Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (S1)
specjalność: Pielęgniarstwo zwierząt

Sylabus przedmiotu Teoria i praktyka jazdy konnej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zootechnika
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Teoria i praktyka jazdy konnej
Specjalność Hodowla koni i jeździectwo
Jednostka prowadząca Pracownia Hodowli Koni i Animaloterapii
Nauczyciel odpowiedzialny Angelika Cieśla <Angelika.Ciesla@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW6 10 0,50,42zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA6 15 0,70,29zaliczenie
laboratoriaL6 15 0,80,29zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1zaliczenie z przedmiotów "Użytkowanie i hodowla koni" "Biologiczne podstawy treningu koni"

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.3
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.4
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.3
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15
laboratoria
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.4
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).3
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-L-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, szeregów gimnastycznych, przeszkód pojedynczych i złożonych.3
T-L-5Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15
wykłady
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.2
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.2
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.3
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.3
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2Studiowanie tematyki ćwiczeń5
A-A-3zaliczenie pisemne1
21
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2praca własna studenta w ramach indywidualnych zajęć praktycznych6
A-L-3udział w konsultacjach2
A-L-4zaliczenie praktyczne1
24
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach10
A-W-2praca własna studenta z literaturą i przygotowanie do zaliczenia4
A-W-3zaliczenie pisemne1
15

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
M-3ćwiczenia praktyczne
M-4film
M-5pokaz

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: aprobata
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
S-3Ocena podsumowująca: zaliczenie praktyczne
S-4Ocena podsumowująca: test

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_W01
student wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia, opsuje pomoce jeździeckie oraz zasady jazdy na ujeżdżalni i w terenie
ZO_1A_W12C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4M-1, M-2, M-4S-4

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_U01
student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
ZO_1A_U17C-2T-L-1, T-L-5, T-L-3, T-L-4, T-L-2M-1, M-3, M-4, M-5S-1, S-3
ZO_1A_ZOK-S1-D6_U01
student potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
ZO_1A_U17C-1, C-2T-A-3, T-A-1, T-A-5, T-A-2, T-A-4M-2, M-1, M-4, M-5S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-S1-D6_K01
student wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
ZO_1A_K01, ZO_1A_K02C-1, C-2T-L-3, T-L-5, T-W-2, T-A-4, T-L-1, T-L-4, T-W-4, T-W-3, T-A-1, T-W-1, T-A-3, T-L-2, T-A-2, T-A-5M-1, M-5, M-4, M-2, M-3S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_W01
student wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia, opsuje pomoce jeździeckie oraz zasady jazdy na ujeżdżalni i w terenie
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia, opisuje pomoce jeździeckie oraz zasady jazdy na ujeżdżalni i w terenie
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_U01
student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
2,0student nie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz nie potrafi przeprowadzić pielęgnacji po zakończeniu jazdy konnej, popełnia liczne błędy, nie wykazuje aktywności na zajęciach
3,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, dopuszczalne błędy merytoryczne i techniczne, wykazuje umiarkowaną aktywność na zajęciach
3,5student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy merytoryczne i techniczne, jest umiarkowanie aktywny na zajęciach
4,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, jest aktywny na zajęciach
4,5student umie samodzielnie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, wykazuje dużą aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i bezbłędnie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, wykazuje dużą aktywność i zaangażowanie podczas zajęć
ZO_1A_ZOK-S1-D6_U01
student potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-S1-D6_K01
student wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Pruchniewicz W., Akademia jeździecka cz.I., Chaber PR Akademia Jeździecka, Warszawa, 2003
  2. Zasady jazdy konnej cz. 1-3 – podręcznik autoryzowany przez PZJ, PZJ, Warszawa, 2003

Literatura dodatkowa

  1. Pruchniewicz K., (pod red.), Jak nauczać jeździectwa? Podręcznik dla instruktorów i trenerów, Akademia Jeździecka, Warszawa, 2008

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.3
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.4
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.3
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.4
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).3
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-L-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, szeregów gimnastycznych, przeszkód pojedynczych i złożonych.3
T-L-5Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.2
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.2
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.3
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.3
10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2Studiowanie tematyki ćwiczeń5
A-A-3zaliczenie pisemne1
21
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2praca własna studenta w ramach indywidualnych zajęć praktycznych6
A-L-3udział w konsultacjach2
A-L-4zaliczenie praktyczne1
24
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach10
A-W-2praca własna studenta z literaturą i przygotowanie do zaliczenia4
A-W-3zaliczenie pisemne1
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_1A_ZOK-S-D6_W01student wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia, opsuje pomoce jeździeckie oraz zasady jazdy na ujeżdżalni i w terenie
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_W12posiada podstawową wiedzę z zakresu użytkowania zwierząt oraz selekcji, doboru i oceny wartości użytkowej i hodowlanej
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
Treści programoweT-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.
Metody nauczaniaM-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
M-4film
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: test
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia, opisuje pomoce jeździeckie oraz zasady jazdy na ujeżdżalni i w terenie
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_1A_ZOK-S-D6_U01student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_U17Wykazuje umiejętność prawidłowego użytkowania zwierząt oraz stosuje podstawowe zasady ich hodowli
Cel przedmiotuC-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.
T-L-5Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-L-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, szeregów gimnastycznych, przeszkód pojedynczych i złożonych.
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).
Metody nauczaniaM-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-3ćwiczenia praktyczne
M-4film
M-5pokaz
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: aprobata
S-3Ocena podsumowująca: zaliczenie praktyczne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz nie potrafi przeprowadzić pielęgnacji po zakończeniu jazdy konnej, popełnia liczne błędy, nie wykazuje aktywności na zajęciach
3,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, dopuszczalne błędy merytoryczne i techniczne, wykazuje umiarkowaną aktywność na zajęciach
3,5student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy merytoryczne i techniczne, jest umiarkowanie aktywny na zajęciach
4,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, jest aktywny na zajęciach
4,5student umie samodzielnie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, wykazuje dużą aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i bezbłędnie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, wykazuje dużą aktywność i zaangażowanie podczas zajęć
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_1A_ZOK-S1-D6_U01student potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_U17Wykazuje umiejętność prawidłowego użytkowania zwierząt oraz stosuje podstawowe zasady ich hodowli
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.
Metody nauczaniaM-2prelekcja, odczyt
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-4film
M-5pokaz
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_1A_ZOK-S1-D6_K01student wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_K01jest zdolny do pracy zarówno samodzielnej jak i w zespole oraz do kierowania zespołami ludzkimi w zakresie wyznaczania i kontroli zadań realizowanych w ramach zaplanowanych, rutynowych prac
ZO_1A_K02postępuje zgodnie z podstawowymi zasadami etyki w zakresie użytkowania zwierząt i produkcji żywności
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-L-5Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.
T-L-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, szeregów gimnastycznych, przeszkód pojedynczych i złożonych.
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
Metody nauczaniaM-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-5pokaz
M-4film
M-2prelekcja, odczyt
M-3ćwiczenia praktyczne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: aprobata
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
3,5
4,0
4,5
5,0