Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (S2)
specjalność: Hodowla zwierząt gospodarskich z przedmiotami wyrównującymi efekty inżynierskie

Sylabus przedmiotu Planowanie i organizacja pracy hodowlanej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zootechnika
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Planowanie i organizacja pracy hodowlanej
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt
Nauczyciel odpowiedzialny Katarzyna Wojdak-Maksymiec <Katarzyna.Wojdak-Maksymiec@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Katarzyna Wojdak-Maksymiec <Katarzyna.Wojdak-Maksymiec@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 20 1,00,59zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA2 15 1,00,41zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Znajomość specyfiki gatunkowej w utrzymaniu i użytkowanie zwierząt gospodarskich
W-2Podstawowa wiedza w zakresie genetyki populacji i metod hodowlanych.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów
C-2Wykształcenie świadomości konieczności podjęcia szerokiej współpracy w celu stworzenia i optymalizacji programów hodowlanych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.2
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.2
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.9
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.2
15
wykłady
T-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kom-pleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.4
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).4
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodar-stwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.4
T-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.2
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.4
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.2
20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie prezentacji multimedialnej5
A-A-3induwidualne konsultacje z prowadzącym4
A-A-4samodzielne powtórzenie materiału4
A-A-5zaliczenie i omówienie wyników2
30
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach20
A-W-2samodzielne powtórzenie materiału7
A-W-3Konsultacje z prowadzącym2
A-W-4Pisemne zaliczeni1
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informujący
M-2Wykłąd dyskusyjny
M-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_C2_W01
Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych.
ZOinz_2A_W06C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-A-1, T-A-2, T-A-4, T-A-3M-1, M-2, M-3, M-4S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_C2_U01
Umie wykorzystac w planowaniu pracy hodowlanej optymalnych, zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych metod hodowlanych oraz potrafi ocenić efekty tej pracy.
ZOinz_2A_U11, ZOinz_2A_U13C-2, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-A-1, T-A-2, T-A-4, T-A-3M-1, M-2, M-3, M-4S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_2A_C2_W01
Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych.
2,0Student nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć, nie zna podstawowych pozycji literatury przedmiotu, wykazuje obojętność w stosunku do przekazywanej wiedzy, popełnia liczne błędy merytoryczne w zakresie wyrażania wiedzy
3,0Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
3,5Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
4,0Student opanował prawie cały materiał programowy, rozumie poprawnie całość zakresu materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe prawie dokładnie, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia sporadyczne błędy w zakresie wyrażania wiedzy
4,5Student opanował cały materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy
5,0Student w zakresie wiedzy wykracza poza materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie i ciekawość w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_2A_C2_U01
Umie wykorzystac w planowaniu pracy hodowlanej optymalnych, zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych metod hodowlanych oraz potrafi ocenić efekty tej pracy.
2,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,5Student potrafi zidentyfikować i poradzić sobie, z nieznaczną pomocą nauczyciela, z wybranymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,0Student potrafi zidentyfikować i samodzielnie radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,5Student potrafi samodzielnie zidentyfikować i radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia
5,0Student samodzielnie identyfikuje i rozwiązuje trudności związane z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia

Literatura podstawowa

  1. praca zbiorowa pod red. A. Filistowicza, Planowanie i Organizacja Hodowli Zwierząt Gospodarskich, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004

Literatura dodatkowa

  1. Strabel T., Materiały do zajęć, http://jay.up.poznan.pl/~strabel/dydaktyka/ph.pdf, Poznań, 2008
  2. Praca zbiorowa, Structured breeding programmes, Commission on genetic resources for food and agriculture food and agriculture organization of the united nations, Rzym, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.2
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.2
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.9
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kom-pleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.4
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).4
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodar-stwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.4
T-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.2
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.4
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.2
20

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie prezentacji multimedialnej5
A-A-3induwidualne konsultacje z prowadzącym4
A-A-4samodzielne powtórzenie materiału4
A-A-5zaliczenie i omówienie wyników2
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach20
A-W-2samodzielne powtórzenie materiału7
A-W-3Konsultacje z prowadzącym2
A-W-4Pisemne zaliczeni1
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_2A_C2_W01Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZOinz_2A_W06ma zaawansowaną wiedzę z zakresu organizacji i planowania pracy hodowlanej, w tym również z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi informatycznych, a także z zakresu oceny jakości produktów żywnościowych oraz zarządzania obrotem produktami pochodzenia zwierzęcego
Cel przedmiotuC-1Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów
Treści programoweT-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kom-pleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodar-stwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.
T-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informujący
M-2Wykłąd dyskusyjny
M-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć, nie zna podstawowych pozycji literatury przedmiotu, wykazuje obojętność w stosunku do przekazywanej wiedzy, popełnia liczne błędy merytoryczne w zakresie wyrażania wiedzy
3,0Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
3,5Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
4,0Student opanował prawie cały materiał programowy, rozumie poprawnie całość zakresu materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe prawie dokładnie, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia sporadyczne błędy w zakresie wyrażania wiedzy
4,5Student opanował cały materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy
5,0Student w zakresie wiedzy wykracza poza materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie i ciekawość w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_2A_C2_U01Umie wykorzystac w planowaniu pracy hodowlanej optymalnych, zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych metod hodowlanych oraz potrafi ocenić efekty tej pracy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZOinz_2A_U11Wykazuje umiejętność organizacji chowu i hodowli różnych gatunków zwierząt udomowionych oraz gospodarowania populacjami zwierząt wolno żyjących
ZOinz_2A_U13Dokonuje wyboru odpowiednich metod bioinżynierii w hodowli zwierząt oraz ocenia skutki ich zastosowania
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie świadomości konieczności podjęcia szerokiej współpracy w celu stworzenia i optymalizacji programów hodowlanych
C-1Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów
Treści programoweT-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kom-pleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodar-stwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.
T-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informujący
M-2Wykłąd dyskusyjny
M-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,5Student potrafi zidentyfikować i poradzić sobie, z nieznaczną pomocą nauczyciela, z wybranymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,0Student potrafi zidentyfikować i samodzielnie radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,5Student potrafi samodzielnie zidentyfikować i radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia
5,0Student samodzielnie identyfikuje i rozwiązuje trudności związane z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia