Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (S1)

Sylabus przedmiotu Teoria i praktyka jazdy konnej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zootechnika
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Teoria i praktyka jazdy konnej
Specjalność Hodowla koni i jeździectwo
Jednostka prowadząca Pracownia Hodowli Koni i Animaloterapii
Nauczyciel odpowiedzialny Angelika Cieśla <Angelika.Ciesla@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL6 15 1,00,29zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA6 15 0,50,29zaliczenie
wykładyW6 10 0,50,42zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1zaliczenie z przedmiotów "Użytkowanie i hodowla koni" "Biologiczne podstawy treningu koni"

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.3
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.4
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.3
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15
laboratoria
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.4
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).3
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-L-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, szeregów gimnastycznych, przeszkód pojedynczych i złożonych.3
T-L-5Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15
wykłady
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.2
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.2
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.3
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.3
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach14
A-A-2zaliczenie pisemne1
15
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2praca własna studenta w ramach indywidualnych zajęć praktycznych12
A-L-3udział w konsultacjach2
A-L-4zaliczenie praktyczne1
30
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach10
A-W-2praca własna studenta z literaturą i przygotowanie do zaliczenia4
A-W-3zaliczenie pisemne1
15

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
M-3ćwiczenia praktyczne
M-4film
M-5pokaz

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: aprobata
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
S-3Ocena podsumowująca: zaliczenie praktyczne

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_W01
student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich
ZO_1A_W12R1A_W05C-1T-L-2, T-L-3, T-A-2, T-A-4, T-A-5, T-A-1, T-A-3, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4M-1, M-2, M-4S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_U01
student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
ZO_1A_U17R1A_U01, R1A_U05, R1A_U06, R1A_U07InzA_U03, InzA_U05, InzA_U08C-2T-L-1M-1, M-3, M-4, M-5S-1, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_W01
student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich
2,0student nie wymienia i nie potrafi opisać większości form i zasad jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, nie wylicza i nie umie scharakteryzować etapów szkolenie jeźdźca i konia, nie potrafi wymienić i opisać działania większości pomocy jeździeckich, popełnia liczne i zasadnicze błędy merytoryczne
3,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, popełnia błędy merytoryczne o dużym znaczeniu
3,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne nieliczne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i absolutnie bezbłędnie wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje dużą aktywność

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_U01
student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
2,0student nie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz nie potrafi przeprowadzić pielęgnacji po zakończeniu jazdy konnej, popełnia liczne błędy, nie wykazuje aktywności na zajęciach
3,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, dopuszczalne błędy merytoryczne i techniczne, wykazuje umiarkowaną aktywność na zajęciach
3,5student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy merytoryczne i techniczne, jest umiarkowanie aktywny na zajęciach
4,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, jest aktywny na zajęciach
4,5student umie samodzielnie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, wykazuje dużą aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i bezbłędnie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, wykazuje dużą aktywność i zaangażowanie podczas zajęć

Literatura podstawowa

  1. Pruchniewicz W., Akademia jeździecka cz.I., Chaber PR Akademia Jeździecka, Warszawa, 2003
  2. Zasady jazdy konnej cz. 1-3 – podręcznik autoryzowany przez PZJ, PZJ, Warszawa, 2003

Literatura dodatkowa

  1. Pruchniewicz K., (pod red.), Jak nauczać jeździectwa? Podręcznik dla instruktorów i trenerów, Akademia Jeździecka, Warszawa, 2008

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.3
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.4
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.3
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.4
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).3
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.3
T-L-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, szeregów gimnastycznych, przeszkód pojedynczych i złożonych.3
T-L-5Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.2
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.2
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.3
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.3
10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach14
A-A-2zaliczenie pisemne1
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2praca własna studenta w ramach indywidualnych zajęć praktycznych12
A-L-3udział w konsultacjach2
A-L-4zaliczenie praktyczne1
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach10
A-W-2praca własna studenta z literaturą i przygotowanie do zaliczenia4
A-W-3zaliczenie pisemne1
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_1A_ZOK-S-D6_W01student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_W12posiada podstawową wiedzę z zakresu użytkowania zwierząt oraz selekcji, doboru i oceny wartości użytkowej i hodowlanej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_W05wykazuje znajomość podstawowych metod, technik, technologii, narządzi i materiałów pozwalających wykorzystać i kształtować potencjał przyrody w celu poprawy jakości życia człowieka
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
Treści programoweT-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.
Metody nauczaniaM-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
M-4film
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie wymienia i nie potrafi opisać większości form i zasad jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, nie wylicza i nie umie scharakteryzować etapów szkolenie jeźdźca i konia, nie potrafi wymienić i opisać działania większości pomocy jeździeckich, popełnia liczne i zasadnicze błędy merytoryczne
3,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, popełnia błędy merytoryczne o dużym znaczeniu
3,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne nieliczne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i absolutnie bezbłędnie wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje dużą aktywność
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_1A_ZOK-S-D6_U01student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_U17Wykazuje umiejętność prawidłowego użytkowania zwierząt oraz stosuje podstawowe zasady ich hodowli
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_U01posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji pochodzących z różnych źródeł i w różnych formach właściwych dla studiowanego kierunku studiów
R1A_U05dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk wpływających na produkcję, jakość żywności, zdrowie zwierząt i ludzi, stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych technik i ich optymalizacji dostosowanych do studiowanego kierunku studiów
R1A_U06posiada zdolność podejmowania standardowych działań, z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, rozwiązujących problemy w zakresie produkcji żywności, zdrowia zwierząt, stanu środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz technicznych zadań inżynierskich zgodnych ze studiowanym kierunku studiów
R1A_U07posiada znajomość wad i zalet podejmowanych działań mających na celu rozwiązywanie zaistniałych problemów zawodowych - dla nabrania doświadczenia i doskonalenia kompetencji inżynierskich
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U03potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
InzA_U05potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
InzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.
Metody nauczaniaM-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-3ćwiczenia praktyczne
M-4film
M-5pokaz
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: aprobata
S-3Ocena podsumowująca: zaliczenie praktyczne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz nie potrafi przeprowadzić pielęgnacji po zakończeniu jazdy konnej, popełnia liczne błędy, nie wykazuje aktywności na zajęciach
3,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, dopuszczalne błędy merytoryczne i techniczne, wykazuje umiarkowaną aktywność na zajęciach
3,5student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy merytoryczne i techniczne, jest umiarkowanie aktywny na zajęciach
4,0student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, jest aktywny na zajęciach
4,5student umie samodzielnie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, popełnia nieliczne błędy techniczne, wykazuje dużą aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i bezbłędnie umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, wykazuje dużą aktywność i zaangażowanie podczas zajęć