Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Inżynieria bezpieczeństwa (S1)
specjalność: Bezpieczeństwo systemów transportowych

Sylabus przedmiotu Mechanika:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria bezpieczeństwa
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Mechanika
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okrętów
Nauczyciel odpowiedzialny Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>, Tomasz Urbański <Tomasz.Urbanski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 30 3,00,60egzamin
ćwiczenia audytoryjneA2 30 2,00,40zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki
W-2Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z fizyki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu statyki.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu kinematyki.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu dynamiki.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.26
T-A-2Kolokwium nr 1.2
T-A-3Kolokwium nr 2.2
30
wykłady
T-W-1Podstawowe pojęcia i definicje stosowane w mechanice. Zasady statyki.2
T-W-2Płaski układ sił zbieżnych, warunki równowagi sił.2
T-W-3Momentu sił, para sił. Płaski dowolny układ sił.3
T-W-4Tarcie poślizgowe i tarcie toczne.3
T-W-5Przestrzenny zbieżny i dowolny układ sił.3
T-W-6Prędkość i przyspieszenie punktu materialnego w ruchu płaskim i przestrzennym.4
T-W-7Ruch postępowy i ruch obrotowy ciała sztywnego. Ruch płaski ciała sztywnego, chwilowy środek obrotu. Prędkości i przyspieszenia punktów w ruchu płaskim. Ruch względny.4
T-W-8Zasady dynamiki. Dynamiczne równania ruchu punktu. Wahadło matematyczne. Zasada d'Alemberta dla punktu materialnego.4
T-W-9Środki ciężkości brył.2
T-W-10Dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej.3
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach30
A-A-2przygotowanie się do kolokwiów20
50
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2przygotowanie do zaliczenia formy zajęć43
A-W-3udział w egzaminie2
75

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników egzaminu (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IB_1A_B09_W01
ma wiedzę z zakresu mechaniki niezbędną do analizy układów mechanicznych w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki
IB_1A_W06T1A_W01, T1A_W07InzA_W02C-1, C-2, C-3T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10M-1, M-2, M-3S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IB_1A_B09_U01
potrafi dokonać identyfikacji, sformułować zadanie inżynierskie z mechaniki oraz je rozwiązać
IB_1A_U15, IB_1A_U16T1A_U14, T1A_U15InzA_U06, InzA_U07C-1, C-2, C-3T-A-1, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10M-1, M-2, M-3S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IB_1A_B09_K01
ma świadomość odpowiedzialności za własną pracę
IB_1A_K08, IB_1A_K01T1A_K01, T1A_K02, T1A_K07InzA_K01C-1, C-2, C-3T-A-1, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10M-1, M-3S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IB_1A_B09_W01
ma wiedzę z zakresu mechaniki niezbędną do analizy układów mechanicznych w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki
2,0Student nie ma wiedzy z mechaniki niezbędną do analizy układów mechanicznych w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki.
3,0Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
4,0Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.
4,5Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
5,0Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IB_1A_B09_U01
potrafi dokonać identyfikacji, sformułować zadanie inżynierskie z mechaniki oraz je rozwiązać
2,0Student nie potrafi dokonać identyfikacji, sformułować ani rozwiązać zadania inżynierskiego z mechaniki.
3,0Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na podstawowym poziomie trudności
3,5Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na średnim poziomie trudności.
4,0Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na średnim poziomie trudności, potrafi dokonać analizy wyników.
5,0Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi dokonać analizy wyników.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IB_1A_B09_K01
ma świadomość odpowiedzialności za własną pracę
2,0Student nie ma świadomości odpowiedzialności za pracę własną
3,0Student ma podstawową świadomość odpowiedzialności za pracę własną
3,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną
4,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i pewną gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole
4,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole
5,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną, dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, zdolność do przewodzenia zespołowi

Literatura podstawowa

  1. Leyko J., Mechanika ogólna. T. 1. Statyka i kinematyka, PWN, Warszawa, 2011
  2. Leyko J., Mechanika ogólna. T. 2. Dynamika, PWN, Warszawa, 2011
  3. Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa, 2010
  4. Misiak J., Statyka i kinematyka, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2009
  5. Misiak J., Dynamika, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2009
  6. Wittbrodt E., Sawiak S., Mechanika ogólna : teoria i zadania, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 2008

Literatura dodatkowa

  1. Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2007
  2. Giergiel J., Giergiel M., Mechanika ogólna : przykłady, pytania i zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, 2009

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.26
T-A-2Kolokwium nr 1.2
T-A-3Kolokwium nr 2.2
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Podstawowe pojęcia i definicje stosowane w mechanice. Zasady statyki.2
T-W-2Płaski układ sił zbieżnych, warunki równowagi sił.2
T-W-3Momentu sił, para sił. Płaski dowolny układ sił.3
T-W-4Tarcie poślizgowe i tarcie toczne.3
T-W-5Przestrzenny zbieżny i dowolny układ sił.3
T-W-6Prędkość i przyspieszenie punktu materialnego w ruchu płaskim i przestrzennym.4
T-W-7Ruch postępowy i ruch obrotowy ciała sztywnego. Ruch płaski ciała sztywnego, chwilowy środek obrotu. Prędkości i przyspieszenia punktów w ruchu płaskim. Ruch względny.4
T-W-8Zasady dynamiki. Dynamiczne równania ruchu punktu. Wahadło matematyczne. Zasada d'Alemberta dla punktu materialnego.4
T-W-9Środki ciężkości brył.2
T-W-10Dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej.3
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach30
A-A-2przygotowanie się do kolokwiów20
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2przygotowanie do zaliczenia formy zajęć43
A-W-3udział w egzaminie2
75
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIB_1A_B09_W01ma wiedzę z zakresu mechaniki niezbędną do analizy układów mechanicznych w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIB_1A_W06ma wiedzę z zakresu mechaniki niezbędną do opisu układów mechanicznych w stanach statycznych i dynamicznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W01ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu statyki.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu kinematyki.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu dynamiki.
Treści programoweT-W-1Podstawowe pojęcia i definicje stosowane w mechanice. Zasady statyki.
T-W-2Płaski układ sił zbieżnych, warunki równowagi sił.
T-W-3Momentu sił, para sił. Płaski dowolny układ sił.
T-W-4Tarcie poślizgowe i tarcie toczne.
T-W-5Przestrzenny zbieżny i dowolny układ sił.
T-W-6Prędkość i przyspieszenie punktu materialnego w ruchu płaskim i przestrzennym.
T-W-7Ruch postępowy i ruch obrotowy ciała sztywnego. Ruch płaski ciała sztywnego, chwilowy środek obrotu. Prędkości i przyspieszenia punktów w ruchu płaskim. Ruch względny.
T-W-8Zasady dynamiki. Dynamiczne równania ruchu punktu. Wahadło matematyczne. Zasada d'Alemberta dla punktu materialnego.
T-W-9Środki ciężkości brył.
T-W-10Dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników egzaminu (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma wiedzy z mechaniki niezbędną do analizy układów mechanicznych w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki.
3,0Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
4,0Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.
4,5Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
5,0Student ma wiedzę z mechaniki w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIB_1A_B09_U01potrafi dokonać identyfikacji, sformułować zadanie inżynierskie z mechaniki oraz je rozwiązać
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIB_1A_U15potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla inżynierii bezpieczeństwa
IB_1A_U16potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego, o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla inżynierii bezpieczeństwa oraz potrafi wybrać i zastosować właściwa metodę i narzędzia dla tego celu
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U14potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu statyki.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu kinematyki.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu dynamiki.
Treści programoweT-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.
T-W-1Podstawowe pojęcia i definicje stosowane w mechanice. Zasady statyki.
T-W-2Płaski układ sił zbieżnych, warunki równowagi sił.
T-W-3Momentu sił, para sił. Płaski dowolny układ sił.
T-W-4Tarcie poślizgowe i tarcie toczne.
T-W-5Przestrzenny zbieżny i dowolny układ sił.
T-W-6Prędkość i przyspieszenie punktu materialnego w ruchu płaskim i przestrzennym.
T-W-7Ruch postępowy i ruch obrotowy ciała sztywnego. Ruch płaski ciała sztywnego, chwilowy środek obrotu. Prędkości i przyspieszenia punktów w ruchu płaskim. Ruch względny.
T-W-8Zasady dynamiki. Dynamiczne równania ruchu punktu. Wahadło matematyczne. Zasada d'Alemberta dla punktu materialnego.
T-W-9Środki ciężkości brył.
T-W-10Dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników egzaminu (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi dokonać identyfikacji, sformułować ani rozwiązać zadania inżynierskiego z mechaniki.
3,0Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na podstawowym poziomie trudności
3,5Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na średnim poziomie trudności.
4,0Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na średnim poziomie trudności, potrafi dokonać analizy wyników.
5,0Student potrafi dokonać identyfikacji, sformułować i rozwiązać zadanie inżynierskie z mechaniki na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi dokonać analizy wyników.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIB_1A_B09_K01ma świadomość odpowiedzialności za własną pracę
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIB_1A_K08rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy i umiejętności oraz związaną z tym odpowiedzialność
IB_1A_K01rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (studia drugiego i trzeciego stopnia, studia podyplomowe, kursy) - podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
T1A_K02ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
T1A_K07ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu statyki.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu kinematyki.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami rozwiązywania zagadnień z zakresu dynamiki.
Treści programoweT-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.
T-W-1Podstawowe pojęcia i definicje stosowane w mechanice. Zasady statyki.
T-W-2Płaski układ sił zbieżnych, warunki równowagi sił.
T-W-3Momentu sił, para sił. Płaski dowolny układ sił.
T-W-4Tarcie poślizgowe i tarcie toczne.
T-W-5Przestrzenny zbieżny i dowolny układ sił.
T-W-6Prędkość i przyspieszenie punktu materialnego w ruchu płaskim i przestrzennym.
T-W-7Ruch postępowy i ruch obrotowy ciała sztywnego. Ruch płaski ciała sztywnego, chwilowy środek obrotu. Prędkości i przyspieszenia punktów w ruchu płaskim. Ruch względny.
T-W-8Zasady dynamiki. Dynamiczne równania ruchu punktu. Wahadło matematyczne. Zasada d'Alemberta dla punktu materialnego.
T-W-9Środki ciężkości brył.
T-W-10Dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-3Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników egzaminu (wykłady).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma świadomości odpowiedzialności za pracę własną
3,0Student ma podstawową świadomość odpowiedzialności za pracę własną
3,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną
4,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i pewną gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole
4,5Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole
5,0Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną, dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, zdolność do przewodzenia zespołowi