Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Chemia (S1)
specjalność: Chemia bioorganiczna

Sylabus przedmiotu Przedmiot humanistyczny I - Filozofia zrównoważonego rozwoju:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Chemia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk ścisłych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Przedmiot humanistyczny I - Filozofia zrównoważonego rozwoju
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych
Nauczyciel odpowiedzialny Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Bożena Dydycz <Bozena.Dydycz@zut.edu.pl>, Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 1 Grupa obieralna 1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 15 1,00,50zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 15 1,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wiedza ogólna z zakresu wiedzy o społeczeństwie.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Znajomość podstawowej terminologii filozoficznej.
C-2Umiejętność charakteryzowania poszczególnych stanowisk i problemów filozoficznych.
C-3Umiejętność analizy, porównywania i oceny ze względu na przyjęte kryteria poszczególnych stanowisk filozoficznych.
C-4Umiejętność skonstruowania opartej o argumenty wypowiedzi ustnej, dyskutowania i pracy w zespole.
C-5Umiejętność pracy własnej z tekstem, zauważanie i hierarchizowanie problemów filozoficznych, precyzyjne ich przedstawianie w formie werbalnej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Spór o demokrację: Sokrates versus Platon.2
T-A-2Wielkie szkoły etyczne – stoicy, epikurejczycy, sceptycy.2
T-A-3Starożytne spory o kategorię prawdy: od Protagorasa do definicji prawdy Arystotelesa2
T-A-4Koncepcja łaski Augustyna czy wiara połączona z rozumem Tomasza ? Kształtowanie się filozofii chrześcijańskiej.2
T-A-5Oświeceniowa wiara w rozum - nowa religia czy racjonalna strategia okiełznania świata ?2
T-A-6Samoświadomość człowieka po przewrotach myślowych Marksa, Nietzschego i Freuda. Czy szczęście jest możliwe?2
T-A-7Sukcesy nauk przyrodniczych XX wieku: perspektywa rozwoju ludzkości czy zagrożenie jej bytu?3
15
wykłady
T-W-1Źródła myślenia filozoficznego, motywy filozofowania. Filozofia jako nauka – powstanie i przedmiot zainteresowań. Źródła myślenia naukowego.3
T-W-2Platońska koncepcja idei – rola opisu matematycznego w naukach przyrodniczych. Nauki przyrodnicze w szkole aleksandryjskiej.2
T-W-3Powstanie chrześcijaństwa jako przykład wpływu rozwiązań filozoficznych na sposób uprawiania nauk szczegółowych – św.Augustyn, św.Tomasz.2
T-W-4Kopernik, F.Bacon, Galileusz – czy nowa metoda w nauce? Cechy charakterystyczne świata fizyki klasycznej – Newton. Filozoficzny obraz świata i człowieka wyłaniający się z klasycznych nauk przyrodniczych.2
T-W-5Od Kartezjusza do Kanta – czy oświeceniowa wiara w rozum jest racjonalna?2
T-W-6Nauka i obraz świata wyłaniające się ze szczególnej i ogólnej teorii względności. Filozoficzne konsekwencje mechaniki kwantowej.2
T-W-7Przygodność jako podstawowa cecha człowieka i świata epoki postmodernizmu.2
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie do ćwiczeń13
A-A-3konsultacje2
30
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Przygotowanie z zadanej literatury i wykładów do zaliczenia końcowego.13
A-W-3Konsultacje2
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny.
M-2Wykład problemowy.
M-3Wykład konwersatoryjny.
M-4ćwiczenia przedmiotowe
M-5dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas ćwiczeń.
S-2Ocena podsumowująca: Ocena umiejętności rozważania zagadnień problemowych na podstawie samodzielnej pracy z literaturą oraz przy możliwości korzystania z notatek z wykładów podczas rozmowy zaliczeniowej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
KCh_1A_A03a_W01
Student wykazuje znajomość podstawowej terminologii filozoficznej.
C-1, C-2, C-3T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-1, M-2, M-3, M-4, M-5S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
KCh_1A_A03a_U01
Posiada umiejętność analizy, porównywania i oceny poszczególnych stanowisk filozoficznch ze względu na przyjęte kryteria.
C-2, C-3T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7M-1, M-2, M-3, M-4, M-5S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
KCh_1A_A03a_K01
Posiada kompetencję skonstruowania opartej o argumenty wypowiedzi ustnej, dyskutowania i pracy w zespole.
C-3, C-4, C-5T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7M-2, M-3, M-4, M-5S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
KCh_1A_A03a_W01
Student wykazuje znajomość podstawowej terminologii filozoficznej.
2,0nie wykazuje znajomości podstawowej terminologii filozoficznej lub posługuje się nią w sposób całkowicie błędny bez zrozumienia pojęć.
3,0potrafi przedstawić podstawowe pojęcia. Poglądy filozoficzne odtwarza w sposób pamięciowy bez zrozumienia uwikłanych w nie problemów.
3,5poprawnie posługuje się terminologią filozoficzną. Potrafi przedstawić wybrane stanowiska filozoficzne w języku wskazującym na ich rozumienie.
4,0swobodnie i poprawnie odtwarza poglądy filozoficzne i charakteryzuje systemy i kierunki filozoficzne. Zauważa różnice w definiowaniu pojęć filozofii i nauk szczegółowych; potrafi wskazać na konsekwencje do jakich prowadzi traktowanie filozofii jako metanauki.
4,5w bezbłędny sposób posługuje się pojęciami; potrafi sprawnie wskazać na różnice między myśleniem potocznym, naukowym i filozoficznym; potrafi ująć materiał filozoficzny w aspekcie problemów epistemologicznych, ontologicznych, itp; potrafi dokonać krytycznej analizy omawianych stanowisk; wykorzystywane procedury myślowe wskazują na znajomość tekstów źródłowych.
5,0posługiwanie się aparatem filozoficznym wskazuje na znajomość metodologii jaką posługuje się filozofia; potrafi przedstawić podstawowe problemy epistemologiczne, ontologiczne itp. w sposób systemowy i uporządkowany; dokonuje samodzielnych i twórczych operacji myślowych na poznanym materiale filozoficznym.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
KCh_1A_A03a_U01
Posiada umiejętność analizy, porównywania i oceny poszczególnych stanowisk filozoficznch ze względu na przyjęte kryteria.
2,0nie potrafi scharakteryzować poszczególnych stanowisk filozoficznych; nie potrafi dokonać ich krytycznej oceny; nie potrafi korzystać ze źródeł informacji i dokonać poprawnej ich oceny ze względu na kryterium wiarygodności.
3,0poprawnie identyfikuje problemy i stanowiska filozoficzne; dokonuje poprawnych porównań i ilustruje je właściwymi przykładami.
3,5potrafi umieszczać problemy filozoficzne we właściwym kontekście kulturowym; wskazać na związki tych problemów z naukami szczegółowymi; potrafi odróżnić terminologię poszczególnych systemów i kierunków.
4,0potrafi zauważyć niespójności logiczne w prezentowanych stanowiskach filozoficznych; potrafi uzasadniać prezentowane przez siebie oceny; potrafi przedstawiać i analizować różnorakie relacje występujące między naukami szczegółowymi a systemami filozoficznymi.
4,5– sprawnie wykrywa błędy logiczne i merytoryczne w zakresie omawianych stanowisk, posługując się argumentami samodzielnie wyszukanymi w literaturze przedmiotu; formułuje samodzielne oceny ze świadomością metodologiczną i ostrożnością badawczą, a przyjmowane tezy stara się uzasadniać na możliwie najlepszym poziomie.
5,0student nie tylko wykrywa, ale i potrafi usunąć błędy logiczne w analizowanych poglądach i stanowiskach; stosuje rzetelne porównania, a przykłady ilustrujące są trafne. Wykazuje umiejętność analizowania nauk szczegółowych i odkrywania w obowiązujących teoriach filozoficznych założeń. Wyrażane własne oceny są zawsze poprzedzone merytoryczną a także źródłową analizą krytyczną.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
KCh_1A_A03a_K01
Posiada kompetencję skonstruowania opartej o argumenty wypowiedzi ustnej, dyskutowania i pracy w zespole.
2,0nie potrafi współpracować z zespołem przy rozwiązywaniu problemu. Nie uczestniczy w dyskusji.
3,0przejawia podstawowe kompetencje komunikacyjne. Uzasadnia, nie zawsze poprawnie zajmowane stanowisko; wypowiedzi ustne chaotyczne. Nie spostrzega złożoności stanowisk filozoficznych.
3,5potrafi współpracować i tworzyć właściwą atmosferę dyskusji. Modyfikuje zajmowane stanowisko pod wpływem argumentów merytorycznych. Wykracza poza zdroworozsądkowe stwierdzenia przy wyjaśnianiu świata, zauważając złożoność i różnorodność systemów filozoficznych.
4,0potrafi ustalać i egzekwować zasady współpracy w zespole; konstrukcja wypowiedzi jasna i precyzyjna. Przejawia nie zawsze krytyczną postawę wobec argumentów; potrafi incydentalnie zauważyć wpływ stanowisk filozoficznych na własne postawy w szczególności dotyczące życia zawodowego.
4,5potrafi poddawać krytycznemu osądowi argumenty własne i innych uczestników dyskusji; potrafi kontrolować jej przebieg; poprzez swoją kompetentną postawę zachęca do wysiłku intelektualnego. Złożoność stanowisk filozoficznych jest podstawą do budowania merytorycznych wypowiedzi, w których potrafi wskazywać na różnorodne wpływy koncepcji filozoficznych na inne zjawiska kulturowe.
5,0wypowiedzi ustne charakteryzują się kulturą języka i dbałością o konstrukcję logiczną i merytoryczną. Potrafi racjonalnie działać w każdej sytuacji problemowej. Współpracuje konstruktywnie, ważąc siłę argumentów własnych i innych uczestników dyskusji. Samodzielnie i twórczo buduje wnioskowania wskazujące na wzajemne relacje między systemami filozoficznymi a innymi zjawiskami kulturowymi.

Literatura podstawowa

  1. Ajdukiewicz K, Zagadnienia i kierunki filozofii, Czytelnik, Kęty, Warszawa, 2004
  2. Baggini J., Przybornik filozofa – kompendium metod i pojęć filozoficznych, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 2010
  3. Hartman J., Wstęp do filozofii, PWN, Warszawa, 2008
  4. Reale G., Historia filozofii starożytnej T.1-T.4, Wydawnictwo KUL, Lublin, 2004
  5. Tatarkiewicz W., Historia filozofii T.1.-T.3., PWN, Warszawa, 2007

Literatura dodatkowa

  1. Greene B., Piękno wszechświata. Superstruny, ukryte wymiary i poszukiwania teorii ostatecznej, Prószyński i S-ka, 2006
  2. Opara S. (red.), Podstawy filozofii, Wydawnictwo UWM, Olsztyn, 2009
  3. Palacz R., Klasycy filozofii, Polskie Wydawnictwo Prawnicze Iuris, 2005
  4. Rorty R., Przygodność, ironia i solidarność, Wydawnictwo W.A.B., 2009

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Spór o demokrację: Sokrates versus Platon.2
T-A-2Wielkie szkoły etyczne – stoicy, epikurejczycy, sceptycy.2
T-A-3Starożytne spory o kategorię prawdy: od Protagorasa do definicji prawdy Arystotelesa2
T-A-4Koncepcja łaski Augustyna czy wiara połączona z rozumem Tomasza ? Kształtowanie się filozofii chrześcijańskiej.2
T-A-5Oświeceniowa wiara w rozum - nowa religia czy racjonalna strategia okiełznania świata ?2
T-A-6Samoświadomość człowieka po przewrotach myślowych Marksa, Nietzschego i Freuda. Czy szczęście jest możliwe?2
T-A-7Sukcesy nauk przyrodniczych XX wieku: perspektywa rozwoju ludzkości czy zagrożenie jej bytu?3
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Źródła myślenia filozoficznego, motywy filozofowania. Filozofia jako nauka – powstanie i przedmiot zainteresowań. Źródła myślenia naukowego.3
T-W-2Platońska koncepcja idei – rola opisu matematycznego w naukach przyrodniczych. Nauki przyrodnicze w szkole aleksandryjskiej.2
T-W-3Powstanie chrześcijaństwa jako przykład wpływu rozwiązań filozoficznych na sposób uprawiania nauk szczegółowych – św.Augustyn, św.Tomasz.2
T-W-4Kopernik, F.Bacon, Galileusz – czy nowa metoda w nauce? Cechy charakterystyczne świata fizyki klasycznej – Newton. Filozoficzny obraz świata i człowieka wyłaniający się z klasycznych nauk przyrodniczych.2
T-W-5Od Kartezjusza do Kanta – czy oświeceniowa wiara w rozum jest racjonalna?2
T-W-6Nauka i obraz świata wyłaniające się ze szczególnej i ogólnej teorii względności. Filozoficzne konsekwencje mechaniki kwantowej.2
T-W-7Przygodność jako podstawowa cecha człowieka i świata epoki postmodernizmu.2
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie do ćwiczeń13
A-A-3konsultacje2
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Przygotowanie z zadanej literatury i wykładów do zaliczenia końcowego.13
A-W-3Konsultacje2
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKCh_1A_A03a_W01Student wykazuje znajomość podstawowej terminologii filozoficznej.
Cel przedmiotuC-1Znajomość podstawowej terminologii filozoficznej.
C-2Umiejętność charakteryzowania poszczególnych stanowisk i problemów filozoficznych.
C-3Umiejętność analizy, porównywania i oceny ze względu na przyjęte kryteria poszczególnych stanowisk filozoficznych.
Treści programoweT-W-1Źródła myślenia filozoficznego, motywy filozofowania. Filozofia jako nauka – powstanie i przedmiot zainteresowań. Źródła myślenia naukowego.
T-W-2Platońska koncepcja idei – rola opisu matematycznego w naukach przyrodniczych. Nauki przyrodnicze w szkole aleksandryjskiej.
T-W-3Powstanie chrześcijaństwa jako przykład wpływu rozwiązań filozoficznych na sposób uprawiania nauk szczegółowych – św.Augustyn, św.Tomasz.
T-W-4Kopernik, F.Bacon, Galileusz – czy nowa metoda w nauce? Cechy charakterystyczne świata fizyki klasycznej – Newton. Filozoficzny obraz świata i człowieka wyłaniający się z klasycznych nauk przyrodniczych.
T-W-5Od Kartezjusza do Kanta – czy oświeceniowa wiara w rozum jest racjonalna?
T-W-6Nauka i obraz świata wyłaniające się ze szczególnej i ogólnej teorii względności. Filozoficzne konsekwencje mechaniki kwantowej.
T-W-7Przygodność jako podstawowa cecha człowieka i świata epoki postmodernizmu.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny.
M-2Wykład problemowy.
M-3Wykład konwersatoryjny.
M-4ćwiczenia przedmiotowe
M-5dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas ćwiczeń.
S-2Ocena podsumowująca: Ocena umiejętności rozważania zagadnień problemowych na podstawie samodzielnej pracy z literaturą oraz przy możliwości korzystania z notatek z wykładów podczas rozmowy zaliczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie wykazuje znajomości podstawowej terminologii filozoficznej lub posługuje się nią w sposób całkowicie błędny bez zrozumienia pojęć.
3,0potrafi przedstawić podstawowe pojęcia. Poglądy filozoficzne odtwarza w sposób pamięciowy bez zrozumienia uwikłanych w nie problemów.
3,5poprawnie posługuje się terminologią filozoficzną. Potrafi przedstawić wybrane stanowiska filozoficzne w języku wskazującym na ich rozumienie.
4,0swobodnie i poprawnie odtwarza poglądy filozoficzne i charakteryzuje systemy i kierunki filozoficzne. Zauważa różnice w definiowaniu pojęć filozofii i nauk szczegółowych; potrafi wskazać na konsekwencje do jakich prowadzi traktowanie filozofii jako metanauki.
4,5w bezbłędny sposób posługuje się pojęciami; potrafi sprawnie wskazać na różnice między myśleniem potocznym, naukowym i filozoficznym; potrafi ująć materiał filozoficzny w aspekcie problemów epistemologicznych, ontologicznych, itp; potrafi dokonać krytycznej analizy omawianych stanowisk; wykorzystywane procedury myślowe wskazują na znajomość tekstów źródłowych.
5,0posługiwanie się aparatem filozoficznym wskazuje na znajomość metodologii jaką posługuje się filozofia; potrafi przedstawić podstawowe problemy epistemologiczne, ontologiczne itp. w sposób systemowy i uporządkowany; dokonuje samodzielnych i twórczych operacji myślowych na poznanym materiale filozoficznym.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKCh_1A_A03a_U01Posiada umiejętność analizy, porównywania i oceny poszczególnych stanowisk filozoficznch ze względu na przyjęte kryteria.
Cel przedmiotuC-2Umiejętność charakteryzowania poszczególnych stanowisk i problemów filozoficznych.
C-3Umiejętność analizy, porównywania i oceny ze względu na przyjęte kryteria poszczególnych stanowisk filozoficznych.
Treści programoweT-W-1Źródła myślenia filozoficznego, motywy filozofowania. Filozofia jako nauka – powstanie i przedmiot zainteresowań. Źródła myślenia naukowego.
T-W-2Platońska koncepcja idei – rola opisu matematycznego w naukach przyrodniczych. Nauki przyrodnicze w szkole aleksandryjskiej.
T-W-3Powstanie chrześcijaństwa jako przykład wpływu rozwiązań filozoficznych na sposób uprawiania nauk szczegółowych – św.Augustyn, św.Tomasz.
T-W-4Kopernik, F.Bacon, Galileusz – czy nowa metoda w nauce? Cechy charakterystyczne świata fizyki klasycznej – Newton. Filozoficzny obraz świata i człowieka wyłaniający się z klasycznych nauk przyrodniczych.
T-W-5Od Kartezjusza do Kanta – czy oświeceniowa wiara w rozum jest racjonalna?
T-W-6Nauka i obraz świata wyłaniające się ze szczególnej i ogólnej teorii względności. Filozoficzne konsekwencje mechaniki kwantowej.
T-W-7Przygodność jako podstawowa cecha człowieka i świata epoki postmodernizmu.
T-A-1Spór o demokrację: Sokrates versus Platon.
T-A-2Wielkie szkoły etyczne – stoicy, epikurejczycy, sceptycy.
T-A-3Starożytne spory o kategorię prawdy: od Protagorasa do definicji prawdy Arystotelesa
T-A-4Koncepcja łaski Augustyna czy wiara połączona z rozumem Tomasza ? Kształtowanie się filozofii chrześcijańskiej.
T-A-5Oświeceniowa wiara w rozum - nowa religia czy racjonalna strategia okiełznania świata ?
T-A-6Samoświadomość człowieka po przewrotach myślowych Marksa, Nietzschego i Freuda. Czy szczęście jest możliwe?
T-A-7Sukcesy nauk przyrodniczych XX wieku: perspektywa rozwoju ludzkości czy zagrożenie jej bytu?
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny.
M-2Wykład problemowy.
M-3Wykład konwersatoryjny.
M-4ćwiczenia przedmiotowe
M-5dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas ćwiczeń.
S-2Ocena podsumowująca: Ocena umiejętności rozważania zagadnień problemowych na podstawie samodzielnej pracy z literaturą oraz przy możliwości korzystania z notatek z wykładów podczas rozmowy zaliczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie potrafi scharakteryzować poszczególnych stanowisk filozoficznych; nie potrafi dokonać ich krytycznej oceny; nie potrafi korzystać ze źródeł informacji i dokonać poprawnej ich oceny ze względu na kryterium wiarygodności.
3,0poprawnie identyfikuje problemy i stanowiska filozoficzne; dokonuje poprawnych porównań i ilustruje je właściwymi przykładami.
3,5potrafi umieszczać problemy filozoficzne we właściwym kontekście kulturowym; wskazać na związki tych problemów z naukami szczegółowymi; potrafi odróżnić terminologię poszczególnych systemów i kierunków.
4,0potrafi zauważyć niespójności logiczne w prezentowanych stanowiskach filozoficznych; potrafi uzasadniać prezentowane przez siebie oceny; potrafi przedstawiać i analizować różnorakie relacje występujące między naukami szczegółowymi a systemami filozoficznymi.
4,5– sprawnie wykrywa błędy logiczne i merytoryczne w zakresie omawianych stanowisk, posługując się argumentami samodzielnie wyszukanymi w literaturze przedmiotu; formułuje samodzielne oceny ze świadomością metodologiczną i ostrożnością badawczą, a przyjmowane tezy stara się uzasadniać na możliwie najlepszym poziomie.
5,0student nie tylko wykrywa, ale i potrafi usunąć błędy logiczne w analizowanych poglądach i stanowiskach; stosuje rzetelne porównania, a przykłady ilustrujące są trafne. Wykazuje umiejętność analizowania nauk szczegółowych i odkrywania w obowiązujących teoriach filozoficznych założeń. Wyrażane własne oceny są zawsze poprzedzone merytoryczną a także źródłową analizą krytyczną.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKCh_1A_A03a_K01Posiada kompetencję skonstruowania opartej o argumenty wypowiedzi ustnej, dyskutowania i pracy w zespole.
Cel przedmiotuC-3Umiejętność analizy, porównywania i oceny ze względu na przyjęte kryteria poszczególnych stanowisk filozoficznych.
C-4Umiejętność skonstruowania opartej o argumenty wypowiedzi ustnej, dyskutowania i pracy w zespole.
C-5Umiejętność pracy własnej z tekstem, zauważanie i hierarchizowanie problemów filozoficznych, precyzyjne ich przedstawianie w formie werbalnej.
Treści programoweT-W-1Źródła myślenia filozoficznego, motywy filozofowania. Filozofia jako nauka – powstanie i przedmiot zainteresowań. Źródła myślenia naukowego.
T-W-2Platońska koncepcja idei – rola opisu matematycznego w naukach przyrodniczych. Nauki przyrodnicze w szkole aleksandryjskiej.
T-W-3Powstanie chrześcijaństwa jako przykład wpływu rozwiązań filozoficznych na sposób uprawiania nauk szczegółowych – św.Augustyn, św.Tomasz.
T-W-4Kopernik, F.Bacon, Galileusz – czy nowa metoda w nauce? Cechy charakterystyczne świata fizyki klasycznej – Newton. Filozoficzny obraz świata i człowieka wyłaniający się z klasycznych nauk przyrodniczych.
T-W-5Od Kartezjusza do Kanta – czy oświeceniowa wiara w rozum jest racjonalna?
T-W-6Nauka i obraz świata wyłaniające się ze szczególnej i ogólnej teorii względności. Filozoficzne konsekwencje mechaniki kwantowej.
T-W-7Przygodność jako podstawowa cecha człowieka i świata epoki postmodernizmu.
T-A-1Spór o demokrację: Sokrates versus Platon.
T-A-2Wielkie szkoły etyczne – stoicy, epikurejczycy, sceptycy.
T-A-3Starożytne spory o kategorię prawdy: od Protagorasa do definicji prawdy Arystotelesa
T-A-4Koncepcja łaski Augustyna czy wiara połączona z rozumem Tomasza ? Kształtowanie się filozofii chrześcijańskiej.
T-A-5Oświeceniowa wiara w rozum - nowa religia czy racjonalna strategia okiełznania świata ?
T-A-6Samoświadomość człowieka po przewrotach myślowych Marksa, Nietzschego i Freuda. Czy szczęście jest możliwe?
T-A-7Sukcesy nauk przyrodniczych XX wieku: perspektywa rozwoju ludzkości czy zagrożenie jej bytu?
Metody nauczaniaM-2Wykład problemowy.
M-3Wykład konwersatoryjny.
M-4ćwiczenia przedmiotowe
M-5dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Ocena umiejętności rozważania zagadnień problemowych na podstawie samodzielnej pracy z literaturą oraz przy możliwości korzystania z notatek z wykładów podczas rozmowy zaliczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie potrafi współpracować z zespołem przy rozwiązywaniu problemu. Nie uczestniczy w dyskusji.
3,0przejawia podstawowe kompetencje komunikacyjne. Uzasadnia, nie zawsze poprawnie zajmowane stanowisko; wypowiedzi ustne chaotyczne. Nie spostrzega złożoności stanowisk filozoficznych.
3,5potrafi współpracować i tworzyć właściwą atmosferę dyskusji. Modyfikuje zajmowane stanowisko pod wpływem argumentów merytorycznych. Wykracza poza zdroworozsądkowe stwierdzenia przy wyjaśnianiu świata, zauważając złożoność i różnorodność systemów filozoficznych.
4,0potrafi ustalać i egzekwować zasady współpracy w zespole; konstrukcja wypowiedzi jasna i precyzyjna. Przejawia nie zawsze krytyczną postawę wobec argumentów; potrafi incydentalnie zauważyć wpływ stanowisk filozoficznych na własne postawy w szczególności dotyczące życia zawodowego.
4,5potrafi poddawać krytycznemu osądowi argumenty własne i innych uczestników dyskusji; potrafi kontrolować jej przebieg; poprzez swoją kompetentną postawę zachęca do wysiłku intelektualnego. Złożoność stanowisk filozoficznych jest podstawą do budowania merytorycznych wypowiedzi, w których potrafi wskazywać na różnorodne wpływy koncepcji filozoficznych na inne zjawiska kulturowe.
5,0wypowiedzi ustne charakteryzują się kulturą języka i dbałością o konstrukcję logiczną i merytoryczną. Potrafi racjonalnie działać w każdej sytuacji problemowej. Współpracuje konstruktywnie, ważąc siłę argumentów własnych i innych uczestników dyskusji. Samodzielnie i twórczo buduje wnioskowania wskazujące na wzajemne relacje między systemami filozoficznymi a innymi zjawiskami kulturowymi.