Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Informatyka (N3)

Sylabus przedmiotu Ogólna metodologia nauki:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Informatyka
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom trzeciego stopnia
Stopnień naukowy absolwenta doktor
Obszary studiów
Profil
Moduł
Przedmiot Ogólna metodologia nauki
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych
Nauczyciel odpowiedzialny Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 4 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW3 15 5,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Podstawy logiki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Przedmiot ma za zadanie przygotować doktoranta do aktywnego uczestnictwa w życiu naukowym i do tworzenia wiedzy naukowej. Doktorant uzyska umiejętności poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych, stosowania poprawnych pod względem logicznym rozumowań. Zapozna się z zasadami dyskusji obowiązującymi w nauce oraz podstawowymi sporami metodologicznymi w nauce dwudziestego wieku.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Wiedza naukowa a wiedza potoczna. Poprawne formułowanie problemów naukowych, poprawność rozumowań, zasady dyskusji. Kryteria naukowości wiedzy oraz ich historyczna zmienność. Rodzaje twierdzeń formułowanych w nauce. Prawidłowości przyrody i prawa nauki.4
T-W-2Spór o metodę nauk empirycznych. Indukcjonizm, hipotetyzm. Programy badawcze Lakatosa; paradygmaty Kuhna. Anarchizm metodologiczny.3
T-W-3Zasada korespondencji; kumulatywizm - antykumulatywizm w nauce. Zależność obserwacji od teorii. Racjonalizm a relatywizm.2
T-W-4Realizm a instrumentalizm w naukach przyrodniczych. Kłopoty z pojęciem prawdy. Teza o niewspółmierności teorii nauk przyrodniczych.3
T-W-5Nauka jako praktyka społeczna. Obiektywizm czy społeczny kontekstualizm? Czy istnieje bezczasowe i uniwersalne pojęcie metody naukowej?3
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2przygotowanie merytoryczne do wykładu konwersatoryjnego80
A-W-3przygotowanie prezentacji dotyczącej wybranego problemu z metodologii nauki45
A-W-4konsultacje10
150

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład problemowy
M-2wykład konwersatoryjny

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: ocena przygotowanie merytorycznego i aktywnego uczesrnictwa w wykładzie konwersatoryjnym
S-2Ocena podsumowująca: końcowa rozmowa zaliczeniowa dotycząca wybranego wcvześniej przez doktoranta problemu metodologicznego

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_3A_B/04/02_W01
Doktorant potrafi przedstawić zasady poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych i reguły poprawnych pod względem logicznym rozumowań.
I_3A_W03C-1T-W-2, T-W-1, T-W-5, T-W-3, T-W-4M-1S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_3A_B/04/02_U01
Doktorant potrafi zastosować do przykładów podanych na wykładzie, a także w swej pracy badawczej podstawowe zasady metodologiczne.
I_3A_U01C-1T-W-2, T-W-1, T-W-5, T-W-3, T-W-4M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_3A_B/04/02_K01
Doktorant wykazuje kompetencje w zakresie znajomości i umiejętności zastosowania podstawowych zasad ogólnej metodologii nauki
I_3A_K02C-1T-W-2, T-W-1, T-W-5, T-W-3, T-W-4M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_3A_B/04/02_W01
Doktorant potrafi przedstawić zasady poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych i reguły poprawnych pod względem logicznym rozumowań.
2,0
3,0Doktorant potrafi przedstawić zasady poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych i reguły poprawnych pod względem logicznym rozumowań.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_3A_B/04/02_U01
Doktorant potrafi zastosować do przykładów podanych na wykładzie, a także w swej pracy badawczej podstawowe zasady metodologiczne.
2,0
3,0Doktorant potrafi zastosować do zadanego przykładuproblemu badawczego podstawowe zasady metodologiczne.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_3A_B/04/02_K01
Doktorant wykazuje kompetencje w zakresie znajomości i umiejętności zastosowania podstawowych zasad ogólnej metodologii nauki
2,0
3,0Doktorant wykazuje podstawowe kompetencje w zakresie znajomości i umiejętności zastosowania zasad ogólnej metodologii nauki
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Chalmers A., Czym jest to, co zwiemy nauką?, Siedmioróg., 1997
  2. Heller M., Filozofia nauki, Petrus, Kraków, 2011

Literatura dodatkowa

  1. Feyerabend P., Przeciw metodzie, Siedmioróg, 2001
  2. Kuhn T., Struktura rewolucji naukowych, PWN., Warszawa, 2001
  3. Popper K.R., Droga do wiedzy. Domysły i refutacje, PWN., Warszawa, 1999

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wiedza naukowa a wiedza potoczna. Poprawne formułowanie problemów naukowych, poprawność rozumowań, zasady dyskusji. Kryteria naukowości wiedzy oraz ich historyczna zmienność. Rodzaje twierdzeń formułowanych w nauce. Prawidłowości przyrody i prawa nauki.4
T-W-2Spór o metodę nauk empirycznych. Indukcjonizm, hipotetyzm. Programy badawcze Lakatosa; paradygmaty Kuhna. Anarchizm metodologiczny.3
T-W-3Zasada korespondencji; kumulatywizm - antykumulatywizm w nauce. Zależność obserwacji od teorii. Racjonalizm a relatywizm.2
T-W-4Realizm a instrumentalizm w naukach przyrodniczych. Kłopoty z pojęciem prawdy. Teza o niewspółmierności teorii nauk przyrodniczych.3
T-W-5Nauka jako praktyka społeczna. Obiektywizm czy społeczny kontekstualizm? Czy istnieje bezczasowe i uniwersalne pojęcie metody naukowej?3
15

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2przygotowanie merytoryczne do wykładu konwersatoryjnego80
A-W-3przygotowanie prezentacji dotyczącej wybranego problemu z metodologii nauki45
A-W-4konsultacje10
150
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_3A_B/04/02_W01Doktorant potrafi przedstawić zasady poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych i reguły poprawnych pod względem logicznym rozumowań.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyI_3A_W03Absolwent posiada wiedzę o metodyce i metodologii prowadzenia badań naukowych.
Cel przedmiotuC-1Przedmiot ma za zadanie przygotować doktoranta do aktywnego uczestnictwa w życiu naukowym i do tworzenia wiedzy naukowej. Doktorant uzyska umiejętności poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych, stosowania poprawnych pod względem logicznym rozumowań. Zapozna się z zasadami dyskusji obowiązującymi w nauce oraz podstawowymi sporami metodologicznymi w nauce dwudziestego wieku.
Treści programoweT-W-2Spór o metodę nauk empirycznych. Indukcjonizm, hipotetyzm. Programy badawcze Lakatosa; paradygmaty Kuhna. Anarchizm metodologiczny.
T-W-1Wiedza naukowa a wiedza potoczna. Poprawne formułowanie problemów naukowych, poprawność rozumowań, zasady dyskusji. Kryteria naukowości wiedzy oraz ich historyczna zmienność. Rodzaje twierdzeń formułowanych w nauce. Prawidłowości przyrody i prawa nauki.
T-W-5Nauka jako praktyka społeczna. Obiektywizm czy społeczny kontekstualizm? Czy istnieje bezczasowe i uniwersalne pojęcie metody naukowej?
T-W-3Zasada korespondencji; kumulatywizm - antykumulatywizm w nauce. Zależność obserwacji od teorii. Racjonalizm a relatywizm.
T-W-4Realizm a instrumentalizm w naukach przyrodniczych. Kłopoty z pojęciem prawdy. Teza o niewspółmierności teorii nauk przyrodniczych.
Metody nauczaniaM-1wykład problemowy
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: końcowa rozmowa zaliczeniowa dotycząca wybranego wcvześniej przez doktoranta problemu metodologicznego
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Doktorant potrafi przedstawić zasady poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych i reguły poprawnych pod względem logicznym rozumowań.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_3A_B/04/02_U01Doktorant potrafi zastosować do przykładów podanych na wykładzie, a także w swej pracy badawczej podstawowe zasady metodologiczne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyI_3A_U01Absolwent posiada umiejętność prowadzenia badań naukowych w zakresie Informatyka z wykorzystaniem najnowszej wiedzy.
Cel przedmiotuC-1Przedmiot ma za zadanie przygotować doktoranta do aktywnego uczestnictwa w życiu naukowym i do tworzenia wiedzy naukowej. Doktorant uzyska umiejętności poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych, stosowania poprawnych pod względem logicznym rozumowań. Zapozna się z zasadami dyskusji obowiązującymi w nauce oraz podstawowymi sporami metodologicznymi w nauce dwudziestego wieku.
Treści programoweT-W-2Spór o metodę nauk empirycznych. Indukcjonizm, hipotetyzm. Programy badawcze Lakatosa; paradygmaty Kuhna. Anarchizm metodologiczny.
T-W-1Wiedza naukowa a wiedza potoczna. Poprawne formułowanie problemów naukowych, poprawność rozumowań, zasady dyskusji. Kryteria naukowości wiedzy oraz ich historyczna zmienność. Rodzaje twierdzeń formułowanych w nauce. Prawidłowości przyrody i prawa nauki.
T-W-5Nauka jako praktyka społeczna. Obiektywizm czy społeczny kontekstualizm? Czy istnieje bezczasowe i uniwersalne pojęcie metody naukowej?
T-W-3Zasada korespondencji; kumulatywizm - antykumulatywizm w nauce. Zależność obserwacji od teorii. Racjonalizm a relatywizm.
T-W-4Realizm a instrumentalizm w naukach przyrodniczych. Kłopoty z pojęciem prawdy. Teza o niewspółmierności teorii nauk przyrodniczych.
Metody nauczaniaM-1wykład problemowy
M-2wykład konwersatoryjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: ocena przygotowanie merytorycznego i aktywnego uczesrnictwa w wykładzie konwersatoryjnym
S-2Ocena podsumowująca: końcowa rozmowa zaliczeniowa dotycząca wybranego wcvześniej przez doktoranta problemu metodologicznego
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Doktorant potrafi zastosować do zadanego przykładuproblemu badawczego podstawowe zasady metodologiczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_3A_B/04/02_K01Doktorant wykazuje kompetencje w zakresie znajomości i umiejętności zastosowania podstawowych zasad ogólnej metodologii nauki
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyI_3A_K02Absolwent rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, zapoznawania się z najnowszymi osiągnięciami nauki i wdrażania ich do praktyki.
Cel przedmiotuC-1Przedmiot ma za zadanie przygotować doktoranta do aktywnego uczestnictwa w życiu naukowym i do tworzenia wiedzy naukowej. Doktorant uzyska umiejętności poprawnego metodologicznie formułowania problemów naukowych, stosowania poprawnych pod względem logicznym rozumowań. Zapozna się z zasadami dyskusji obowiązującymi w nauce oraz podstawowymi sporami metodologicznymi w nauce dwudziestego wieku.
Treści programoweT-W-2Spór o metodę nauk empirycznych. Indukcjonizm, hipotetyzm. Programy badawcze Lakatosa; paradygmaty Kuhna. Anarchizm metodologiczny.
T-W-1Wiedza naukowa a wiedza potoczna. Poprawne formułowanie problemów naukowych, poprawność rozumowań, zasady dyskusji. Kryteria naukowości wiedzy oraz ich historyczna zmienność. Rodzaje twierdzeń formułowanych w nauce. Prawidłowości przyrody i prawa nauki.
T-W-5Nauka jako praktyka społeczna. Obiektywizm czy społeczny kontekstualizm? Czy istnieje bezczasowe i uniwersalne pojęcie metody naukowej?
T-W-3Zasada korespondencji; kumulatywizm - antykumulatywizm w nauce. Zależność obserwacji od teorii. Racjonalizm a relatywizm.
T-W-4Realizm a instrumentalizm w naukach przyrodniczych. Kłopoty z pojęciem prawdy. Teza o niewspółmierności teorii nauk przyrodniczych.
Metody nauczaniaM-1wykład problemowy
M-2wykład konwersatoryjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: ocena przygotowanie merytorycznego i aktywnego uczesrnictwa w wykładzie konwersatoryjnym
S-2Ocena podsumowująca: końcowa rozmowa zaliczeniowa dotycząca wybranego wcvześniej przez doktoranta problemu metodologicznego
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Doktorant wykazuje podstawowe kompetencje w zakresie znajomości i umiejętności zastosowania zasad ogólnej metodologii nauki
3,5
4,0
4,5
5,0