Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Inżynieria środowiska (S1)
specjalność: Sieci, Instalacje Komunalne i Przemysłowe

Sylabus przedmiotu Mechanika i wytrzymałość materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria środowiska
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Mechanika i wytrzymałość materiałów
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Teorii Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny Agata Maryniak <Agata.Maryniak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA2 30 2,20,41zaliczenie
wykładyW2 30 1,80,59egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Ukończony kurs matematyki
W-2Ukończony kurs fizyki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami w mechanice, zasadami statyki oraz założeniami wytrzymałości materiałów.
C-2Wykształcenie umiejętności wyznaczania reakcji w układach belkowych, ramowych i kratowych.
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania sił w prętach kratownic.
C-4Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach i ramach.
C-5Opanowanie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych przekrojów.
C-6Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności dla ściskania i rozciągania osiowego oraz zginania prostego.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Kolokwia 3x2 godz.6
T-A-2Wprowadzenie: zasady zaliczania ćwiczeń. Działania na wektorach. Wektory składowe i wektor wypadkowy. Wektor w układzie współrzędnych.2
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrznych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach prostych.2
T-A-4Wyznaczanie reakcji podpór w ramach prostych.2
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów i metodą przekrojów (Rittera).2
T-A-6Wykresy MTN w belkach prostych.2
T-A-7Wykresy MTN dla ram statycznie wyznaczalnych.2
T-A-8Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i obliczanie momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz przekrojów składajacych sie z kształtowników walcowanych.2
T-A-9Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki ściskania i rozciagania osiowego.6
T-A-10Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.4
30
wykłady
T-W-1Wprowadzenie: zasady zaliczenia przedmiotu, literatura. Wiadomości wstępne. Podstawowe pojęcia w mechanice. Prawa Newtona.1
T-W-2Zasady statyki. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Stopnie swobody, więzy, podpory.1
T-W-3Płaskie układy trzech i wielu sił zbieżnych. Moment siły względem punktu. Płaski układ sił równoległych. Płaski układ dowolnych sił.2
T-W-4Równania równowagi statycznej. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach, ramach i kratownicach3
T-W-5Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach metodą równoważenia węzłów oraz metodą Rittera.2
T-W-6Podstawowe założenia z wytrzymałości materiałów. Definicje sił przekrojowych. Zależności różniczkowe między siłami przekrojowymi.2
T-W-7Wykresy sił przekrojowych dla belek prostych2
T-W-8Ramy statycznie wyznaczalne. Wykresy sił przekrojowych dla ram2
T-W-9Charakterystyki geometryczne figur płaskich: moment statyczny figury wzgledem osi, środek ciężkości figury płaskiej1
T-W-10Moment bezwładności figury wzgledem osi, moment dewiacyjny, moment bezwładności względem osi obróconych. Twierdzenie Steinera. Położenie osi glównych centralnych i momenty bezwładności wzgledem tych osi.1
T-W-11Momenty bezwładności przekrojów składających sie z kształtowników walcowanych.1
T-W-12Wiadomości wstępne: naprężenia, odkształcenia, prawo Hooke'a.2
T-W-13Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki rozciągania osiowego.4
T-W-14Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.4
T-W-15Zginanie ukośne i dwukierunkowe.2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w ćwiczeniach.30
A-A-2Teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń.15
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań.12
A-A-4Przygotowanie do kolokwiów.9
66
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach.30
A-W-2Bieżące utrwalanie materiału.12
A-W-3Przygotowanie do egzaminu.9
A-W-4Egzamin3
54

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/12_W01
Wie jak wyznaczać reakcje w podporach układów belkowych, ramowych i kratowych.
IS_1A_W03T1A_W02, T1A_W07InzA_W02C-2T-W-4, T-W-3, T-A-4, T-A-3, T-A-5M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_W02
Wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy.
IS_1A_W03T1A_W02, T1A_W07InzA_W02C-3T-W-4, T-W-5, T-A-5M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_W03
Zna zasady sporządzania sił przekrojowych.
IS_1A_W03T1A_W02, T1A_W07InzA_W02C-4T-W-7, T-W-6, T-A-6, T-A-7M-1, M-2S-2
IS_1A_S1/B/12_W04
Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych.
IS_1A_W03T1A_W02, T1A_W07InzA_W02C-5T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-A-8M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_W05
Zna zasady wymiarowania elementów konstrukcji ze wzgledu na stan graniczny nośności i użytkowalności.
IS_1A_W03T1A_W02, T1A_W07InzA_W02C-6T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-A-9, T-A-10M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/12_U01
Umie wyznaczać reakcje podporowe w układach belkowych, ramowych i kratowych.
IS_1A_U02T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15C-2T-W-4, T-A-4, T-A-3M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_U02
Umie wyznaczać siły wewnętrzne w pręach kratownic.
IS_1A_U02T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15C-3T-W-5, T-A-5M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_U03
Umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych.
IS_1A_U02T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15C-4T-W-7, T-W-8, T-A-6, T-A-7M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_U04
Umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych ora obliczać momenty bezwładności wzglęgem tych osi.
IS_1A_U02T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15C-5T-W-9, T-A-8M-1, M-2S-1, S-2
IS_1A_S1/B/12_U05
Potrafi wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych.
IS_1A_U02T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15C-6T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-A-9, T-A-10M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/12_W01
Wie jak wyznaczać reakcje w podporach układów belkowych, ramowych i kratowych.
2,0Nie wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych.
3,0Wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych. Może popełniać drobne błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_W02
Wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy.
2,0Nie wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy.
3,0Wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy. Może popełniać drobne błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_W03
Zna zasady sporządzania sił przekrojowych.
2,0Nie zna zasad sporządzania sił przekrojowych.
3,0Zna zasady sporządzania sił przekrojowych. Może popełniać pojedyncze błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_W04
Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych.
2,0Nie zna zasad wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych.
3,0Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych. Może popełniac drobne błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_W05
Zna zasady wymiarowania elementów konstrukcji ze wzgledu na stan graniczny nośności i użytkowalności.
2,0Nie zna zasad wymiarowania elementów konstrukcji dla prostych przypadków wytrzymałościowych.
3,0Zna ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla prostych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/12_U01
Umie wyznaczać reakcje podporowe w układach belkowych, ramowych i kratowych.
2,0Nie potrafi wyznaczać reakcji w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych dla prostych przypadków obciażenia.
3,0Potrafi wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych dla prostych przypadków obciażenia. Może popełniać drobne błędy rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_U02
Umie wyznaczać siły wewnętrzne w pręach kratownic.
2,0Nie potrafi obliczać sił wewnętrznych w pręach kratownic.
3,0Potrafi obliczać siły wewnętrzne w pręach kratownic metodą równoważenie węzłów lub metodą Rittera. Może popełniać drobne błędy rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_U03
Umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych.
2,0Nie umie wyznaczać sił przekrojowych w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych.
3,0Umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych, lecz popełnia drobne błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_U04
Umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych ora obliczać momenty bezwładności wzglęgem tych osi.
2,0Nie umie wyznaczać położenia osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składajacych się z kształtowników walcowanych. Nie potrafi obliczać momentów bezwładności względem tych osi.
3,0Umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składajacych się z kształtowników walcowanych. Potrafi obliczać momenty bezwładności względem tych osi lecz popełnia przy tym nieliczne błędy rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
IS_1A_S1/B/12_U05
Potrafi wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych.
2,0Nie potrafi wstępnie zwymiarować elementów konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych.
3,0Potrafi wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych, popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. J. Leyko, Mechanika ogólna, PWN
  2. J. Misiak, Mechanika ogólna, WNT
  3. M. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN
  4. J. Leyko, J. Szmelter, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN
  5. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2003
  6. Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1998, III
  7. Gawkowska L., Wytrzymałość materiałów, przykłady obliczeń, Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie, Szczecin, 2010, IV
  8. Grabowski J., Iwanczewska A., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, OW PW, Warszawa, 2006, VI
  9. Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1986
  10. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2009
  11. Orłowski W., Słowański L., Wytrzymałość materiałów. Przykłady obliczeń, Arkady, Warszawa, 1978

Literatura dodatkowa

  1. Brzoska Z., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 1972
  2. Misiak J., Mechanika techniczna. tom I, Statyka i wytrzymałość, WNT, Warszawa, 1999
  3. Zielnica J., Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2002, II

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Kolokwia 3x2 godz.6
T-A-2Wprowadzenie: zasady zaliczania ćwiczeń. Działania na wektorach. Wektory składowe i wektor wypadkowy. Wektor w układzie współrzędnych.2
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrznych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach prostych.2
T-A-4Wyznaczanie reakcji podpór w ramach prostych.2
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów i metodą przekrojów (Rittera).2
T-A-6Wykresy MTN w belkach prostych.2
T-A-7Wykresy MTN dla ram statycznie wyznaczalnych.2
T-A-8Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i obliczanie momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz przekrojów składajacych sie z kształtowników walcowanych.2
T-A-9Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki ściskania i rozciagania osiowego.6
T-A-10Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.4
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie: zasady zaliczenia przedmiotu, literatura. Wiadomości wstępne. Podstawowe pojęcia w mechanice. Prawa Newtona.1
T-W-2Zasady statyki. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Stopnie swobody, więzy, podpory.1
T-W-3Płaskie układy trzech i wielu sił zbieżnych. Moment siły względem punktu. Płaski układ sił równoległych. Płaski układ dowolnych sił.2
T-W-4Równania równowagi statycznej. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach, ramach i kratownicach3
T-W-5Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach metodą równoważenia węzłów oraz metodą Rittera.2
T-W-6Podstawowe założenia z wytrzymałości materiałów. Definicje sił przekrojowych. Zależności różniczkowe między siłami przekrojowymi.2
T-W-7Wykresy sił przekrojowych dla belek prostych2
T-W-8Ramy statycznie wyznaczalne. Wykresy sił przekrojowych dla ram2
T-W-9Charakterystyki geometryczne figur płaskich: moment statyczny figury wzgledem osi, środek ciężkości figury płaskiej1
T-W-10Moment bezwładności figury wzgledem osi, moment dewiacyjny, moment bezwładności względem osi obróconych. Twierdzenie Steinera. Położenie osi glównych centralnych i momenty bezwładności wzgledem tych osi.1
T-W-11Momenty bezwładności przekrojów składających sie z kształtowników walcowanych.1
T-W-12Wiadomości wstępne: naprężenia, odkształcenia, prawo Hooke'a.2
T-W-13Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki rozciągania osiowego.4
T-W-14Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.4
T-W-15Zginanie ukośne i dwukierunkowe.2
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w ćwiczeniach.30
A-A-2Teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń.15
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań.12
A-A-4Przygotowanie do kolokwiów.9
66
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach.30
A-W-2Bieżące utrwalanie materiału.12
A-W-3Przygotowanie do egzaminu.9
A-W-4Egzamin3
54
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_W01Wie jak wyznaczać reakcje w podporach układów belkowych, ramowych i kratowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W03Ma podstawową wiedzę z mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu inżynierii środowiska i projektowania urządzeń dla jej potrzeb
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie umiejętności wyznaczania reakcji w układach belkowych, ramowych i kratowych.
Treści programoweT-W-4Równania równowagi statycznej. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach, ramach i kratownicach
T-W-3Płaskie układy trzech i wielu sił zbieżnych. Moment siły względem punktu. Płaski układ sił równoległych. Płaski układ dowolnych sił.
T-A-4Wyznaczanie reakcji podpór w ramach prostych.
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrznych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach prostych.
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów i metodą przekrojów (Rittera).
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych.
3,0Wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych. Może popełniać drobne błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_W02Wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W03Ma podstawową wiedzę z mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu inżynierii środowiska i projektowania urządzeń dla jej potrzeb
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania sił w prętach kratownic.
Treści programoweT-W-4Równania równowagi statycznej. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach, ramach i kratownicach
T-W-5Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach metodą równoważenia węzłów oraz metodą Rittera.
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów i metodą przekrojów (Rittera).
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy.
3,0Wie jak wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownicy. Może popełniać drobne błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_W03Zna zasady sporządzania sił przekrojowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W03Ma podstawową wiedzę z mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu inżynierii środowiska i projektowania urządzeń dla jej potrzeb
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-4Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach i ramach.
Treści programoweT-W-7Wykresy sił przekrojowych dla belek prostych
T-W-6Podstawowe założenia z wytrzymałości materiałów. Definicje sił przekrojowych. Zależności różniczkowe między siłami przekrojowymi.
T-A-6Wykresy MTN w belkach prostych.
T-A-7Wykresy MTN dla ram statycznie wyznaczalnych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna zasad sporządzania sił przekrojowych.
3,0Zna zasady sporządzania sił przekrojowych. Może popełniać pojedyncze błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_W04Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W03Ma podstawową wiedzę z mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu inżynierii środowiska i projektowania urządzeń dla jej potrzeb
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-5Opanowanie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych przekrojów.
Treści programoweT-W-9Charakterystyki geometryczne figur płaskich: moment statyczny figury wzgledem osi, środek ciężkości figury płaskiej
T-W-10Moment bezwładności figury wzgledem osi, moment dewiacyjny, moment bezwładności względem osi obróconych. Twierdzenie Steinera. Położenie osi glównych centralnych i momenty bezwładności wzgledem tych osi.
T-W-11Momenty bezwładności przekrojów składających sie z kształtowników walcowanych.
T-A-8Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i obliczanie momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz przekrojów składajacych sie z kształtowników walcowanych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna zasad wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych.
3,0Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych oraz obliczania momentów bezwładnosci wzgledem tych osi dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych. Może popełniac drobne błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_W05Zna zasady wymiarowania elementów konstrukcji ze wzgledu na stan graniczny nośności i użytkowalności.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W03Ma podstawową wiedzę z mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu inżynierii środowiska i projektowania urządzeń dla jej potrzeb
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-6Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności dla ściskania i rozciągania osiowego oraz zginania prostego.
Treści programoweT-W-13Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki rozciągania osiowego.
T-W-14Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.
T-W-15Zginanie ukośne i dwukierunkowe.
T-A-9Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki ściskania i rozciagania osiowego.
T-A-10Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna zasad wymiarowania elementów konstrukcji dla prostych przypadków wytrzymałościowych.
3,0Zna ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla prostych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_U01Umie wyznaczać reakcje podporowe w układach belkowych, ramowych i kratowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U02Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa urządzeń oraz instalacji z zakresu inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie umiejętności wyznaczania reakcji w układach belkowych, ramowych i kratowych.
Treści programoweT-W-4Równania równowagi statycznej. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach, ramach i kratownicach
T-A-4Wyznaczanie reakcji podpór w ramach prostych.
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrznych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach prostych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi wyznaczać reakcji w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych dla prostych przypadków obciażenia.
3,0Potrafi wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych dla prostych przypadków obciażenia. Może popełniać drobne błędy rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_U02Umie wyznaczać siły wewnętrzne w pręach kratownic.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U02Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa urządzeń oraz instalacji z zakresu inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania sił w prętach kratownic.
Treści programoweT-W-5Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach metodą równoważenia węzłów oraz metodą Rittera.
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów i metodą przekrojów (Rittera).
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi obliczać sił wewnętrznych w pręach kratownic.
3,0Potrafi obliczać siły wewnętrzne w pręach kratownic metodą równoważenie węzłów lub metodą Rittera. Może popełniać drobne błędy rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_U03Umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U02Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa urządzeń oraz instalacji z zakresu inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-4Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach i ramach.
Treści programoweT-W-7Wykresy sił przekrojowych dla belek prostych
T-W-8Ramy statycznie wyznaczalne. Wykresy sił przekrojowych dla ram
T-A-6Wykresy MTN w belkach prostych.
T-A-7Wykresy MTN dla ram statycznie wyznaczalnych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie umie wyznaczać sił przekrojowych w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych.
3,0Umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych, lecz popełnia drobne błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_U04Umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składających się z kształtowników walcowanych ora obliczać momenty bezwładności wzglęgem tych osi.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U02Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa urządzeń oraz instalacji z zakresu inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-5Opanowanie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych przekrojów.
Treści programoweT-W-9Charakterystyki geometryczne figur płaskich: moment statyczny figury wzgledem osi, środek ciężkości figury płaskiej
T-A-8Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i obliczanie momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz przekrojów składajacych sie z kształtowników walcowanych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie umie wyznaczać położenia osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składajacych się z kształtowników walcowanych. Nie potrafi obliczać momentów bezwładności względem tych osi.
3,0Umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla figur płaskich i przekrojów składajacych się z kształtowników walcowanych. Potrafi obliczać momenty bezwładności względem tych osi lecz popełnia przy tym nieliczne błędy rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIS_1A_S1/B/12_U05Potrafi wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U02Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa urządzeń oraz instalacji z zakresu inżynierii środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-6Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności dla ściskania i rozciągania osiowego oraz zginania prostego.
Treści programoweT-W-13Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki rozciągania osiowego.
T-W-14Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.
T-W-15Zginanie ukośne i dwukierunkowe.
T-A-9Statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne przypadki ściskania i rozciagania osiowego.
T-A-10Zginanie proste. Zginanie ze ścinaniem.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia przedmiotowe
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Ocena posumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi wstępnie zwymiarować elementów konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych.
3,0Potrafi wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla wybranych przypadków wytrzymałościowych, popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe.
3,5
4,0
4,5
5,0