Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Architektura i urbanistyka (S2)

Sylabus przedmiotu Projektowanie architektoniczne - użyteczność publiczna sem.1:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura i urbanistyka
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier architekt
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Projektowanie architektoniczne - użyteczność publiczna sem.1
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Architektury Współczesnej, Teorii i Metodologii Projektowania
Nauczyciel odpowiedzialny Adam Szymski <szymski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Krzysztof Bizio <kbizio@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 6,0 ECTS (formy) 6,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 3 Grupa obieralna 3

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 15 1,00,50zaliczenie
projektyP1 60 5,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1dyplom studiów I stopnia na kierunku architektura i urbanistyka

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.3
T-P-2Cel, zakres, tematyka zadań z przedmiotu Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń Wskazanie sposobów optymalizacji pracy nad zadaniem w czasie semestru Zaznajomienie z oczekiwaniami co do realizacji programu dydaktycznego, wymogami prawnymi dot. projektowania Przeprowadzenie wstępnych analiz na potrzeby początkowej fazy pracy nad zadaniem Temat, omówienie kryteriów oceny, sposobu pracy i uzyskiwania zaliczenia Szczegółowy scenariusz działań Dyspozycje związane z analizą tematu i lokalizacji3
T-P-3Program użytkowy obiektu użyteczności publicznej (OUP) Opracowanie zrębu rozwiązań funkcjonalnych Określenie rodzajów użytkowników wraz ze sposobami korzystania z przestrzeni Określenie potrzeb funkcjonalnych poszczególnych użytkowników i konsekwencji przestrzennych w OUP Wypracowanie programu użytkowego wraz z bilansem powierzchniowym i kubaturowym Funkcja a proces Bloki funkcjonalne jako akomodacja autonomicznych procesów Rozpoznawanie kategorii użytkowników3
T-P-4Formowanie zadań OUP na potrzeby przestrzeni publicznej Umiejętność formowania obiektu w powiązaniu z otoczeniem Analiza przestrzeni pod kątem relacji między projektem a otoczeniem Analiza dostępności terenu oraz terenu dostępnego (akces a wielkość działki, relacja w kontekście bilansu)3
T-P-5Rozwiązanie i czynniki je indukujące Umiejętność korzystania ze źródeł w pracy profesjonalnej oraz analizy danych i opracowań innych architektów na potrzeby projektu własnego Analiza typologii architektonicznej w kontekście tematu projektowego Analiza porównawcza w kontekście tematu projektowego Źródła inspiracyjne, rola inspiracji a autorstwo i unikalność tematu projektowego Określenie tożsamości obiektu projektowanego3
T-P-6Synteza zadania projektowego na wstępnym etapie Zdolność dokonywania syntezy w odniesieniu do OUP Dyskurs nad koherencją między ideą projektową, formą, funkcją obiektu, suplementarnymi profilami użytkowymi, a potrzebami kulturowymi3
T-P-7Korekta projektowa Dalsza korekta rozwiązań projektowych Progresja rozwiązań funkcjonalnych Progresja rozwiązań formalnych3
T-P-8Interpretacja języka przestrzeni architektonicznej Zdolność interpretacji pojęcia wartości w architekturze Dyskurs nad koherencją między ideą projektową, formą, funkcją obiektu, suplementarnymi profilami użytkowymi, a potrzebami kulturowymi3
T-P-9Cechy architektury, jej interpretacja i komunikowanie Zdolność posługiwania się pojęciami jakości i spójności w projektowaniu Dyskurs nad jakością obiektu i jego wewnętrzną spójnością (z uwzgl. otoczenia) Dylematy formalne Dylematy techniczno-budowlane3
T-P-10Architektura jako działanie inżynierskie cz. 1 Zdolność wplatania w rozwiązanie formalne adekwatnych rozstrzygnięć konstrukcyjnych Przyporządkowywanie struktury przestrzeni zdefiniowanej w toku procesu projektowego Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie schematów strukturalnych > rozwiązanie detali architektonicznych > rozwiązanie detali konstrukcyjnych3
T-P-11Architektura jako działanie inżynierskie cz. 2 Zdolność uwzględniania w architekturze, w tym w rozwiązaniach formalnych, adekwatnych rozstrzygnięć instalacyjnych i wynikających z tego konsekwencji Analiza potrzeb OUP w zakresie wyposażenia technicznego oraz instalacyjnego Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie schematów ochrony przeciwpożarowej obiektu > wykonanie schematów instalacji HVAC obiektu > wykonanie schematów instalacji wod-kan > wykonanie schematów instalacji elektrycznych silnoprądowych > wykonanie schematów instalacji elektrycznych słaboprądowych3
T-P-12Architektura jako działanie inżynierskie cz. 3 Umiejętność prawidłowego formowania zagospodarowania terenu Rozwiązania zagospodarowania terenu Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie zaawansowanej formy projektu zagospodarowania terenu > ustalenie szkieletu obsługi komunikacyjnej > wykonanie planszy3
T-P-13Sposób przekazywania idei przez autora – piąty filar działalności architekta Umiejętność prawidłowego prezentowania rozwiązań architektonicznych, w tym na potrzeby odbioru użytkowników, obserwatorów, publiczności Przegląd optymalnych technik prezentacyjnych oraz weryfikacja warsztatu projektowego pod kątem artykulacji rozwiązań arch. w zadaniu Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > przygotowanie ostatecznego scenariusza prezentacyjnego do zatwierdzenia prowadzącego > zakończenie makiety roboczej3
T-P-14Warsztat prezentacyjny Umiejętność prawidłowego prezentowania rozwiązań architektonicznych, w tym na potrzeby odbioru użytkowników, obserwatorów, publiczności Przygotowanie końcowej prezentacji – struktura, forma, sposób komunikowania Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > zakończenie prac projektowych > przedłożenie kompletu ostatecznego opracowania w ustalonej z prowadzącym formie (nie jest wymagana forma prezentacyjna)3
T-P-15Finalizacja projektu Ustalenie końcowej prezentacji – struktura, forma, sposób komunikowania Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie końcowych poprawek i opracowanie formy prezentacyjnej zadania > wykonanie końcowej makiety (makiet)3
T-P-16Przegląd końcowy (zbiorczy – wszystkich grup) i podsumowanie Dyskusja nad projektami i wystawianie ocen3
T-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.3
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.9
60
wykłady
T-W-1Czym jest projektowanie architektoniczne? Refleksje o projektowaniu architektonicznym. Wewnętrzna i zewnętrzna komunikacja w kreacji architektonicznej. Refleksje o projektowaniu architektonicznym Wewnętrzna i zewnętrzna komunikacja w kreacji architektonicznej. Muzeum jako przestrzeń architektoniczna. Idea, ewolucja, manifestacja.5
T-W-2Uwarunkowania techniczne i technologiczne - wpływ wyposażenia obiektu na jego kszatłt i funkcjonowanie w architekturze specjalistycznej. Celowość struktury Muzeum i funkcjonowanie jego stref. Technicyzacja przestrzeni muzeum. Muzeum i wybrane instalacje wewnętrzne.5
T-W-3Myślenie, działanie, skutek. Cele projektowania architektonicznego a ich teoretyczne ujęcie. Organizacja procesu projektowego. Teoria a praktyka.5
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > przygotowanie programu funkcjonalnego / użytkowego dla obiektu > przygotowanie idei projektowej > przygotowanie analizy lokalizacji / kontekstu przestrzennego lub kulturowego4
A-P-2Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > przygotowanie rozwiniętego programu funkcjonalnego / użytkowego dla obiektu > adaptacja idei projektowej > szczegółowy bilans powierzchni poszczególnych bloków użytkowych oraz łączny, bilans kubaturowy bloków i łączny4
A-P-3Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > adaptacja idei projektowej, szczegółowe zdefiniowanie wartości kulturowych przeznaczonych w środowisku/otoczeniu do ochrony oraz wartości do wytworzenia > określenie sposobów kształtowania rozwiązania architektonicznego – przez eksplorację, przez transfigurację (przeniesienie idei i przekaz w postaci architektury) lub inne > szczegółowa analiza ograniczeń – w postaci studium chłonności lub opracowania rysunkowej delimitacji przestrzennej dla lokalizacji OUP > wykaz elementów niezbędnych do uwzględnienia w zagospodarowaniu terenu8
A-P-4Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wybór typologii z analizą waloryzacyjną > krytyczna analiza przykładów analogicznych (+/-) > zdefiniowanie identyfikacji obiektu, jego tożsamości8
A-P-5Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > korekty i opracowanie rozstrzygnięć formalnych w zakresie przekazu kulturowego > ustalenie istotnych składników programu użytkowego jako przestrzeni (zewn. i wewn.) priorytetowych o znaczeniu dla percepcji architektury wraz ze zdefiniowaniem ich formy architektonicznej > sugestie ważnych akcentów projektowych w bryle i fasadach > sugestie ważnych rozstrzygnięć materiałowych8
A-P-6Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > kontynuacja pracy nad zagadnieniami projektowymi8
A-P-7Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > integracja idei, formy, funkcji i konstrukcji > rozwiązanie dylematu aspektów estetycznych a funkcjonalnych5
A-P-8Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > budowanie spójności formalnej obiektu bez naruszania jego funkcjonalności > poszukiwanie zbalansowanego poziomu jakościowego dla rozwiązań architektonicznych w różnych zakresach problemowych (relacja bryła otoczenie, relacja wnętrza ogólnodostępne – wnętrza dla personelu itp.) > rozwiązanie problemów dot. ochrony ppoż.: kategoryzacja obiektu, wyznaczenie dróg ewakuacyjnych, określenie stref pożarowych > rozwiązanie problemów budowlanych – dobór przegród, dobór rozwiązań materiałowych i bud.-technicznych10
A-P-9Ostateczne zdefiniowanie struktury, konfiguracji materiałowej, formy8
A-P-10Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa8
A-P-11Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa8
A-P-12Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa8
A-P-13Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa6
A-P-14Składanie skończonych i kompletnych prac i ich ocena4
A-P-15Przegląd i wystawienie ocen4
A-P-16Temat, omówienie kryteriów oceny, sposobu pracy i uzyskiwania zaliczenia Tryb realizacji zadań a harmonogram Każdy ze studentów może pracować w dowolny sposób nad projektem. Nie narzuca się w związku z powyższym konkretnego cyklu kroków, ale wymaga się systematycznego pokazywania rezultatów tych kroków, których wykonywanie student wybrał (no i oczywiście wymaga się po dokonaniu wyboru realizacji tych składników). Zadanie 1 > Formowanie relacji obiekt – otoczenie (może być realizowane w 3 etapach, kolejność dowolna). Praca nad planem zagospodarowania terenu (PZT), określanie proporcji i akcentowania przestrzeni, decyzje dot. małej architektury, posadzek, lokalizacji wejść, dojść, dojazdów, powiązań z komunikacją miejską itp. Zadanie 2 > Programowanie – (3 etapy) badanie ilości użytkowników, porządkowanie grup użytkowników, określanie pojemności poszczególnych przestrzeni do dyspozycji, krystalizacja procesów technologicznych, zamiana procesów na przestrzenie, określenie programu funkcjonalnego, określenie programu funkcjonalno przestrzennego, określenie programu funkcjonalnego, Zadanie 3 > Poszukiwania formalne – (2 etapy) związki idei z formą, semiologiczna struktura projektu, relacja program – idea czyli sposoby architektonicznego komunikowania istotnych treści programowych instytucji, Zadanie 4 > Planowanie prezentacji – (2 etapy) jakość rysunków, zawartość informacji, określenie spójnej konwencji prezentacyjnej dla poszczególnych mediów, itp. Pozostałe zajęcia to konsultacje w trybie indywidualnym, bez reżimu zadaniowego (uplasowane na koniec semestru, bezpośrednio poprzedzające przegląd końcowy prac). W semestrze są w ramach projektu 4 zadania, w tym 10 etapów. Obowiązkiem studenta jest przygotować na drugie ćwiczenia harmonogram (własny) obejmujący kolejność poszczególnych etapów i, co za tym idzie, także zadań. Koniec zadań nie może nastąpić: - pierwszego wybranego zadania później, niż na 5 zajęciach, - drugiego wybranego zadania później, niż na 10 zajęciach, - pozostałych zadań później, niż na 12 zajęciach, przy czym - pierwszy wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 4 zajęciach, - drugi wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 5 zajęciach, - trzeci i czwarty wybrany etap nie mogą być zakończone później, niż na 6 zajęciach, - piąty wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 7 zajęciach, - szósty i siódmy wybrany etap nie mogą być zakończone później, niż na 9 zajęciach, - ósmy wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 10 zajęciach, - dziewiąty wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 11 zajęciach, - dziesiąty wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 12 zajęciach. Student może dość dowolnie dopasować poszczególne etapy realizacji do własnego harmonogramu (albo odwrotnie) posługując się etapami/zadaniami ale i powyższymi obligatoryjnymi wymogami terminowymi. Obowiązkiem studenta jest zatwierdzić harmonogram na 2 ćwiczeniach (dla tej procedury nie obowiązuje możliwość późniejszego zatwierdzania lub konsultacji, o jakiej mowa wyżej, zatwierdzenie musi być dokonane na 2 zajęciach i nie później!). Sporządza harmonogram w 2 egz., pozostawiając jeden prowadzącemu, a drugi sobie. Student zawsze ma ze sobą harmonogram zatwierdzony przez prowadzącego (na każdych ćwiczeniach). Brak harmonogramu powoduje automatycznie odmowę prowadzenia konsultacji!!!4
A-P-17Konsultacje na temat wybranej lokalizacji4
A-P-18Kompilacja programu funkcjonalnego, szkice projektowe, szkice wariantowe, model roboczy8
A-P-19Modyfikacje modelu roboczego, szkice i feedback8
A-P-20Modyfikacje modelu roboczego, szkice i feedback8
A-P-21Modyfikacje modelu roboczego, szkice i feedback8
A-P-22Zatwierdzenie modelu roboczego i podjęcie działań projektowych – dokumentacji projektu koncepcyjnego oraz makiety finalnej, przekrojowej5
A-P-23Projektowanie wariantowe, analizy widoczności, funkcja a program, ostateczne zatwierdzenie układu funkcjonalnego5
151
wykłady
A-W-1Wprowadzenie do przedmiotu1
A-W-2Visual design a verbal design, relacja między obrazem a słowem1
A-W-31. Repetytorium – wartości w architekturze 2. Translacja idei na obiekt 3. Skutki wyboru idei projektowej 4. Relacja między ideą jako abstraktem a architekturą jako fizycznym obiektem1
A-W-41. Geneza muzeum 2. Ewolucja funkcji muzeum jako egzemplifikacja ewolucji funkcji architektury 3. Muzeum jako obiekt architektoniczny 4. Typologie muzeów1
A-W-51. Typologie muzeów1
A-W-61. Technologia obiektu 2. Technika w obiekcie1
A-W-71. Wpływ techniki i technologii na współczesną postać architektury 2. Zagadnienia branżowe1
A-W-81. Strefy muzeum 2. Celowość przestrzeni muzealnej 3. Relacje statyczne i dynamiczne w przestrzeni muzeum 4. Wybrane strefy muzeum - przegląd1
A-W-91. Wybrane strefy muzeum - przegląd1
A-W-10Prezentacja wybranych elementów wyposażenia instalacyjnego dedykowanego dla muzeów1
A-W-11Rozpoznanie wachlarza dostępnych mechanizmów dochodzenia do rozwiązania projektowego Umiejętność usystematyzowanego wykorzystywania doświadczenia własnego i cudzego1
A-W-12Umiejętność krytycznej oceny celowości w projektowaniu Rozpoznawanie wielowarstwowej struktury oceny działań projektowych w funkcji celu1
A-W-13Relacja między projektowaniem a organizacją procesu projektowego Następstwo logiczne Oś czasu Związki międzyetapowe1
A-W-14Analiza strudiów przypadku1
A-W-15Podsumowanie cyklu wykładów1
A-W-16Praca własna w domu.15
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_2A_C-IV/1_W01
w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna zasady sztuki budowlanej, normatywy oraz normy PN i EU
A_2A_W01T2A_W01, T2A_W04, T2A_W07InzA2_W03C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_W02
w zakresie niezbędnym do samodzielnego wy-konywania zadań projektowych i planistycznych zna prawo budowlane, wybrane zagadnienia prawa własności i zagadnienia ochrony praw autorskich
A_2A_W02T2A_W02, T2A_W04, T2A_W10InzA2_W03C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_W03
zna techniczne i technologiczne uwarunkowania projektowania i planowania
A_2A_W03T2A_W01, T2A_W04, T2A_W07InzA2_W02C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_W04
posiada własne, określone poglądy estetyczne z zakresu teorii architektury
A_2A_W04T2A_W04InzA2_W03C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_W05
zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
A_2A_W05T2A_W04InzA2_W03C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_W06
rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
A_2A_W06T2A_W04InzA2_W03C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_W07
zna metody pozyskiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji technicznej oraz innych źródeł jako podbudowy faktograficznej
A_2A_W18T2A_W02, T2A_W07C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_2A_C-IV/1_U01
przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
A_2A_U01T2A_U08, T2A_U11InzA2_U01C-1T-P-1, ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U02
w projektowaniu i planowaniu określa problemy i dokonuje ich hierarchizacji
A_2A_U06T2A_U11, T2A_U14C-1T-P-1, ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U03
potrafi aranżować reprezentacyjną przestrzeń miejską, większe założenia przestrzenne i kra-jobrazowe
A_2A_U08T2A_U18, T2A_U19C-1T-P-1M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U04
potrafi rozwiązywać funkcję budynków nietypo-wych, specjalnego przeznaczenia
A_2A_U09T2A_U18, T2A_U19C-1T-P-1M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U05
potrafi projektować obiekty o dużym stopniu złożoności i zespoły obiektów o skomplikowa-nych powiązanych funkcjonalnych
A_2A_U10T2A_U18, T2A_U19InzA2_U05C-1T-P-1, ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U06
prezentuje autorskie koncepcje oraz rozwiązania projektowe i planistyczne w atrakcyjny sposób (grafika, prezentacje)
A_2A_U02T2A_U02, T2A_U03, T2A_U04, T2A_U06, T2A_U18C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U07
potrafi dostosować metodę do zadania projektowego lub planistycznego, eksperymentuje, korzysta z oprogramowania komputerowego
A_2A_U03T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U18InzA2_U01, InzA2_U02, InzA2_U07C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U08
projektuje i planuje w powiązaniu z innymi dzie-dzinami działalności inżynierskiej i pozainży-nierskiej
A_2A_U04T2A_U14, T2A_U19InzA2_U03, InzA2_U06C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_U09
do zamierzonego efektu architektonicznego trafnie dobiera rozwiązania konstrukcyjne, tech-nologie i materiały o określonych własnościach
A_2A_U05T2A_U12, T2A_U14, T2A_U16, T2A_U18InzA2_U05, InzA2_U07, InzA2_U08C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_2A_C-IV/1_K01
rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środo-wisko i relacje społeczne
A_2A_K02T2A_K02, T2A_K04InzA2_K01C-1T-P-1, ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_K02
rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi zorganizować proces uczenia się i motywuje do niego współpracowników
A_2A_K01T2A_K01InzA2_K02C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1
A_2A_C-IV/1_K03
szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
A_2A_K03T2A_K05InzA2_K01C-1 ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.">T-P-17, T-P-18M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_2A_C-IV/1_W01
w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna zasady sztuki budowlanej, normatywy oraz normy PN i EU
2,0
3,0w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna zasady sztuki budowlanej, normatywy oraz normy PN i EU
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_W02
w zakresie niezbędnym do samodzielnego wy-konywania zadań projektowych i planistycznych zna prawo budowlane, wybrane zagadnienia prawa własności i zagadnienia ochrony praw autorskich
2,0
3,0w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna prawo budowlane, wybrane zagadnienia prawa własności i zagadnienia ochrony praw autorskich
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_W03
zna techniczne i technologiczne uwarunkowania projektowania i planowania
2,0
3,0zna techniczne i technologiczne uwarunkowania projektowania i planowania
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_W04
posiada własne, określone poglądy estetyczne z zakresu teorii architektury
2,0
3,0posiada własne, określone poglądy estetyczne z zakresu teorii architektury
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_W05
zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
2,0
3,0zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_W06
rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
2,0
3,0rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_W07
zna metody pozyskiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji technicznej oraz innych źródeł jako podbudowy faktograficznej
2,0
3,0zna metody pozyskiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji technicznej oraz innych źródeł jako podbudowy faktograficznej
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_2A_C-IV/1_U01
przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
2,0
3,0przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U02
w projektowaniu i planowaniu określa problemy i dokonuje ich hierarchizacji
2,0
3,0w projektowaniu i planowaniu określa problemy i dokonuje ich hierarchizacji
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U03
potrafi aranżować reprezentacyjną przestrzeń miejską, większe założenia przestrzenne i kra-jobrazowe
2,0
3,0potrafi aranżować reprezentacyjną przestrzeń miejską, większe założenia przestrzenne i kra-jobrazowe
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U04
potrafi rozwiązywać funkcję budynków nietypo-wych, specjalnego przeznaczenia
2,0
3,0potrafi rozwiązywać funkcję budynków nietypo-wych, specjalnego przeznaczenia
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U05
potrafi projektować obiekty o dużym stopniu złożoności i zespoły obiektów o skomplikowa-nych powiązanych funkcjonalnych
2,0
3,0potrafi projektować obiekty o dużym stopniu złożoności i zespoły obiektów o skomplikowa-nych powiązanych funkcjonalnych
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U06
prezentuje autorskie koncepcje oraz rozwiązania projektowe i planistyczne w atrakcyjny sposób (grafika, prezentacje)
2,0
3,0prezentuje autorskie koncepcje oraz rozwiązania projektowe i planistyczne w atrakcyjny sposób (grafika, prezentacje)
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U07
potrafi dostosować metodę do zadania projektowego lub planistycznego, eksperymentuje, korzysta z oprogramowania komputerowego
2,0
3,0potrafi dostosować metodę do zadania projektowego lub planistycznego, eksperymentuje, korzysta z oprogramowania komputerowego
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U08
projektuje i planuje w powiązaniu z innymi dzie-dzinami działalności inżynierskiej i pozainży-nierskiej
2,0
3,0projektuje i planuje w powiązaniu z innymi dziedzinami działalności inżynierskiej i pozainży-nierskiej
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_U09
do zamierzonego efektu architektonicznego trafnie dobiera rozwiązania konstrukcyjne, tech-nologie i materiały o określonych własnościach
2,0
3,0do zamierzonego efektu architektonicznego trafnie dobiera rozwiązania konstrukcyjne, tech-nologie i materiały o określonych własnościach
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_2A_C-IV/1_K01
rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środo-wisko i relacje społeczne
2,0
3,0rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środowisko i relacje społeczne
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_K02
rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi zorganizować proces uczenia się i motywuje do niego współpracowników
2,0
3,0rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi zorganizować proces uczenia się i motywuje do niego współpracowników
3,5
4,0
4,5
5,0
A_2A_C-IV/1_K03
szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
2,0
3,0szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Błądek, Z., Hotele. Programowanie, Albus, Poznań, 2001
  2. Kohn, A. E. i Katz, P., Office Buildings, John Wiley and Sons, Hoboken, 2002
  3. Hardy, H., Performing Arts Facilities, John Wiley and Sons, Hoboken, 2006
  4. Philips, T. S. i Griebel, M. A., Justice Facilities, John Wiley and Sons, Hoboken, 2003
  5. Taczewski, T., Architektura szkoły wyższej, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2009

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.3
T-P-2Cel, zakres, tematyka zadań z przedmiotu Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń Wskazanie sposobów optymalizacji pracy nad zadaniem w czasie semestru Zaznajomienie z oczekiwaniami co do realizacji programu dydaktycznego, wymogami prawnymi dot. projektowania Przeprowadzenie wstępnych analiz na potrzeby początkowej fazy pracy nad zadaniem Temat, omówienie kryteriów oceny, sposobu pracy i uzyskiwania zaliczenia Szczegółowy scenariusz działań Dyspozycje związane z analizą tematu i lokalizacji3
T-P-3Program użytkowy obiektu użyteczności publicznej (OUP) Opracowanie zrębu rozwiązań funkcjonalnych Określenie rodzajów użytkowników wraz ze sposobami korzystania z przestrzeni Określenie potrzeb funkcjonalnych poszczególnych użytkowników i konsekwencji przestrzennych w OUP Wypracowanie programu użytkowego wraz z bilansem powierzchniowym i kubaturowym Funkcja a proces Bloki funkcjonalne jako akomodacja autonomicznych procesów Rozpoznawanie kategorii użytkowników3
T-P-4Formowanie zadań OUP na potrzeby przestrzeni publicznej Umiejętność formowania obiektu w powiązaniu z otoczeniem Analiza przestrzeni pod kątem relacji między projektem a otoczeniem Analiza dostępności terenu oraz terenu dostępnego (akces a wielkość działki, relacja w kontekście bilansu)3
T-P-5Rozwiązanie i czynniki je indukujące Umiejętność korzystania ze źródeł w pracy profesjonalnej oraz analizy danych i opracowań innych architektów na potrzeby projektu własnego Analiza typologii architektonicznej w kontekście tematu projektowego Analiza porównawcza w kontekście tematu projektowego Źródła inspiracyjne, rola inspiracji a autorstwo i unikalność tematu projektowego Określenie tożsamości obiektu projektowanego3
T-P-6Synteza zadania projektowego na wstępnym etapie Zdolność dokonywania syntezy w odniesieniu do OUP Dyskurs nad koherencją między ideą projektową, formą, funkcją obiektu, suplementarnymi profilami użytkowymi, a potrzebami kulturowymi3
T-P-7Korekta projektowa Dalsza korekta rozwiązań projektowych Progresja rozwiązań funkcjonalnych Progresja rozwiązań formalnych3
T-P-8Interpretacja języka przestrzeni architektonicznej Zdolność interpretacji pojęcia wartości w architekturze Dyskurs nad koherencją między ideą projektową, formą, funkcją obiektu, suplementarnymi profilami użytkowymi, a potrzebami kulturowymi3
T-P-9Cechy architektury, jej interpretacja i komunikowanie Zdolność posługiwania się pojęciami jakości i spójności w projektowaniu Dyskurs nad jakością obiektu i jego wewnętrzną spójnością (z uwzgl. otoczenia) Dylematy formalne Dylematy techniczno-budowlane3
T-P-10Architektura jako działanie inżynierskie cz. 1 Zdolność wplatania w rozwiązanie formalne adekwatnych rozstrzygnięć konstrukcyjnych Przyporządkowywanie struktury przestrzeni zdefiniowanej w toku procesu projektowego Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie schematów strukturalnych > rozwiązanie detali architektonicznych > rozwiązanie detali konstrukcyjnych3
T-P-11Architektura jako działanie inżynierskie cz. 2 Zdolność uwzględniania w architekturze, w tym w rozwiązaniach formalnych, adekwatnych rozstrzygnięć instalacyjnych i wynikających z tego konsekwencji Analiza potrzeb OUP w zakresie wyposażenia technicznego oraz instalacyjnego Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie schematów ochrony przeciwpożarowej obiektu > wykonanie schematów instalacji HVAC obiektu > wykonanie schematów instalacji wod-kan > wykonanie schematów instalacji elektrycznych silnoprądowych > wykonanie schematów instalacji elektrycznych słaboprądowych3
T-P-12Architektura jako działanie inżynierskie cz. 3 Umiejętność prawidłowego formowania zagospodarowania terenu Rozwiązania zagospodarowania terenu Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie zaawansowanej formy projektu zagospodarowania terenu > ustalenie szkieletu obsługi komunikacyjnej > wykonanie planszy3
T-P-13Sposób przekazywania idei przez autora – piąty filar działalności architekta Umiejętność prawidłowego prezentowania rozwiązań architektonicznych, w tym na potrzeby odbioru użytkowników, obserwatorów, publiczności Przegląd optymalnych technik prezentacyjnych oraz weryfikacja warsztatu projektowego pod kątem artykulacji rozwiązań arch. w zadaniu Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > przygotowanie ostatecznego scenariusza prezentacyjnego do zatwierdzenia prowadzącego > zakończenie makiety roboczej3
T-P-14Warsztat prezentacyjny Umiejętność prawidłowego prezentowania rozwiązań architektonicznych, w tym na potrzeby odbioru użytkowników, obserwatorów, publiczności Przygotowanie końcowej prezentacji – struktura, forma, sposób komunikowania Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > zakończenie prac projektowych > przedłożenie kompletu ostatecznego opracowania w ustalonej z prowadzącym formie (nie jest wymagana forma prezentacyjna)3
T-P-15Finalizacja projektu Ustalenie końcowej prezentacji – struktura, forma, sposób komunikowania Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wykonanie końcowych poprawek i opracowanie formy prezentacyjnej zadania > wykonanie końcowej makiety (makiet)3
T-P-16Przegląd końcowy (zbiorczy – wszystkich grup) i podsumowanie Dyskusja nad projektami i wystawianie ocen3
T-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.3
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.9
60

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Czym jest projektowanie architektoniczne? Refleksje o projektowaniu architektonicznym. Wewnętrzna i zewnętrzna komunikacja w kreacji architektonicznej. Refleksje o projektowaniu architektonicznym Wewnętrzna i zewnętrzna komunikacja w kreacji architektonicznej. Muzeum jako przestrzeń architektoniczna. Idea, ewolucja, manifestacja.5
T-W-2Uwarunkowania techniczne i technologiczne - wpływ wyposażenia obiektu na jego kszatłt i funkcjonowanie w architekturze specjalistycznej. Celowość struktury Muzeum i funkcjonowanie jego stref. Technicyzacja przestrzeni muzeum. Muzeum i wybrane instalacje wewnętrzne.5
T-W-3Myślenie, działanie, skutek. Cele projektowania architektonicznego a ich teoretyczne ujęcie. Organizacja procesu projektowego. Teoria a praktyka.5
15

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > przygotowanie programu funkcjonalnego / użytkowego dla obiektu > przygotowanie idei projektowej > przygotowanie analizy lokalizacji / kontekstu przestrzennego lub kulturowego4
A-P-2Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > przygotowanie rozwiniętego programu funkcjonalnego / użytkowego dla obiektu > adaptacja idei projektowej > szczegółowy bilans powierzchni poszczególnych bloków użytkowych oraz łączny, bilans kubaturowy bloków i łączny4
A-P-3Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > adaptacja idei projektowej, szczegółowe zdefiniowanie wartości kulturowych przeznaczonych w środowisku/otoczeniu do ochrony oraz wartości do wytworzenia > określenie sposobów kształtowania rozwiązania architektonicznego – przez eksplorację, przez transfigurację (przeniesienie idei i przekaz w postaci architektury) lub inne > szczegółowa analiza ograniczeń – w postaci studium chłonności lub opracowania rysunkowej delimitacji przestrzennej dla lokalizacji OUP > wykaz elementów niezbędnych do uwzględnienia w zagospodarowaniu terenu8
A-P-4Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > wybór typologii z analizą waloryzacyjną > krytyczna analiza przykładów analogicznych (+/-) > zdefiniowanie identyfikacji obiektu, jego tożsamości8
A-P-5Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > korekty i opracowanie rozstrzygnięć formalnych w zakresie przekazu kulturowego > ustalenie istotnych składników programu użytkowego jako przestrzeni (zewn. i wewn.) priorytetowych o znaczeniu dla percepcji architektury wraz ze zdefiniowaniem ich formy architektonicznej > sugestie ważnych akcentów projektowych w bryle i fasadach > sugestie ważnych rozstrzygnięć materiałowych8
A-P-6Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > kontynuacja pracy nad zagadnieniami projektowymi8
A-P-7Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > integracja idei, formy, funkcji i konstrukcji > rozwiązanie dylematu aspektów estetycznych a funkcjonalnych5
A-P-8Wydanie dyspozycji do opracowania na następne ćwiczenia: > budowanie spójności formalnej obiektu bez naruszania jego funkcjonalności > poszukiwanie zbalansowanego poziomu jakościowego dla rozwiązań architektonicznych w różnych zakresach problemowych (relacja bryła otoczenie, relacja wnętrza ogólnodostępne – wnętrza dla personelu itp.) > rozwiązanie problemów dot. ochrony ppoż.: kategoryzacja obiektu, wyznaczenie dróg ewakuacyjnych, określenie stref pożarowych > rozwiązanie problemów budowlanych – dobór przegród, dobór rozwiązań materiałowych i bud.-technicznych10
A-P-9Ostateczne zdefiniowanie struktury, konfiguracji materiałowej, formy8
A-P-10Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa8
A-P-11Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa8
A-P-12Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa8
A-P-13Projektowanie – etap finalny rysunki i makieta końcowa6
A-P-14Składanie skończonych i kompletnych prac i ich ocena4
A-P-15Przegląd i wystawienie ocen4
A-P-16Temat, omówienie kryteriów oceny, sposobu pracy i uzyskiwania zaliczenia Tryb realizacji zadań a harmonogram Każdy ze studentów może pracować w dowolny sposób nad projektem. Nie narzuca się w związku z powyższym konkretnego cyklu kroków, ale wymaga się systematycznego pokazywania rezultatów tych kroków, których wykonywanie student wybrał (no i oczywiście wymaga się po dokonaniu wyboru realizacji tych składników). Zadanie 1 > Formowanie relacji obiekt – otoczenie (może być realizowane w 3 etapach, kolejność dowolna). Praca nad planem zagospodarowania terenu (PZT), określanie proporcji i akcentowania przestrzeni, decyzje dot. małej architektury, posadzek, lokalizacji wejść, dojść, dojazdów, powiązań z komunikacją miejską itp. Zadanie 2 > Programowanie – (3 etapy) badanie ilości użytkowników, porządkowanie grup użytkowników, określanie pojemności poszczególnych przestrzeni do dyspozycji, krystalizacja procesów technologicznych, zamiana procesów na przestrzenie, określenie programu funkcjonalnego, określenie programu funkcjonalno przestrzennego, określenie programu funkcjonalnego, Zadanie 3 > Poszukiwania formalne – (2 etapy) związki idei z formą, semiologiczna struktura projektu, relacja program – idea czyli sposoby architektonicznego komunikowania istotnych treści programowych instytucji, Zadanie 4 > Planowanie prezentacji – (2 etapy) jakość rysunków, zawartość informacji, określenie spójnej konwencji prezentacyjnej dla poszczególnych mediów, itp. Pozostałe zajęcia to konsultacje w trybie indywidualnym, bez reżimu zadaniowego (uplasowane na koniec semestru, bezpośrednio poprzedzające przegląd końcowy prac). W semestrze są w ramach projektu 4 zadania, w tym 10 etapów. Obowiązkiem studenta jest przygotować na drugie ćwiczenia harmonogram (własny) obejmujący kolejność poszczególnych etapów i, co za tym idzie, także zadań. Koniec zadań nie może nastąpić: - pierwszego wybranego zadania później, niż na 5 zajęciach, - drugiego wybranego zadania później, niż na 10 zajęciach, - pozostałych zadań później, niż na 12 zajęciach, przy czym - pierwszy wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 4 zajęciach, - drugi wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 5 zajęciach, - trzeci i czwarty wybrany etap nie mogą być zakończone później, niż na 6 zajęciach, - piąty wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 7 zajęciach, - szósty i siódmy wybrany etap nie mogą być zakończone później, niż na 9 zajęciach, - ósmy wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 10 zajęciach, - dziewiąty wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 11 zajęciach, - dziesiąty wybrany etap nie może być zakończony później, niż na 12 zajęciach. Student może dość dowolnie dopasować poszczególne etapy realizacji do własnego harmonogramu (albo odwrotnie) posługując się etapami/zadaniami ale i powyższymi obligatoryjnymi wymogami terminowymi. Obowiązkiem studenta jest zatwierdzić harmonogram na 2 ćwiczeniach (dla tej procedury nie obowiązuje możliwość późniejszego zatwierdzania lub konsultacji, o jakiej mowa wyżej, zatwierdzenie musi być dokonane na 2 zajęciach i nie później!). Sporządza harmonogram w 2 egz., pozostawiając jeden prowadzącemu, a drugi sobie. Student zawsze ma ze sobą harmonogram zatwierdzony przez prowadzącego (na każdych ćwiczeniach). Brak harmonogramu powoduje automatycznie odmowę prowadzenia konsultacji!!!4
A-P-17Konsultacje na temat wybranej lokalizacji4
A-P-18Kompilacja programu funkcjonalnego, szkice projektowe, szkice wariantowe, model roboczy8
A-P-19Modyfikacje modelu roboczego, szkice i feedback8
A-P-20Modyfikacje modelu roboczego, szkice i feedback8
A-P-21Modyfikacje modelu roboczego, szkice i feedback8
A-P-22Zatwierdzenie modelu roboczego i podjęcie działań projektowych – dokumentacji projektu koncepcyjnego oraz makiety finalnej, przekrojowej5
A-P-23Projektowanie wariantowe, analizy widoczności, funkcja a program, ostateczne zatwierdzenie układu funkcjonalnego5
151
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Wprowadzenie do przedmiotu1
A-W-2Visual design a verbal design, relacja między obrazem a słowem1
A-W-31. Repetytorium – wartości w architekturze 2. Translacja idei na obiekt 3. Skutki wyboru idei projektowej 4. Relacja między ideą jako abstraktem a architekturą jako fizycznym obiektem1
A-W-41. Geneza muzeum 2. Ewolucja funkcji muzeum jako egzemplifikacja ewolucji funkcji architektury 3. Muzeum jako obiekt architektoniczny 4. Typologie muzeów1
A-W-51. Typologie muzeów1
A-W-61. Technologia obiektu 2. Technika w obiekcie1
A-W-71. Wpływ techniki i technologii na współczesną postać architektury 2. Zagadnienia branżowe1
A-W-81. Strefy muzeum 2. Celowość przestrzeni muzealnej 3. Relacje statyczne i dynamiczne w przestrzeni muzeum 4. Wybrane strefy muzeum - przegląd1
A-W-91. Wybrane strefy muzeum - przegląd1
A-W-10Prezentacja wybranych elementów wyposażenia instalacyjnego dedykowanego dla muzeów1
A-W-11Rozpoznanie wachlarza dostępnych mechanizmów dochodzenia do rozwiązania projektowego Umiejętność usystematyzowanego wykorzystywania doświadczenia własnego i cudzego1
A-W-12Umiejętność krytycznej oceny celowości w projektowaniu Rozpoznawanie wielowarstwowej struktury oceny działań projektowych w funkcji celu1
A-W-13Relacja między projektowaniem a organizacją procesu projektowego Następstwo logiczne Oś czasu Związki międzyetapowe1
A-W-14Analiza strudiów przypadku1
A-W-15Podsumowanie cyklu wykładów1
A-W-16Praca własna w domu.15
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W01w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna zasady sztuki budowlanej, normatywy oraz normy PN i EU
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W01zna zasady sztuki budowlanej, normatywy oraz normy PN i EU w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W01ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna zasady sztuki budowlanej, normatywy oraz normy PN i EU
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W02w zakresie niezbędnym do samodzielnego wy-konywania zadań projektowych i planistycznych zna prawo budowlane, wybrane zagadnienia prawa własności i zagadnienia ochrony praw autorskich
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W02zna prawo budowlane, wybrane zagadnienia prawa własności i zagadnienia ochrony praw autorskich w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywa-nia zadań projektowych i planistycznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W02ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W10zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej; umie korzystać z zasobów informacji patentowej
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0w zakresie niezbędnym do samodzielnego wykonywania zadań projektowych i planistycznych zna prawo budowlane, wybrane zagadnienia prawa własności i zagadnienia ochrony praw autorskich
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W03zna techniczne i technologiczne uwarunkowania projektowania i planowania
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W03zna techniczne i technologiczne uwarunkowania projektowania i planowania
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W01ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0zna techniczne i technologiczne uwarunkowania projektowania i planowania
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W04posiada własne, określone poglądy estetyczne z zakresu teorii architektury
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W04posiada własne, określone poglądy estetyczne z zakresu teorii architektury i urbanistyki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0posiada własne, określone poglądy estetyczne z zakresu teorii architektury
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W05zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W05zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W06rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W06w kompozycji rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_W07zna metody pozyskiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji technicznej oraz innych źródeł jako podbudowy faktograficznej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W18zna metody pozyskiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji technicznej oraz innych źródeł jako podbudowy faktograficznej i warsztatowej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W02ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T2A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0zna metody pozyskiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji technicznej oraz innych źródeł jako podbudowy faktograficznej
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U01przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U01przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T2A_U11potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.
T-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U02w projektowaniu i planowaniu określa problemy i dokonuje ich hierarchizacji
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U06w projektowaniu i planowaniu określa problemy i dokonuje ich hierarchizacji
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U11potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
T2A_U14potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.
T-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0w projektowaniu i planowaniu określa problemy i dokonuje ich hierarchizacji
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U03potrafi aranżować reprezentacyjną przestrzeń miejską, większe założenia przestrzenne i kra-jobrazowe
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U08potrafi aranżować reprezentacyjną przestrzeń miej-ską, większe założenia przestrzenne i krajobrazowe
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
T2A_U19potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0potrafi aranżować reprezentacyjną przestrzeń miejską, większe założenia przestrzenne i kra-jobrazowe
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U04potrafi rozwiązywać funkcję budynków nietypo-wych, specjalnego przeznaczenia
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U09potrafi rozwiązywać funkcję budynków nietypowych, specjalnego przeznaczenia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
T2A_U19potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0potrafi rozwiązywać funkcję budynków nietypo-wych, specjalnego przeznaczenia
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U05potrafi projektować obiekty o dużym stopniu złożoności i zespoły obiektów o skomplikowa-nych powiązanych funkcjonalnych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U10potrafi projektować obiekty o dużym stopniu złożoności i zespoły obiektów o skomplikowanych powiązanniach funkcjonalnych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
T2A_U19potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U05potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.
T-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0potrafi projektować obiekty o dużym stopniu złożoności i zespoły obiektów o skomplikowa-nych powiązanych funkcjonalnych
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U06prezentuje autorskie koncepcje oraz rozwiązania projektowe i planistyczne w atrakcyjny sposób (grafika, prezentacje)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U02prezentuje autorskie koncepcje oraz rozwiązania projektowe i planistyczne w atrakcyjny sposób (grafika, prezentacje)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U02potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów
T2A_U03potrafi przygotować opracowanie naukowe w języku polskim i krótkie doniesienie naukowe w języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku studiów, przedstawiające wyniki własnych badań naukowych
T2A_U04potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_U06ma umiejętności językowe w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego
T2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0prezentuje autorskie koncepcje oraz rozwiązania projektowe i planistyczne w atrakcyjny sposób (grafika, prezentacje)
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U07potrafi dostosować metodę do zadania projektowego lub planistycznego, eksperymentuje, korzysta z oprogramowania komputerowego
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U03potrafi dostosować metodę do zadania projektowego lub planistycznego, eksperymentuje, korzysta z oprogramowania komputerowego
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T2A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T2A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
T2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA2_U02potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
InzA2_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0potrafi dostosować metodę do zadania projektowego lub planistycznego, eksperymentuje, korzysta z oprogramowania komputerowego
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U08projektuje i planuje w powiązaniu z innymi dzie-dzinami działalności inżynierskiej i pozainży-nierskiej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U04projektuje i planuje w powiązaniu z innymi dziedzi-nami działalności inżynierskiej i pozainżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U14potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
T2A_U19potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U03potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
InzA2_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0projektuje i planuje w powiązaniu z innymi dziedzinami działalności inżynierskiej i pozainży-nierskiej
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_U09do zamierzonego efektu architektonicznego trafnie dobiera rozwiązania konstrukcyjne, tech-nologie i materiały o określonych własnościach
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U05do zamierzonego efektu architektonicznego trafnie dobiera rozwiązania konstrukcyjne, technologie i materiały o określonych własnościach
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U12potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
T2A_U14potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
T2A_U16potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych
T2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U05potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
InzA2_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
InzA2_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0do zamierzonego efektu architektonicznego trafnie dobiera rozwiązania konstrukcyjne, tech-nologie i materiały o określonych własnościach
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_K01rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środo-wisko i relacje społeczne
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_K02rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środowisko i relacje społeczne
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K02ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
T2A_K04potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-1Studenci opracowują projekt budynku użyteczności publicznej o profilu użytkowym, wymagającym zastosowania dedykowanych uregulowań prawnych odnoszących się do projektowania. Zadanie dotyczy obiektów znacznej wielkości o dużym lub bardzo dużym stopniu skomplikowania funkcji i wyposażenia technicznego Ćwiczenie opracowuje się w uzgodnionych lokalizacjach odpowiadających charakterystyce funkcjonalnej obiektu. Z zakresu dopuszczalnych obiektów zasadniczo wyklucza się obiekty służby zdrowia, sakralne i kultury, a wyjątki są możliwe jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot.
T-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środowisko i relacje społeczne
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_K02rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi zorganizować proces uczenia się i motywuje do niego współpracowników
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_K01rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi zorganizować proces uczenia się i motywuje do niego współpracowników
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_K02potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi zorganizować proces uczenia się i motywuje do niego współpracowników
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_C-IV/1_K03szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_K03szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K05prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-1nabycie umiejętności organizacji pracy projektowej w przypadku zadania o wysokim lub bardzo wysokim stopniu komplikacji połączone ze zdolnością do formowania obiektów użyteczności publicznej w sposób pozytywnie oddziałujący na przestrzeń publiczną i krajobraz kulturowy, nabycie zdolności rozpoznawania specyfiki funkcjonalnej architektury specjalnej oraz jej poprawnego odwzorowywania w projektowanym obiekcie, zrozumienie specyfiki skomplikowanych obiektów użyteczności publ. w projektowaniu, w tym specyfiki uwarunkowań prawnych, technologicznych, środowiskowych, kulturowych.
Treści programoweT-P-17Cel, zakres, tematyka ćwiczeń z przedmiotu Tematyka Muzeum Sanacji Wiedzy Historycznej o XX wieku (MSWH-XX) zawierające zróżnicowane sekcje poświęcone trudnym tematom historii: > ścieżka 1 – Nie tylko Żydzi – holokaust narodów zapomnianych, > ścieżka 2 – Amok społeczeństw – historyczne metody manipulacji społecznej, nazizm, faszyzm, komunizm i ich długotrwałe mentalnościowe skutki, "zwykłe ludzkie bestialstwo", ideologia jako alibi > ścieżka 3 – Zdrada – powszechne narzędzie polityki – historia zdrad i denuncjacji, polscy kolaboranci, kolaboranci wśród mniejszości, separatyści za wszelką cenę, Ribbentrop-Mołotow, Roosevelt-Churchill-Stalin, inne > ścieżka 4 – Tuba nienawiści – historia manipulacji medialnej, historia współczesnej propagandy, metody manipulacji, narzędzia demagogii i inżynierii społecznej, inne > ścieżka 5 – Re-kreacja historii – historia oszustw i przekłamań wypaczających fakty, odbudowa symboli "dawnej chwały" w pseudodemokracjach, totalitaryzm a pozór demokracji, inne > ścieżka kończąca – Nie zapomnieć – podsumowanie zwiedzania prezentujące kluczowe eksponaty wybrane z ww. 5 kategorii. Tytuł: Wybierany przez studenta. Sposób wyznaczenia lokalizacji: Wybór studenta (dowolna racjonalna lokalizacja, może być poza granicami kraju). Charakterystyka lokalizacji: Dowolna. Program użytkowy: Pomieszczenia ekspozycyjne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 4000m2, nie większej, niż 13000m2. Pomieszczenia edukacyjne, multimedialne itp. o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2000m2, w tym sala audytoryjna na min. 400 osób. Centrum dokumentacji historycznej XX wieku o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 3000m2. Zaplecze magazynowe, pomieszczenia gospodarcze i techniczne o łącznej powierzchni nie mniejszej, niż 2500m2. Sekcja komercyjna – księgarnia, kawiarnia (opcjonalnie także restauracja), bar, sklep z pamiątkami. Sekcja kontemplacji – kaplica ekumeniczna (+ przestrzeń dla innych wyznań), przestrzeń medytacji, Światło Ofiarne, Światło Pamięci, Światło Winy. Założenia ideowe lub formalne: Obiekt musi tworzyć zindywidualizowaną formę architektoniczną, stanowiącą nowoczesną interpretację przedstawianej funkcji. Muzeum powinno się prezentować jako w pełni nowoczesna instytucja, pełna jednakże szacunku, rozwagi i rzetelności w odniesieniu do kwestii, które relacjonuje człowiekowi współczesnemu. Szczególne aspekty wykonywania zadania: opisany w programie ćwiczenia.
T-P-18Wstępne, kolektywne analizy lokalizacyjne Zakres ogólny opracowania - postać zaawansowanej koncepcji z pracą konceptualną i prezentacją uwzględniającą zasadniczą rolę makiety Działania uczestników zadania Studenci wybierają dowolną lokalizację obiektu. Studenci winni rozpocząć własne działania od pozyskania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Mapa sytuacyjno-wysokościowa winna obejmować szerszy kontekst przestrzenny, niż jedynie działka, na której obiekt jest lokalizowany. Zatwierdzenie lokalizacji następuje nie później, niż na trzecich zajęciach. Uwaga Na konsultacjach rozpatrywane są – w hierarchicznej kolejności – tematy bieżące, czyli zgodne z porządkiem kolejnych ćwiczeń, tematy wstecz (obejmujące maksymalnie do dwóch ćwiczeń wstecz). Nie będą konsultowane np. na 6 ćwiczeniach zagadnienia przewidziane do opracowania na 2 spotkanie. Student we własnym zakresie nadrabia własne braki w zaawansowaniu projektu. Wiążąca jest numeracja kolejnych ćwiczeń (na wypadek, gdyby któreś zajęcia w danym dniu się nie odbyły, przyjmuje się, że termin ćwiczenia składowego ulega automatycznemu przesunięciu – nigdy natomiast nie ulega przesunięciu termin końcowy, o ile prowadzący zajęcia nie podejmie suwerennie w tej kwestii decyzji.
Metody nauczaniaM-1Zastosowane są: metoda inicjacji pracy analitycznej (wykonywanej przez studentów), metoda analizy krytycznej opracowywanego ćwiczenia (w odniesieniu do ustalonych kryteriów oraz konkretnej sytuacji przestrzennej), metoda monitorowania stanu zaawansowania, metoda dyskursu (szczeg. w odniesieniu do zagadnień dot. formy). Zajęcia obejmują prace analityczne, studialne i projektowe, przeprowadzane przez studentów i weryfikowane w toku indywidualnych korekt, przeglądów klauzurowych, prezentacji indywidualnych i przeglądu końcowego prac projektowych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie semestralnego programu zajęć, przy czym podstawę do oceny stanowi uczestnictwo w przeglądach klauzurowych (uzupełniająca wiodącą ocenę końcową) oraz wielokryterialna ocena projektu kończącego dany semestr. Wymogiem zaliczenia jest opracowanie projektu końcowego rozwiązującego stawiany problem projektowy architektury specjalistycznej, jako architektury godzącej skomplikowane potrzeby użytkowe (technologię obiektu) z wymogami środowiska kulturowego, wyrażaną przez wysoką jakość architektury publicznej, jak i technicznymi wynikającymi ze znajomości przepisów i zagadnień inżynierskich.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0szanuje i chroni integralność środowiska przyrodniczego i kulturowego
3,5
4,0
4,5
5,0