Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna-1:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Geometria wykreślna-1
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny Elżbieta Czyńska <elzbieta.czynska@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Sergiusz Subocz <Sergiusz.Subocz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 30 2,00,41zaliczenie
wykładyW1 15 2,00,59zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Kurs szkoły średniej matematyka - stereometria

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
C-2Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Rzuty cechowane. Stopniwanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu leżącego na prostej.2
T-A-2Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego płaszczyzny i jej nachylenia.2
T-A-3Wyznaczanie elementów wspólnych krawędzi punktów przebicia.2
T-A-4Prostopadłość prostej i płaszczyzny, prostopadłość płaszczyzn. Wyznaczanie rzutów odległości.2
T-A-5Kłady. Prawdziwe wielkości figur, odległości, wielkości kątów.4
T-A-6Sprawdzian1
T-A-7Zagadnienia topograficzene. Wyznaczanie linii spadu w terenie. Linii stokowej. Wyznaczanie przekrojów i profili terenu.1
T-A-8Zadanie topograficzne, wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu. W ramach zadania domowego studenci przygotowują projekt drogi.2
T-A-9Podstawowe konstrukcje w rzutach Monge'a : Rzuty punktu, prosta, połozenie prostej względem rzutni.2
T-A-10Para prostych, wyznaczanie "śladów" prostej. Płaszczyzna, położenie względem rzutni .2
T-A-11Przynależność elementów, Figura na płaszczyźnie. Wzajemne położenie równoległość.2
T-A-12Wzajemne położenie elementów, prostopadłość. Kłady.2
T-A-13Kłady w zadaniach. Prawdziwe wielkości elementów, figur , odległośći i kątów.2
T-A-14Sprawdzian1
T-A-15Wyznaczanie rzutów wielościanu.3
30
wykłady
T-W-1Wiadomości wstępne. Ogólne przedstawienie metod rzutowania: rzut środkowy, równkoległy, równoległy prostokątny. Podstawowe elementy geometryczne i ich oznaczenia. Rzuty cechowane. odwzorowanie punktów, odwzorowanie prostych. Przynależność punktu do prostej.1
T-W-2Rzuty cechowane; Para prostych, ich wzajemne położenie. Odwzorowanie płaszczyzny, wyznaczanie planu warstwicowego i nachylenia. Wzajemne położenia płaszczyzn.1
T-W-3Wzajemne związki między elementami geometrycznymi: przynależność, równoległość, prostopadłość i elementy wspólne.1
T-W-4Kłady płaszczyzn. Zagadnienia miarowe. Prawdziwe wielkości odcinków, figur, kątów. Wielościan w rzutach cechowanych2
T-W-5Topografia; Powierzchnie, przekroje, profile ternu, linie spadu, linie stokowe w terenie.1
T-W-6Wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu , oraz drogi poziomej i drogi ze spadkiem.1
T-W-7Rzuty Monge'a ; konstrukcje podstawowe na dwie rzutnie. Rzuty punktów, rzuty prostej. Wyznaczanie "śladów" prostej.1
T-W-8Para prostych. Wzajemne położenia prostych. Płasczyzna. Położenie płaszczyzny względem rzutni. Przynależność elementów. Prosta na płaszczyźnie, figura na płaszczyźnie.1
T-W-9Wzajemne położenie elementów - równoległlość i prostopadłość. Wyznaczanie elementów wspólnych. Krawędzie i punkty przebicia.2
T-W-10Obroty i kłady. Zagadnienia miarowe. Wyznaczanie prawdziwych odległości, wielkości figur i kątów.2
T-W-11Rzuty na trzy i więcej rzutni, metoda transformacji układu odniesienia.1
T-W-12Konstrukcje rzutów wielościanów.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Ćwiczenia polegają na wspólnym omówieniu i rozwiązaniu problemów postawionych w zadaniu. Zadanie rozwiązywane jest na tablicy i indywidualnie przez każdego w zeszycie.30
A-A-2Do każdego ćwiczenia przygotowane są zadania do wykonania w domu.20
A-A-3Przygotowanie się do 15 minutowego testu kontrolnego z teorii.5
A-A-4Powtórka i przygotowanie się do sprawdzianu.5
60
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach obowiązkowa15
A-W-2Zrozumienie i przyswojenie sobie wiedzy podanej na wykładach.15
A-W-3Prowadzenie notatek w trakcie wykładu i uzupełnianie ich przy pomocy przykładów ze stony internetowej.30
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
M-2Cwiczenia przedmiotowe polegają na wspólnym przedyskutowaniu problemu ćwiczeń, rozwiązaniu go na tablicy i w zeszytach.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
S-2Ocena podsumowująca: W trakcie trwania semestru przeprowadzane są dwa sprawdziany monitorujące stan wiedzy z przedmiotu. Dodatkowo dochodzi ocena z pracy domowej , projekt drogi lub placu. Srednia z ocen daje ocenę końcową.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_S1/C/02-1_W01
Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rzuty prostokątne Monge'a , oraz rzuty cechowane. Wie jaki stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego. Wie jak rozwiązać proste zagadnienia topografigzne, wytyczyć trasę o określonym spadku, zaprojektować skarpy przydrożne.		B_1A_W03, B_1A_W01, B_1A_W02T1A_W01, T1A_W02, T1A_W04, T1A_W07InzA_W02C-1T-W-1, T-W-3, T-W-6, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-2, T-W-4, T-W-12, T-W-10M-1S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_S1/C/02-1_U01
Geometria wykreślna-1 B_1A_C/19A_U01 Poznał podstawoe konstrukcje geometryczne pozwalające sporządzić i odczytać rysunki rzutowe, architektoniczno-budowlane jak również topograficzne.		B_1A_U11T1A_U02, T1A_U07, T1A_U15InzA_U07C-1, C-2T-W-1, T-W-10, T-W-5, T-W-8, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-11, T-W-4, T-W-7, T-W-12, T-W-6M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_S1/C/02-1_K01
Doskonale zna zasady rzutowania, Potrafi sie nimi posługiwać, szuka nowych czytelnych metod ich zapisu. Potrafi pracować w zespole , a w razie potrzeb pokierować jego pracą.		B_1A_K01T1A_K01—C-1, C-2T-W-1, T-W-3, T-W-6, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-2, T-W-4, T-W-12, T-W-10M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_1A_S1/C/02-1_W01
Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rzuty prostokątne Monge'a , oraz rzuty cechowane. Wie jaki stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego. Wie jak rozwiązać proste zagadnienia topografigzne, wytyczyć trasę o określonym spadku, zaprojektować skarpy przydrożne.		2,0Nie posiada wiedzy teoretycznej. Nie potrafi poradzić sobie z problemem zadania.
3,0Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych. Nie do końca poradzil sobie z czytelnym rysunkiem, brak czytelnych opisów.
3,5Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania, robi drobne błędy które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny.
4,5Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Wie jak prawidłowo wykonać zadanie , zna wiele metod, doskonale dobirea metodę, wie jak zaprojektować klarowne rysunki i opisy.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_1A_S1/C/02-1_U01
Geometria wykreślna-1 B_1A_C/19A_U01 Poznał podstawoe konstrukcje geometryczne pozwalające sporządzić i odczytać rysunki rzutowe, architektoniczno-budowlane jak również topograficzne.		2,0Nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce, nie potrafi samodzielnie rozwiązać zadania.
3,0Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, zna tylko jedna metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak
3,5Potrafi tylko jedną metodą rozwiązać zadanie. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie, Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi wykonać rysunek rzutowy, zrobił drobne błędy , które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny. Na części ustnej wyjaśnia błędy.
4,5Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_1A_S1/C/02-1_K01
Doskonale zna zasady rzutowania, Potrafi sie nimi posługiwać, szuka nowych czytelnych metod ich zapisu. Potrafi pracować w zespole , a w razie potrzeb pokierować jego pracą.		2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Studeny wkonuje współpracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student smodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
4,5Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatzwny . Jego zachowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

  1. Majewski Mieczysław, Geometria Wykreślna t 1, 2, Politechnika Szczecińska, Szczecin, 1991
  2. Tadeusz Rachwał , Stefania Dwuraźna, Geometria Wykreślna t1 2, PWN, Łódź, 1964
  3. Zbigniew Lewandowski, Geometria wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1975
  4. Szerszeń Stanisław, Nauka o Rzutach, PWN, Warszawa, 1963

Literatura dodatkowa

  1. Otto Edward i Franciszek, Zbiór zadań z Geometrii wykreślnej, PWN, PWN Warszawa, 1966

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Rzuty cechowane. Stopniwanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu leżącego na prostej.2
T-A-2Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego płaszczyzny i jej nachylenia.2
T-A-3Wyznaczanie elementów wspólnych krawędzi punktów przebicia.2
T-A-4Prostopadłość prostej i płaszczyzny, prostopadłość płaszczyzn. Wyznaczanie rzutów odległości.2
T-A-5Kłady. Prawdziwe wielkości figur, odległości, wielkości kątów.4
T-A-6Sprawdzian1
T-A-7Zagadnienia topograficzene. Wyznaczanie linii spadu w terenie. Linii stokowej. Wyznaczanie przekrojów i profili terenu.1
T-A-8Zadanie topograficzne, wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu. W ramach zadania domowego studenci przygotowują projekt drogi.2
T-A-9Podstawowe konstrukcje w rzutach Monge'a : Rzuty punktu, prosta, połozenie prostej względem rzutni.2
T-A-10Para prostych, wyznaczanie "śladów" prostej. Płaszczyzna, położenie względem rzutni .2
T-A-11Przynależność elementów, Figura na płaszczyźnie. Wzajemne położenie równoległość.2
T-A-12Wzajemne położenie elementów, prostopadłość. Kłady.2
T-A-13Kłady w zadaniach. Prawdziwe wielkości elementów, figur , odległośći i kątów.2
T-A-14Sprawdzian1
T-A-15Wyznaczanie rzutów wielościanu.3
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wiadomości wstępne. Ogólne przedstawienie metod rzutowania: rzut środkowy, równkoległy, równoległy prostokątny. Podstawowe elementy geometryczne i ich oznaczenia. Rzuty cechowane. odwzorowanie punktów, odwzorowanie prostych. Przynależność punktu do prostej.1
T-W-2Rzuty cechowane; Para prostych, ich wzajemne położenie. Odwzorowanie płaszczyzny, wyznaczanie planu warstwicowego i nachylenia. Wzajemne położenia płaszczyzn.1
T-W-3Wzajemne związki między elementami geometrycznymi: przynależność, równoległość, prostopadłość i elementy wspólne.1
T-W-4Kłady płaszczyzn. Zagadnienia miarowe. Prawdziwe wielkości odcinków, figur, kątów. Wielościan w rzutach cechowanych2
T-W-5Topografia; Powierzchnie, przekroje, profile ternu, linie spadu, linie stokowe w terenie.1
T-W-6Wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu , oraz drogi poziomej i drogi ze spadkiem.1
T-W-7Rzuty Monge'a ; konstrukcje podstawowe na dwie rzutnie. Rzuty punktów, rzuty prostej. Wyznaczanie "śladów" prostej.1
T-W-8Para prostych. Wzajemne położenia prostych. Płasczyzna. Położenie płaszczyzny względem rzutni. Przynależność elementów. Prosta na płaszczyźnie, figura na płaszczyźnie.1
T-W-9Wzajemne położenie elementów - równoległlość i prostopadłość. Wyznaczanie elementów wspólnych. Krawędzie i punkty przebicia.2
T-W-10Obroty i kłady. Zagadnienia miarowe. Wyznaczanie prawdziwych odległości, wielkości figur i kątów.2
T-W-11Rzuty na trzy i więcej rzutni, metoda transformacji układu odniesienia.1
T-W-12Konstrukcje rzutów wielościanów.1
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Ćwiczenia polegają na wspólnym omówieniu i rozwiązaniu problemów postawionych w zadaniu. Zadanie rozwiązywane jest na tablicy i indywidualnie przez każdego w zeszycie.30
A-A-2Do każdego ćwiczenia przygotowane są zadania do wykonania w domu.20
A-A-3Przygotowanie się do 15 minutowego testu kontrolnego z teorii.5
A-A-4Powtórka i przygotowanie się do sprawdzianu.5
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach obowiązkowa15
A-W-2Zrozumienie i przyswojenie sobie wiedzy podanej na wykładach.15
A-W-3Prowadzenie notatek w trakcie wykładu i uzupełnianie ich przy pomocy przykładów ze stony internetowej.30
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_S1/C/02-1_W01Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rzuty prostokątne Monge'a , oraz rzuty cechowane. Wie jaki stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego. Wie jak rozwiązać proste zagadnienia topografigzne, wytyczyć trasę o określonym spadku, zaprojektować skarpy przydrożne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_W03Wie, jak definiuje się odwzorowania kartograficzne oraz jakie są podstawowe prace geodezyjne w budownictwie
B_1A_W01Ma wiedzę z wybranych działów matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla kierunku budownictwo, niezbędną do formułowania oraz rozwiązywania prostych zadań z zakresu budownictwa
B_1A_W02Zna zasady geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego dotyczące zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych, map geodezyjnych, geologicznych z wykorzystaniem CAD
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W01ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W04ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
Treści programoweT-W-1Wiadomości wstępne. Ogólne przedstawienie metod rzutowania: rzut środkowy, równkoległy, równoległy prostokątny. Podstawowe elementy geometryczne i ich oznaczenia. Rzuty cechowane. odwzorowanie punktów, odwzorowanie prostych. Przynależność punktu do prostej.
T-W-3Wzajemne związki między elementami geometrycznymi: przynależność, równoległość, prostopadłość i elementy wspólne.
T-W-6Wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu , oraz drogi poziomej i drogi ze spadkiem.
T-W-9Wzajemne położenie elementów - równoległlość i prostopadłość. Wyznaczanie elementów wspólnych. Krawędzie i punkty przebicia.
T-W-11Rzuty na trzy i więcej rzutni, metoda transformacji układu odniesienia.
T-W-5Topografia; Powierzchnie, przekroje, profile ternu, linie spadu, linie stokowe w terenie.
T-W-7Rzuty Monge'a ; konstrukcje podstawowe na dwie rzutnie. Rzuty punktów, rzuty prostej. Wyznaczanie "śladów" prostej.
T-W-8Para prostych. Wzajemne położenia prostych. Płasczyzna. Położenie płaszczyzny względem rzutni. Przynależność elementów. Prosta na płaszczyźnie, figura na płaszczyźnie.
T-W-2Rzuty cechowane; Para prostych, ich wzajemne położenie. Odwzorowanie płaszczyzny, wyznaczanie planu warstwicowego i nachylenia. Wzajemne położenia płaszczyzn.
T-W-4Kłady płaszczyzn. Zagadnienia miarowe. Prawdziwe wielkości odcinków, figur, kątów. Wielościan w rzutach cechowanych
T-W-12Konstrukcje rzutów wielościanów.
T-W-10Obroty i kłady. Zagadnienia miarowe. Wyznaczanie prawdziwych odległości, wielkości figur i kątów.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie posiada wiedzy teoretycznej. Nie potrafi poradzić sobie z problemem zadania.
3,0Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych. Nie do końca poradzil sobie z czytelnym rysunkiem, brak czytelnych opisów.
3,5Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania, robi drobne błędy które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny.
4,5Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Wie jak prawidłowo wykonać zadanie , zna wiele metod, doskonale dobirea metodę, wie jak zaprojektować klarowne rysunki i opisy.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_S1/C/02-1_U01Geometria wykreślna-1 B_1A_C/19A_U01 Poznał podstawoe konstrukcje geometryczne pozwalające sporządzić i odczytać rysunki rzutowe, architektoniczno-budowlane jak również topograficzne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_U11Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne. Potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U02potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach
T1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
C-2Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.
Treści programoweT-W-1Wiadomości wstępne. Ogólne przedstawienie metod rzutowania: rzut środkowy, równkoległy, równoległy prostokątny. Podstawowe elementy geometryczne i ich oznaczenia. Rzuty cechowane. odwzorowanie punktów, odwzorowanie prostych. Przynależność punktu do prostej.
T-W-10Obroty i kłady. Zagadnienia miarowe. Wyznaczanie prawdziwych odległości, wielkości figur i kątów.
T-W-5Topografia; Powierzchnie, przekroje, profile ternu, linie spadu, linie stokowe w terenie.
T-W-8Para prostych. Wzajemne położenia prostych. Płasczyzna. Położenie płaszczyzny względem rzutni. Przynależność elementów. Prosta na płaszczyźnie, figura na płaszczyźnie.
T-W-9Wzajemne położenie elementów - równoległlość i prostopadłość. Wyznaczanie elementów wspólnych. Krawędzie i punkty przebicia.
T-W-2Rzuty cechowane; Para prostych, ich wzajemne położenie. Odwzorowanie płaszczyzny, wyznaczanie planu warstwicowego i nachylenia. Wzajemne położenia płaszczyzn.
T-W-3Wzajemne związki między elementami geometrycznymi: przynależność, równoległość, prostopadłość i elementy wspólne.
T-W-11Rzuty na trzy i więcej rzutni, metoda transformacji układu odniesienia.
T-W-4Kłady płaszczyzn. Zagadnienia miarowe. Prawdziwe wielkości odcinków, figur, kątów. Wielościan w rzutach cechowanych
T-W-7Rzuty Monge'a ; konstrukcje podstawowe na dwie rzutnie. Rzuty punktów, rzuty prostej. Wyznaczanie "śladów" prostej.
T-W-12Konstrukcje rzutów wielościanów.
T-W-6Wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu , oraz drogi poziomej i drogi ze spadkiem.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
M-2Cwiczenia przedmiotowe polegają na wspólnym przedyskutowaniu problemu ćwiczeń, rozwiązaniu go na tablicy i w zeszytach.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
S-2Ocena podsumowująca: W trakcie trwania semestru przeprowadzane są dwa sprawdziany monitorujące stan wiedzy z przedmiotu. Dodatkowo dochodzi ocena z pracy domowej , projekt drogi lub placu. Srednia z ocen daje ocenę końcową.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce, nie potrafi samodzielnie rozwiązać zadania.
3,0Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, zna tylko jedna metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak
3,5Potrafi tylko jedną metodą rozwiązać zadanie. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie, Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi wykonać rysunek rzutowy, zrobił drobne błędy , które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny. Na części ustnej wyjaśnia błędy.
4,5Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_S1/C/02-1_K01Doskonale zna zasady rzutowania, Potrafi sie nimi posługiwać, szuka nowych czytelnych metod ich zapisu. Potrafi pracować w zespole , a w razie potrzeb pokierować jego pracą.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_K01Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
C-2Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.
Treści programoweT-W-1Wiadomości wstępne. Ogólne przedstawienie metod rzutowania: rzut środkowy, równkoległy, równoległy prostokątny. Podstawowe elementy geometryczne i ich oznaczenia. Rzuty cechowane. odwzorowanie punktów, odwzorowanie prostych. Przynależność punktu do prostej.
T-W-3Wzajemne związki między elementami geometrycznymi: przynależność, równoległość, prostopadłość i elementy wspólne.
T-W-6Wyznaczanie skarp nasypu i wykopu wokół poziomego placu , oraz drogi poziomej i drogi ze spadkiem.
T-W-9Wzajemne położenie elementów - równoległlość i prostopadłość. Wyznaczanie elementów wspólnych. Krawędzie i punkty przebicia.
T-W-11Rzuty na trzy i więcej rzutni, metoda transformacji układu odniesienia.
T-W-5Topografia; Powierzchnie, przekroje, profile ternu, linie spadu, linie stokowe w terenie.
T-W-7Rzuty Monge'a ; konstrukcje podstawowe na dwie rzutnie. Rzuty punktów, rzuty prostej. Wyznaczanie "śladów" prostej.
T-W-8Para prostych. Wzajemne położenia prostych. Płasczyzna. Położenie płaszczyzny względem rzutni. Przynależność elementów. Prosta na płaszczyźnie, figura na płaszczyźnie.
T-W-2Rzuty cechowane; Para prostych, ich wzajemne położenie. Odwzorowanie płaszczyzny, wyznaczanie planu warstwicowego i nachylenia. Wzajemne położenia płaszczyzn.
T-W-4Kłady płaszczyzn. Zagadnienia miarowe. Prawdziwe wielkości odcinków, figur, kątów. Wielościan w rzutach cechowanych
T-W-12Konstrukcje rzutów wielościanów.
T-W-10Obroty i kłady. Zagadnienia miarowe. Wyznaczanie prawdziwych odległości, wielkości figur i kątów.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
M-2Cwiczenia przedmiotowe polegają na wspólnym przedyskutowaniu problemu ćwiczeń, rozwiązaniu go na tablicy i w zeszytach.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
S-2Ocena podsumowująca: W trakcie trwania semestru przeprowadzane są dwa sprawdziany monitorujące stan wiedzy z przedmiotu. Dodatkowo dochodzi ocena z pracy domowej , projekt drogi lub placu. Srednia z ocen daje ocenę końcową.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Studeny wkonuje współpracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student smodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
4,5Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatzwny . Jego zachowanie jest zgodne z zasadami etyki.