ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Techniki Morskiej i Transportu / Oceanotechnika (N1) / Budowa obiektów offshore i konstrukcji wielkowymiarowych / Sylabus przedmiotu

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (N1)
specjalność: Budowa obiektów offshore i konstrukcji wielkowymiarowych

Sylabus przedmiotu Fizyka 1:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Oceanotechnika
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Fizyka 1
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okrętów
Nauczyciel odpowiedzialny	Zbigniew Sekulski <Zbigniew.Sekulski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Zbigniew Sekulski <Zbigniew.Sekulski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	5,0	ECTS (formy)	5,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	3	15	2,0	0,25	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	3	10	1,0	0,25	zaliczenie
wykłady	W	3	20	2,0	0,50	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Matematyka: podstawy geometrii analitycznej, podstawy rachunku rózniczkowego i całkowego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
C-2	Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia prostych pomiarów fizycznych oraz opracowania i dyskusji uzyskanych wyników.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.	9
T-A-2	Zaliczenie zajęć.	1
		10
laboratoria
T-L-1	Wyznaczanie współczynnika lepkości i przewodnictwa cieplnego, badanie zjawisk interferencji i dyfrakcji światła, badanie zjawiska fotoelektrycznego, analiza emisyjna i absorpcyjna światła.	14
T-L-2	Zaliczenie zajęć.	1
		15
wykłady
T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.	2
T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.	4
T-W-3	Swiatło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.	4
T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks blizniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.	10
		20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach seminaryjnych.	10
A-A-2	Samodzielne rozwiązywanie zadań domowych.	11
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń.	4
		25
laboratoria
A-L-1	Uczestniczenie w zajęciach laboratoryjnych.	15
A-L-2	Przygotowywanie się do zajęć i opracowanie sprawozdań po ich odbyciu.	33
A-L-3	Przygotowanie do zaliczenia zajęć.	2
		50
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	20
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury.	20
A-W-3	Przygotowanie do egzaminu.	10
		50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
M-3	Ćwiczenia laboratoryjne.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń zadanych do samodzielnego wykonania przez studenta.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych wykonywanych przez studenta.
S-4	Ocena podsumowująca: Ocena egzaminu pisemnego z wykładów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_1A_B14_W01 Absolwent zna podstawowe koncepcje fizyczne w zakresie obejmującą mechanikę klasyczną i relatywistyczną niezbędne do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych i procesów występujących w przyrodzie, wykorzystania praw przyrody w technice i życiu codziennym, pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, rozumienia zachowania otaczającego nas świata.	O_1A_W05	T1A_W01, T1A_W07	InzA_W02	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-A-1, T-A-2	M-1, M-2	S-1, S-2, S-4

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_1A_B14_U01 Absolwent potrafi zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.	O_1A_U11	T1A_U14	InzA_U06	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-A-1, T-A-2	M-1, M-2	S-1, S-2, S-4
O_1A_B14_U02 W zakresie podstawowych zjawisk fizycznych absolwent potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.	O_1A_U06	T1A_U08, T1A_U09	InzA_U01, InzA_U02	C-2	T-L-1, T-L-2	M-3	S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_1A_B14_K01 Absolwent rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.	O_1A_K08	T1A_K02, T1A_K07	InzA_K01	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4	M-1	S-1, S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_1A_B14_W01 Absolwent zna podstawowe koncepcje fizyczne w zakresie obejmującą mechanikę klasyczną i relatywistyczną niezbędne do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych i procesów występujących w przyrodzie, wykorzystania praw przyrody w technice i życiu codziennym, pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, rozumienia zachowania otaczającego nas świata.	2,0	Nie zna w zadowalającym stopniu podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,0	Wykazuje się wystarczającą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,5	Wykazuje się słabą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,0	Wykazuje się dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,5	Wykazuje się dość dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	5,0	Wykazuje się bardzo dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_1A_B14_U01 Absolwent potrafi zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.	2,0	Absolwent nie potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacji o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,0	Absolwent potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,5	Absolwent słabo interpretuje informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,0	Absolwent potrafi dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,5	Absolwent potrafi dość dobrze zinterpretowac informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	5,0	Absolwent potrafi bardzo dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
O_1A_B14_U02 W zakresie podstawowych zjawisk fizycznych absolwent potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.	2,0	Nie potrafi w zadowalającym stopniu planować i przeprowadzać prostych eksperymentów, w tym pomiarów i symulacji komputerowych oraz interpretować uzyskanych wyników i wyciągać wniosków.
	3,0	Potrafi zadowalająco planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	3,5	Potrafi słabo planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	4,0	Potrafi dobrze planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	4,5	Potrafi dość dobrze planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	5,0	Potrafi bardzo dobrze planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_1A_B14_K01 Absolwent rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.	2,0	Absolwent nie rozumie wystarczająco społecznych aspektów praktycznych stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,0	Absolwent rozumie wystarczająco społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,5	Absolwent słabo rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,0	Absolwent dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,5	Absolwent dość dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	5,0	Absolwent bardzo dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.

Literatura podstawowa

Wróblewski A., Jaworski J., Wstep do fizyki, T.1, PWN, Warszawa, 1984
Wróblewski A., Jaworski J., Wstep do fizyki, T2/1, PWN, Warszawa, 1989
Wróblewski A., Jaworski J., Wstep do fizyki, T2/2, PWN, Warszawa, 1991
Januszajtis A., Fizyka dla politechnik, T.1, PWN, Warszawa, 1977
Januszajtis A., Fizyka dla politechnik, T.2, PWN, Warszawa, 1982
Hennel A., Krzyżanowski W., Szuszkiewicz W., Wódkiewicz K., Zadania i problemy z fizyki, T.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1993
T. Rewaj (red.), Ćwiczenia laboratoryjne z fizyk, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1998
I. Kruk i J. Typek (red.), Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, część II, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 2007

Literatura dodatkowa

Tipler P.A., Llewellyn R.A., Fizyka współczesna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011
Wróblewski A.K., Historia fizyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006
Młody Technik, Jak to odkryli: cykl artykułów "Jak to odkryli" od tytułu "Czym sa i jak powstaja teorie fizyczne" do "Jak masa moze sie zamieniac w energie i odwrotnie?" opublikowanych w kolejnych w numerach od 1/2006 do 11/2006
Newton I., Matematyczne zasady filozofii przyrody, Konsorcjum Akademickie: Wydawnictwo WSE w Krakowie, WSIiZ w Rzeszowie i WSZiA w Zamościu, Kraków, 2011
Einstein A., Infeld L., Ewolucja fizyki, Prószyński i S-ka, Warszawa, 1998
Dolnick E., Wielki zegar wszechświata, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2012
Warczewski J. (red.), Oblicza fizyki – między fascynacją a niepokojem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2008
Arystoteles, Zachęta do filozofii. Fizyka., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2010
Awicenna, Księga wiedzy., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2010
Struczkow W.W., Zagadnienia współczesnej fizyki, WSziP, Warszawa, 1986
Styer D.F., Teoria względności dla dociekliwych, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2011

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.	9
T-A-2	Zaliczenie zajęć.	1
		10

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Wyznaczanie współczynnika lepkości i przewodnictwa cieplnego, badanie zjawisk interferencji i dyfrakcji światła, badanie zjawiska fotoelektrycznego, analiza emisyjna i absorpcyjna światła.	14
T-L-2	Zaliczenie zajęć.	1
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.	2
T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.	4
T-W-3	Swiatło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.	4
T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks blizniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.	10
		20

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach seminaryjnych.	10
A-A-2	Samodzielne rozwiązywanie zadań domowych.	11
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń.	4
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestniczenie w zajęciach laboratoryjnych.	15
A-L-2	Przygotowywanie się do zajęć i opracowanie sprawozdań po ich odbyciu.	33
A-L-3	Przygotowanie do zaliczenia zajęć.	2
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	20
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury.	20
A-W-3	Przygotowanie do egzaminu.	10
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_1A_B14_W01	Absolwent zna podstawowe koncepcje fizyczne w zakresie obejmującą mechanikę klasyczną i relatywistyczną niezbędne do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych i procesów występujących w przyrodzie, wykorzystania praw przyrody w technice i życiu codziennym, pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, rozumienia zachowania otaczającego nas świata.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_1A_W05	ma wiedzę w zakresie fizyki, obejmującą mechanikę, termodynamikę, optykę, elektryczność i magnetyzm, fizykę jądrową oraz fizykę ciała stałego, niezbędną do: 1) pomiaru i określania wielkości fizycznych, 2) zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych i procesów występujących w przyrodzie, 3) wykorzystania praw przyrody w technice i życiu codziennym, 4) rozumienia zachowania otaczającego nas świata
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W01	ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia prostych pomiarów fizycznych oraz opracowania i dyskusji uzyskanych wyników.
Treści programowe	T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.
	T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.
	T-W-3	Swiatło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.
	T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks blizniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.
	T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.
	T-A-2	Zaliczenie zajęć.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń zadanych do samodzielnego wykonania przez studenta.
	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena egzaminu pisemnego z wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zna w zadowalającym stopniu podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,0	Wykazuje się wystarczającą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	3,5	Wykazuje się słabą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,0	Wykazuje się dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	4,5	Wykazuje się dość dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.
	5,0	Wykazuje się bardzo dobrą znajomością podstawowych koncepcji fizycznych w zakresie obejmującym mechanikę klasyczną i relatywistyczną.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_1A_B14_U01	Absolwent potrafi zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_1A_U11	potrafi zinterpretować informacje o podstawowych właściwościach substancji lub materiałów i określić możliwości ich zastosowania
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U14	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia prostych pomiarów fizycznych oraz opracowania i dyskusji uzyskanych wyników.
Treści programowe	T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.
	T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.
	T-A-1	Samodzielne rozwiązywanie przez studentów przykładów rachunkowych objaśniających i ilustrujących zagadnienia omawiane w trakcie wykładów.
	T-A-2	Zaliczenie zajęć.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń zadanych do samodzielnego wykonania przez studenta.
	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena egzaminu pisemnego z wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Absolwent nie potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacji o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,0	Absolwent potrafi w zadowalającym stopniu zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	3,5	Absolwent słabo interpretuje informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,0	Absolwent potrafi dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	4,5	Absolwent potrafi dość dobrze zinterpretowac informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.
	5,0	Absolwent potrafi bardzo dobrze zinterpretować informacje o przebiegających zjawiskach w technice w kontekście podstawowych zjawisk fizycznych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_1A_B14_U02	W zakresie podstawowych zjawisk fizycznych absolwent potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_1A_U06	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia prostych pomiarów fizycznych oraz opracowania i dyskusji uzyskanych wyników.
Treści programowe	T-L-1	Wyznaczanie współczynnika lepkości i przewodnictwa cieplnego, badanie zjawisk interferencji i dyfrakcji światła, badanie zjawiska fotoelektrycznego, analiza emisyjna i absorpcyjna światła.
Treści programowe	T-L-2	Zaliczenie zajęć.
Metody nauczania	M-3	Ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych wykonywanych przez studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi w zadowalającym stopniu planować i przeprowadzać prostych eksperymentów, w tym pomiarów i symulacji komputerowych oraz interpretować uzyskanych wyników i wyciągać wniosków.
	3,0	Potrafi zadowalająco planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	3,5	Potrafi słabo planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	4,0	Potrafi dobrze planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	4,5	Potrafi dość dobrze planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
	5,0	Potrafi bardzo dobrze planować i przeprowadzać proste eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_1A_B14_K01	Absolwent rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_1A_K08	rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy i umiejętności oraz związaną z tym odpowiedzialność
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
	T1A_K07	ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność dostrzegania i rozumienia obserwowanych w przyrodzie podstawowych zjawisk fizycznych z zakresu mechaniki klasycznej oraz szczególnej teorii względności.
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia prostych pomiarów fizycznych oraz opracowania i dyskusji uzyskanych wyników.
Treści programowe	T-W-1	Elementy metodologii nauk fizycznych. Determinizm i indeterminizm w opisie przyrody. Zakres stosowalności teorii fizycznych.
	T-W-2	Mechanika Newtona. Koncepcje czasu i przestrzeni w mechanice Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada względności Galileusza.
	T-W-3	Swiatło jako promieniowanie elektromagnetyczne. Prędkość światła i eter. Doświadczenie Michelsona-Morleya.
	T-W-4	Postulaty Einsteina. Transformacja Lorentza. Relatywistyczne skrócenie długości. Relatywistyczne skrócenie czasu. Względność równoczesności. Paradoks blizniąt. Relatywistyczne prawo składania prędkości. Energia ciała. Wykresy czasoprzestrzenne.
Metody nauczania	M-1	Wykład problemowy, wykład informacyjny, objaśnianie i wyjaśnianie.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na zajęciach.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena egzaminu pisemnego z wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Absolwent nie rozumie wystarczająco społecznych aspektów praktycznych stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,0	Absolwent rozumie wystarczająco społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	3,5	Absolwent słabo rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,0	Absolwent dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	4,5	Absolwent dość dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.
	5,0	Absolwent bardzo dobrze rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy z podstaw fizyki do opisu i wyjaśniania otaczającego świata.