Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Technologia chemiczna (S2)
specjalność: Technologia środków pomocniczych i kosmetyków

Sylabus przedmiotu Chemia fizyczna polimerów II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Technologia chemiczna
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Chemia fizyczna polimerów II
Specjalność Technologia tworzyw sztucznych, włókien i elastomerów
Jednostka prowadząca Katedra Inżynierii Polimerów i Biomateriałów
Nauczyciel odpowiedzialny Agnieszka Piegat <Agnieszka.Piegat@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 15 1,00,40egzamin
laboratoriaL2 45 2,00,60zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Opanowanie tresci z zakresu fizyki, chemii fizycznej i chemii polimerów.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
C-3Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Organizacja zajec i BHP3
T-L-2Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.3
T-L-3Oznaczanie ciezaru czasteczkowego polimerów metoda wiskozymetryczna.3
T-L-4Dylatometryczny pomiar stopnia postepu i szybkosci reakcji polimeryzacji3
T-L-5Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.3
T-L-6Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.3
T-L-7Osmometria parowa i membranowa.6
T-L-8Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.3
T-L-9Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.3
T-L-10Badanie inhibicji w obecnosci zmiataczy biologicznych.3
T-L-11Oznaczanie parametrów rozpuszczalnosci Hildebranda metoda pecznienia.3
T-L-12Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.3
T-L-13Wyznaczanie współczynników reaktywnosci monomerów w kopolimeryzacji.3
T-L-14Wyznaczanie rzedowosci reakcji rozpadu inicjatora metoda UV-VIS3
45
wykłady
T-W-1Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, funkcyjnosc potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.3
T-W-2Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.3
T-W-3Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.3
T-W-4Rozmiary kłebka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki teta, roztwory metastabilne, objetosc wyłaczona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makroczasteczek rozgałezionych, rozpuszczalnosc wielkoczasteczkowych biopolimerów.3
T-W-5Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).3
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.3
T-W-7Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).6
T-W-8Lepkosc rozcienczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie sredniego ciezaru czasteczkowego (definicja lepkosci, lepkosc zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makroczasteczek, zaleznosc lepkosci istotnej i ciezaru czasteczkowego, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, stezeniowa zaleznosc lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).6
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).3
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).3
T-W-11Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.6
T-W-12Metody analityczne okreslania funkcji rozkładu ciezarów czasteczkowych polimerów – metoda miareczkowania turbidimetrycznego, metoda chromatografii cienkowarstwowej, metoda GPC, metoda ultrawirówki. Inne metody okreslania niejednorodnosci polimerów.3
45

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach laboratoryjnych45
A-L-2Zapoznanie się z instrukcjami do ćwiczeń oraz literaturą uzupełniającą2
A-L-3Opracowanie wyników z laboratorium w formie sprawozdania.2
A-L-4Przygotowanie się do kolokwium zaliczającego ćwiczenie.3
52
wykłady
A-W-1Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu45
A-W-2Praca samodzielna9
54

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
M-2cwiczenia laboratoryjne
M-3cwiczenia audytoryjne

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
S-2Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TCH_2A_D01-03b_W01
Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.
TCH_2A_W01C-1, C-2T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12M-1, M-2S-1
TCH_2A_D01-03b_W02
Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
TCH_2A_W02C-1, C-2, C-3T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TCH_2A_D01-03b_U01
Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
TCH_2A_U02C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-L-13, T-L-14M-2, M-3S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TCH_2A_D01-03b_K01
Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.
TCH_2A_K01, TCH_2A_K03C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-L-13, T-L-14M-1, M-2, M-3S-1, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TCH_2A_D01-03b_W01
Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.
2,0Student nie potrafi wymienic podstawowych definicji z zakresu chemii fizycznej polimerów.
3,0Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
3,5Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
4,0Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie wymienic opisujace je modele.
4,5Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie scharakteryzowac opisujace je modele.
5,0Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej polimerów umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu.
TCH_2A_D01-03b_W02
Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
2,0Student nie potrafi wymienic podstawowych zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
3,0Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
3,5Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
4,0Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie wymienic własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
4,5Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie omówic podstawy teoretyczne własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
5,0Student posługujac sie definicjami i teoria z zakresu roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska w nich zachodzace wiazac je z własciwosciami molekularnymi polimerów, posługujac sie przy tym prawidłowa terminologia przedmiotu.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TCH_2A_D01-03b_U01
Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
2,0Student nie potrafi interpretowac i opisywac zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
3,0Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek omówione w trakcie wykładów.
3,5Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, omawiane w trakcie wykładów.
4,0Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze wymienic metody charakteryzawnia tych zjawisk.
4,5Student potrafi objasnic i interpretowac definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze dobrac metody charakteryzawnia tych zjawisk. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.
5,0Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w tych roztworach, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TCH_2A_D01-03b_K01
Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.
2,0Student nie wykazuje zadnej aktywnosci na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
3,0Student wykazuje znikoma aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
3,5Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
4,0Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
4,5Student wykazuje aktywnosc, wiedze oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
5,0Student wykazuje aktywnosc oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.

Literatura podstawowa

  1. W. Przygocki, A.Włochowicz, Uporzadkowanie makroczasteczek w polimerach i włóknach, Warszawa, 2006
  2. S. Połowinski, Chemia fizyczna polimerów, Łódź, 1994

Literatura dodatkowa

  1. W. Przygocki, Fizyczne metody badania polimerów, Warszawa, 1990
  2. J.M.G. Cowie, Polymers: Chemistry & Physics of Modern Materials, 1996, 2nd ed
  3. L. H. Sperling, Introduction to physical polymer science, New York, 1992

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Organizacja zajec i BHP3
T-L-2Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.3
T-L-3Oznaczanie ciezaru czasteczkowego polimerów metoda wiskozymetryczna.3
T-L-4Dylatometryczny pomiar stopnia postepu i szybkosci reakcji polimeryzacji3
T-L-5Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.3
T-L-6Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.3
T-L-7Osmometria parowa i membranowa.6
T-L-8Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.3
T-L-9Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.3
T-L-10Badanie inhibicji w obecnosci zmiataczy biologicznych.3
T-L-11Oznaczanie parametrów rozpuszczalnosci Hildebranda metoda pecznienia.3
T-L-12Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.3
T-L-13Wyznaczanie współczynników reaktywnosci monomerów w kopolimeryzacji.3
T-L-14Wyznaczanie rzedowosci reakcji rozpadu inicjatora metoda UV-VIS3
45

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, funkcyjnosc potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.3
T-W-2Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.3
T-W-3Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.3
T-W-4Rozmiary kłebka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki teta, roztwory metastabilne, objetosc wyłaczona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makroczasteczek rozgałezionych, rozpuszczalnosc wielkoczasteczkowych biopolimerów.3
T-W-5Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).3
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.3
T-W-7Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).6
T-W-8Lepkosc rozcienczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie sredniego ciezaru czasteczkowego (definicja lepkosci, lepkosc zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makroczasteczek, zaleznosc lepkosci istotnej i ciezaru czasteczkowego, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, stezeniowa zaleznosc lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).6
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).3
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).3
T-W-11Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.6
T-W-12Metody analityczne okreslania funkcji rozkładu ciezarów czasteczkowych polimerów – metoda miareczkowania turbidimetrycznego, metoda chromatografii cienkowarstwowej, metoda GPC, metoda ultrawirówki. Inne metody okreslania niejednorodnosci polimerów.3
45

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach laboratoryjnych45
A-L-2Zapoznanie się z instrukcjami do ćwiczeń oraz literaturą uzupełniającą2
A-L-3Opracowanie wyników z laboratorium w formie sprawozdania.2
A-L-4Przygotowanie się do kolokwium zaliczającego ćwiczenie.3
52
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu45
A-W-2Praca samodzielna9
54
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D01-03b_W01Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_W01ma rozszerzoną wiedzę z zakresu biotechnologii, technologii chemicznej, organicznej, nieorganicznej oraz technologii polimerów, której zakres dostosowany jest do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu ukończonej specjalności
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
Treści programoweT-W-1Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, funkcyjnosc potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.
T-W-2Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.
T-W-3Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.
T-W-4Rozmiary kłebka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki teta, roztwory metastabilne, objetosc wyłaczona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makroczasteczek rozgałezionych, rozpuszczalnosc wielkoczasteczkowych biopolimerów.
T-W-5Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.
T-W-7Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).
T-W-8Lepkosc rozcienczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie sredniego ciezaru czasteczkowego (definicja lepkosci, lepkosc zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makroczasteczek, zaleznosc lepkosci istotnej i ciezaru czasteczkowego, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, stezeniowa zaleznosc lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
T-W-11Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
T-W-12Metody analityczne okreslania funkcji rozkładu ciezarów czasteczkowych polimerów – metoda miareczkowania turbidimetrycznego, metoda chromatografii cienkowarstwowej, metoda GPC, metoda ultrawirówki. Inne metody okreslania niejednorodnosci polimerów.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
M-2cwiczenia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wymienic podstawowych definicji z zakresu chemii fizycznej polimerów.
3,0Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
3,5Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
4,0Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie wymienic opisujace je modele.
4,5Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic wszystkie podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów ale równiez umie scharakteryzowac opisujace je modele.
5,0Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej polimerów umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D01-03b_W02Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_W02ma rozszerzoną wiedzę w zakresie opracowywania modeli procesów chemicznych, analizy termodynamicznej, obliczeń kinetycznych procesów chemicznych, a także optymalizacji
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
C-3Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programoweT-W-1Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, funkcyjnosc potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.
T-W-2Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.
T-W-3Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.
T-W-4Rozmiary kłebka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki teta, roztwory metastabilne, objetosc wyłaczona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makroczasteczek rozgałezionych, rozpuszczalnosc wielkoczasteczkowych biopolimerów.
T-W-5Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.
T-W-7Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).
T-W-8Lepkosc rozcienczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie sredniego ciezaru czasteczkowego (definicja lepkosci, lepkosc zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makroczasteczek, zaleznosc lepkosci istotnej i ciezaru czasteczkowego, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, stezeniowa zaleznosc lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
T-W-11Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
T-W-12Metody analityczne okreslania funkcji rozkładu ciezarów czasteczkowych polimerów – metoda miareczkowania turbidimetrycznego, metoda chromatografii cienkowarstwowej, metoda GPC, metoda ultrawirówki. Inne metody okreslania niejednorodnosci polimerów.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
M-2cwiczenia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
S-2Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wymienic podstawowych zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
3,0Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
3,5Student potrafi wymienic i objasnic wszystkie zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
4,0Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie wymienic własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
4,5Student potrafi nie tylko wymienic i objasnic zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek ale równiez umie omówic podstawy teoretyczne własciwosci makroczasteczek wynikajace z tych zjawisk.
5,0Student posługujac sie definicjami i teoria z zakresu roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska w nich zachodzace wiazac je z własciwosciami molekularnymi polimerów, posługujac sie przy tym prawidłowa terminologia przedmiotu.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D01-03b_U01Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_U02potrafi interpretować i analizować pozyskane informacje literaturowe oraz wyciągać prawidłowe wnioski, w zakresie ukończonej specjalności potrafi formułować opinie wraz z uzasadnieniem w języku polskim i angielskim
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
C-3Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programoweT-L-1Organizacja zajec i BHP
T-L-2Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.
T-L-3Oznaczanie ciezaru czasteczkowego polimerów metoda wiskozymetryczna.
T-L-4Dylatometryczny pomiar stopnia postepu i szybkosci reakcji polimeryzacji
T-L-5Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.
T-L-6Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.
T-L-7Osmometria parowa i membranowa.
T-L-8Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.
T-L-9Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.
T-L-10Badanie inhibicji w obecnosci zmiataczy biologicznych.
T-L-11Oznaczanie parametrów rozpuszczalnosci Hildebranda metoda pecznienia.
T-L-12Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.
T-L-13Wyznaczanie współczynników reaktywnosci monomerów w kopolimeryzacji.
T-L-14Wyznaczanie rzedowosci reakcji rozpadu inicjatora metoda UV-VIS
Metody nauczaniaM-2cwiczenia laboratoryjne
M-3cwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi interpretowac i opisywac zjawisk zachodzacych w roztworach makroczasteczek.
3,0Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek omówione w trakcie wykładów.
3,5Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, omawiane w trakcie wykładów.
4,0Student potrafi wymienic i objasnic podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze wymienic metody charakteryzawnia tych zjawisk.
4,5Student potrafi objasnic i interpretowac definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek, a takze dobrac metody charakteryzawnia tych zjawisk. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.
5,0Student posługujac sie definicjami i modelami z zakresu chemii fizycznej roztworów makroczasteczek umie wytłumaczyc zjawiska zachodzace w tych roztworach, posługujac sie prawidłowa terminologia przedmiotu. Wykazuje wiedze wychodzaca poza zakres wykładów.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D01-03b_K01Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_K01potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy, ma świadomość ważności pozatechnicznych aspektów działalności inżynierskiej i odpowiedzialności za podejmowane decyzje
TCH_2A_K03rozumie potrzebę kształcenia ustawicznego poprzez prace indywidualne oraz grupowe
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
C-3Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programoweT-L-1Organizacja zajec i BHP
T-L-2Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.
T-L-3Oznaczanie ciezaru czasteczkowego polimerów metoda wiskozymetryczna.
T-L-4Dylatometryczny pomiar stopnia postepu i szybkosci reakcji polimeryzacji
T-L-5Ocena reaktywnosci substancji rodnikowo aktywnych.
T-L-6Badanie rozpadu inicjatorów wolnorodnikowych polimeryzacji metoda wolumetryczna.
T-L-7Osmometria parowa i membranowa.
T-L-8Frakcjonowanie poli(metakrylanu metylu) i biomateriałów metoda selektywnego wytracania.
T-L-9Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.
T-L-10Badanie inhibicji w obecnosci zmiataczy biologicznych.
T-L-11Oznaczanie parametrów rozpuszczalnosci Hildebranda metoda pecznienia.
T-L-12Pomiar temperatury zeszklenia polimerów metoda dylatometryczna.
T-L-13Wyznaczanie współczynników reaktywnosci monomerów w kopolimeryzacji.
T-L-14Wyznaczanie rzedowosci reakcji rozpadu inicjatora metoda UV-VIS
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
M-2cwiczenia laboratoryjne
M-3cwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie wykazuje zadnej aktywnosci na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
3,0Student wykazuje znikoma aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
3,5Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych.
4,0Student wykazuje aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
4,5Student wykazuje aktywnosc, wiedze oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.
5,0Student wykazuje aktywnosc oraz zaintersowanie na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych i audytoryjnych. Posługuje sie prawidłowa terminologia.