Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (N1)
specjalność: Budownictwo Wodne

Sylabus przedmiotu WZK - Teatr:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot WZK - Teatr
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Kultury
Nauczyciel odpowiedzialny Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 1,0 ECTS (formy) 1,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 6 Grupa obieralna 3

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW9 9 1,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Ogólna znajomość zagadnień dotyczących kutury

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)1
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).1
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.1
T-W-4Dramaturgia XX wieku.1
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.1
T-W-6Teatr Telewizji.1
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.3
9

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach.9
A-W-2Student powinien dysponować wystarczającą wiedzą, aby swobodnie poruszać się w problematyce sztuki teatralnej oraz dostrzegać różne jej aspekty.21
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_N1/A/07-b_W01
Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
B_1A_W25C-2, C-1, C-3, C-4, C-5T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-5, T-W-4M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_N1/A/08-2_U01
Student nabywa umiejętność rozpoznawania różnego rodzaju sztuki, m.in. sztuki teatralnej
B_1A_U25C-2, C-1, C-3, C-4, C-5T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-5, T-W-4M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_N1/A/08-2_K01
Student ma świadomość w wyborze zagadnień kultury, m.in. wyrabia sobie opinię o potrzebie uczestniczenia w życiu kultury
B_1A_K08C-2, C-1, C-3, C-4, C-5T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-5, T-W-4M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_1A_N1/A/07-b_W01
Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
2,0
3,0Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą teatru i zagadnień kultury
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_1A_N1/A/08-2_U01
Student nabywa umiejętność rozpoznawania różnego rodzaju sztuki, m.in. sztuki teatralnej
2,0
3,0Student słabo potrafi samodzielnie określić rodzaj kultury i dokonać świadomego wyboru uczestniczenia w wydarzeniu kulturalnym
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_1A_N1/A/08-2_K01
Student ma świadomość w wyborze zagadnień kultury, m.in. wyrabia sobie opinię o potrzebie uczestniczenia w życiu kultury
2,0
3,0Student ma słabą świadomość potrzeby uczestniczenia w wydarzeniach związanych z kulturą i sztuką teatralną
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Eli Rozik, Korzenie teatru, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011
  2. Margot Berthold, Historia teatru, Wydawnictwo Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 2009
  3. Uta Hagen, Szacunek dla aktorstwa, Wydawnictwo PWSFTv i T, 2010
  4. Marcin Siwiec, Teatr, Wydawnictwo Damidos, 2011

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)1
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).1
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.1
T-W-4Dramaturgia XX wieku.1
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.1
T-W-6Teatr Telewizji.1
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.3
9

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach.9
A-W-2Student powinien dysponować wystarczającą wiedzą, aby swobodnie poruszać się w problematyce sztuki teatralnej oraz dostrzegać różne jej aspekty.21
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_1A_N1/A/07-b_W01Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_W25Zna podstawową terminologię dotyczącą etyki, filozofii socjologii, sztuki, wzornictwa i kultury
Cel przedmiotuC-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.
Treści programoweT-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.
T-W-6Teatr Telewizji.
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.
T-W-4Dramaturgia XX wieku.
Metody nauczaniaM-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą teatru i zagadnień kultury
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_1A_N1/A/08-2_U01Student nabywa umiejętność rozpoznawania różnego rodzaju sztuki, m.in. sztuki teatralnej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_U25Potrafi interpretować programy etyczne, socjologiczne, a także analizować współczesne nurty kultury, filozofii, sztuki i wzornictwa
Cel przedmiotuC-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.
Treści programoweT-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.
T-W-6Teatr Telewizji.
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.
T-W-4Dramaturgia XX wieku.
Metody nauczaniaM-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student słabo potrafi samodzielnie określić rodzaj kultury i dokonać świadomego wyboru uczestniczenia w wydarzeniu kulturalnym
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_1A_N1/A/08-2_K01Student ma świadomość w wyborze zagadnień kultury, m.in. wyrabia sobie opinię o potrzebie uczestniczenia w życiu kultury
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_K08Student nabywa kompetencje identyfikacji dylematów etycznych, socjologicznych i zagadnień związanych z kulturą, filozofią, sztuką i wzornictwem, co pozwala mu odpowiedzialnie i świadomie uczestniczyć w wydarzeniach społecznych i kulturalnych
Cel przedmiotuC-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.
Treści programoweT-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.
T-W-6Teatr Telewizji.
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.
T-W-4Dramaturgia XX wieku.
Metody nauczaniaM-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma słabą świadomość potrzeby uczestniczenia w wydarzeniach związanych z kulturą i sztuką teatralną
3,5
4,0
4,5
5,0