ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2014/2015 / Wydział Budownictwa i Architektury / Budownictwo - inżynier europejski (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo - inżynier europejski (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Budownictwo - inżynier europejski
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Geometria wykreślna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny	Ryszard Hajdamowicz <rhajdamowicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
projekty	P	1	30	1,0	0,44	zaliczenie
wykłady	W	1	30	2,0	0,56	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagana jest wiedza na temat podstawowych pojęć geometrycznych - podstawy geometrii euklidesowej z zakresu szkoły średniej.Umiejętność szkicowania odręcznego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-P-5	Kolokwium Nr 1	2
T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.	2
T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.	2
T-P-10	Kolokwium Nr 2	2
T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-P-14	Kolokwium Nr 3	2
T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.	2
		30
wykłady
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.	2
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	2
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	2
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	2
T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.	2
T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	2
T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-W-9	Obroty i kłady.	2
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	2
T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.	2
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.	2
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	2
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	30
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie.	20
A-W-3	Studiowanie literatury odnoszącej się do podanej partii materiału wykładowego.	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

KOD

Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne

M-1

Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BIE_1A_C/01_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	BIE_1A_W02, BIE_1A_W01, BIE_1A_W03	T1A_W01, T1A_W02, T1A_W04, T1A_W07	InzA_W02	C-1	T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1, T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-10, T-P-11, T-P-12, T-P-13, T-P-14, T-P-7	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BIE_1A_C/01_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.	BIE_1A_U11, BIE_1A_U07	T1A_U02, T1A_U07, T1A_U09, T1A_U13, T1A_U15, T1A_U16	InzA_U02, InzA_U05, InzA_U07, InzA_U08	C-1	T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1, T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-10, T-P-11, T-P-12, T-P-13, T-P-14, T-P-7	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BIE_1A_C/01_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.	BIE_1A_K01	T1A_K01	—	C-1	T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1, T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-10, T-P-11, T-P-12, T-P-13, T-P-14, T-P-7	M-1	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BIE_1A_C/01_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	2,0	Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Potrafi rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania.Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BIE_1A_C/01_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BIE_1A_C/01_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódż, 1964
Otto Edward,Otto Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
Bogaczyk Tomasz,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wyd.VI

Literatura dodatkowa

Tadeusz Rachwał , Stefania Dwurażna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej t.I,cz.I Rzuty cechowane Tekst+atlas, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódż, 1964
Tadeusz Rachwał, Stefania Duraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreśłnej t I., cz.II Rzuty Monge^a Tekst+rysunki, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964
Wiktor Jankowski, Geometria Wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-P-5	Kolokwium Nr 1	2
T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.	2
T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.	2
T-P-10	Kolokwium Nr 2	2
T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-P-14	Kolokwium Nr 3	2
T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.	2
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	2
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	2
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	2
T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.	2
T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	2
T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-W-9	Obroty i kłady.	2
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	2
T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.	2
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.	2
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	2
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	2
		30

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	30
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie.	20
A-W-3	Studiowanie literatury odnoszącej się do podanej partii materiału wykładowego.	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BIE_1A_C/01_W01	Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE_1A_W02	Zna zasady geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego dotyczące zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych, map geodezyjnych, geologicznych z wykorzystaniem CAD
	BIE_1A_W01	Ma wiedzę z wybranych działów matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla kierunku budownictwo, niezbędną do formułowania oraz rozwiązywania prostych zadań z zakresu budownictwa
	BIE_1A_W03	Wie, jak definiuje się odwzorowania kartograficzne oraz jakie są podstawowe prace geodezyjne w budownictwie
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W01	ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W02	ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T1A_W04	ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Potrafi rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania.Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BIE_1A_C/01_U01	Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE_1A_U11	Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne. Potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE_1A_U07	Potrafi zaprojektować wybrane elementy i proste konstrukcje inżynierskie oraz dokonać oceny rozwiązań istniejących
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U02	potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U13	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	T1A_U16	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	InzA_U08	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BIE_1A_C/01_K01	Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE_1A_K01	Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.