Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Architektura (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna-2:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier architekt
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Geometria wykreślna-2
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny Piotr Arlet <Piotr.Arlet@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Ryszard Hajdamowicz <rhajdamowicz@zut.edu.pl>, Alicja Świtalska <Alicja.Switalska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 15 1,00,62egzamin
laboratoriaL2 30 2,00,38zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wymagana jest wiedza z zakresu pierwszego semestru.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Umiejętność pracy z rzutami prostokątnymi, jako podstawowym rodzajem odwzorowania w technice.
C-2Rozwiązywanie problemów geometrycznych, pojawiających się w praktyce projektowej.
C-3Ćwiczenie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na jednej płaszczyźnie.2
T-L-2Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na różnych płaszczyznach.2
T-L-3Kolokwium nr 1 - 1 godz. Rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.2
T-L-4Rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.2
T-L-5Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.2
T-L-6Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.2
T-L-7Pisemne kolokwium nr 2.2
T-L-8Topografia - projektowanie robót ziemnych.2
T-L-9Aksonometria w praktyce.2
T-L-10Konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.2
T-L-11Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.2
T-L-12Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.2
T-L-13Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.2
T-L-14Pisemne kolokwium nr 3.2
T-L-15Powierzchnie prostokreślne w rzutach.2
30
wykłady
T-W-1Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.1
T-W-2Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.1
T-W-3Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.1
T-W-4Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.1
T-W-5Topografia - powierzchnia, przekroje, profile terenu, linie spadu, linie stokowe.1
T-W-6Topografia - projektowanie robót ziemnych.1
T-W-7Aksonometria - rodzaje, definicje, zastosowania.1
T-W-8Planimetria - konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.1
T-W-9Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.1
T-W-10Inne powierzchnie obrotowe, punkty leżące na powierzchniach.1
T-W-11Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.1
T-W-12Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.1
T-W-13Powierzchnie prostokreślne - definicje, konstrukcje, rzuty i zastosowanie.1
T-W-14Przenikanie powierzchni.1
T-W-15Wybrane przykłady konstrukcji cieni.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Indywidualne i wspólne przeanalizowanie problemów zawartych w zadaniach i ich rozwiązanie w zeszytach oraz, wyrywkowo na tablicy.13
A-L-2Rozwiązywanie zadań domowych.15
A-L-3Przygotowanie do trzech kolokwiów pisemnych.10
A-L-4Udział w obowiązkowych konsulatacjach.7
A-L-5Nauka własna: utrwalanie materiału, analizowanie zadań z ćwiczeń.15
60
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach.15
A-W-2Przyswojenie bieżącej partii materiału.15
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady są prowadzone metodą informacyjno problemową. Wykłady mają charakter informacyjny przedstawiający pojęcia, reguły i metody teoretyczne, a następnie - podający przykłady omówionych metod w zastosownaniu do rozwiazywania konkretnych problemów geometrycznych. Środkami są rysunki przedstawiające wyabstrachowane problemy i przykłady rozwiązywania zadań, wyświetlane na ekranie w określonej kolejności, którym towarzyszy szczegółowe omówienie werbalne. Ćwiczenia są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każedego z ćwiczeń prowadzący przygotowuje zestw zadań, odpowiednio dobrany do bieżcej tematyki wykładów, do wykonania na zajeciach i w domu. Studenci podczs ćwiczeń samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziela porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Studenci są oceniani na bieżąco w trakcie zajęć praktycznych. Oceniany jest: poziom przyswojenia bieżcego materiału, trafność doboru metod rozwiązania problemu, poprawność wypowiedzi werbalnej, staranność w wykonaniu rysunków.
S-2Ocena formująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany trzykrotnie, na początku semestru, w połowie i pod koniec semestru, w formie pisemnych kolokwiów.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_BS1-II/2_W01
Zna rodzaje rzutów i zasady ich wykonywania. Wie jak stosować różne konstrukcje geometryczne, trafnie dobiera je do konkretnego problemu w zakresie określonym tematyką I. semestru. Wie jak zapisać przyjęte rozwiazania geometryczne w formie poprawnych rysunków.
AU_1A_W01, AU_1A_W02C-1, C-2, C-3T-W-12, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1, T-L-1, T-L-2M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_BS1-II/2_U01
Potrafi oczytać z rzutów kształt przestrzenny obiektów przestrzennych, budowlanych i powierzchni topograficznej. Sprawnie rysuje, tworzy obrazy graficzne na papierze i w formie elektronicznej. Posługuje się przyborami geometrycznymi i rysunkowymi.
AU_1A_U03, AU_1A_U07C-1, C-2, C-3T-W-12, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1, T-L-1, T-L-2M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_BS1-II/2_K01
Rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi ją organizować. Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce.
C-1, C-2, C-3T-W-12, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1, T-L-1, T-L-2M-1S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_BS1-II/2_W01
Zna rodzaje rzutów i zasady ich wykonywania. Wie jak stosować różne konstrukcje geometryczne, trafnie dobiera je do konkretnego problemu w zakresie określonym tematyką I. semestru. Wie jak zapisać przyjęte rozwiazania geometryczne w formie poprawnych rysunków.
2,0Student popełnia błędy na etapie przerysowania danych rysunkowych z tablicy, lub w ogóle tego nie potrafi.
3,0Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz nie potrafi uzyskać rozwiązania.
3,5Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz uzyskał tylko część rozwiązania.
4,0Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz w wielu szczegółach popełnił błędy, które znaczaco rzutują na poprawność rozwiązania.
4,5Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz w kilku szczegółach popełnił błędy, które rzutują na poprawność rozwiązania. Rysunek czytelny.
5,0Trafnie dobrał metodę, uzyskał rozwiązanie. Rysunek posiada walory estetyczne.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_BS1-II/2_U01
Potrafi oczytać z rzutów kształt przestrzenny obiektów przestrzennych, budowlanych i powierzchni topograficznej. Sprawnie rysuje, tworzy obrazy graficzne na papierze i w formie elektronicznej. Posługuje się przyborami geometrycznymi i rysunkowymi.
2,0Nie umie poradzić sobie sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
3,0Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
3,5Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
4,0Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie maja wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
4,5Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania. Potrafi zweryfikowac swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
5,0Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_BS1-II/2_K01
Rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi ją organizować. Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce.
2,0Student apatyczny, pozbawiony energii, nie angażuje się, nie wykonuje poleceń.
3,0Student niechętnie angażuje się we wspólną pracę, oczekuje gotowych i sprawdzonych rozwiązań.
3,5Student niechętnie angażuje się we wspólną pracę, oczekuje gotowych i sprawdzonych rozwiązań.
4,0Student odnajduje swe miejsce w grupie i wypełnia przydzielony zakres obowiązków, nie wykazuje dostatecznej inicjatywy w rozwiazywaniu problemów.
4,5Student posiada zdolności przywódcze. Poszukuje rozwiązań problemów.
5,0Student przejmuje przywództwo w grupie, dzieli pracę, pomaga słabszym.

Literatura podstawowa

  1. Mieczysław Majewski, Geometria wykreślna t.1, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1991
  2. Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Warszawa, 1975
  3. Tadeusz Rachwał ,Stefania Dwuraźna, Geometria Wykreślna, PWN, Łódź, 1975
  4. Stanisław Szerszeń, Nauka o rzutach, PWN, Warszawa, 1963
  5. Piotr Arlet, Materiały pomocnicze do ćwiczeń z geometrii wykreślnej, Politechnika Szczecińska WBiA, Szczecin, 2004

Literatura dodatkowa

  1. Otto Edward ,Otto Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej, PWN, Warszawa, 1975
  2. Otto Edward,Otto Franciszek, Zbiór zadań z geometrii wykreslnej, PWN, Warszawa, 1968

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na jednej płaszczyźnie.2
T-L-2Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na różnych płaszczyznach.2
T-L-3Kolokwium nr 1 - 1 godz. Rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.2
T-L-4Rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.2
T-L-5Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.2
T-L-6Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.2
T-L-7Pisemne kolokwium nr 2.2
T-L-8Topografia - projektowanie robót ziemnych.2
T-L-9Aksonometria w praktyce.2
T-L-10Konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.2
T-L-11Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.2
T-L-12Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.2
T-L-13Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.2
T-L-14Pisemne kolokwium nr 3.2
T-L-15Powierzchnie prostokreślne w rzutach.2
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.1
T-W-2Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.1
T-W-3Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.1
T-W-4Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.1
T-W-5Topografia - powierzchnia, przekroje, profile terenu, linie spadu, linie stokowe.1
T-W-6Topografia - projektowanie robót ziemnych.1
T-W-7Aksonometria - rodzaje, definicje, zastosowania.1
T-W-8Planimetria - konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.1
T-W-9Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.1
T-W-10Inne powierzchnie obrotowe, punkty leżące na powierzchniach.1
T-W-11Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.1
T-W-12Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.1
T-W-13Powierzchnie prostokreślne - definicje, konstrukcje, rzuty i zastosowanie.1
T-W-14Przenikanie powierzchni.1
T-W-15Wybrane przykłady konstrukcji cieni.1
15

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Indywidualne i wspólne przeanalizowanie problemów zawartych w zadaniach i ich rozwiązanie w zeszytach oraz, wyrywkowo na tablicy.13
A-L-2Rozwiązywanie zadań domowych.15
A-L-3Przygotowanie do trzech kolokwiów pisemnych.10
A-L-4Udział w obowiązkowych konsulatacjach.7
A-L-5Nauka własna: utrwalanie materiału, analizowanie zadań z ćwiczeń.15
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach.15
A-W-2Przyswojenie bieżącej partii materiału.15
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_BS1-II/2_W01Zna rodzaje rzutów i zasady ich wykonywania. Wie jak stosować różne konstrukcje geometryczne, trafnie dobiera je do konkretnego problemu w zakresie określonym tematyką I. semestru. Wie jak zapisać przyjęte rozwiazania geometryczne w formie poprawnych rysunków.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W01ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych (matematyka, mechanika, fizyka budowli…)
AU_1A_W02zna zasady inżynierskiego zapisu graficznego, jego czytania i obróbki: także z wykorzystaniem techniki komputerowej (rzuty prostokątne, budowlany rysunek techniczny, mapy geodezyjne…)
Cel przedmiotuC-1Umiejętność pracy z rzutami prostokątnymi, jako podstawowym rodzajem odwzorowania w technice.
C-2Rozwiązywanie problemów geometrycznych, pojawiających się w praktyce projektowej.
C-3Ćwiczenie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programoweT-W-12Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.
T-W-2Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.
T-W-3Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.
T-W-4Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.
T-W-5Topografia - powierzchnia, przekroje, profile terenu, linie spadu, linie stokowe.
T-W-6Topografia - projektowanie robót ziemnych.
T-W-7Aksonometria - rodzaje, definicje, zastosowania.
T-W-8Planimetria - konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.
T-W-9Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.
T-W-10Inne powierzchnie obrotowe, punkty leżące na powierzchniach.
T-W-11Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.
T-W-13Powierzchnie prostokreślne - definicje, konstrukcje, rzuty i zastosowanie.
T-W-14Przenikanie powierzchni.
T-W-15Wybrane przykłady konstrukcji cieni.
T-W-1Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.
T-L-1Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na jednej płaszczyźnie.
T-L-2Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na różnych płaszczyznach.
Metody nauczaniaM-1Wykłady są prowadzone metodą informacyjno problemową. Wykłady mają charakter informacyjny przedstawiający pojęcia, reguły i metody teoretyczne, a następnie - podający przykłady omówionych metod w zastosownaniu do rozwiazywania konkretnych problemów geometrycznych. Środkami są rysunki przedstawiające wyabstrachowane problemy i przykłady rozwiązywania zadań, wyświetlane na ekranie w określonej kolejności, którym towarzyszy szczegółowe omówienie werbalne. Ćwiczenia są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każedego z ćwiczeń prowadzący przygotowuje zestw zadań, odpowiednio dobrany do bieżcej tematyki wykładów, do wykonania na zajeciach i w domu. Studenci podczs ćwiczeń samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziela porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Studenci są oceniani na bieżąco w trakcie zajęć praktycznych. Oceniany jest: poziom przyswojenia bieżcego materiału, trafność doboru metod rozwiązania problemu, poprawność wypowiedzi werbalnej, staranność w wykonaniu rysunków.
S-2Ocena formująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany trzykrotnie, na początku semestru, w połowie i pod koniec semestru, w formie pisemnych kolokwiów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student popełnia błędy na etapie przerysowania danych rysunkowych z tablicy, lub w ogóle tego nie potrafi.
3,0Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz nie potrafi uzyskać rozwiązania.
3,5Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz uzyskał tylko część rozwiązania.
4,0Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz w wielu szczegółach popełnił błędy, które znaczaco rzutują na poprawność rozwiązania.
4,5Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz w kilku szczegółach popełnił błędy, które rzutują na poprawność rozwiązania. Rysunek czytelny.
5,0Trafnie dobrał metodę, uzyskał rozwiązanie. Rysunek posiada walory estetyczne.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_BS1-II/2_U01Potrafi oczytać z rzutów kształt przestrzenny obiektów przestrzennych, budowlanych i powierzchni topograficznej. Sprawnie rysuje, tworzy obrazy graficzne na papierze i w formie elektronicznej. Posługuje się przyborami geometrycznymi i rysunkowymi.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_U03potrafi wykonać proste prace geodezyjne, interpretuje ukształtowanie terenu i projektuje niewielkie roboty ziemne
AU_1A_U07sprawnie rysuje (rzeźbi, maluje, tworzy kolorowe grafiki…) z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych; modeluje wirtualnie i fizycznie
Cel przedmiotuC-1Umiejętność pracy z rzutami prostokątnymi, jako podstawowym rodzajem odwzorowania w technice.
C-2Rozwiązywanie problemów geometrycznych, pojawiających się w praktyce projektowej.
C-3Ćwiczenie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programoweT-W-12Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.
T-W-2Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.
T-W-3Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.
T-W-4Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.
T-W-5Topografia - powierzchnia, przekroje, profile terenu, linie spadu, linie stokowe.
T-W-6Topografia - projektowanie robót ziemnych.
T-W-7Aksonometria - rodzaje, definicje, zastosowania.
T-W-8Planimetria - konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.
T-W-9Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.
T-W-10Inne powierzchnie obrotowe, punkty leżące na powierzchniach.
T-W-11Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.
T-W-13Powierzchnie prostokreślne - definicje, konstrukcje, rzuty i zastosowanie.
T-W-14Przenikanie powierzchni.
T-W-15Wybrane przykłady konstrukcji cieni.
T-W-1Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.
T-L-1Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na jednej płaszczyźnie.
T-L-2Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na różnych płaszczyznach.
Metody nauczaniaM-1Wykłady są prowadzone metodą informacyjno problemową. Wykłady mają charakter informacyjny przedstawiający pojęcia, reguły i metody teoretyczne, a następnie - podający przykłady omówionych metod w zastosownaniu do rozwiazywania konkretnych problemów geometrycznych. Środkami są rysunki przedstawiające wyabstrachowane problemy i przykłady rozwiązywania zadań, wyświetlane na ekranie w określonej kolejności, którym towarzyszy szczegółowe omówienie werbalne. Ćwiczenia są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każedego z ćwiczeń prowadzący przygotowuje zestw zadań, odpowiednio dobrany do bieżcej tematyki wykładów, do wykonania na zajeciach i w domu. Studenci podczs ćwiczeń samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziela porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Studenci są oceniani na bieżąco w trakcie zajęć praktycznych. Oceniany jest: poziom przyswojenia bieżcego materiału, trafność doboru metod rozwiązania problemu, poprawność wypowiedzi werbalnej, staranność w wykonaniu rysunków.
S-2Ocena formująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany trzykrotnie, na początku semestru, w połowie i pod koniec semestru, w formie pisemnych kolokwiów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie umie poradzić sobie sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
3,0Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
3,5Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
4,0Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie maja wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
4,5Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania. Potrafi zweryfikowac swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
5,0Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_BS1-II/2_K01Rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi ją organizować. Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce.
Cel przedmiotuC-1Umiejętność pracy z rzutami prostokątnymi, jako podstawowym rodzajem odwzorowania w technice.
C-2Rozwiązywanie problemów geometrycznych, pojawiających się w praktyce projektowej.
C-3Ćwiczenie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programoweT-W-12Punkty przebicia powierzcni prostą; rozwinięcia powierzchni stożka i walca.
T-W-2Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków przylegających do innych budynków.
T-W-3Rzuty cechowane - podstawowe konstrukcje w rzutach cechowanych.
T-W-4Rzuty cechowane - kłady, zagadnienia miarowe, prawdziwe wielkości punktów.
T-W-5Topografia - powierzchnia, przekroje, profile terenu, linie spadu, linie stokowe.
T-W-6Topografia - projektowanie robót ziemnych.
T-W-7Aksonometria - rodzaje, definicje, zastosowania.
T-W-8Planimetria - konstrukcje krzywych stożkowych: elipsy, paraboli, hiperboli.
T-W-9Powierzchnie w rzutach: stożek i walec obrotowy w różnych położeniach.
T-W-10Inne powierzchnie obrotowe, punkty leżące na powierzchniach.
T-W-11Przekroje powierzchni walca, stożka i innych obrotowych.
T-W-13Powierzchnie prostokreślne - definicje, konstrukcje, rzuty i zastosowanie.
T-W-14Przenikanie powierzchni.
T-W-15Wybrane przykłady konstrukcji cieni.
T-W-1Geometria dachów - rozwiązywanie dachów budynków wolnostojących.
T-L-1Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na jednej płaszczyźnie.
T-L-2Wyznaczanie linii przenikania wielościanów: graniastosłupów i ostrosłupów o podstawach na różnych płaszczyznach.
Metody nauczaniaM-1Wykłady są prowadzone metodą informacyjno problemową. Wykłady mają charakter informacyjny przedstawiający pojęcia, reguły i metody teoretyczne, a następnie - podający przykłady omówionych metod w zastosownaniu do rozwiazywania konkretnych problemów geometrycznych. Środkami są rysunki przedstawiające wyabstrachowane problemy i przykłady rozwiązywania zadań, wyświetlane na ekranie w określonej kolejności, którym towarzyszy szczegółowe omówienie werbalne. Ćwiczenia są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każedego z ćwiczeń prowadzący przygotowuje zestw zadań, odpowiednio dobrany do bieżcej tematyki wykładów, do wykonania na zajeciach i w domu. Studenci podczs ćwiczeń samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziela porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Studenci są oceniani na bieżąco w trakcie zajęć praktycznych. Oceniany jest: poziom przyswojenia bieżcego materiału, trafność doboru metod rozwiązania problemu, poprawność wypowiedzi werbalnej, staranność w wykonaniu rysunków.
S-2Ocena formująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany trzykrotnie, na początku semestru, w połowie i pod koniec semestru, w formie pisemnych kolokwiów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student apatyczny, pozbawiony energii, nie angażuje się, nie wykonuje poleceń.
3,0Student niechętnie angażuje się we wspólną pracę, oczekuje gotowych i sprawdzonych rozwiązań.
3,5Student niechętnie angażuje się we wspólną pracę, oczekuje gotowych i sprawdzonych rozwiązań.
4,0Student odnajduje swe miejsce w grupie i wypełnia przydzielony zakres obowiązków, nie wykazuje dostatecznej inicjatywy w rozwiazywaniu problemów.
4,5Student posiada zdolności przywódcze. Poszukuje rozwiązań problemów.
5,0Student przejmuje przywództwo w grupie, dzieli pracę, pomaga słabszym.