Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Florystyka

Sylabus przedmiotu Zasady kompozycji roślinnych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Florystyka
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom podyplomowe
Tytuł zawodowy absolwenta
Obszary studiów nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych
Profil
Moduł
Przedmiot Zasady kompozycji roślinnych
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Ogrodnictwa
Nauczyciel odpowiedzialny Piotr Salachna <Piotr.Salachna@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Agnieszka Zawadzińska <Agnieszka.Zawadzinska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 14,0 ECTS (formy) 14,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 20 5,00,50egzamin
laboratoriaL1 40 9,00,50egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Ogólne wiadomości o roślinach ozdobnych i zasadach kompozycji

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie słuchacza z zasadami kompozycji florystycznych
C-2Zapozanie słuchacza z historią kompozycji roślinnych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Materiały stosowane w ikebanie. Zasady układania kwiatów według reguł ikebany.6
T-L-2Sposób ułożenia elementów w kompozycji florystycznej. Równowaga wizualna. Łączenie elementów na zasadzie kontrastu i podobieństwa. Zasada hierarchii. Dominanta. Zasada ograniczania. Współdziałanie elementów kompozycji.18
T-L-3Styl wegetatywny. Styl dekoracyjny. Styl formalny. Styl formalno – linearny. Styl wolny. Inne style kompozycji roślinnych. Czynniki wpływające na wybór stylu kompozycji roślinnej.16
40
wykłady
T-W-1Dekoracje roślinne świata antycznego. Średniowieczne dekoracje roślinne. Renesansowe kompozycje roślinne.3
T-W-2Barok i rokoko, dekoracyjność kompozycji roślinnych. Klasycystyczne kompozycje roślinne. Dekoracje roślinne w XIX wieku. Style w dekoracjach roślinnych XX wieku. Współczesne trendy florystyczne.4
T-W-3Symbolika roślin. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze europejskiej. Znaczenie roślin w kulturze dalekiego Wschodu. Dzieje ikebany. Symbolika ikebany. Szkoły ikebany. Wpływ ikebany na roślinne kompozycje europejskie. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze orientalnej.4
T-W-4Pojęcie kompozycji florystycznej. Punkt. Linie geometryczne i naturalne. Forma podstawowa i wolna. Płaszczyzna. Podział płaszczyzny. Kontur. Struktura i faktura powierzchni. Bryła, wnętrze bryły. Proporcje: złoty podział, szereg Fibonaciego, format DIN, modyfikacje proporcji. Światło i cień. Głębia.4
T-W-5Powstawanie barw. Widzenie barw. Koło barw. Właściwości barw. Sposób oddziaływania barw na człowieka. Systematyka barw. Zasady łączenia barw. Harmonia, kontrast barw. Relatywizm barw. Znaczenie barw. Wpływ oświetlenia na zmianę barwy. Symbolika barw. Rodzaje porządku. Struktura porządku. Rozproszenie elementów. Grupowanie. Stopniowanie.5
20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Udział słuchacza w ćwiczeniach40
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury120
A-L-3Przygotowanie do zaliczenia z ćwiczeń110
270
wykłady
A-W-1Udział słuchacza w wykładach20
A-W-2Samodzielne studiowanie tematyki wykładów70
A-W-3Przygotowanie do egzaminu60
150

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające (wykład informacyjny, konwersatoryjny)
M-2Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna związana z wykładem)
M-3Metody eksponujące (ryciny, tablice, zdjęcia, kolekcje roślin ozdobnych, utrwalone okazy roślin, próbki materiałów i środków)
M-4Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne)

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: test
S-2Ocena formująca: sprawdzian pisemny

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
F_10A_03_W01
Słuchacz Studiów Podyplomowych charakteryzuje rozwój florystyki na przestrzeni dziejów. Opisuje społeczne znaczenie zawodu florysty w jego kulturowym rozwoju. Zna podstawowe reguły kompozycji roślinnej. Objaśnia czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych.
F_10A_W02C-1, C-2T-W-1, T-L-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-L-2, T-L-3M-1, M-2, M-3, M-4S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
F_10A_03_U01
Słuchacz Studiów Podyplomowych rozpoznaje historyczne formy dekoracji roślinnych. Potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje współczesne formy i style dekoracji roślinnych. Dobiera na zasadzie harmonii lub kontrastu elementy składowe kompozycji. Potrafi stosować zasady porządkowania w kompozycji. Wskazuje na współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł kompozycyjnych w pracach florystycznych.
F_10A_U03C-1, C-2T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5M-1, M-2, M-3, M-4S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
F_10A_03_K01
Słuchacz Studiów Podyplomowych ma świadomość ważności samodoskonalenia, jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
F_10A_K01, F_10A_K02C-1, C-2T-W-1, T-L-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-L-2, T-L-3M-1, M-2, M-3, M-4S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
F_10A_03_W01
Słuchacz Studiów Podyplomowych charakteryzuje rozwój florystyki na przestrzeni dziejów. Opisuje społeczne znaczenie zawodu florysty w jego kulturowym rozwoju. Zna podstawowe reguły kompozycji roślinnej. Objaśnia czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych.
2,0
3,0Słuchacz zna w stopniu dostatecznym reguły kompozycji roślinnej i objaśnia podstawowe czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
F_10A_03_U01
Słuchacz Studiów Podyplomowych rozpoznaje historyczne formy dekoracji roślinnych. Potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje współczesne formy i style dekoracji roślinnych. Dobiera na zasadzie harmonii lub kontrastu elementy składowe kompozycji. Potrafi stosować zasady porządkowania w kompozycji. Wskazuje na współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł kompozycyjnych w pracach florystycznych.
2,0
3,0Słuchacz w stopniu dostatecznym potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje podstawowe style dekoracji roślinnych.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
F_10A_03_K01
Słuchacz Studiów Podyplomowych ma świadomość ważności samodoskonalenia, jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
2,0
3,0Słuchacz w stopniu dostatecznym jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Conder J., Kwiaty Japonii i sztuka kompozycji kwiatowych, Universitas, Kraków, 2002
  2. Lersch G., Florystyczne podstawy komponowania: w oparciu o aranżacje kwiatowe, Polska Szkoła Florystyczna, Poznań, 2009
  3. Łukaszewska A., Skutnik E., Przewodnik florysty, SGGW, Warszawa, 2003
  4. Nizińska A., ABC Florystyki, Hortpress, Warszawa, 2008
  5. Nizińska A., Bukieciarstwo i dekoracje roślinne, Hortpress, Warszawa, 2004
  6. Walther B., Kompozycje kwiatowe, KDC, 2011
  7. Korzekwa G., Elementarz florystyki, Śląskie Centrum Kształcenia Florystycznego Firma "Synergia", Tychy, 2014

Literatura dodatkowa

  1. Wundermann I., Stobbe-Rosenstock F., Der Florist 1 Gestaltungslehre und floristisches Gestalten, Ulmer, Stuttgart, 1998

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Materiały stosowane w ikebanie. Zasady układania kwiatów według reguł ikebany.6
T-L-2Sposób ułożenia elementów w kompozycji florystycznej. Równowaga wizualna. Łączenie elementów na zasadzie kontrastu i podobieństwa. Zasada hierarchii. Dominanta. Zasada ograniczania. Współdziałanie elementów kompozycji.18
T-L-3Styl wegetatywny. Styl dekoracyjny. Styl formalny. Styl formalno – linearny. Styl wolny. Inne style kompozycji roślinnych. Czynniki wpływające na wybór stylu kompozycji roślinnej.16
40

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Dekoracje roślinne świata antycznego. Średniowieczne dekoracje roślinne. Renesansowe kompozycje roślinne.3
T-W-2Barok i rokoko, dekoracyjność kompozycji roślinnych. Klasycystyczne kompozycje roślinne. Dekoracje roślinne w XIX wieku. Style w dekoracjach roślinnych XX wieku. Współczesne trendy florystyczne.4
T-W-3Symbolika roślin. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze europejskiej. Znaczenie roślin w kulturze dalekiego Wschodu. Dzieje ikebany. Symbolika ikebany. Szkoły ikebany. Wpływ ikebany na roślinne kompozycje europejskie. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze orientalnej.4
T-W-4Pojęcie kompozycji florystycznej. Punkt. Linie geometryczne i naturalne. Forma podstawowa i wolna. Płaszczyzna. Podział płaszczyzny. Kontur. Struktura i faktura powierzchni. Bryła, wnętrze bryły. Proporcje: złoty podział, szereg Fibonaciego, format DIN, modyfikacje proporcji. Światło i cień. Głębia.4
T-W-5Powstawanie barw. Widzenie barw. Koło barw. Właściwości barw. Sposób oddziaływania barw na człowieka. Systematyka barw. Zasady łączenia barw. Harmonia, kontrast barw. Relatywizm barw. Znaczenie barw. Wpływ oświetlenia na zmianę barwy. Symbolika barw. Rodzaje porządku. Struktura porządku. Rozproszenie elementów. Grupowanie. Stopniowanie.5
20

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Udział słuchacza w ćwiczeniach40
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury120
A-L-3Przygotowanie do zaliczenia z ćwiczeń110
270
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Udział słuchacza w wykładach20
A-W-2Samodzielne studiowanie tematyki wykładów70
A-W-3Przygotowanie do egzaminu60
150
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaF_10A_03_W01Słuchacz Studiów Podyplomowych charakteryzuje rozwój florystyki na przestrzeni dziejów. Opisuje społeczne znaczenie zawodu florysty w jego kulturowym rozwoju. Zna podstawowe reguły kompozycji roślinnej. Objaśnia czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówF_10A_W02Zna rozwój florystyki na przestrzeni dziejów. Opisuje reguły kompozycji roślinnej. Objaśnia czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych. Zna rodzaje kompozycji florystycznych.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchacza z zasadami kompozycji florystycznych
C-2Zapozanie słuchacza z historią kompozycji roślinnych
Treści programoweT-W-1Dekoracje roślinne świata antycznego. Średniowieczne dekoracje roślinne. Renesansowe kompozycje roślinne.
T-L-1Materiały stosowane w ikebanie. Zasady układania kwiatów według reguł ikebany.
T-W-2Barok i rokoko, dekoracyjność kompozycji roślinnych. Klasycystyczne kompozycje roślinne. Dekoracje roślinne w XIX wieku. Style w dekoracjach roślinnych XX wieku. Współczesne trendy florystyczne.
T-W-3Symbolika roślin. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze europejskiej. Znaczenie roślin w kulturze dalekiego Wschodu. Dzieje ikebany. Symbolika ikebany. Szkoły ikebany. Wpływ ikebany na roślinne kompozycje europejskie. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze orientalnej.
T-W-4Pojęcie kompozycji florystycznej. Punkt. Linie geometryczne i naturalne. Forma podstawowa i wolna. Płaszczyzna. Podział płaszczyzny. Kontur. Struktura i faktura powierzchni. Bryła, wnętrze bryły. Proporcje: złoty podział, szereg Fibonaciego, format DIN, modyfikacje proporcji. Światło i cień. Głębia.
T-W-5Powstawanie barw. Widzenie barw. Koło barw. Właściwości barw. Sposób oddziaływania barw na człowieka. Systematyka barw. Zasady łączenia barw. Harmonia, kontrast barw. Relatywizm barw. Znaczenie barw. Wpływ oświetlenia na zmianę barwy. Symbolika barw. Rodzaje porządku. Struktura porządku. Rozproszenie elementów. Grupowanie. Stopniowanie.
T-L-2Sposób ułożenia elementów w kompozycji florystycznej. Równowaga wizualna. Łączenie elementów na zasadzie kontrastu i podobieństwa. Zasada hierarchii. Dominanta. Zasada ograniczania. Współdziałanie elementów kompozycji.
T-L-3Styl wegetatywny. Styl dekoracyjny. Styl formalny. Styl formalno – linearny. Styl wolny. Inne style kompozycji roślinnych. Czynniki wpływające na wybór stylu kompozycji roślinnej.
Metody nauczaniaM-1Metody podające (wykład informacyjny, konwersatoryjny)
M-2Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna związana z wykładem)
M-3Metody eksponujące (ryciny, tablice, zdjęcia, kolekcje roślin ozdobnych, utrwalone okazy roślin, próbki materiałów i środków)
M-4Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne)
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: sprawdzian pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Słuchacz zna w stopniu dostatecznym reguły kompozycji roślinnej i objaśnia podstawowe czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaF_10A_03_U01Słuchacz Studiów Podyplomowych rozpoznaje historyczne formy dekoracji roślinnych. Potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje współczesne formy i style dekoracji roślinnych. Dobiera na zasadzie harmonii lub kontrastu elementy składowe kompozycji. Potrafi stosować zasady porządkowania w kompozycji. Wskazuje na współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł kompozycyjnych w pracach florystycznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówF_10A_U03Rozpoznaje historyczne formy dekoracji roślinnych. Potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Dobiera na zasadzie harmonii lub kontrastu elementy składowe kompozycji. Potrafi stosować zasady kompozycji w pracach florystycznych.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchacza z zasadami kompozycji florystycznych
C-2Zapozanie słuchacza z historią kompozycji roślinnych
Treści programoweT-W-1Dekoracje roślinne świata antycznego. Średniowieczne dekoracje roślinne. Renesansowe kompozycje roślinne.
T-W-2Barok i rokoko, dekoracyjność kompozycji roślinnych. Klasycystyczne kompozycje roślinne. Dekoracje roślinne w XIX wieku. Style w dekoracjach roślinnych XX wieku. Współczesne trendy florystyczne.
T-W-3Symbolika roślin. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze europejskiej. Znaczenie roślin w kulturze dalekiego Wschodu. Dzieje ikebany. Symbolika ikebany. Szkoły ikebany. Wpływ ikebany na roślinne kompozycje europejskie. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze orientalnej.
T-W-4Pojęcie kompozycji florystycznej. Punkt. Linie geometryczne i naturalne. Forma podstawowa i wolna. Płaszczyzna. Podział płaszczyzny. Kontur. Struktura i faktura powierzchni. Bryła, wnętrze bryły. Proporcje: złoty podział, szereg Fibonaciego, format DIN, modyfikacje proporcji. Światło i cień. Głębia.
T-W-5Powstawanie barw. Widzenie barw. Koło barw. Właściwości barw. Sposób oddziaływania barw na człowieka. Systematyka barw. Zasady łączenia barw. Harmonia, kontrast barw. Relatywizm barw. Znaczenie barw. Wpływ oświetlenia na zmianę barwy. Symbolika barw. Rodzaje porządku. Struktura porządku. Rozproszenie elementów. Grupowanie. Stopniowanie.
Metody nauczaniaM-1Metody podające (wykład informacyjny, konwersatoryjny)
M-2Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna związana z wykładem)
M-3Metody eksponujące (ryciny, tablice, zdjęcia, kolekcje roślin ozdobnych, utrwalone okazy roślin, próbki materiałów i środków)
M-4Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne)
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: sprawdzian pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Słuchacz w stopniu dostatecznym potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje podstawowe style dekoracji roślinnych.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaF_10A_03_K01Słuchacz Studiów Podyplomowych ma świadomość ważności samodoskonalenia, jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówF_10A_K01Ma świadomość ważności samodoskonalenia w zakresu asortymentu roślin ozdobnych. Wie o konieczności stałego analizowania oferty kwiatów i zieleni ciętej pojawiających się na rynku florystycznym. Jest świadomy rozwoju nowych technologii przedłużania trwałości kwiatów ciętych i zieleni ciętej.
F_10A_K02Ma świadomość szukania inspiracji i bycia kreatywnym w realizacji zadań, jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie słuchacza z zasadami kompozycji florystycznych
C-2Zapozanie słuchacza z historią kompozycji roślinnych
Treści programoweT-W-1Dekoracje roślinne świata antycznego. Średniowieczne dekoracje roślinne. Renesansowe kompozycje roślinne.
T-L-1Materiały stosowane w ikebanie. Zasady układania kwiatów według reguł ikebany.
T-W-2Barok i rokoko, dekoracyjność kompozycji roślinnych. Klasycystyczne kompozycje roślinne. Dekoracje roślinne w XIX wieku. Style w dekoracjach roślinnych XX wieku. Współczesne trendy florystyczne.
T-W-3Symbolika roślin. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze europejskiej. Znaczenie roślin w kulturze dalekiego Wschodu. Dzieje ikebany. Symbolika ikebany. Szkoły ikebany. Wpływ ikebany na roślinne kompozycje europejskie. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze orientalnej.
T-W-4Pojęcie kompozycji florystycznej. Punkt. Linie geometryczne i naturalne. Forma podstawowa i wolna. Płaszczyzna. Podział płaszczyzny. Kontur. Struktura i faktura powierzchni. Bryła, wnętrze bryły. Proporcje: złoty podział, szereg Fibonaciego, format DIN, modyfikacje proporcji. Światło i cień. Głębia.
T-W-5Powstawanie barw. Widzenie barw. Koło barw. Właściwości barw. Sposób oddziaływania barw na człowieka. Systematyka barw. Zasady łączenia barw. Harmonia, kontrast barw. Relatywizm barw. Znaczenie barw. Wpływ oświetlenia na zmianę barwy. Symbolika barw. Rodzaje porządku. Struktura porządku. Rozproszenie elementów. Grupowanie. Stopniowanie.
T-L-2Sposób ułożenia elementów w kompozycji florystycznej. Równowaga wizualna. Łączenie elementów na zasadzie kontrastu i podobieństwa. Zasada hierarchii. Dominanta. Zasada ograniczania. Współdziałanie elementów kompozycji.
T-L-3Styl wegetatywny. Styl dekoracyjny. Styl formalny. Styl formalno – linearny. Styl wolny. Inne style kompozycji roślinnych. Czynniki wpływające na wybór stylu kompozycji roślinnej.
Metody nauczaniaM-1Metody podające (wykład informacyjny, konwersatoryjny)
M-2Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna związana z wykładem)
M-3Metody eksponujące (ryciny, tablice, zdjęcia, kolekcje roślin ozdobnych, utrwalone okazy roślin, próbki materiałów i środków)
M-4Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne)
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: sprawdzian pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Słuchacz w stopniu dostatecznym jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki.
3,5
4,0
4,5
5,0