Wydział Elektryczny - Automatyka i robotyka (S1)
Sylabus przedmiotu Sterowanie procesami dyskretnymi:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Automatyka i robotyka | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Sterowanie procesami dyskretnymi | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Automatyki i Robotyki | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Maja Kocoń <Maja.Kocon@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
Blok obieralny | 13 | Grupa obieralna | 2 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Znajomość podstaw programowania. |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zapoznanie studentów z modelowaniem i badaniem procesów dyskretnych. |
C-2 | Zapoznanie studenta z metodami heurystycznymi stosowanymi w optymalizacji dyskretnej. |
C-3 | Nabycie umiejętności rozwiązywania wybranych problemów decyzyjnych stosując poznane metody optymalizacyjne. |
C-4 | Ukształtowanie umiejętności z zakresu projektowania harmonogramu działań prowadzącego do realizacji postawionego zadania technologicznego. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
projekty | ||
T-P-1 | Wykonanie planu realizacji przedsięwzięcia z zastosowaniem metod zarządzania projektami. | 4 |
T-P-2 | Programowanie dynamiczne | 6 |
T-P-3 | Implementacja wybranego algorytmu do rozwiązania zadania optymalizacji dyskretnej.: kolorowanie grafów, tabu search. | 10 |
20 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Wprowadzenie do sterowania procesami dyskretnymi. Przykłady dyskretnych procesów technologicznych. | 2 |
T-W-2 | Metody zarządzania projektami. | 2 |
T-W-3 | Elementy programowania dynamicznego. Optymalizacja dynamiczna. | 2 |
T-W-4 | Klasyfikacja zagadnień harmonogramowania zadań. | 2 |
T-W-5 | Rozdział zasobów i zadań w kompleksie operacji. | 2 |
T-W-6 | Szeregowanie zadań. | 2 |
T-W-7 | Zagadnienia transportowe, systemy kolejkowe. | 2 |
T-W-8 | Zarządzanie w warunkach niepewności | 2 |
T-W-9 | Wprowadzenie do metod heurystycznych stosowanych w optymalizacji procesów dyskretnych. | 3 |
T-W-10 | Elementy teorii gier (gry decyzyjne, gry z naturą) i programowania wielokryterialnego. | 2 |
T-W-11 | Zastosowanie teorii grafów w sterowaniu procesami dyskretnymi. | 2 |
T-W-12 | Metoda podziału i ograniczeń. | 3 |
T-W-13 | Automaty komórkowe. | 1 |
T-W-14 | Algorytmy genetyczne. | 1 |
T-W-15 | Złożoność obliczeniowa algorytmów i procesów decyzyjnych. | 2 |
30 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
projekty | ||
A-P-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 20 |
A-P-2 | Wykonanie przydzielonych problemów projektowych. | 26 |
46 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 30 |
A-W-2 | Samodzielne przygotowanie się do zajęć, uzupełnienie treści wykładów oraz przygotowanie się do egzaminu. | 24 |
54 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | wykład informacyjny |
M-2 | metoda projektów |
M-3 | metoda programowana polegająca na napisaniu programu realizującego sterowanie z zastosowaniem optymalizcji dynamicznej |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Ocena aktywności studenta oraz zrozumienia przedstawionego materiału dydaktycznego. |
S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena na zakończenie wykładów na podstawie pracy pisemnej oraz zaangażowania studenta w trakcie wykładów. |
S-3 | Ocena formująca: Ocena poprawności wykonania projektów. |
S-4 | Ocena podsumowująca: Ocena na zakończenie projektu na podstawie ocen cząstkowych z wykonanych projektów oraz zaangażowania studenta. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
AR_1A_C19a_W01 Student zna metody szeregowania zadań oraz rozdziału zadań i zasobów dla maszyn szeregowych, równoległych i systemu gniazdowego. | AR_1A_W11 | — | — | C-1 | T-W-1, T-W-2, T-W-15, T-W-5, T-W-4, T-W-6, T-W-7 | M-1 | S-1, S-2 |
AR_1A_C31.1_W01 Student zna metody optymalizacji stosowane w obszarze procesów dyskretnych. | AR_1A_W11 | — | — | C-2 | T-W-12, T-W-9, T-W-3, T-W-10, T-W-11, T-W-13, T-W-14, T-W-8 | M-1 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
AR_1A_C19a_U01 Student potrafi zastosować metody szeregowania zadań dla maszyn szeregowych, równoległych i systemu gniazdowego oraz metody rozdziału zadań i zasobów dla kompleksu operacji zależnych. | AR_1A_U22 | — | — | C-4 | T-P-1, T-P-2, T-P-3 | M-2, M-3 | S-1, S-3, S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_1A_C19a_W01 Student zna metody szeregowania zadań oraz rozdziału zadań i zasobów dla maszyn szeregowych, równoległych i systemu gniazdowego. | 2,0 | Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. |
3,0 | Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
3,5 | Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
4,0 | Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
4,5 | Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
5,0 | Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
AR_1A_C31.1_W01 Student zna metody optymalizacji stosowane w obszarze procesów dyskretnych. | 2,0 | Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. |
3,0 | Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
3,5 | Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
4,0 | Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
4,5 | Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
5,0 | Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_1A_C19a_U01 Student potrafi zastosować metody szeregowania zadań dla maszyn szeregowych, równoległych i systemu gniazdowego oraz metody rozdziału zadań i zasobów dla kompleksu operacji zależnych. | 2,0 | Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. |
3,0 | Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
3,5 | Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
4,0 | Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
4,5 | Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. | |
5,0 | Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia. |
Literatura podstawowa
- Andrzej Świerniak i Jolanta Krystek, Automatyzacja procesów dyskretnych - teoria i zastosowania, Politechnika Śląska, Gliwice, 2012
- Jan Barczyk, Automatyzacja procesów dyskretnych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2003
- Alfred V. Aho, John E. Hopcroft, Jeffrey D. Ullman, Algorytmy i struktury danych, Helion, 2003
- R. Diestel, Graph Theory, Springer Verlag, 2000
- Tadeusz Mikulczyński, Automatyzacja procesów produkcyjnych, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2009
- R. J. Wilson, Wprowadzenie do teorii grafów, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007
Literatura dodatkowa
- Cormen Thomas H., Leiserson Charles E., Rivest Ronald L, Clifford Stein, Wprowadzenie do algorytmów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2018
- Philip D. Straffin, Teoria gier, Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2006
- Krzysztof Kułakowski, Automaty komórkowe, Akademia Górniczo-Hutnicza, 2002
- P. Michalik, A. Laskowski, T. Primke,M. Zaborowski, Automatyzacja procesów dyskretnych. Sterowanie procesami dyskretnymi. Zarządzanie i inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2004