Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Ochrona środowiska (S2)
specjalność: Technologie ochrony środowiska i materiałów ekologicznych

Sylabus przedmiotu Metody rentgenowskie:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Ochrona środowiska
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Metody rentgenowskie
Specjalność Analityka w ochronie środowiska
Jednostka prowadząca Instytut Inżynierii Chemicznej i Procesów Ochrony Środowiska
Nauczyciel odpowiedzialny Piotr Tabero <Piotr.Tabero@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Monika Bosacka <Monika.Bosacka@zut.edu.pl>, Anna Błońska-Tabero <Anna.Blonska-Tabero@zut.edu.pl>, Grażyna Dąbrowska <Grazyna.Dabrowska@zut.edu.pl>, Elżbieta Filipek <Elzbieta.Filipek@zut.edu.pl>, Izabella Rychłowska-Himmel <Izabella.Rychlowska-Himmel@zut.edu.pl>, Piotr Tabero <Piotr.Tabero@zut.edu.pl>, Elżbieta Tomaszewicz <Elzbieta.Tomaszewicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 30 2,00,62egzamin
laboratoriaL2 15 1,00,38zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Znajomość podstaw chemii i fizyki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
C-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.3
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera4
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.4
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej3
T-L-5Zaliczenie pisemne1
15
wykłady
T-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.2
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.2
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.2
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.2
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.2
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.2
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.2
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.2
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.2
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.2
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.2
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.2
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.2
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.2
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Przygotowanie się do zajęć laboratoryjnych10
A-L-3Studiowanie wskazanej literatury związanej z przedmiotem5
30
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach30
A-W-2Korzystanie z konsultacji2
A-W-3Samodzielna analiza treści wykładów12
A-W-4Przygotowanie się do egzaminu14
A-W-5Egzamin pisemny2
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
KOS_2A_C02-05_W03
ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu chemii nieorganicznej, organicznej, fizycznej i innych działów chemii oraz inżynierii i technologii chemicznej dotyczącą głównie budowy i właściwości materii, a także metod i procesów służących do otrzymywania substancji chemicznych, określania ich właściwości, analizy składu oraz oceny wpływu na środowisko
KOS_2A_W03T2A_W01C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2
KOS_2A_C02-05_W10
zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich w zakresie ochrony środowiska
KOS_2A_W10T2A_W07InzA2_W02C-2, C-3T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
KOS_2A_C02-05_U01
potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów ochrona środowiska; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
KOS_2A_U01T2A_U01C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2
KOS_2A_C02-05_U05
potrafi pracować indywidualnie i w zespole, ocenić czasochłonność zadania, kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie
KOS_2A_U05T2A_U03C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-2S-3, S-2
KOS_2A_C02-05_U07
potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
KOS_2A_U07T2A_U05C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2
KOS_2A_C02-05_U21
potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując także koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
KOS_2A_U21T2A_U18InzA2_U07C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
KOS_2A_C02-05_K01
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
KOS_2A_K01T2A_K01C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2
KOS_2A_C02-05_K02
ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
KOS_2A_K02T2A_K02InzA2_K01C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2
KOS_2A_C02-05_K04
potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
KOS_2A_K04T2A_K03InzA2_K02C-2, C-3T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-2S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
KOS_2A_C02-05_W03
ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu chemii nieorganicznej, organicznej, fizycznej i innych działów chemii oraz inżynierii i technologii chemicznej dotyczącą głównie budowy i właściwości materii, a także metod i procesów służących do otrzymywania substancji chemicznych, określania ich właściwości, analizy składu oraz oceny wpływu na środowisko
2,0student nie ma podstawowej wiedzy na temat możliwości wykorzystania metod rentgenowskich w analityce
3,0student ma podstawową wiedzę dotyczącą możliwosci wykorzystania metod rentgenowskich w analityce
3,5
4,0
4,5
5,0
KOS_2A_C02-05_W10
zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich w zakresie ochrony środowiska
2,0student nie zna metod analitycznych wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie
3,0student zna podstawowe metody analityczne wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
KOS_2A_C02-05_U01
potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów ochrona środowiska; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
2,0student nie potrafi pozyskać informacji z literatury, baz danych oraz innych zródeł związanych z wykorzystaniem analitycznych metod rentgenowskich
3,0student potrafi korzystać z podstawowej literatury przedmiotowej dotyczącej wykorzystania analitycznych metod rentgenowskich
3,5
4,0
4,5
5,0
KOS_2A_C02-05_U05
potrafi pracować indywidualnie i w zespole, ocenić czasochłonność zadania, kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie
2,0student nie ma umiejętności pracy w zespole, nie potrafi ocenić czasochłonności zadania ani pokierować małym zespołem celem realizacji zadania w założonym terminie
3,0student ma umiejętność pracy w zespole, ale nie potrafi ocenić czasochłonności zadania ani pokierować małym zespołem celem realizacji zadania w założonym terminie
3,5
4,0
4,5
5,0
KOS_2A_C02-05_U07
potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
2,0student nie potrafi określić kierunków dalszego kształcenia się w zakresie analitycznych metod rentgenowskich ani zrealizować procesu samokształcenia się
3,0student potrafi określić w stopniu poodstawowym kierunki dalszego uczenia się i w stopniu podstawowym realizować proces samokształcenia się
3,5
4,0
4,5
5,0
KOS_2A_C02-05_U21
potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując także koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
2,0student nie potrafi ocenić przydatności rentgenowskich metod analitycznych w ochronie środowiska, nie potrafi dostrzec ograniczeń tych metod ani nie potrafi rozwiązywać zadań inżynierskich z wykorzystaniem tych metod
3,0student potrafi w stopniu podstawowym ocenić przydatność podstawowych analitycznych metod rentgenowskich do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich z zakresu ochrony środowiska
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
KOS_2A_C02-05_K01
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
2,0student nie rozumie potrzeby uczenia się przez całe życie ani nie potrafi inspirować i organizować procesu uczenia się innych osób
3,0student rozumie w stopniu podstawowym potrzebę uczenia się przez całe życie ale nie potrafi inspirować i organizować procesu uczenia się innych osób
3,5
4,0
4,5
5,0
KOS_2A_C02-05_K02
ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
2,0student nie ma świadomości ważności i nie rozumie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
3,0student w stopniu podstawowym rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
3,5
4,0
4,5
5,0
KOS_2A_C02-05_K04
potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
2,0student nie potrafi współdziałać i pracować w grupie ani przyjmować w niej odpowiednich ról
3,0student w stopniu podstawowym potrafi pracować w grupie, jednak nie potrafi pełnić roli lidera
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż, M. Surowiec, Krystalografia, podręcznik wspomagany komputerowo, PWN, Warszawa, 1996
  2. Z. Bojarski, E. Łągiewka, Rentgenowska analiza strukturalan, PWN, Warszawa, 1988
  3. A. Bolewski, W. Żabiński (redaktorzy), Metody badania minerałów i skał, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa, 1988
  4. A. Szummer (redaktor), Podstawy ilościowej mikroanalizy rentgenowskiej, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1994
  5. T. Penkala, Zarys krystalografii, PWN, Warszawa, 1976
  6. P. Luger, Rentgenografia strukturalna monokryształów, PWN, Warszawa, 1989

Literatura dodatkowa

  1. K. Przybyłowicz, Podstawy teoretyczne materiałoznawstwa, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999
  2. A. F. Wells, Strukturalna chemia nieorganiczna, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1993

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.3
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera4
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.4
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej3
T-L-5Zaliczenie pisemne1
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.2
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.2
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.2
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.2
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.2
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.2
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.2
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.2
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.2
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.2
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.2
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.2
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.2
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.2
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.2
30

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Przygotowanie się do zajęć laboratoryjnych10
A-L-3Studiowanie wskazanej literatury związanej z przedmiotem5
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach30
A-W-2Korzystanie z konsultacji2
A-W-3Samodzielna analiza treści wykładów12
A-W-4Przygotowanie się do egzaminu14
A-W-5Egzamin pisemny2
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_W03ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu chemii nieorganicznej, organicznej, fizycznej i innych działów chemii oraz inżynierii i technologii chemicznej dotyczącą głównie budowy i właściwości materii, a także metod i procesów służących do otrzymywania substancji chemicznych, określania ich właściwości, analizy składu oraz oceny wpływu na środowisko
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_W03ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu chemii nieorganicznej, organicznej, fizycznej i innych działów chemii oraz inżynierii i technologii chemicznej dotyczącą głównie budowy i właściwości materii, a także metod i procesów służących do otrzymywania substancji chemicznych, określania ich właściwości, analizy składu oraz oceny wpływu na środowisko
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W01ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie ma podstawowej wiedzy na temat możliwości wykorzystania metod rentgenowskich w analityce
3,0student ma podstawową wiedzę dotyczącą możliwosci wykorzystania metod rentgenowskich w analityce
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_W10zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich w zakresie ochrony środowiska
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_W10zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich w zakresie ochrony środowiska
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
Treści programoweT-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie zna metod analitycznych wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie
3,0student zna podstawowe metody analityczne wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_U01potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów ochrona środowiska; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_U01potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów ochrona środowiska; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U01potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie potrafi pozyskać informacji z literatury, baz danych oraz innych zródeł związanych z wykorzystaniem analitycznych metod rentgenowskich
3,0student potrafi korzystać z podstawowej literatury przedmiotowej dotyczącej wykorzystania analitycznych metod rentgenowskich
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_U05potrafi pracować indywidualnie i w zespole, ocenić czasochłonność zadania, kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_U05potrafi pracować indywidualnie i w zespole, ocenić czasochłonność zadania, kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U03potrafi przygotować opracowanie naukowe w języku polskim i krótkie doniesienie naukowe w języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku studiów, przedstawiające wyniki własnych badań naukowych
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie ma umiejętności pracy w zespole, nie potrafi ocenić czasochłonności zadania ani pokierować małym zespołem celem realizacji zadania w założonym terminie
3,0student ma umiejętność pracy w zespole, ale nie potrafi ocenić czasochłonności zadania ani pokierować małym zespołem celem realizacji zadania w założonym terminie
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_U07potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_U07potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U05potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie potrafi określić kierunków dalszego kształcenia się w zakresie analitycznych metod rentgenowskich ani zrealizować procesu samokształcenia się
3,0student potrafi określić w stopniu poodstawowym kierunki dalszego uczenia się i w stopniu podstawowym realizować proces samokształcenia się
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_U21potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując także koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_U21potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi — stosując także koncepcyjnie nowe metody — rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie potrafi ocenić przydatności rentgenowskich metod analitycznych w ochronie środowiska, nie potrafi dostrzec ograniczeń tych metod ani nie potrafi rozwiązywać zadań inżynierskich z wykorzystaniem tych metod
3,0student potrafi w stopniu podstawowym ocenić przydatność podstawowych analitycznych metod rentgenowskich do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich z zakresu ochrony środowiska
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie rozumie potrzeby uczenia się przez całe życie ani nie potrafi inspirować i organizować procesu uczenia się innych osób
3,0student rozumie w stopniu podstawowym potrzebę uczenia się przez całe życie ale nie potrafi inspirować i organizować procesu uczenia się innych osób
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_K02ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_K02ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K02ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi ciała stałego, minerałów i skał
Treści programoweT-W-1Odkrycie promieniowania rentgenowskiego na tle epoki. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Minerały i skały. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego.
T-W-2Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Morfologia kryształów. Symetria w budowie wewnętrznej kryształów. Grupy przestrzenne. Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne.
T-W-3Klasyfikacja ciał krystalicznych. Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Zwarte warstwy heksagonalne - struktura A1 i A3. Omówienie struktur (prezentacja) wybranych pierwiastków i związków chemicznych.
T-W-4Rzeczywista budowa ciał krystalicznych. Defekty sieci krystalicznej. Budowa wewnętrzna a właściwości fizyczne ciał stałych. Roztwory stałe.
T-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny
M-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie ma świadomości ważności i nie rozumie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
3,0student w stopniu podstawowym rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaKOS_2A_C02-05_K04potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówKOS_2A_K04potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_K02potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego
C-3Zapoznanie studentów z metodami analitycznymi wykorzystującymi promieniowanie rentgenowskie
Treści programoweT-W-5Otrzymywanie i właściwości promieni rentgenowskich. Oddziaływanie promieni rentgenowskich z materią. Mammografia. Defektoskopia rentgenowska. Tomografia rentgenowska. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego na ciałach krystalicznych.
T-W-6Geometria dyfrakcji. Równanie Lauego. Równanie Bragga. Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Reguły wygaszeń refleksów dyfrakcyjnych.
T-W-7Metody badań substancji polikrystalicznych. Metody rejestracji wiązki ugiętej. Dyfraktometr z dyspersją energii. Metody dyfrakcyjne badania monokryształów.
T-W-8Rentgenowska analiza fazowa materiałów polikrystalicznych. Skład fazowy podstawowych minerałów i skał, składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Tekstura a właściwości. Dyfraktometryczne badanie tekstur.
T-W-9Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Metodyka pomiarów. Określanie zwartości gipsu, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Pomiar grubości cienkich warstw. Fluorescencja rentgenowska. Spektroskopia XPS. Metoda EXAFS.
T-W-10Obraz dyfrakcyjny a rzeczywista budowa ciał stałych. Pomiar wielkości krystalitów metoda Scherrera. Pomiar mikronaprężeń i zniekształceń sieciowych. Dyfrakcyjna topografia rentgenowska.
T-W-11Wykorzystanie przystawek rentgenowskich nisko- i wysokotemperaturowych. Badanie polimorficznych przemian fazowych. Kalcyt-aragonit. Badanie mechanizmu i kinetyki reakcji w ciele stałym.
T-W-12Ciała amorficzne- a ciała krystaliczne. Badanie ciekłych kryształów metodą rentgenowską. Małokątowe rozpraszanie promieni rentgenowskich.
T-W-13Wskaźnikowanie dyfraktogramów substancji proszkowych. Metoda graficzna. Zastosowanie komputerów do wskaźnikowania. Precyzyjny pomiar stałych sieciowych. Gęstość rentgenowska.
T-W-14Wyznaczanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych.
T-W-15Podstawowe informacje o dyfrakcji elektronów i neutronów. Zastosowanie dyfrakcji neutronów do wyznaczania położenia atomów lekkich i o zbliżonych liczbach atomowych oraz wyznaczania struktur magnetycznych. Porównanie zalet i wad dyfrakcji elektronów, neutronów i promieni rentgenowskich.
T-L-1Rentgenowska analiza fazowa substancji prostych. Identyfikacja podstawowych minerałów skałotwórczych, składników gleb oraz składników kości, szkieletów koralowców i muszli mięczaków. Roztwory stałe -węglany. Kalcyt-aragonit-trawertyn. Gips-anhydryt. Obliczanie masowych współczynników absorpcji.
T-L-2Rentgenowska analiza fazowa preparatów wielofazowych. Analiza składu fazowego piasków z różnych lokalizacji ( Sahara, Wyspy Kanaryjskie, Morze Bałtyckie). Skład fazowy najczęściej występujących skał. Identyfikacja składu fazowego fosfogipsu. Wyznaczanie wielkości krystalitów metodą Scherrera
T-L-3Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych metodą graficzną, analityczną i przez analogię. Kalcyt -dolomit-magnezyt. Korund-hematyt. Roztwory stałe. Udokładnianie parametrów komórki elementarnej. Obliczanie gęstości rentgenowskiej.
T-L-4Rentgenowska analiza fazowa ilościowa. Metoda bezpośredniego porównywania intensywności refleksów dyfrakcyjnych, metoda wzorca wewnętrznego i wzorca zewnętrznego. Wyznaczanie zawartości gipsu, skaleni, kalcytu i kwarcu w piaskach pochodzących z różnych lokalizacji. Wyznaczanie współczynników ekspansji termicznej
Metody nauczaniaM-2zajęcia laboratoryjne
Sposób ocenyS-3Ocena formująca: sprawozdanie przygotowane po wykonaniu kolejnych zajęć laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie potrafi współdziałać i pracować w grupie ani przyjmować w niej odpowiednich ról
3,0student w stopniu podstawowym potrafi pracować w grupie, jednak nie potrafi pełnić roli lidera
3,5
4,0
4,5
5,0