Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (N2)

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Biotechnologia
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mikrobiologii i Biotechnologii
Nauczyciel odpowiedzialny Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 15 Grupa obieralna 1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 8 1,50,42zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 4 1,00,29zaliczenie
laboratoriaL1 3 0,50,29zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?1
T-A-2Szczepionki przyszłości.1
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.1
T-A-4Kalendarze szczepień.1
4
laboratoria
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek. Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.1
T-L-2Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.1
T-L-3Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.1
3
wykłady
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.1
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.1
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.1
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.1
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.1
T-W-7Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.1
8

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach.4
A-A-2Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.26
30
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.3
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.9
A-L-3Udział w konsultacjach.3
15
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach8
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu12
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów15
A-W-4Samodzielne studiowanie tematyki wykładów10
45

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTinz_2A_BT-N-O12.1_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
C-1, C-2, C-3, C-4, C-5T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTinz_2A_BT-N-O12.1_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
C-1, C-2, C-3, C-4, C-5T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTinz_2A_BT-N-O12.1_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
C-1, C-2, C-4, C-5T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTinz_2A_BT-N-O12.1_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTinz_2A_BT-N-O12.1_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTinz_2A_BT-N-O12.1_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
2,0
3,0Student w stopniu podstawowym jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
  2. Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
  3. Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
  4. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?1
T-A-2Szczepionki przyszłości.1
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.1
T-A-4Kalendarze szczepień.1
4

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek. Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.1
T-L-2Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.1
T-L-3Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.1
3

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.1
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.1
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.1
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.1
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.1
T-W-7Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.1
8

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach.4
A-A-2Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.26
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.3
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.9
A-L-3Udział w konsultacjach.3
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach8
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu12
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów15
A-W-4Samodzielne studiowanie tematyki wykładów10
45
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTinz_2A_BT-N-O12.1_W01student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek. Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-2Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTinz_2A_BT-N-O12.1_U01Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek. Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-2Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTinz_2A_BT-N-O12.1_K01Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?
T-A-2Szczepionki przyszłości.
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.
T-A-4Kalendarze szczepień.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek. Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-2Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-7Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student w stopniu podstawowym jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0