Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (N1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Oceanotechnika
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Wytrzymałość materiałów
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okrętów
Nauczyciel odpowiedzialny Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>, Tomasz Urbański <Tomasz.Urbanski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 6,0 ECTS (formy) 6,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA3 10 2,00,25zaliczenie
laboratoriaL3 10 2,00,25zaliczenie
wykładyW3 20 2,00,50egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki
W-2Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki ogólnej

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.9
T-A-2Kolokwium zaliczeniowe1
10
laboratoria
T-L-1Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.1
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.1
T-L-4Próba udarności stali.1
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.2
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.2
T-L-7Zaliczenie formy zajęć.2
10
wykłady
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.1
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a, zasada superpozycji. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.2
T-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.1
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.2
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.3
T-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.2
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne przy zginaniu, równanie różniczkowe linii ugięcia, wpływ sił poprzecznych na deformacje belek zginanych.3
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.2
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.2
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.2
20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach10
A-A-2przygotowanie się do kolokwiów40
50
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach10
A-L-2opracowywanie wyników pomiarów15
A-L-3przygotowanie się do kolokwiów25
50
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach20
A-W-2przygotowanie do zaliczenia formy zajęć28
A-W-3udział w egzaminie2
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3Metody programowane: z użyciem komputera.
M-4Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
S-3Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
O_1A_B15_W01
ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych		O_1A_W18T1A_W04, T1A_W07InzA_W02C-1T-W-3, T-W-2, T-W-7, T-W-10, T-W-6, T-W-4, T-W-8, T-W-5, T-W-1, T-W-9, T-A-2, T-A-1, T-L-5, T-L-6, T-L-2, T-L-1, T-L-4, T-L-7, T-L-3M-1, M-2, M-4, M-3S-3, S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
O_1A_B15_U01
potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów		O_1A_U11T1A_U14InzA_U06C-1T-W-3, T-W-2, T-W-7, T-W-10, T-W-6, T-W-4, T-W-8, T-W-5, T-W-1, T-W-9, T-L-5, T-L-6, T-L-2, T-L-4, T-L-3M-1, M-2, M-4, M-3S-3, S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
O_1A_B15_W01
ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych		2,0Student nie ma wiedzy w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych.
3,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
4,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
5,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
O_1A_B15_U01
potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów		2,0Student nie potrafi zinterpretować informacji o własnościach wytrzymałościowych materiałów.
3,0Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
4,0Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
5,0Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.

Literatura podstawowa

  1. Banasiak, M., Grossman, K., Trombski, M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1992
  2. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 1996
  3. Grudziński, K., Ćwiczenia laboratoryjne z wytrzymałości materiałów, Politechnika Szczecińska, Szczecin, 1981

Literatura dodatkowa

  1. Jastrzębski, P., Mutermilch, J., Orłowski, W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1985
  2. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 1979

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.9
T-A-2Kolokwium zaliczeniowe1
10

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.1
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.1
T-L-4Próba udarności stali.1
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.2
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.2
T-L-7Zaliczenie formy zajęć.2
10

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.1
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a, zasada superpozycji. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.2
T-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.1
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.2
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.3
T-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.2
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne przy zginaniu, równanie różniczkowe linii ugięcia, wpływ sił poprzecznych na deformacje belek zginanych.3
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.2
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.2
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.2
20

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach10
A-A-2przygotowanie się do kolokwiów40
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach10
A-L-2opracowywanie wyników pomiarów15
A-L-3przygotowanie się do kolokwiów25
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach20
A-W-2przygotowanie do zaliczenia formy zajęć28
A-W-3udział w egzaminie2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaO_1A_B15_W01ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówO_1A_W18ma wiedzę w zakresie konstrukcji obiektów oceanotechnicznych, metod doboru i optymalizacji elementów konstrukcyjnych oraz analizy ich wytrzymałości
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W04ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.
Treści programoweT-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a, zasada superpozycji. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne przy zginaniu, równanie różniczkowe linii ugięcia, wpływ sił poprzecznych na deformacje belek zginanych.
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.
T-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.
T-A-2Kolokwium zaliczeniowe
T-A-1Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów.
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.
T-L-1Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.
T-L-4Próba udarności stali.
T-L-7Zaliczenie formy zajęć.
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-4Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
M-3Metody programowane: z użyciem komputera.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne).
S-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma wiedzy w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych.
3,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
4,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
5,0Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaO_1A_B15_U01potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówO_1A_U11potrafi zinterpretować informacje o podstawowych właściwościach substancji lub materiałów i określić możliwości ich zastosowania
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U14potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów.
Treści programoweT-W-3Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne.
T-W-2Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a, zasada superpozycji. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne.
T-W-7Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne przy zginaniu, równanie różniczkowe linii ugięcia, wpływ sił poprzecznych na deformacje belek zginanych.
T-W-10Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta.
T-W-6Skręcanie prętów o przekroju okrągłym.
T-W-4Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane.
T-W-8Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia.
T-W-5Momenty bezwładności figur płaskich.
T-W-1Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów.
T-W-9Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów.
T-L-5Pomiary odkształceń układów sprężystych.
T-L-6Próba wytrzymałości zmęczeniowej.
T-L-2Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali.
T-L-4Próba udarności stali.
T-L-3Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2Metody problemowe: wykład problemowy.
M-4Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne.
M-3Metody programowane: z użyciem komputera.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne).
S-1Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady).
S-2Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi zinterpretować informacji o własnościach wytrzymałościowych materiałów.
3,0Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności.
3,5Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
4,0Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
4,5Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności.
5,0Student potrafi zinterpretować informacje o własnościach wytrzymałościowych materiałów i wykorzystać je do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.