Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Informatyka (N1)
specjalność: Inżynieria komputerowa

Sylabus przedmiotu Komunikacja człowiek-maszyna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Informatyka
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Komunikacja człowiek-maszyna
Specjalność Inżynieria komputerowa
Jednostka prowadząca Katedra Architektury Komputerów i Telekomunikacji
Nauczyciel odpowiedzialny Tomasz Mąka <Tomasz.Maka@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Marek Jaskuła <Marek.Jaskula@zut.edu.pl>, Anna Lewandowska <Anna.Tomaszewska@zut.edu.pl>, Adam Nowosielski <Adam.Nowosielski@zut.edu.pl>, Edward Półrolniczak <Edward.polrolniczak@zut.edu.pl>, Izabela Rejer <irejer@wi.zut.edu.pl>, Włodzimierz Ruciński <wrucinski@wi.zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL5 18 2,00,50zaliczenie
wykładyW5 18 2,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Programowanie 2

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Uswiadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi byc znany informatykowi - na róznych poziomach szczegółowosci - aby mógł poprawnie zaprojektowac i zrealizować moduły komunikacji człowiek-maszyna.
C-2Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-3Nauczenie umiejętności korzystania z bibliotek HCI.
C-4Zapoznanie studentów z metodami i narzędziami służącymi do ewaluacji interfejsów człowiek-maszyna.
C-5Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów. Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.2
T-L-2Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera. Implementacja podejścia camera mouse.2
T-L-3Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych. Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).2
T-L-4Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.2
T-L-5Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.2
T-L-6Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy. Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.2
T-L-7Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).2
T-L-8Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi. Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.2
T-L-9Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.2
18
wykłady
T-W-1Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.2
T-W-2Projektowanie HMI.2
T-W-3Interakcja za pomocą dotyku i gestów. Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking). Człowiek w roli kontrolera.2
T-W-4Techniki sensoryczne w procesie identyfikacji parametrów biomedycznych.2
T-W-5Mechanizmy wytwarzania i percepcji sygnału mowy. Identyfikacja i weryfikacja mówców.2
T-W-6Metody rozpoznawania mowy izolowanej oraz ciągłej. Proces syntezy mowy i systemy text-to-speech2
T-W-7Systemy dialogowe2
T-W-8Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.2
T-W-9Charakterystyka i rodzaje interfejsów mózg-komputer; Elementy składowe interfejsu (stymulator + rejestrator sygnału + urządzenia odbiorcze). Etapy przetwarzania sygnału w interfejsie mózg-komputer (processing pipeline).2
18

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach18
A-L-2Uzupełnienie implementacji wykonanej w trakcie laboratoriow18
A-L-3Przygotowanie sprawozdań z wybranych laboratoriów14
50
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach18
A-W-2Przygotowanie się do zaliczenia20
A-W-3Studia literaturowe8
A-W-4Konsultacje2
A-W-5Udział w zaliczeniu2
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
M-2Dyskusja dydaktyczna
M-3Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdań z wykonanych zadań
S-2Ocena formująca: Ocena implementacji programowej
S-3Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_D01.02_W01
Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna		I_1A_W09——C-2, C-5, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9M-1S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_D01.02_U01
Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania		I_1A_U11——C-2, C-3, C-4T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9M-3, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_D01.02_K01
Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.		I_1A_K02, I_1A_K04——C-5T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9M-3, M-2, M-1S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
I_1A_D01.02_W01
Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna		2,0Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student zna podstawowe pojecia, definicje i parametry fizyczne mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
3,5Zna istniejące rozwiązania programowe umożliwiające tworzenie interakcji człowiek-maszyna.
4,0Potrafi porównać technologie stosowane w systemach komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi dokonac wyboru technik rodzaju komunikacji pod konkretne zastosowanie.
5,0Ocenia potencjalną skutecznosc algorytmów i rozwiązań w zadanym problemie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie dodatkowa wiedza pozyskana z literatury.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
I_1A_D01.02_U01
Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania		2,0Brak podstawowych umiejętności z zakresu przedmiotu.
3,0Umie skorzystać z podstawowych środków technicznych (sprzętu oraz bibliotek programistycznych) do realizacji określonych wymogów komunikacji użytkownika z maszyną.
3,5Operuje pojęciami, definicjami i parametrami fizycznymi mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
4,0Potrafi napisać aplikację korzystającą z wybranego środka komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi napisać aplikację korzystającą z kilku różnych środków komunikacji człowiek-maszyna.
5,0Umie porównać różne technologie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie umiejętnościami pozyskanymi z literatury.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
I_1A_D01.02_K01
Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.		2,0Student nie zna postawowych czynników społecznych majacych wpływ na budowanie sodków komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,0Student potrafi scharakteryzowac czynniki społecznych majace wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,5Jest świadomy istnienia i wzajemnych powiązań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
4,0Rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodzców z otoczenia i potrafi ocenic wpływ wystepujacych dysfunkcji na odbiór komunikatu.
4,5Zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
5,0Jest świadomy odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu. Wykazuje się znajomoscią aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.

Literatura podstawowa

  1. Alan Dix, Janet Finlay, Gregory D. Abowd, Russell Beale, Human-Computer Interaction, Prentice Hall, 2003, 3
  2. Daniel Wigdor, Dennis Wixon, Brave NUI World: Designing Natural User Interfaces for Touch and Gesture, Morgan Kaufmann, 2011, 1
  3. Jean-Phillipe Thiran, Ferran Marques Herve Bourlard, Multimodal Signal Processing - Theory and Applications or Human-Computer Interaction, Elsevier, 2010

Literatura dodatkowa

  1. W. Minker, G. Lee, S. Nakamura, J. Mariani, Spoken Dialogue Systems Technology and Design, Springer, 2011
  2. Douglas O'Shaughnessy, Speech Communications - Human and Machine, IEEE Press, 2000

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów. Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.2
T-L-2Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera. Implementacja podejścia camera mouse.2
T-L-3Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych. Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).2
T-L-4Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.2
T-L-5Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.2
T-L-6Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy. Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.2
T-L-7Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).2
T-L-8Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi. Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.2
T-L-9Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.2
18

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.2
T-W-2Projektowanie HMI.2
T-W-3Interakcja za pomocą dotyku i gestów. Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking). Człowiek w roli kontrolera.2
T-W-4Techniki sensoryczne w procesie identyfikacji parametrów biomedycznych.2
T-W-5Mechanizmy wytwarzania i percepcji sygnału mowy. Identyfikacja i weryfikacja mówców.2
T-W-6Metody rozpoznawania mowy izolowanej oraz ciągłej. Proces syntezy mowy i systemy text-to-speech2
T-W-7Systemy dialogowe2
T-W-8Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.2
T-W-9Charakterystyka i rodzaje interfejsów mózg-komputer; Elementy składowe interfejsu (stymulator + rejestrator sygnału + urządzenia odbiorcze). Etapy przetwarzania sygnału w interfejsie mózg-komputer (processing pipeline).2
18

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach18
A-L-2Uzupełnienie implementacji wykonanej w trakcie laboratoriow18
A-L-3Przygotowanie sprawozdań z wybranych laboratoriów14
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach18
A-W-2Przygotowanie się do zaliczenia20
A-W-3Studia literaturowe8
A-W-4Konsultacje2
A-W-5Udział w zaliczeniu2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięI_1A_D01.02_W01Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_W09Zna zasady działania i podstawowe metody projektowania interfejsów komunikacyjnych człowiek-maszyna, ze szczególnym uwzględnieniem obrazowania komputerowego i wizualizacji danych.
Cel przedmiotuC-2Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-5Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.
C-1Uswiadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi byc znany informatykowi - na róznych poziomach szczegółowosci - aby mógł poprawnie zaprojektowac i zrealizować moduły komunikacji człowiek-maszyna.
Treści programoweT-W-1Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.
T-W-2Projektowanie HMI.
T-W-3Interakcja za pomocą dotyku i gestów. Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking). Człowiek w roli kontrolera.
T-W-4Techniki sensoryczne w procesie identyfikacji parametrów biomedycznych.
T-W-5Mechanizmy wytwarzania i percepcji sygnału mowy. Identyfikacja i weryfikacja mówców.
T-W-6Metody rozpoznawania mowy izolowanej oraz ciągłej. Proces syntezy mowy i systemy text-to-speech
T-W-7Systemy dialogowe
T-W-8Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.
T-W-9Charakterystyka i rodzaje interfejsów mózg-komputer; Elementy składowe interfejsu (stymulator + rejestrator sygnału + urządzenia odbiorcze). Etapy przetwarzania sygnału w interfejsie mózg-komputer (processing pipeline).
Metody nauczaniaM-1Wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student zna podstawowe pojecia, definicje i parametry fizyczne mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
3,5Zna istniejące rozwiązania programowe umożliwiające tworzenie interakcji człowiek-maszyna.
4,0Potrafi porównać technologie stosowane w systemach komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi dokonac wyboru technik rodzaju komunikacji pod konkretne zastosowanie.
5,0Ocenia potencjalną skutecznosc algorytmów i rozwiązań w zadanym problemie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie dodatkowa wiedza pozyskana z literatury.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięI_1A_D01.02_U01Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_U11Potrafi projektować i tworzyć interfejsy człowiek-maszyna dla różnych klas systemów informatycznych, w tym z uwzględnieniem potrzeb i wymagań zorientowanych na użytkownika.
Cel przedmiotuC-2Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-3Nauczenie umiejętności korzystania z bibliotek HCI.
C-4Zapoznanie studentów z metodami i narzędziami służącymi do ewaluacji interfejsów człowiek-maszyna.
Treści programoweT-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów. Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.
T-L-2Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera. Implementacja podejścia camera mouse.
T-L-3Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych. Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).
T-L-4Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.
T-L-5Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.
T-L-6Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy. Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.
T-L-7Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).
T-L-8Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi. Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.
T-L-9Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdań z wykonanych zadań
S-2Ocena formująca: Ocena implementacji programowej
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Brak podstawowych umiejętności z zakresu przedmiotu.
3,0Umie skorzystać z podstawowych środków technicznych (sprzętu oraz bibliotek programistycznych) do realizacji określonych wymogów komunikacji użytkownika z maszyną.
3,5Operuje pojęciami, definicjami i parametrami fizycznymi mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
4,0Potrafi napisać aplikację korzystającą z wybranego środka komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi napisać aplikację korzystającą z kilku różnych środków komunikacji człowiek-maszyna.
5,0Umie porównać różne technologie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie umiejętnościami pozyskanymi z literatury.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięI_1A_D01.02_K01Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_K02Ma świadomość znaczenia wiedzy (w szczególności jej niewłaściwego użycia) w procesie rozwiązywania szeregu problemów inżynierskich i technicznych w dziedzinie informatyki.
I_1A_K04Ma kompetencje do podejmowania działań na rzecz upowszechniania wiedzy na temat właściwego wykorzystywania nowych technologii i szerzenia idei społeczeństwa informacyjnego.
Cel przedmiotuC-5Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.
Treści programoweT-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów. Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.
T-L-2Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera. Implementacja podejścia camera mouse.
T-L-3Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych. Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).
T-L-4Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.
T-L-5Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.
T-L-6Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy. Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.
T-L-7Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).
T-L-8Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi. Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.
T-L-9Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych
M-2Dyskusja dydaktyczna
M-1Wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdań z wykonanych zadań
S-2Ocena formująca: Ocena implementacji programowej
S-3Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna postawowych czynników społecznych majacych wpływ na budowanie sodków komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,0Student potrafi scharakteryzowac czynniki społecznych majace wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,5Jest świadomy istnienia i wzajemnych powiązań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
4,0Rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodzców z otoczenia i potrafi ocenic wpływ wystepujacych dysfunkcji na odbiór komunikatu.
4,5Zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
5,0Jest świadomy odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu. Wykazuje się znajomoscią aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.