ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2014/2015 / Wydział Techniki Morskiej i Transportu / Transport (N1) / Inżynieria ruchu w transporcie / Sylabus przedmiotu

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Transport (N1)
specjalność: Inżynieria ruchu w transporcie

Sylabus przedmiotu Fizyka 1:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Transport
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Fizyka 1
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Fizyki
Nauczyciel odpowiedzialny	Sławomir Kaczmarek <Slawomir.Kaczmarek@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	5,0	ECTS (formy)	5,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	1	15	2,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	1	15	3,0	0,59	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Matematyka: podstawy geometrii analitycznej, podstawy rachunku różniczkowego i całkowego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.	14
T-A-2	Zaliczenie zajęć.	1
		15
wykłady
T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.	2
T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.	5
T-W-3	Światło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.	2
T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks bliźniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.	5
T-W-5	Zaliczenie zajęć.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach seminaryjnych.	15
A-A-2	Samodzielne rozwiązywanie zadań domowych.	25
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia zajęć.	10
		50
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	15
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury.	50
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia wykładów.	10
		75

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
S-2	Ocena formująca: Ocena prac i ćwiczeń wykonanych samodzielnie przez studenta.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
S-4	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia ćwiczeń.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TR_1A_B04_W01 Absolwent ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki klasycznej i relatywistycznej umożliwiającą mu zrozumienie podstawowych zjawisk fizycznych w tym zakresie.	TR_1A_W02	T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07	InzA_W02	C-1	T-W-2, T-W-1, T-W-3, T-W-5, T-W-4, T-A-1, T-A-2	M-1, M-2	S-4, S-3, S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TR_1A_B04_U01 Absolwent potrafi zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.	TR_1A_U11	T1A_U10	InzA_U03	C-1	T-W-2, T-W-1, T-W-3, T-W-5, T-W-4, T-A-1, T-A-2	M-1, M-2	S-4, S-3, S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TR_1A_B04_K01 Absolwent rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.	TR_1A_K07	T1A_K02, T1A_K07	InzA_K01	C-1	T-A-1, T-A-2	M-2	S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TR_1A_B04_W01 Absolwent ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki klasycznej i relatywistycznej umożliwiającą mu zrozumienie podstawowych zjawisk fizycznych w tym zakresie.	2,0	Nie zna w zadowalającym stopniu podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,0	Wykazuje się wystarczającą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,5	Wykazuje się słabą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,0	Wykazuje się dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,5	Wykazuje się dość dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	5,0	Wykazuje się bardzo dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TR_1A_B04_U01 Absolwent potrafi zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.	2,0	Absolwent nie potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacji o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,0	Absolwent potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,5	Absolwent słabo interpretuje informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,0	Absolwent potrafi dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,5	Absolwent potrafi dość dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	5,0	Absolwent potrafi bardzo dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TR_1A_B04_K01 Absolwent rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.	2,0	Absolwent nie rozumie wystarczająco społecznych aspektów praktycznych stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,0	Absolwent rozumie wystarczająco społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,5	Absolwent słabo rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,0	Absolwent dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,5	Absolwent dość dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	5,0	Absolwent bardzo dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.

Literatura podstawowa

Bodzenta J., Wykłady z fizyki, Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice, 2004
Wróblewski A., Jaworski J., Wstęp do fizyki, T.1, PWN, Warszawa, 1984
Wróblewski A., Jaworski J., Wstęp do fizyki, T2/1, PWN, Warszawa, 1989
Wróblewski A., Jaworski J., Wstęp do fizyki, T2/2, PWN, Warszawa, 1991
Januszajtis A., Fizyka dla politechnik, T.1, PWN, Warszawa, 1977
Januszajtis A., Fizyka dla politechnik, T.2, PWN, Warszawa, 1982
Hennel A., Krzyżanowski W., Szuszkiewicz W., Wódkiewicz K., Zadania i problemy z fizyki, T.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1993

Literatura dodatkowa

Tipler P.A., Llewellyn R.A., Fizyka współczesna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011
Młody Technik, Cykl artykułów "Jak to odkryli" od tytułu "Czym są i jak powstają teorie fizyczne" do "Jak masa może się zamieniać w energię i odwrotnie?" opublikowanych w kolejnych w numerach od 1/2006 do 11/2006
Wróblewski A.K., Historia fizyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006
Newton I., Matematyczne zasady filozofii przyrody, Konsorcjum Akademickie: Wydawnictwo WSE w Krakowie, WSIiZ w Rzeszowie i WSZiA w Zamościu, Kraków, 2011
Einstein A., Infeld L., Ewolucja fizyki, Prószyński i S-ka, Warszawa, 1998
Awicenna, Księga wiedzy, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2010
Arystoteles, Zachęta do filozofii. Fizyka, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2010
Warczewski J. (red.), Oblicza fizyki – między fascynacją a niepokojem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2008
Styer D.F., Teoria względności dla dociekliwych, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2011
Dolnick E., Wielki zegar wszechświata, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2012
Struczkow W.W., Zagadnienia współczesnej fizyki, WSziP, Warszawa, 1986

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.	14
T-A-2	Zaliczenie zajęć.	1
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.	2
T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.	5
T-W-3	Światło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.	2
T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks bliźniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.	5
T-W-5	Zaliczenie zajęć.	1
		15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach seminaryjnych.	15
A-A-2	Samodzielne rozwiązywanie zadań domowych.	25
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia zajęć.	10
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	15
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury.	50
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia wykładów.	10
		75

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TR_1A_B04_W01	Absolwent ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki klasycznej i relatywistycznej umożliwiającą mu zrozumienie podstawowych zjawisk fizycznych w tym zakresie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TR_1A_W02	ma wiedzę z zakresu fizyki, obejmującą mechanikę, termodynamikę, optykę, elektryczność i magnetyzm, fizykę jądrową oraz fizykę ciała stałego, w tym wiedzę niezbędną do: 1) pomiaru podstawowych wielkości fizycznych; 2) zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w przyrodzie; 3) analizowania zagadnień technicznych w oparciu o prawa fizyki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W01	ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W02	ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
Treści programowe	T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.
	T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.
	T-W-3	Światło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.
	T-W-5	Zaliczenie zajęć.
	T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks bliźniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.
	T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.
	T-A-2	Zaliczenie zajęć.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
	S-2	Ocena formująca: Ocena prac i ćwiczeń wykonanych samodzielnie przez studenta.
	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zna w zadowalającym stopniu podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,0	Wykazuje się wystarczającą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,5	Wykazuje się słabą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,0	Wykazuje się dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,5	Wykazuje się dość dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	5,0	Wykazuje się bardzo dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TR_1A_B04_U01	Absolwent potrafi zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TR_1A_U11	potrafi, przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich, dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne, w tym środowiskowe, ekonomiczne i prawne
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
Treści programowe	T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.
	T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.
	T-W-3	Światło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.
	T-W-5	Zaliczenie zajęć.
	T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks bliźniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.
	T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.
	T-A-2	Zaliczenie zajęć.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z pisemnego zaliczenia wykładów.
	S-2	Ocena formująca: Ocena prac i ćwiczeń wykonanych samodzielnie przez studenta.
	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Absolwent nie potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacji o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,0	Absolwent potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,5	Absolwent słabo interpretuje informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,0	Absolwent potrafi dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,5	Absolwent potrafi dość dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	5,0	Absolwent potrafi bardzo dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w transporcie w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TR_1A_B04_K01	Absolwent rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TR_1A_K07	rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy i umiejętności oraz związaną z tym odpowiedzialność
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
	T1A_K07	ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
Treści programowe	T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.
Treści programowe	T-A-2	Zaliczenie zajęć.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena prac i ćwiczeń wykonanych samodzielnie przez studenta.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Absolwent nie rozumie wystarczająco społecznych aspektów praktycznych stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,0	Absolwent rozumie wystarczająco społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,5	Absolwent słabo rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,0	Absolwent dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,5	Absolwent dość dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	5,0	Absolwent bardzo dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.