Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (N2)
specjalność: zarządzanie energią i środowiskiem
Sylabus przedmiotu Informatyka:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Zarządzanie i inżynieria produkcji | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Informatyka | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechatroniki | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Sławomir Marczyński <Slawomir.Marczynski@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Postawowe umiejętności działania w systemie operacyjnym. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Ukształtowanie umiejętności zapisu drogi rozwiązania problemu techniką budowania algorytmów, z wykorzystaniem języka programowania komputerów. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Tworzenie interfejsu graficznego. Biblioteka komponentów graficznych. Definiowanie właściowści obiektów graficznych. Wprowadzenie do programowania zdarzeniewego. Składnia procedury zdarzeniowej. Kompilacja i uruchomienie prostej aplikacji | 2 |
| T-L-2 | Aplikacja przetwarzająca wartości zmienne. Projekt algorytmu. Komunikacja z programem poprzez ekran i klawiaturę. Interfejs z komponentami edycyjnymi. Deklaracje typów prostych. Instrukcja przypisania.Kontrola błędów uzytkownika. Instrukcja Exit Sub. On Erro GoTo | 2 |
| T-L-3 | Decyzyjne przetwarzanie danych. Projekt logiczny aplikacji. Instrukcja warunkowa prosta i blokowa. Zmienne logiczne. Wartości zmiennych logicznych: TRUE/FALSE. Operatory i instrukcje negacji. | 2 |
| T-L-4 | Projekt logiczny aplikacji. Decyzyjne przetwarzanie danych. Zagnieżdżenia instrukcji warunkowych Operatory logiczne AND i OR. Instrukcja wielowariantowego wyboru. Komponenty graficzne i funkcje przetwarzające stałe i zmienne typu DATA | 2 |
| T-L-5 | Kolokwium sprawdzające. Sprawdzian praktyczny przy komputerze | 2 |
| T-L-6 | Automatyzacja działań powtarzalnych o nieznanej liczbie powtórzeń. Instrukcja iteracji warunkowych Do z klauzulami: While, Loop While, Until, Loop Until. Stałe i zmienne typu logicznego (Boolean). Biblioteka funkcji i metod matematycznych. Generator liczb losowych. | 2 |
| T-L-7 | Automatyzacja działań powtarzalnych o znanej liczbie powtórzeń. Instrukcja iteracyjna FOR...Next. Zliczanie i sumowanie wartosci liczbowych. Generowanie i przetwarzanie ciągów liczbowych. Komponent PictureBox | 2 |
| T-L-8 | Zastosowania Instrukcji For … Next. Zmienne tablicowe. Tablice statyczne jedno-wymiarowe i dwu-wymiarowe. Deklaracja tablic. Interfejs graficzny z komponentem typu: DataGridView. Właściwości i metody komponentu. Odczyt/zapis danych z/w komponencie. Algorytm wyznaczania minimum i maksimum. Procedury definiowane bez argumentowe i argumentowe.Zastosowania instrukcji iteracyjnej For To Step Kod ASCII. Funkcje: Chr() i Asc(). | 2 |
| T-L-9 | Aplikacje zapisujące/odczytujące dane do/z plików tekstowych. Budowa pliku tekstowego Okna dialogowe.Tworzenie odnośników do stron internetowych.Tworzenie wykresów. Wykresy słupkowe. Wykresy funkcyjne | 2 |
| T-L-10 | Kolokwium sprawdzające. Sprawdzian praktyczny przy komputerze | 2 |
| 20 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Wprowadzenie do programowania zdarzeniewego. Tworzenie interfejsu graficznego. Biblioteka komponentów graficznych. Domyślna procedura zdarzeniowa. Programowa zmiana właściwości obiektów graficznych. Kompilacja i uruchomieniej aplikacji | 1 |
| T-W-2 | Algorytmizacja problemu. Zapis algorytmu w języku programowania. Przetwarzanie danych liczbowych.Typy danych. Deklaracje typów prostych. Instrukcja przypisania. Operacje matematyczne na liczbach całkowitych i zmiennoprzecinkowych. Operatory matematyczne. Funkcje matematyczne. Operacje wejścia/ wyjścia na pojedynczych danych (pobranie danej z ekranu / wyprowadzenie wyniku na ekran). Kontrola błędów uzytkownika | 1 |
| T-W-3 | Projekt logiczny aplikacji. Decyzyjne przetwarzanie danych. Instrukcja warunkowa prosta i blokowa. Zmienne logiczne. Wartości zmiennych logicznych: TRUE/FALSE. Operatory i instrukcje negacji. | 1 |
| T-W-4 | Projekt logiczny aplikacji. Komponenty graficzne generujace dane typu DATA. Deklaracja stałych i zmiennych typu DATA. Decyzyjne przetwarzanie danych typu DATA. Biblioteka Funkcji wbudowanych (przetwarzajacych dane typu DATA). Zagnieżdżenia instrukcji warunkowych Operatory logiczne AND i OR. Instrukcja wielowariantowego wyboru. | 1 |
| T-W-5 | Automatyzacja działań powtarzalnych o nieznanej liczbie powtórzeń. Instrukcja iteracji warunkowych Do z klauzulami: While, Loop While, Until, Loop Until. Stałe i zmienne typu logicznego (Boolean). Biblioteka funkcji i metod matematycznych. Generator liczb losowych. | 1 |
| T-W-6 | Automatyzacja działań powtarzalnych o znanej liczbie powtórzeń. Instrukcja iteracyjna FOR...Next. Zliczanie i sumowanie wartosci liczbowych. Generowanie i przetwarzanie ciągów liczbowych. Komponent PictureBox | 1 |
| T-W-7 | Zmienne tablicowe. Tablice statyczne jedno-wymiarowe i dwu-wymiarowe. Deklaracja tablic. Zastosowania Instrukcji For … Next. Interfejs graficzny z komponentem typu: DataGridView. Właściwości i metody komponentu. Odczyt/zapis danych z/w komponencie. Formatowanie komponentu DataGridView. | 1 |
| T-W-8 | Zgnieżdżenia Instrukcji iteracyjnej: For … Next. Zastosowania instrukcji iteracyjnej For To Step Kod ASCII. Funkcje: Chr() i Asc(). Przerwania pętli. Instrukcja: Exit For | 1 |
| T-W-9 | Zagnieżdżenia instrukcji warunkowych w instrukcjach iteracyjnych. Algorytm wyznaczania minimum i maksimum. Procedury definiowane bez argumentowe i argumentowe. Przetwarzanie wyselekcjonowanych danych tablicy dwuwymiarowej | 1 |
| T-W-10 | Złożone zadania programistyczne. Aplikacje odczytujace/zapisujące jednowymiarowe tablice tekstowe z/do plików tekstowych. Budowa pliku tekstowego. Okna dialogowe. Strumienie wejściowe/wyjściowe. Prezentacja wyników obliczeń w postaci list bez powtórzen i tabel przestawnych | 1 |
| 10 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Udział w zajęciach laboratoryjnych. | 16 |
| A-L-2 | Przygotowanie do sprawdzianów | 22 |
| 38 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Udział w zajęciach wykładowych | 10 |
| A-W-2 | Konsultacje | 2 |
| A-W-3 | Instalacja środowiska programistycznego | 1 |
| 13 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny i pokaz z użyciem komputera |
| M-2 | Ćwiczenia laboratoryjne w opanowaniu technik działania z użyciem komputerów |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Rozwiązanie prostego zadania z użyciem języka programowania. Sprawdzenie umiejętności stosowania podstawowej ogólnej struktury algorytmu i podstawowych operatorów |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Rozwiązanie zadania z użyciem języka programowania. Sprawdzenie wszystkich założonych efektów kształcenia. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ZIIP_2A_C15_W01 Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. | ZIIP_2A_W07 | — | — | C-1 | T-W-2, T-W-7, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-1, T-W-6, T-W-9 | M-1, M-2 | S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ZIIP_2A_C15_U01 Potrafi analizować problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. | ZIIP_2A_U07, ZIIP_2A_U08 | — | — | C-1 | T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9 | M-1, M-2 | S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ZIIP_2A_C15_K01 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania | ZIIP_2A_K04 | — | — | C-1 | T-W-3, T-L-1, T-L-8 | M-1, M-2 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ZIIP_2A_C15_W01 Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. | 2,0 | Student nie zna wszystkich podstawowych struktury algorytmicznych i podstawowych typów informacji. |
| 3,0 | Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. | |
| 3,5 | Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w proste algorytmy. | |
| 4,0 | Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm. | |
| 4,5 | Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm w kilku poprawnych wariantach. | |
| 5,0 | Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm. Student ma wiedzę pozwalającą rozważać różne warianty większego algorytmu i świadomie jeden z nich wybierać. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ZIIP_2A_C15_U01 Potrafi analizować problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. | 2,0 | Student nie potrafi ułożyć drogi rozwiązania problemu. |
| 3,0 | Student potrafi analizować proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. | |
| 3,5 | Student potrafi analizować proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. | |
| 4,0 | Student potrafi analizować nie tylko proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania. | |
| 4,5 | Student potrafi analizować złożone problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania. | |
| 5,0 | Student potrafi analizować złożone problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania i własne funkcje. Student stosuje elementy optymalizacji algorytmu i świadomie wybiera jedno z kilku rozwiązań. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ZIIP_2A_C15_K01 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania | 2,0 | |
| 3,0 | W wyniku przeprowadzonych zajęć student potrafi: zalgorytmizować, oraz zapisać w języku programowania zadanie obliczniowe przetwarzające zmienne tablicowe dwuwymiarowe wymagajce zastosowania instrukcji warunkowych oraz iteracyjnych | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Thearon Willis, Bryan Newsome, Visual Basic 2010. Od podstaw, Helion, 2011, 978-83-246-2827-8, 9788324628278, Tłumaczenie: Tomasz Walczak
- Jacek Matulewski, Visual Basic .NET w praktyce. Błyskawiczne tworzenie aplikacji, Helion, 2012, 978-83-246-6483-2, 9788324664832
- Biolik Leszek, Machowski Janusz, Microsoft Visual Basic 2010 Krok po kroku, Helion, 2010, 978-8-3754-1065-5, 9788375410655
- Halvorson Michael, Zacznij Tu! Poznaj Microsoft Visual Basic 2012, Helion, 2010, 978-8-3754-1128-7, 9788375411287, Tłumaczenie: Zatorska Joanna
Literatura dodatkowa
- Cay S. Horstmann, Gary Cornell, Core Java 2, Podstawy, Helion, Gliwice, 2003