Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa - Rybactwo (N3)

Sylabus przedmiotu Ekologia:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Rybactwo
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom trzeciego stopnia
Stopnień naukowy absolwenta doktor
Obszary studiów
Profil
Moduł
Przedmiot Ekologia
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Hydrobiologii, Ichtiologii i Biotechnologii Rozrodu
Nauczyciel odpowiedzialny Krzysztof Formicki <Krzysztof.Formicki@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Krzysztof Formicki <Krzysztof.Formicki@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny 3 Grupa obieralna 1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW4 20 3,01,00egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Znajomość biologii, fizyki i chemii, matematyki i statystyki na poziomie szkoły średniej (dla słuchaczy którzy nie mieli na studiach przedmiotów biologicznych) i wyższej

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi.
C-2Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.20
20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach20
A-W-2Konsulltacje i seminaria8
A-W-3Przygotowanie konspektów i esejów17
A-W-4Studiowanie literatury i wymiana doświadczeń w internecie14
59

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej.
M-2Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej
S-2Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania
S-3Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
RYBN3_3A_A.3.1_W01
Słuchacz studium doktoranckiego definiuje podstawowe pojęcia ekologiczne (np: ekologizm, biom, populacja, biotop, nisza ekologiczna, poziomy troficzne, sukcesja, tolerancja ekologiczna itp.)
RYBN3_3A_W04, RYBN3_3A_W01C-1, C-2T-W-1M-1, M-2S-1, S-2, S-3
RYBN3_3A_A.3.1_W02
Słuchacz wie jak zdefiniować podstawowe procesy ekologiczne i ich skutki na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
RYBN3_3A_W04, RYBN3_3A_W01C-1, C-2T-W-1M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
RYBN3_3A_A.3.1_U01
Słuchacz potrafi definiować podstawowe procesy ekologiczne na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery.
RYBN3_3A_U01, RYBN3_3A_U05C-1, C-2T-W-1M-1, M-2S-1, S-2, S-3
RYBN3_3A_A.3.1_U02
Słuchacz stosuje metody matematyczno-statystyczne do opisu zjawisk przyrodniczych.
RYBN3_3A_U01, RYBN3_3A_U05C-1, C-2T-W-1M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
RYBN3_3A_A.3.1_K01
Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska przyrodniczego w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
RYBN3_3A_K01C-1, C-2T-W-1M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
RYBN3_3A_A.3.1_W01
Słuchacz studium doktoranckiego definiuje podstawowe pojęcia ekologiczne (np: ekologizm, biom, populacja, biotop, nisza ekologiczna, poziomy troficzne, sukcesja, tolerancja ekologiczna itp.)
2,0
3,0Słuchacz rozumie znaczenie przyrody w oparciu o podstawowe prawa i pojęcia ekologiczne
3,5
4,0
4,5
5,0
RYBN3_3A_A.3.1_W02
Słuchacz wie jak zdefiniować podstawowe procesy ekologiczne i ich skutki na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
2,0
3,0Słuchacz jest w stanie zidentyfikować proces ekologiczny i przewidzieć jego skutki
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
RYBN3_3A_A.3.1_U01
Słuchacz potrafi definiować podstawowe procesy ekologiczne na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery.
2,0
3,0Słuchacz definieje podstawowe procesy ekologiczne
3,5
4,0
4,5
5,0
RYBN3_3A_A.3.1_U02
Słuchacz stosuje metody matematyczno-statystyczne do opisu zjawisk przyrodniczych.
2,0
3,0Suchacz potrafi zastosować podstawowe metody matematyczno - statystyczne.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
RYBN3_3A_A.3.1_K01
Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska przyrodniczego w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
2,0
3,0Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Weiner J., Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej., PWN, 2005
  2. Mackenzie A., ball A. Virdee S.R., Ekologia. Krótkie wykłady., PWN, 2000
  3. Begon M., Mortimer M., Thompson D.J., Ekologia populacji, PWN, 1999
  4. Krebs C.J., Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności., PWN, 1996
  5. Zimny H., Ekologia ogólna, Agencja Reklamowo-Wydawnicza Arkadiusz Grzegorczyk, 2002
  6. Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy., Kurnatowska A. (red.), PWN, Warszawa - Łódź, 1997
  7. Siebeneicher G.E., Podręcznik rolnictwa ekologicznego, PWN, Warszawa, 1997
  8. Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu, PWN, Warszawa, 1998

Literatura dodatkowa

  1. Chojnacki J. C., Raczyńska M., Leksykon przyrodniczo-ekologiczny, Wyd. AR, 2006
  2. Chojnacki Juliusz C., Podstawy ekologii i ochrony środowiska, 2005, www.wnozir.zut.edu.pl/fileadmin/plik/wnozir/jednostki/KEMiOS_miniskrypt.pdf
  3. Brown L.R., Gospodarka ekologiczna. Na miarę Ziemi, Książka i Wiedza, Waerszawa, 2003
  4. Brown L.R., Flavin CH., Postel S., Na ratunek Ziemi, WSiP, Warszawa, 1994, 1
  5. Gore Al, Ziemia na krawędzi. Człowiek a ekologia, Ethos, Warszawa, 1996

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.20
20

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach20
A-W-2Konsulltacje i seminaria8
A-W-3Przygotowanie konspektów i esejów17
A-W-4Studiowanie literatury i wymiana doświadczeń w internecie14
59
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaRYBN3_3A_A.3.1_W01Słuchacz studium doktoranckiego definiuje podstawowe pojęcia ekologiczne (np: ekologizm, biom, populacja, biotop, nisza ekologiczna, poziomy troficzne, sukcesja, tolerancja ekologiczna itp.)
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyRYBN3_3A_W04Ma wiedzę pozwalającą na organizację badań interdyscyplinarnych prowadzących do wykorzystania potencjału przyrody w celu poprawy jakości życia człowieka.
RYBN3_3A_W01Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z obszaru nauk humanistycznych lub społecznych, pozwalającą doskonalić warsztat dydaktyczny oraz kształtować światopogląd.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi.
C-2Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju.
Treści programoweT-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej.
M-2Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej
S-2Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania
S-3Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Słuchacz rozumie znaczenie przyrody w oparciu o podstawowe prawa i pojęcia ekologiczne
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaRYBN3_3A_A.3.1_W02Słuchacz wie jak zdefiniować podstawowe procesy ekologiczne i ich skutki na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyRYBN3_3A_W04Ma wiedzę pozwalającą na organizację badań interdyscyplinarnych prowadzących do wykorzystania potencjału przyrody w celu poprawy jakości życia człowieka.
RYBN3_3A_W01Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z obszaru nauk humanistycznych lub społecznych, pozwalającą doskonalić warsztat dydaktyczny oraz kształtować światopogląd.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi.
C-2Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju.
Treści programoweT-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej.
M-2Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej
S-2Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania
S-3Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Słuchacz jest w stanie zidentyfikować proces ekologiczny i przewidzieć jego skutki
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaRYBN3_3A_A.3.1_U01Słuchacz potrafi definiować podstawowe procesy ekologiczne na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyRYBN3_3A_U01Posiada umiejętność krytycznej oceny tekstów i wyników badań naukowych, pozwalającej na formułowanie nowych koncepcji.
RYBN3_3A_U05Posiada umiejętność przekazywania wiedzy naukowej (wykładania, referowania) na poziomie popularnym i podstawowym akademickim.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi.
C-2Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju.
Treści programoweT-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej.
M-2Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej
S-2Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania
S-3Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Słuchacz definieje podstawowe procesy ekologiczne
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaRYBN3_3A_A.3.1_U02Słuchacz stosuje metody matematyczno-statystyczne do opisu zjawisk przyrodniczych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyRYBN3_3A_U01Posiada umiejętność krytycznej oceny tekstów i wyników badań naukowych, pozwalającej na formułowanie nowych koncepcji.
RYBN3_3A_U05Posiada umiejętność przekazywania wiedzy naukowej (wykładania, referowania) na poziomie popularnym i podstawowym akademickim.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi.
C-2Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju.
Treści programoweT-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej.
M-2Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej
S-2Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania
S-3Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Suchacz potrafi zastosować podstawowe metody matematyczno - statystyczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaRYBN3_3A_A.3.1_K01Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska przyrodniczego w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyRYBN3_3A_K01Ma pełną odpowiedzialność za pracę własną i innych osób
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi.
C-2Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju.
Treści programoweT-W-1Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej.
M-2Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej
S-2Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania
S-3Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska.
3,5
4,0
4,5
5,0