S-4, S-1, S-2 |
| IwM_1A_B08_U02 Postęuje zgodnie z zasadami BPH w laboratorium chemii nieorganicznej oraz identyfikuje jony w roztworze. | IwM_1A_U03 | — | — | C-7, C-8 | T-L-1, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6 | M-2, M-3 | S-2, S-3, S-4 |
| IwM_1A_B08_U03 Planuje, przeprowadza i analizuje podstawowe doświadczenia i reakcje chemiczne. Pisze równania reakcji, dobiera współczynniki stechiometryczne oraz klasyfikuje reakcje do poszczególnych typów. Stosuje poznane zasady nazewnictwa związków, w tym kompleksowych, aby nazwać wszystkie substraty i produkty przeprowadzonych reakcji. Analizuje równowagi jonowe w analizowanych roztworach i obliczyć pH roztworów. | IwM_1A_U10, IwM_1A_U03 | — | — | C-2 | T-W-10, T-W-2, T-W-16, T-W-13, T-A-13, T-A-8, T-A-2, T-A-7, T-A-11, T-A-1 | M-3, M-2 | S-3, S-2, S-4 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IwM_1A_B08_K01 Absolwent potrafi pracować samodzielnie oraz w grupie nad rozwiązywaniem i przedstawieniem wyników różnych zadań i problemów. Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się w celu podnoszenia swoich kompetencji zawodowych i osobistych. | IwM_1A_K01, IwM_1A_K02 | — | — | C-9, C-2 | T-L-6 | M-3 | S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IwM_1A_B08_W01 Wymienia i formułuje podstawowe prawa, koncepcje i teorie z zakresu chemii ogólnej i bionieorganicznej. Zna terminologię i jednostki chemiczne. Rozróżnia i nazywa podstawowe związki nieorganiczne. Zna budowę i strukturę elektronową atomu i cząsteczek związków oraz wymienić pierwiastki grup głównych UOP i opisać ich podstawowe właściwośći. Zna pierwiastki i związki o znaczeniu medycznym. | 2,0 | |
| 3,0 | Student w stopniu dostatecznym (55-60%) posiada podstawową wiedzę z zakresu chemii ogólnej i (bio)nieorganicznej . Zna i potrafi sformułować najważniejsze koncepcje i teorie chemiczne. Zna w stopniu wystarczającym do dalszej edukacji w zakresie chemii terminologię, nomenklaturę i podstawowe jednostki chemiczne. Zna symbole, nazwy i położenie około 60% pierwiastków grup głównych UOP oraz ich strukturę elektronową. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_W02 Opisuje zagadnienia z zakresu chemii jądrowej i wymienia jej zastosowania, w tym w medycynie. | 2,0 | |
| 3,0 | Student posiada, w wymiarze podstawowym (55-60%), wiedzę z zakresu chemii jądrowej, elektrochemii i termochemii | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_W03 Opisuje budowę i izomerię związków kompleksowych, nazywa takie związki oraz objaśnia ich znaczenie w chemii i medycynie. | 2,0 | |
| 3,0 | Student w zakresie podstawowym posiada wiedzę na temat budowy, izomerii i nazewnictwa związków kompleksowych. Potrafi podać przykłady ich zastosowania. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_W04 Definiuje podstawowe pojęcia dotyczące kinetyki i statyki chemicznej. Zna czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznych oraz treść prawa działania mas. Definiuje kwasy, zasady i sole wg Arrheniusa oraz kwasy i zasady wg Brönsteda. Wymienia i charakteryzuje stany skupienia materii oraz odtwarza podstawowe prawa i zjawiska dotyczące stanów skupienia materii. | 2,0 | |
| 3,0 | Student w dostatecznym stopniu zna podstawy kinetyki i statyki chemicznej. Potrafi sformułować podstawowe prawa dotyczące tych działów chemii. Jest w stanie odtworzyć podstawowe teorie kwasów i zasad oraz podstawowe prawa i zjawiska dotyczące stanów skupienia. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_W05 Rozwiązuje proste zadania problemowe z zakresu rownowag w roztworach wodnych | 2,0 | |
| 3,0 | Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą rozwiązywania prostych zadań problemowych z zakresu równowag w roztworach wodnych. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_W06 Definiuje podstawowe operacje jednostkowe w analizie chemicznej i powinien być w stanie przeprowadzić, zgodnie z zasadami BHP i regulaminu laboratorium, reakcję chemiczną, napisać jej równanie, zaklasyfikować tę reakcję do poszczególnych typów. Opisuje sposoby przeprowadzania obliczeń stechiometrycznych na podstawie równań reakcji, wzorów związków chemicznych i podstawowych pojęć i praw chemii. Zna sposoby wyrażania stężeń roztworów i wskazać jak je obliczać. Wskazuje i tłumaczy jak obliczyć stałą i stopień dysocjacji słabych elektrolitów oraz wyznaczyć i obliczyć pH roztworów słabych i mocnych elektrolitów. | 2,0 | |
| 3,0 | Student jest w stanie opisać podstawowe operacje jednostkowe w analizie chemicznej. Potrafi zaproponować równania reakcji chemicznych i dokonywać ich klasyfikacji. Zna sposoby przeprowadzania podstawowych obliczeń chemicznych Potrafi samodzielnie odtworzyć 60% wiedzy przekazanej na zajęciach. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_W07 Prawidłowo postępuje w laboratorium chemii nieorganicznej oraz ma wiedzę dotyczącą metodyki identyfikacji oraz rozdziału jonów w roztworach wodnych w tym o znaczeniu medycznym. | 2,0 | |
| 3,0 | Student posiada wiedzę na poziomie podstawowym dotyczącą prawidlowego postępowania w laboratorium chemii nieorganicznej oraz wiedzę dotyczącą metodyki identyfikacji oraz rozdziału jonów w roztworach wodnych, w tym o znaczeniu w medycynie. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IwM_1A_B08_U01 Formułuje, analizuje, interpretuje i rozwiązuje problemy z zakresu chemii ogólnej i (bio)nieorganicznej w oparciu o poznane zjawiska, prawa i twierdzenia oraz metody, które umie zdefiniować i logicznie zastosować. Stosuje poznane metody i rozwiązuje zadania chemiczne dotyczące stechiometrii, stężeń roztworów i podstawowych problemów związanych z kinetyką i statyką chemiczną. Umie wyszukiwać oraz skorzystać ze wskazanej literatury dotyczącej przedmiotu. | 2,0 | |
| 3,0 | Student w dostatecznym stopniu potrafi formułować, analizować i interpretować oraz rozwiązywać problemy z chemii ogólej i (bio)nieorganicznej i z zakresu programów różnych form zajęć z tego przedmiotu. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_U02 Postęuje zgodnie z zasadami BPH w laboratorium chemii nieorganicznej oraz identyfikuje jony w roztworze. | 2,0 | |
| 3,0 | Student posiada, na poziomie podstawowym, umiejętność postępowania zgodnie z zasadami BPH w laboratorium chemii nieorganicznej oraz umiejętność identyfikowania jonów w roztworze. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IwM_1A_B08_U03 Planuje, przeprowadza i analizuje podstawowe doświadczenia i reakcje chemiczne. Pisze równania reakcji, dobiera współczynniki stechiometryczne oraz klasyfikuje reakcje do poszczególnych typów. Stosuje poznane zasady nazewnictwa związków, w tym kompleksowych, aby nazwać wszystkie substraty i produkty przeprowadzonych reakcji. Analizuje równowagi jonowe w analizowanych roztworach i obliczyć pH roztworów. | 2,0 | |
| 3,0 | Student w dostatecznym stopniu potrafi zaplanować, przeprowadzić i przeanalizować około 60% wskazanych przez nauczyciela akademickiego reakcji chemicznych. Potrafi napisać równania tych reakcji, nazwać substraty i produkty oraz dokonać analizy równowag fazowych ustalających się w analizowanych roztworach. analizowanych | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IwM_1A_B08_K01 Absolwent potrafi pracować samodzielnie oraz w grupie nad rozwiązywaniem i przedstawieniem wyników różnych zadań i problemów. Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się w celu podnoszenia swoich kompetencji zawodowych i osobistych. | 2,0 | |
| 3,0 | Potrafi biorąc odpowiedzialność za powierzone do realizacji zadania pracować i współdziałać w grupie, przyjmując w niej rolę wykonawcy. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Adam Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 2010, VI, lub wydania starsze
- R.M. Roat-Malone, Chemia bionieorganiczna, PWN, Warszawa, 2010, I, lub nowsze
- Lothar Kolditz, Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 1994, I, lub nowsze
- J. D. Lee, Zwięzła chemia nieoganiczna, PWN, Warszawa, 1997, I, lub nowsze
- F. Albert Cotton, Geoffrey Wilkinson, Paul L. Galus, Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 1998, I, lub nowsze
- Tadeusz Drapała, Chemia ogólna i nieorganiczna z zadaniami, SGGW, Warszawa, 1997, II, lub nowsze
- Praca zbiorowa pod red. A. Śliwy, Obliczenia chemiczne, Zbiór zadań z chemii ogólnej i analitycznej nieorganicznej, PWN, Warszawa, 1987
- Praca zbiorowa KChNiA, Konspekt do ćwiczeń laboratoryjnych, opracowanie do użytku wewnetrznego, Szczecin, 2022
Literatura dodatkowa
- Adam Hulanicki, Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej, PWN, Warszawa, 1980, II, lub nowsze
- Zdzisław Stefan Szmal, Tadeusz Lipiec, Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1988, VI, lub nowsze