ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2019/2020 / Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej / Technologia chemiczna (S2) / Sylabus przedmiotu

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Technologia chemiczna (S2)

Sylabus przedmiotu Chemia fizyczna polimerów II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Technologia chemiczna
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Chemia fizyczna polimerów II
Specjalność	Biopolimery i biomateriały
Jednostka prowadząca	Katedra Inżynierii Polimerów i Biomateriałów
Nauczyciel odpowiedzialny	Agnieszka Piegat <Agnieszka.Piegat@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	2	45	2,0	0,60	zaliczenie
wykłady	W	2	15	1,0	0,40	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Opanowanie tresci z zakresu fizyki, chemii fizycznej i chemii polimerów.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2	Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Organizacja zajec i BHP	1
T-L-2	Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.	3
T-L-3	Chromatografia GPC.	4
T-L-4	Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.	3
T-L-5	Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.	3
T-L-6	Osmometria parowa i membranowa.	6
T-L-7	Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.	3
T-L-8	Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.	3
T-L-9	Badania stopnia spęcznienia materiałów polimerowych.	4
T-L-10	Oznaczanie mas cząsteczkowych metodą wiskozymetryczną.	6
T-L-11	Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.	4
T-L-12	Symulacja kuli rozpuszczalności Hansena i ocena składu fazowego materiałów polimerowych	4
T-L-13	Analiza składu fazowego materiałów polimerowych na podstawie badań DSC	4
T-L-14	Wykorzystanie parametrów rozpuszczalności do oceny odporności chemicznej materiałów polimerowych.	4
		52
wykłady
T-W-1	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.	3
T-W-2	Procesy polimeryzacyjne - reakcje rodnikowe, jonowe; etapy polimeryzacji + kinetyka tych etapów; metody prowadzenia procesu polimerwyzacji wolnorodnikowej.	4
T-W-3	Kopolimeryzacja - równanie skłądu kopolimeru; współczynniki reaktywności monomerów; metody prowadzenie reakcji kopolimeryzacji wolnorodnikowej.	4
T-W-4	Polikondensacja - przebig reakcji, czynniki wpływające na masę cząsteczkową produktu; stała równowagi reakcji polikondensacji; stopień postępu reakcji.	4
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach laboratoryjnych	45
A-L-2	Zapoznanie się z instrukcjami do ćwiczeń oraz literaturą uzupełniającą	2
A-L-3	Opracowanie wyników z laboratorium w formie sprawozdania.	2
A-L-4	Przygotowanie się do kolokwium zaliczającego ćwiczenie.	3
		52
wykłady
A-W-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu	45
		45

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
M-2	cwiczenia laboratoryjne
M-3	cwiczenia audytoryjne

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3	Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TCH_2A_D11-03b_W01 Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.	TCH_2A_W01	—	—	C-1, C-2	T-W-1	M-1, M-2	S-1
TCH_2A_D11-03b_W02 Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.	TCH_2A_W02	—	—	C-1, C-2, C-3	T-W-1	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TCH_2A_D11-03b_U01 Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.	TCH_2A_U02	—	—	C-1, C-2, C-3	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-L-13	M-2, M-3	S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TCH_2A_D11-03b_K01 Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.	TCH_2A_K01, TCH_2A_K03	—	—	C-1, C-2, C-3	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-L-13	M-1, M-2, M-3	S-1, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
TCH_2A_D11-03b_W01 Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.	2,0	Student nie potrafi wymienic podstawowych definicji z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	3,5	Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	4,0	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie wymienic opisujace je modele.
	4,5	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie scharakteryzowac opisujace je modele.
	5,0	Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej polimerów umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu.
TCH_2A_D11-03b_W02 Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.	2,0	Student nie potrafi wymienic podstawowych zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
	3,5	Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
	4,0	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie wymienic własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
	4,5	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie omówic podstawy teoretyczne własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
	5,0	Student posługujac sie definicjami i teoria z zakresu roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska w nich zachodzace wiazac je z własciwosciami molekularnymi polimerów, posługujac sie przy tym prawidłowa terminologia przedmiotu.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
TCH_2A_D11-03b_U01 Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.	2,0	Student nie potrafi interpretowac i opisywac zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek omówione w trakcie wykładów.
	3,5	Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, omawiane w trakcie wykładów.
	4,0	Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze wymienic metody charakteryzawnia tych zjawisk.
	4,5	Student potrafi objasnic i interpretowac definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze dobrac metody charakteryzawnia tych zjawisk. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.
	5,0	Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w tych roztworach, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
TCH_2A_D11-03b_K01 Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.	2,0	Student nie wykazuje zadnej aktywnosci na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
	3,0	Student wykazuje znikoma aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
	3,5	Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
	4,0	Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
	4,5	Student wykazuje aktywnosc, wiedze oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
	5,0	Student wykazuje aktywnosc oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.

Literatura podstawowa

W. Przygocki, A.Włochowicz, Uporzadkowanie makroczasteczek w polimerach i włóknach, Warszawa, 2006
S. Połowinski, Chemia fizyczna polimerów, Łódź, 1994

Literatura dodatkowa

W. Przygocki, Fizyczne metody badania polimerów, Warszawa, 1990
J.M.G. Cowie, Polymers: Chemistry & Physics of Modern Materials, 1996, 2nd ed
L. H. Sperling, Introduction to physical polymer science, New York, 1992

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Organizacja zajec i BHP	1
T-L-2	Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.	3
T-L-3	Chromatografia GPC.	4
T-L-4	Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.	3
T-L-5	Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.	3
T-L-6	Osmometria parowa i membranowa.	6
T-L-7	Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.	3
T-L-8	Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.	3
T-L-9	Badania stopnia spęcznienia materiałów polimerowych.	4
T-L-10	Oznaczanie mas cząsteczkowych metodą wiskozymetryczną.	6
T-L-11	Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.	4
T-L-12	Symulacja kuli rozpuszczalności Hansena i ocena składu fazowego materiałów polimerowych	4
T-L-13	Analiza składu fazowego materiałów polimerowych na podstawie badań DSC	4
T-L-14	Wykorzystanie parametrów rozpuszczalności do oceny odporności chemicznej materiałów polimerowych.	4
		52

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.	3
T-W-2	Procesy polimeryzacyjne - reakcje rodnikowe, jonowe; etapy polimeryzacji + kinetyka tych etapów; metody prowadzenia procesu polimerwyzacji wolnorodnikowej.	4
T-W-3	Kopolimeryzacja - równanie skłądu kopolimeru; współczynniki reaktywności monomerów; metody prowadzenie reakcji kopolimeryzacji wolnorodnikowej.	4
T-W-4	Polikondensacja - przebig reakcji, czynniki wpływające na masę cząsteczkową produktu; stała równowagi reakcji polikondensacji; stopień postępu reakcji.	4
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach laboratoryjnych	45
A-L-2	Zapoznanie się z instrukcjami do ćwiczeń oraz literaturą uzupełniającą	2
A-L-3	Opracowanie wyników z laboratorium w formie sprawozdania.	2
A-L-4	Przygotowanie się do kolokwium zaliczającego ćwiczenie.	3
		52

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu	45
		45

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	TCH_2A_D11-03b_W01	Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TCH_2A_W01	ma rozszerzoną wiedzę z zakresu biotechnologii, technologii chemicznej, organicznej, nieorganicznej oraz technologii polimerów, której zakres dostosowany jest do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu ukończonej specjalności
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
Cel przedmiotu	C-2	Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
Treści programowe	T-W-1	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
Metody nauczania	M-2	cwiczenia laboratoryjne
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wymienic podstawowych definicji z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	3,5	Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	4,0	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie wymienic opisujace je modele.
	4,5	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie scharakteryzowac opisujace je modele.
	5,0	Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej polimerów umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	TCH_2A_D11-03b_W02	Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TCH_2A_W02	ma rozszerzoną wiedzę w zakresie opracowywania modeli procesów chemicznych, analizy termodynamicznej, obliczeń kinetycznych procesów chemicznych, a także optymalizacji
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
	C-2	Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
	C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programowe	T-W-1	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
Metody nauczania	M-2	cwiczenia laboratoryjne
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
	S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
	S-3	Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wymienic podstawowych zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
	3,5	Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
	4,0	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie wymienic własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
	4,5	Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie omówic podstawy teoretyczne własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
	5,0	Student posługujac sie definicjami i teoria z zakresu roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska w nich zachodzace wiazac je z własciwosciami molekularnymi polimerów, posługujac sie przy tym prawidłowa terminologia przedmiotu.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	TCH_2A_D11-03b_U01	Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TCH_2A_U02	potrafi interpretować i analizować pozyskane informacje literaturowe oraz wyciągać prawidłowe wnioski, w zakresie ukończonej specjalności potrafi formułować opinie wraz z uzasadnieniem w języku polskim i angielskim
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
	C-2	Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
	C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programowe	T-L-1	Organizacja zajec i BHP
	T-L-2	Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.
	T-L-3	Chromatografia GPC.
	T-L-4	Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.
	T-L-5	Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.
	T-L-6	Osmometria parowa i membranowa.
	T-L-7	Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.
	T-L-8	Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.
	T-L-9	Badania stopnia spęcznienia materiałów polimerowych.
	T-L-10	Oznaczanie mas cząsteczkowych metodą wiskozymetryczną.
	T-L-11	Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.
	T-L-12	Symulacja kuli rozpuszczalności Hansena i ocena składu fazowego materiałów polimerowych
	T-L-13	Analiza składu fazowego materiałów polimerowych na podstawie badań DSC
Metody nauczania	M-2	cwiczenia laboratoryjne
Metody nauczania	M-3	cwiczenia audytoryjne
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi interpretowac i opisywac zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek omówione w trakcie wykładów.
	3,5	Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, omawiane w trakcie wykładów.
	4,0	Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze wymienic metody charakteryzawnia tych zjawisk.
	4,5	Student potrafi objasnic i interpretowac definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze dobrac metody charakteryzawnia tych zjawisk. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.
	5,0	Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w tych roztworach, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	TCH_2A_D11-03b_K01	Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TCH_2A_K01	potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy, ma świadomość ważności pozatechnicznych aspektów działalności inżynierskiej i odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TCH_2A_K03	rozumie potrzebę kształcenia ustawicznego poprzez prace indywidualne oraz grupowe
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
	C-2	Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
	C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programowe	T-L-1	Organizacja zajec i BHP
	T-L-2	Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.
	T-L-3	Chromatografia GPC.
	T-L-4	Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.
	T-L-5	Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.
	T-L-6	Osmometria parowa i membranowa.
	T-L-7	Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.
	T-L-8	Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.
	T-L-9	Badania stopnia spęcznienia materiałów polimerowych.
	T-L-10	Oznaczanie mas cząsteczkowych metodą wiskozymetryczną.
	T-L-11	Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.
	T-L-12	Symulacja kuli rozpuszczalności Hansena i ocena składu fazowego materiałów polimerowych
	T-L-13	Analiza składu fazowego materiałów polimerowych na podstawie badań DSC
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
	M-2	cwiczenia laboratoryjne
	M-3	cwiczenia audytoryjne
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie wykazuje zadnej aktywnosci na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
	3,0	Student wykazuje znikoma aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
	3,5	Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
	4,0	Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
	4,5	Student wykazuje aktywnosc, wiedze oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
	5,0	Student wykazuje aktywnosc oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.