Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Inżynieria środowiska (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria środowiska
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Geometria wykreślna
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny Ryszard Hajdamowicz <rhajdamowicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 15 2,00,59egzamin
ćwiczenia audytoryjneA2 30 2,00,41zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wymagane są wiadomości podstawowe z planimetrii i stereometrii (zakres szkoły średniej), definicje,pewniki,twierdzenia.Umiejętność szkicowania odręcznego.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.2
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.2
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.2
T-A-4Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.2
T-A-5Kolokwium Nr 12
T-A-6Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn.2
T-A-7Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.2
T-A-8Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.2
T-A-9Transformacje:rodzaje i zastosowania.2
T-A-10Kolokwium Nr 22
T-A-11Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.2
T-A-12Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prosta.2
T-A-13Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.2
T-A-14Kolokwium Nr 32
T-A-15Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach.2
30
wykłady
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).1
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą1
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.1
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.1
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.1
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.1
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.1
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.1
T-W-9Obroty i kłady.1
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.1
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.1
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.1
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.1
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.1
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Ćwiczenia polegają na wspólnym przeanalizowaniu problemów zawartych w zadaniach i ich rozwiązywaniu. Studenci rozwiązują zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.30
A-A-2Do każdego ćwiczenia jest opracowany zestaw zadań do wykonania w domu.20
A-A-3Przygotowanie się do 3 kolokwiów, które następują po zakończonym temacie10
60
wykłady
A-W-1Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Wykonywanie rysunków i ich opis w trakcie wykładu.30
A-W-3Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie.15
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
S-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/09_W01
Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokatnych i aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
IS_1A_W02C-1T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/09_U01
Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów, prawdziwe wielkości elementów pokazanych w rzutach.Umie odczytać rzuty topograficzne.
IS_1A_U03C-1T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-5, T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-10M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/09_K01
Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejętność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
IS_1A_K01C-1T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10M-1S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_W01
Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokatnych i aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
2,0Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
3,0Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych.Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
3,5Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
4,0Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania. Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
4,5Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
5,0Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_U01
Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów, prawdziwe wielkości elementów pokazanych w rzutach.Umie odczytać rzuty topograficzne.
2,0Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
3,0Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
3,5Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
4,0Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
4,5Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny,czytelny.
5,0Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_K01
Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejętność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
3,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Student wykonuje pracę na ocenę pośrednia między 3,0 a 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
4,5Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

  1. Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
  2. Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódź, 1964
  3. Otto Edward i Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
  4. Tomasz Bogaczyk,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 Wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wydanie VI

Literatura dodatkowa

  1. Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,Część I. Rzuty Cechowane Tekst + Atlas, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
  2. Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,część II.Rzuty Monge`a Tekst+Rysunki, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
  3. Wiktor Jankowski, Geometria wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.2
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.2
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.2
T-A-4Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.2
T-A-5Kolokwium Nr 12
T-A-6Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn.2
T-A-7Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.2
T-A-8Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.2
T-A-9Transformacje:rodzaje i zastosowania.2
T-A-10Kolokwium Nr 22
T-A-11Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.2
T-A-12Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prosta.2
T-A-13Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.2
T-A-14Kolokwium Nr 32
T-A-15Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach.2
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).1
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą1
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.1
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.1
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.1
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.1
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.1
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.1
T-W-9Obroty i kłady.1
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.1
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.1
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.1
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.1
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.1
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.1
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Ćwiczenia polegają na wspólnym przeanalizowaniu problemów zawartych w zadaniach i ich rozwiązywaniu. Studenci rozwiązują zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.30
A-A-2Do każdego ćwiczenia jest opracowany zestaw zadań do wykonania w domu.20
A-A-3Przygotowanie się do 3 kolokwiów, które następują po zakończonym temacie10
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Wykonywanie rysunków i ich opis w trakcie wykładu.30
A-W-3Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie.15
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIS_1A_S1/B/09_W01Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokatnych i aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W02Ma podstawową wiedzę z zakresu geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego dotyczącą w szczególności zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych, map geodezyjnych, geologicznych z wykorzystaniem CAD
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programoweT-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
T-W-9Obroty i kłady.
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczaniaM-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
S-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
3,0Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych.Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
3,5Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
4,0Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania. Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
4,5Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
5,0Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIS_1A_S1/B/09_U01Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów, prawdziwe wielkości elementów pokazanych w rzutach.Umie odczytać rzuty topograficzne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U03Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne; potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programoweT-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
T-A-5Kolokwium Nr 1
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
T-W-9Obroty i kłady.
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczaniaM-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
S-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
3,0Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
3,5Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
4,0Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
4,5Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny,czytelny.
5,0Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIS_1A_S1/B/09_K01Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejętność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_K01Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programoweT-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
T-A-4Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
T-W-9Obroty i kłady.
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczaniaM-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
S-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
3,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Student wykonuje pracę na ocenę pośrednia między 3,0 a 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
4,5Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.