ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2015/2016 / Wydział Budownictwa i Architektury / Architektura i urbanistyka (N2) / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Architektury - Architektura i urbanistyka (N2)

Sylabus przedmiotu Psychologia i percepcja kompozycji:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Architektura i urbanistyka
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier architekt
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Psychologia i percepcja kompozycji
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny	Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>, Aleksandra Satkiewicz-Parczewska <asparstudio@wp.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	1	9	1,0	0,50	zaliczenie
projekty	P	1	27	3,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	posiada podstawową wiedzę zwiazaną z wykształceniem inzyniera architekta.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.	3
T-P-2	Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.	3
T-P-3	Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.	3
T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne	3
T-P-5	Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.	3
T-P-6	Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.	3
T-P-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.	3
T-P-8	Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.	3
T-P-9	Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.	3
		27
wykłady
T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta	1
T-W-2	Psychologia percepcji i definicja piękna	1
T-W-3	Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.	1
T-W-4	Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.	1
T-W-5	Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.	1
T-W-6	Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.	1
T-W-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.	1
T-W-8	Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji	1
T-W-9	Psychologia kolorów, gra światła.	1
		9

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Wykonanie ćwiczenia na zajęciach	2
A-P-2	prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach	4
A-P-3	obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja	7
A-P-4	wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki	6
A-P-5	wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją	4
A-P-6	opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja	7
		30
wykłady
A-W-1	aktywna obecność na wykładach	9
A-W-2	Przyswojenie materiału podanego na wykładach.	21
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2	ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

KOD

Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne

M-1

Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.

M-2

ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
A_2A_BN2-IX/1_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.	A_2A_W05, A_2A_W06, A_2A_W15	T2A_W02, T2A_W04, T2A_W08	InzA2_W03	C-1, C-3, C-2	T-W-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-5, T-W-9, T-P-8, T-P-7, T-P-6, T-P-5, T-P-4, T-P-3, T-P-2, T-P-1, T-P-9	M-1, M-2	S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
A_2A_BN2-IX/1_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.	A_2A_U01	T2A_U08, T2A_U11	InzA2_U01	C-1, C-3, C-2	T-P-8, T-P-7, T-P-6, T-P-5, T-P-4, T-P-3, T-P-2, T-P-1, T-P-9	M-1, M-2	S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
A_2A_BN2-IX/1_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.	A_2A_K03, A_2A_K07, A_2A_K08	T2A_K04, T2A_K05, T2A_K07	InzA2_K01, InzA2_K02	C-1, C-3, C-2	T-W-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-5, T-W-9	M-1, M-2	S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
A_2A_BN2-IX/1_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.	2,0	Nie orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, nie zna podstawowych praw percepcji.
	3,0	Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
	3,5	Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
	4,0	Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
	4,5	Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna dobrze prawa percepcji.
	5,0	Bardzo dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna bardzo dobrze prawa percepcji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
A_2A_BN2-IX/1_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.	2,0	Nie potrafi poslugiwać się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	3,0	Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	3,5	Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	4,0	Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	4,5	Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	5,0	Bardzo sprawnie posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
A_2A_BN2-IX/1_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.	2,0	Student nieaktywny , nieobowiązkowy.
	3,0	Student sumienny, współpracujący z zespołem.
	3,5	Student sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
	4,0	Student obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
	4,5	Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
	5,0	Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, bardzo dobrze współpracujący z zespołem.

Literatura podstawowa

Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, WAiF, Warszawa
Bańka A., Psychologiczna struktura projektowa środowiska.Studium przestzreni architektonicznej., Wyd.Politechniki Poznańskiej, Poznań
Lenartowicz J.K., O psychologii architektury, Politechnika Krakowska, Kraków
Lenartowicz J.K., Słownik psychologii architektury dla studiujacych architekturę, Politechnika Krakowska, Kraków
Satkiewicz-Parczewska A., Kompozycja architektoniczna a jej percepcja, Wyd. Politechnika Szczecińska IAiPP, Szczecin

Literatura dodatkowa

Hochberg J.E., Percepcja, PWN, Warszawa
Satkiewicz-Parczewska A., Rytm w architekturze jako główny element kompozycji na tle analogii z muzyką, Politechnika Szczecińska, Szzczecin
Zimbardo Ph.G., Psychologia i życie, PWN, Warszawa, 2011

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.	3
T-P-2	Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.	3
T-P-3	Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.	3
T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne	3
T-P-5	Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.	3
T-P-6	Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.	3
T-P-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.	3
T-P-8	Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.	3
T-P-9	Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.	3
		27

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta	1
T-W-2	Psychologia percepcji i definicja piękna	1
T-W-3	Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.	1
T-W-4	Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.	1
T-W-5	Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.	1
T-W-6	Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.	1
T-W-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.	1
T-W-8	Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji	1
T-W-9	Psychologia kolorów, gra światła.	1
		9

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Wykonanie ćwiczenia na zajęciach	2
A-P-2	prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach	4
A-P-3	obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja	7
A-P-4	wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki	6
A-P-5	wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją	4
A-P-6	opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja	7
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	aktywna obecność na wykładach	9
A-W-2	Przyswojenie materiału podanego na wykładach.	21
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	A_2A_BN2-IX/1_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	A_2A_W05	zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
	A_2A_W06	w kompozycji rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
	A_2A_W15	zna obszary oddziaływania projektowania i planowa-nia na społeczeństwo i jakość życia jednostek (per-cepcja, ergonomia, potrzeby niepełnosprawnych)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W02	ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W08	ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_W03	ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
	C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
	C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
Treści programowe	T-W-4	Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
	T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
	T-W-2	Psychologia percepcji i definicja piękna
	T-W-3	Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
	T-W-6	Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
	T-W-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
	T-W-8	Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji
	T-W-5	Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
	T-W-9	Psychologia kolorów, gra światła.
	T-P-8	Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.
	T-P-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.
	T-P-6	Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.
	T-P-5	Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.
	T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne
	T-P-3	Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.
	T-P-2	Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.
	T-P-1	Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.
	T-P-9	Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Metody nauczania	M-2	ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, nie zna podstawowych praw percepcji.
	3,0	Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
	3,5	Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
	4,0	Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
	4,5	Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna dobrze prawa percepcji.
	5,0	Bardzo dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna bardzo dobrze prawa percepcji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	A_2A_BN2-IX/1_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	A_2A_U01	przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U11	potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
	C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
	C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
Treści programowe	T-P-8	Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.
	T-P-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.
	T-P-6	Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.
	T-P-5	Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.
	T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne
	T-P-3	Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.
	T-P-2	Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.
	T-P-1	Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.
	T-P-9	Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Metody nauczania	M-2	ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poslugiwać się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	3,0	Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	3,5	Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	4,0	Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	4,5	Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	5,0	Bardzo sprawnie posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	A_2A_BN2-IX/1_K01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	A_2A_K03	szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
	A_2A_K07	jest otwarty i komunikatywny, wyraża swoje poglądy, prezentuje rozwiązania i dyskutuje w śro-dowisku branżowym, na forum publicznym i w kontaktach z mediami
	A_2A_K08	popularyzuje wiedzę o architekturze, inicjuje działania na rzecz podnoszenia jakości życia i środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
	T2A_K05	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
	T2A_K07	ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opnie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
	InzA2_K02	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
	C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
	C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
Treści programowe	T-W-4	Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
	T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
	T-W-2	Psychologia percepcji i definicja piękna
	T-W-3	Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
	T-W-6	Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
	T-W-7	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
	T-W-8	Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji
	T-W-5	Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
	T-W-9	Psychologia kolorów, gra światła.
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Metody nauczania	M-2	ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny , nieobowiązkowy.
	3,0	Student sumienny, współpracujący z zespołem.
	3,5	Student sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
	4,0	Student obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
	4,5	Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
	5,0	Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, bardzo dobrze współpracujący z zespołem.